آزار و شکنجه‌ی تمرین‌کننده‌ای شصت ساله در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا

(Minghui.org) خانم وانگ شولان یک تمرین‌کننده ۶۴ ساله‌ی فالون گونگ که به یک سال کار اجباری محکوم شده بود، در ۲۵ می ۲۰۱۲ به اردوگاه کار اجباری زنان ماسانجیا منتقل شد. کارکنان زندان سعی کردند با آزار و شکنجه‌ از طریق جلسات شستشوی مغزی و سایر شیوه‌های بی‌رحمانه او را مجبور کنند از باورهایش دست بکشد.

سه روز پس از اینکه خانم وانگ به این اردوگاه منتقل شد، ژانگ لی‌لی، رهبر تیم زندان پرسید، "آیا تبدیل شده‌ای؟" خانم وانگ پاسخ داد "نه". ژانگ به او ناسزا گفت، بیش از ۲۰ بار به صورتش ضربه زد، و با گوشی موبایل به قفسه‌ی سینه‌اش می‌کوبید. صورت خانم وانگ از شدت ضربات بی‌حس شد؛ پس از آن به سختی غذا می‌خورد. چند ماه بعد، سه عدد از دندان‌های جلویی‌اش افتادند.

در اواخر ژوئن ۲۰۱۲، در اردوگاه کار اجباری زنان ماسانجیا اقدامات تند و خشنی در راستای تبدیل عقاید تمرین‌کنندگان فالون گونگ صورت گرفت. خانم وانگ در ۲۷ ژوئن پس از اینکه از افترا زدن به فالون دافا خودداری کرد به دفتر ژانگ لی‌لی برده شد. در آنجا به صورتش ضربه زدند و با باتوم الکتریکی به او شوک اعمال کردند. خانم وانگ برای کمک فریاد زد، اما ژانگ لی‌لی و نگهبان یو شیائوچوآن دهانش را با ماسک پوشاندند، سپس آن را با نوارچسب محکم بستند.

خانم وانگ از رها کردن این تمرین اجتناب کرد، بنابراین مأموران او را به دونگ‌گانگ منتقل کردند، محلی در ماسانجیا که مختص شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ است. نگهبان و ژانگ هوان، رهبر تیم، دستش را تا حد ممکن کشیدند، سپس آن را با دست‌بند به میله‌های دو تختخواب آهنی بستند. خانم وانگ مجبور بود در این وضعیت دردناک بماند و قادر به حرکت نبود. پس از سه یا چهار ساعت، دست‌هایش شروع به خونریزی کرده و بی‌حس شدند.

نمایش شکنجه: کشش و دست‌بند زدن

بعد از اینکه دست‌بندهای خانم وانگ را باز کردند، نگهبان ژانگ پرسید، "آیا فالون گونگ یک فرقه‌ی شیطانی نیست؟" خانم وانگ جواب داد، "فالون گونگ صالح و درست است. من به فالون گونگ باور دارم." ژانگ گفت، "اگر به آن باور داری، کشش را بیشتر می‌کنم." سپس خانم وانگ را در وضعیت دیگری بست؛ دستان او را تا حد ممکن کشید، پاهایش را بست و او را در وضعیتی قرار داد که میله‌ی تخت مستقیماً به قفسه‌ی سینه‌اش فشار می‌آورد. حدود سه ساعت در این وضعیت طاقت‌فرسا نگه داشته شد. درحالی که در این وضعیت بسته شده بود، نگهبان ژانگ شیورونگ به او لگد می‌زد.

نمایش شکنجه: کشش شدید بدن

خانم وانگ بین ۲۷ ژوئن و ۱ ژوئیه، دو بار از این طریق تحت شکنجه قرار گرفت. به علت درد نمی‌توانست دست‌هایش را مشت کند و انگشتانش بدون حس بودند. همچنین در راه رفتن مشکل داشت. بالغ بر یک سال نمی‌توانست هیچ کار فیزیکی انجام دهد. با این وجود، نگهبانان هنوز او را مجبور به تمیز کردن توالت‌ها می‌کردند.

کارکنان زندان ادعا می‌کردند که مقامات رسمی استان در ۴ دسامبر ۲۰۱۲، برای بازرسی، از این اردوگاه دیدن کردند. چند تن از مقامات با یونیفرم پلیس از خانم وانگ سوالاتی پرسیدند و پس از اینکه پاسخ‌های وی را راضی‌کننده نیافتند، مجبورش کردند به مدت ۱۰ ساعت روی یک موزاییک چمباتمه بزند. حتی اگر حرکت کوچکی می‌کرد، به او دشنام می‌دادند و به او لگد می‌زدند. برای شام یک تکه نان سیاه و چند تکه کدو به او دادند، اما وی از خوردن آن اجتناب کرد. یک نگهبان گفت، "اگر فردا هم آن را نخوری به زور به تو غذا خورانده می‌شود. این غذایی است که از حالا به بعد باید بخوری."

اردوگاه کار اجباری زنان ماسانجیا به آزار و شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ بدنام است. در این اردوگاه از شیوه‌های مختلف شکنجه استفاده می‌شد تا تمرین‌کنندگان را وادار کنند از باورهایشان دست بکشند، شامل ایستادن و چمباتمه زدن برای مدت‌های طولانی، تحت کشش قرار دادن و دست‌بند زدن، کشش شدید بدن، اعمال شوک با باتوم‌های الکتریکی، خوراندن اجباری، سیلی زدن، لگد زدن، پرت کردن و کوبیدن به دیوار، ضرب و شتم، پوشاندن سر با کیسه‌ای پلاستیکی، محرومیت از خواب، منع استفاده از توالت، محرومیت از حق ملاقات، اجبار به خوردن غذاهای بد یا داروهای نامعلوم.

از آنجایی که درحال حاضر، سیستم "بازآموزی" از طریق کار اجباری در حال فروپاشی است، اردوگاه کار اجباری زنان ماسانجیا نیز محکوم به نابودی خواهد بود. کارکنان درگیر در آزار و شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان عبارتند از: ژانگ لی، ژانگ هوان، ژانگ ژوهوی (مربی)، رن هونگ‌زان، ژانگ جون (رئیس بخش زنان)، ژو (دبیر سیاسی)، ژانگ لی‌لی، ژانگ شیورونگ و وانگ هوی‌جینگ. برخی از کارکنان مرد عبارتند از ما جیشان، فان، یو و ژانگ.