(Minghui.org) میزگرد اخیر دولت کانادا درباره حقوق بشر در اتاوا، به‌طور کلی آزار و شکنجه فالون گونگ در چین و به‌ویژه قساوت‌های برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان را مرکز توجه خود قرار داد. مقامات مختلف دولتی در جلسه ۹ دسامبر، روز جهانی حقوق بشر، به‌طور علنی در حمایت از فالون گونگ سخن گفتند.
اندرو بنت، سفیر کانادا در اداره آزادی مذهبی، به روزنامه کلگری هرالد گفت که رفتار غیرمنطقی دولت چین با تمرین‌کنندگان فالون گونگ و همین‌طور بودیست‌های تبت، مسلمانان اویغور و مسیحیان او را عمیقاً نگران کرده است.
دیوید سوییت، عضو پارلمان کانادا و از اعضای کمیته فرعی حقوق بشر، موضوع برداشت اجباری اعضای بدن را "بسیار رنج‌آور و نگران‌کننده" دانست و قول داد که آن را دقیقاً بررسی کند.
دیوید سوییت، عضو پارلمان و از اعضای کمیته فرعی حقوق بشر، قول می‌دهد که[موضوع برداشت اجباری اعضای بدن] را "دقیقاً بررسی و پیگیری کند."
در این جلسه آقای تیم یوپال، عضو پارلمان و وزیر کشور کانادا در امور چندملیتی، عضو پارلمان الیزابت می، رهبر حزب سبز، سناتور تان های نگو، عضو پارلمان دیوید سوییت و نماینده‌ای از دفتر وین مارستون از اعضای پارلمان، به‌مطالب ارائه شده از حدود ۲۰ گروه گوش سپردند.
شون لی، رئیس انجمن فالون دافا در کانادا و آقای هی لیژی (سمت راست)، یکی از افرادی که در چین تحت آزار و شکنجه قرار گرفته است، در این میزگرد صحبت می‌کنند.
قربانی شکنجه: هر لحظه درد و رنج
آقای هی لیژی، تمرین‌کننده فالون گونگ، که زیر آزار و شکنجه در چین مقاومت کرد و زنده ماند، تجربه شخصی خود را از این آزار و شکنجه به‌اشتراک گذاشت. او یک‌بار جایزه طلای طراحی عالی مهندسی ملی چین را دریافت کرد. باوجود دستاوردهایش و داشتن شخصیتی محترم و آبرومند، به‌خاطر باورش به فالون گونگ هدف آزار و شکنجه قرار گرفت. وی درباره شکنجه‌هایی صحبت کرد که طی سه‌سال و نیم در حبس تحمل کرده بود.
آقای هی گفت: "آزار و شکنجه تقریباً مرا در آستانه مرگ قرار داد. در طول آن سه‌سال و نیم، هر روز و هر ثانیه، نه فقط ازنظر فیزیکی بلکه ازنظر ذهنی نیز رنج می‌بردم. نگهبانان زندان از هر وسیله‌ای استفاده می‌کردند تا مرا مجبور کنند باور و وجدانم را رها کنم."
یکی از شکنجه‌های آنها این بود که او را به حیات زندان می‌کشیدند و در سرمای یخبندان رویش آب می‌ریختند. درنتیجه آقای هی به‌مدت دوماه از تب بالا رنج برد. در آن مدت هیچ دارویی برای درمان به او داده نشد.
آقا هی گفت که آزار و شکنجه فالون گونگ حتی در چین عملی غیرقانونی است. بازداشت‌کنندگان به او می‌گفتند که اگر اظهارنامه‌ای بنویسد مبنی براینکه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان شکنجه نمی‌شوند، بی‌درنگ به سرکارش برمی‌گردد. او از نوشتن این اظهارنامه اجتناب کرد و بدون طی مراحل قانونی محکوم به زندان شد و تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. قاضی به او گفت که دوره محکومیت زندان او از قبل تعیین شده و پرسید: "چرا به‌خودت زحمت می‌دهی که وکیلی استخدام کنی؟"
آقای تیم یوپال عضو پارلمان و وزیر کشور در امور چندملیتی در کانادا، همه گروه‌ها را تشویق کرد تا هر اطلاعاتی را درباره وقایع جاری در چین دارند، در میان بگذارند: "زیرا هرچه بیشتر بدانیم، بر تصمیم‌گیری‌های‌مان تأثیر خواهد گذاشت."
اداره ۶۱۰ در تضاد با اداره آزادی مذاهب
شون لی، رئیس انجمن فالون دافا در کانادا، درباره آزار و شکنجه فالون گونگ که در سراسر چین و زیر نظر دولت صورت می‌گیرد و اداره ۶۱۰ که ابزار اصلی کشور چین برای این آزار و شکنجه است صحبت کرد.
آقای لی توضیح داد که اداره ۶۱۰ اداره ویژه‌ای است که در ۱۰ ژوئن ۱۹۹۹ تأسیس شد تا این آزار و شکنجه را در تمام سطوح حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) و سازمان‌‌های دولتی به‌اجرا بگذارد. به اداره ۶۱۰ اختیاری فراتر از قانون داده شده تا این آزار و شکنجه را عملی کند.
آقای لی همچنین از حاضران در این جلسه خواست که به تضاد بین اداره ۶۱۰ در چین و اداره آزادی مذهبی در کانادا توجه کنند. به‌نظر می‌رسد که نهاد‌های دولتی باید برای جامعه مفید باشند، نه اینکه به همشهریان مطیع قانون حمله کنند. اما در چین، ح.ک.چ از تمام سیستم و امکانات دولت استفاده می‌کند تا آزار و شکنجه بخش بزرگی از جریان اصلی جامعه را آغاز کند و به آن ادامه دهد. این شرایط، برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ را به یک واقعیت تبدیل کرده است. ابعاد و وحشیگری این شرارت بی‌سابقه هنوز به‌طور کامل برای مردم دنیا آشکار و قابل‌درک نیست.
آزار و شکنجه فالون گونگ و برداشت اجباری اعضای بدن در چین، در صدر موضاعاتی بود که در تاریخ ۹ دسامبر، در میزگرد حقوق بشر در اتاوا، کانادا بررسی شد.
مجموعه برداشت اعضای بدن
