(Minghui.org) بانویی ۸۲ساله در ماه مه۲۰۲۵ برای گذراندن حکم سه‌ساله‌ای که در سال ۲۰۲۳ به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ صادر شده بود، زندانی شد.

خانم «ژائو گویلیان» اهل شهر چیفنگ در مغولستان داخلی، در ۱۹ژانویه۲۰۲۲ در خانه‌اش توسط مأموران اداره پلیس «موجیایینگ» مورد آزار و اذیت قرار گرفت. در چند ماه بعد، پلیس بارها به خانه او بازگشت و تهدید کرد که اگر برای امضای اظهاراتی مبنی بر انصراف از فالون گونگ به اداره پلیس نرود، به هفت سال زندان محکوم خواهد شد. دختر و پسرش که از آزار و شکنجه می‌ترسیدند، تلاش کردند او را متقاعد کنند که با پلیس همکاری کند. او نپذیرفت. پسرش تهدید کرد دیگر از نظر مالی او را حمایت نخواهد کرد. اما او عقب‌نشینی نکرد.

کمی بعد، کارکنان دادستانی منطقه سونگشان هشت بار برای یافتن خانم ژائو مراجعه کردند. یک روز آن‌ها برای تحویل کیفرخواست آمدند. چون او در خانه نبود، با کمک یک قفل‌ساز در را باز کردند. بعدها دادگاه منطقه سونگشان جلسه رسیدگی به پرونده‌اش را در خانه او برگزار کرد و در زمانی نامعلوم در سال ۲۰۲۳ او را به سه سال حبس تعلیقی محکوم کرد.

اوایل۲۰۲۵، کارکنان دادگاه ناگهان در خانه خانم ژائو حاضر شدند و دستور دادند بیانیه‌ای مبنی بر انصراف از فالون گونگ امضا کند. او مخالفت کرد.

در ماه مه۲۰۲۵ پلیس خانم ژائو را در خانه‌اش دستگیر کرد و مستقیماً به زندان زنان مغولستان داخلی برد.

آزار و شکنجه‌ در گذشته

خانم ژائو در هفت‌سالگی دچار بیماری چشمی و چشم راستش نابینا شد. اندکی پس از آغاز تمرین فالون گونگ در سال ۱۹۹۷، بینایی‌اش بازگشت و لکه‌های تیره روی صورتش از بین رفت. پس از آنکه حزب کمونیست چین در سال ۱۹۹۹ آزار و شکنجه را آغاز کرد، او به دو دوره کار اجباری در اردوگاه کار و یک دوره ۳‌و‌نیم ساله زندان محکوم شد، پیش از آنکه دوباره در سال ۲۰۲۳ محکوم شود.

خانم ژائو برای اولین بار در ۲۱ژوئیه۱۹۹۹، یک روز پس از آغاز رسمی آزار و شکنجه، دستگیر و به‌مدت ۲۴ ساعت بازداشت شد.

او و هشت تمرین‌کننده فالون گونگ دیگر در مارس۲۰۰۰ به پکن رفتند تا برای حق تمرین باورشان دادخواهی کنند و در میدان تیان‌آنمن دستگیر شدند. پس از بازگرداندن او به چیفنگ، «لیانگ ژانتینگ»،

رئیس اداره امنیت داخلی منطقه سونگشان، او را کتک زد و به او توهین کرد. او بعدها به یک سال کار اجباری در اردوگاه کار زنان هوهوت محکوم شد. چون از انصراف از فالون گونگ امتناع کرد، مجبور بود هر روز به‌مدت سه ماه ساعت‌های طولانی بایستد.

اندکی پس از آزادی، او دوباره پس از گزارش‌شدن به‌خاطر صحبت با مردم درباره آزار و شکنجه، دستگیر شد. او به‌مدت یک روز در یک قفس فلزی در ایستگاه پلیس نگه داشته شد و سپس به بازداشتگاه جاده یوانلین منتقل و ۲۱ روز در آنجا حبس شد.

خانم ژائو برای اجتناب از آزار و شکنجه بیشتر، در سال ۲۰۰۳ مجبور شد دور از خانه زندگی کند.

۲۱ مأمور از ایستگاه پلیس شهر دامیائو به رهبری «شو گوفنگ»، رئیس اداره امنیت داخلی منطقه سونگشان، در ساعت ۱۰ شب ۲۰ژوئیه۲۰۰۸ به خانه خانم ژائو یورش بردند. چون او حاضر نشد در را باز کند، پلیس گاز اشک‌آور به‌سمت خانه‌اش پرتاب کرد و پس از شکستن همه پنجره‌ها وارد شد.

هم خانم ژائو و هم همسرش، آقای «چن زونگ‌وو»، توسط پلیس بیرون کشیده شدند. پس از یک شب نگه‌داشتن آن‌ها در ایستگاه پلیس شهر دامیائو، به بازداشتگاه منطقه سونگشان منتقل شدند. آقای چن ده روز بعد آزاد شد. خانم ژائو در بازداشت ماند و حوالی سپتامبر۲۰۰۸ به اردوگاه کار اجباری زنان هوهوت منتقل شد تا دوره ۵/۱ساله دیگری را بگذراند.

خانم ژائو روزی در سال ۲۰۱۱ سوار خودرو خواهرش بود که پلیس راهنمایی‌و‌رانندگی جلوی آن‌ها را گرفت. مأمور پس از دیدن آویز فالون گونگ روی آینه، اداره امنیت داخلی منطقه هونگشان را خبر کرد. دو مأمور آمدند و آن‌ها را دستگیر کردند. لیانگ ژانتینگ، که در آن زمان رئیس اداره امنیت داخلی منطقه هونگشان بود، پرونده خانم ژائو را به دادستانی منطقه هونگشان ارائه داد. طولی نکشید که کیفرخواست دریافت کرد و بعدها دادگاه منطقه هونگشان او را به ۵/۳ سال زندان محکوم کرد.

هنگام گذراندن محکومیت در زندان زنان مغولستان داخلی، خانم ژائو توسط زندانیان شبانه‌روز تحت‌نظر بود که هر وقت می‌خواستند او را کتک می‌زدند و به او توهین می‌کردند. حتی در هنگام خواب هم اجازه نداشت حرکت کند یا غلت بزند.

خانم ژائو در دسامبر۲۰۲۱ هنگامی که در خیابان راه می رفت، دوباره دستگیر شد. او در ایستگاه پلیس موجیایینگ نگه داشته و پس از چند ساعت آزاد شد.