(Minghui.org)‏ ۱۰ دسامبر هر سال، مصادف با روز جهانی حقوق بشر است و امسال رویداد مهمی زمینه را برای این مناسبت در سازمان ملل متحد فراهم کرد. دادخواستی حاوی تعداد قابل توجه یک و نیم میلیون امضا به دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل (OHCHR) تسلیم شد.

در این دادخواست از سازمان ملل متحد خواسته شده تا تحقیقات بیشتری را درخصوص برداشت اجباری اعضای بدن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ محبوس در چین آغاز کند و از چین بخواهد تا بلافاصله به این جنایت علیه بشریت خاتمه دهد.

در تاریخ ۹ دسامبر هیئتی متشکل از پزشکان و کارشناسان حقوقی از سه قاره به‌طور حضوری این دادخواست را به سازمان ملل متحد در ژنو، سوئیس، تحویل دادند. این هیأت از اعضای داوطلب یک NGO به نام پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) تشکیل شده بود.

یک‌میلیون و چهارصدونودوسه‌هزار و دویست‌و‌دو امضا نتیجۀ کمپین جهانی دادخواست DAFOH است که از ژوئیه تا نوامبر ۲۰۱۳ به فعالیت پرداخت. این امضاها مربوط به بیش از ۵۰ کشور در ۴ قاره است.

دکتر تورستن تری رئیس DAFOH گفت: "به‌عنوان هیأتی برجسته، متشکل از پزشکان و وکلایی از شش کشور، احتراماً به‌نمایندگی از طرف این یک و نیم میلیون نفر در اینجا حضور یافتیم تا از کمیساریای عالی سازمان ملل متحد بخواهیم موضع سکوت‌ خود را تغییر دهد و به خاتمه برداشت اجباری اعضای بدن در چین کمک کند."

امسال جهان شاهد موج بزرگی از نگرانی در ارتباط با این موضوع بوده است. بسیاری از دولت‌ها به دنبال اقدامات کشورهایی نظیر اسپانیا درحال بررسی گزینه‌هایی هستند تا قوانین جدیدی را در راستای ممنوعیت برداشت اعضای بدن و توریسم پیوند عضو وضع کنند. لوایح و قطعنامه‌هایی در کشورهای بزرگ سراسر جهان پیشنهاد شده‌اند.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ در اروپا از اواخر نوامبر تا ۵ دسامبر، فعالیتی دوهفته‌ای را برای جمع‌آوری امضا در خارج از پارلمان اروپا برگزار کردند تا این پارلمان را ترغیب کنند به توقف برداشت اجباری اعضای بدن در چین کمک کند.

شعبه سازمان عفو بین‌الملل در کاردیف در تاریخ ۲۸ نوامبر فعالیتی را برای جمع‌آوری امضا برگزار کرده و طی آن صحنه برداشت اجباری اعضای بدن را بازآفرینی کرد. آنها درست بعد از این رویداد امضاها را اسکن و به DAFOH ارسال کردند.

پروفسور ایروین کوتلر، یکی از اعضای پارلمان و وزیر سابق دادگستری در کانادا در تاریخ ۶ دسامبر، لایحه جدیدی را به‌منظور مبارزه با برداشت اعضای بدن، در پارلمان مطرح کرد. با تصویب این لایحه، افراد در داخل یا خارج از کانادا که دانسته در برداشت اعضای بدن دخالت دارند، جریمه و مجازات خواهند شد.

قطعنامه‌ای در تابستان ۲۰۱۳ به کنگره ایالات متحده ارائه شد که هنوز دردست بررسی است. این قطعنامه برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی در چین را که به‌طور نظام‌مند و زیر نظر دولت صورت می‌گیرد محکوم می‌کند، بخش عمده این افراد تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند.

مجلس سنای استرالیا در تاریخ ۲۱ مارس ۲۰۱۳، به‌اتفاق‌آرا طرحی را به‌تصویب رساند که از دولت خواستار "حمایت از سازمان ملل متحد و شورای اروپا در مخالفت با عمل برداشت اعضای بدن" بود.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ نامه دادخواستی را که در مخالفت با برداشت اعضای بدن و حاوی بیش از ۷۰ هزار امضا بود، در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۳، به دیوید شوبریج ارائه دادند، وی عضو پارلمان ایالت نیو ساوت ولز است.

جلسات و اجتماعات متعددی در هیئت‌های قانونگذاری، در کشورها و مناطقی از جمله ایالات متحده، انگلستان، فرانسه، آلمان، استرالیا، سوئد و تایوان برگزار شده است. تعداد بیشتری از کارشناسان و متخصصین پیوند عضو، قدم پیش گذاشته‌اند تا شهادت دهند که برداشت اعضای بدن در چین به‌راستی وجود دارد و درجریان است.

سال‌های زیادی طول کشیده تا جهان به برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ در چین توجه نشان دهد. این خبر اولین بار در سال ۲۰۰۶ افشا شد، زمانی که دو شاهد از چین قدم جلو گذاشتند. یکی از آنها گزارشگر بود و دیگری همسر پزشکی بود که جراحی‌های برداشت قرنیه بسیار زیادی را از بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ انجام داده بود.

بر اساس تحقیقات مستقلی که دیوید کیلگور، وزیر امور خارجه سابق کانادا در امور آسیا- اقیانوسیه و وکیل مشهور حقوق بشر دیوید ماتاس، در ارتباط با برداشت اعضای بدن در چین انجام دادند، در سال ۲۰۰۹، کتاب "محصول خونین: قتل تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر برداشت اعضای بدن‌شان" منتشر شد. آنها به این نتیجه رسیدند که بین سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۵، تقریباً ۴۱۵۰۰ عضو بدن، بدون مشخص بودن اهداکننده عضو، در عمل‌های پیوند عضو در چین مورد استفاده قرار گرفته‌اند که مربوط به تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند.

گزارش کشوری وزارت امور خارجه ایالات متحده در رابطه با حقوق بشر در چین، در سال ۲۰۱۱ اعلام کرد که رسانه‌های داخلی و خارجی و گروه‌های مدافع حقوق بشر به‌طور پیوسته نمونه‌هایی از برداشت اعضای بدن به‌ویژه از تمرین‌کنندگان فالون گونگ و اویغورها را گزارش کرده‌اند.

بنابرگزارش متقاعدکننده کیلگور و ماتاس، گزارشگر ویژه سازمان ملل درزمینه شکنجه و گزارشگر ویژه این سازمان درزمینه آزادی مذهبی، درخواست مشترکی را در ماه اوت ۲۰۰۶ و بار دیگر در سال ۲۰۰۸ به رژیم چین ارسال کردند و از آنها خواستند تا درخصوص منبع اعضای بدن اضافی توضیحاتی را ارائه دهد، زیرا همزمان با آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ، افزایش عمده‌ای در عمل پیوند اعضا صورت گرفته است. آنها هیچ پاسخی دریافت نکردند.

درعرض ۴ روز، حدود ۸۰۰ امضا از نمایندگان ۱۰۲ کشور و سازمان‌های اتحادیه اروپا جمع‌آوری شد. این کار در طی کنفرانس ۲۰۱۳ سازمان ملل متحد در ارتباط با تغییرات آب و هوایی در ورشو صورت گرفت که از اواسط تا اواخر ماه نوامبر برگزار شد.

تحت فشار روبه‌رشد از طرف این قطعنامه در آمریکا و محکومیت عمومی جنایات برداشت اعضای بدن در چین، این رژیم در ماه سپتامبر اعلام کرد که قصد دارد تا سال ۲۰۱۵، به‌ برداشت اعضای بدن زندانیان اعدامی به‌تدریج خاتمه دهد و سیستم پاسخ به درخواست پیوند عضو (COTRS) در چین را معرفی کند که یک سامانه کامپیوتری واگذاری اعضای بدن است.

سازمان پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن هشدار می‌دهد که این اعلامیه و سیستم‌های معرفی شده، گمراه‌کننده و ناکافی هستند. دکتر تری گفت: "هر نوع عضو اهدایی به سامانه کامپیوتری واگذاری اعضای بدن (COTRS) وارد می‌شود، از جمله اعضای بدن زندانیان اعدامی. بنابراین این سامانه، تأمین اعضای بدن به‌طور غیراخلاقی را رد نمی‌کند، تنها تضمین می‌کند که واگذاری به‌صورت کامپیوتری صورت می‌گیرد. این نقض اخلاقی در تأمین منبع اعضای بدن، توسط این سامانه ازبین نمی‌رود."

DAFOH به این نیز اشاره کرد که ح.‌ک‌.چ قبل از بازی‌های المپیک ۲۰۰۸، تعهد داد تا به استفاده از اعضای بدن زندانیان اعدامی خاتمه دهد، اما به این تعهد خود عمل نکرد. درحال حاضر، پنج سال پس از آن تاریخ، درباره "توقف تدریجی" آن صحبت می‌کند. علاوه براین، رژیم همچنان به پنهان کردن جنایات اصلی برداشت زنده اعضای بدن از تمرین‌کنندگان بی‌گناه فالون گونگ، ادامه می‌دهد.