(Minghui.org) اردوگاه کار اجباری شماره‌ی دوی استان شاندونگ به شکنجه‌ی وحشیانه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ بدنام است. این اردوگاه کار اجباری در شهرستان گوان‌ژوانگ، شهر ژانگ‌چیو واقع شده است.
در حدود ۵۰ تمرین‌کننده در بند شماره‌ی ۷ و ۴۰ نفر در بند شماره‌ی ۸ زندانی شده‌اند. "لی گونگ‌مینگ"، سرپرست بند شماره‌ی ۸، همچنین نگهبان‌ها "لیو لین" و "ژانگ یوهوا"، به‌طور مستقیم در سوءرفتار با این تمرین‌کنندگان درگیر بوده‌اند.
گزارش‌های زیر مربوط به تمرین‌کنندگان فالون گونگی است که درحال حاضر در این اردوگاه کار اجباری محبوس هستند:
۱. آقای چو لیون، حدود ۶۰ ساله، تمرین کننده‌ای از منطقه‌ی شیاشان واقع در شهر ویفانگ است. او در ماه می سال ۲۰۱۳، به‌طور غیرقانونی بازداشت شد. وی از انکار باورش خودداری کرد و در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد. نگهبان‌ها او را تحت شکنجه‌ی خوراندن اجباری قرار می‌دادند، درحالی که این غذا شامل داروهایی ناشناخته بود.
۲. آقای یو یینگ‌زو حدوداً ۵۰ ساله است. لیو لین او را به‌طرز وحشیانه‌ای تحت شکنجه‌ی خوراندن اجباری قرار می‌داد، او را به یک "تخت انسان مرده"، (یک ابزار شکنجه)، می‌بست و از خواب محروم می‌کرد. درحال حاضر نیمه‌ی چپ بدن آقای یو در نتیجه‌ی شکنجه فلج شده است.
۳. تمرین‌کننده یان شوبین از نوشتن بیانیه‌ی انکار فالون گونگ و انجام کار سخت برده‌وار خودداری کرد. نگهبان‌ها وی را مجبور می‌کردند که زودتر از سایر زندانیان که ساعت ۵/۵ صبح از خواب بیدار می‌شوند، بیدار شود و به وی اجازه نمی‌دادند که تا بعد از نیمه شب بخوابد.
۴. خانم وانگ شیوهوا به دلیل شکنجه‌ای که متحمل شده است درحال حاضر قادر به راه رفتن نیست. نگهبان‌ها هنوز زندانیان جنایی را تحریک می‌کنند تا او را مورد ضرب و شتم قرار دهند.
۵. تمرین‌کننده یان شولو یک بار نامه‌ای به دادستانی نوشت و جنایاتی را که این اردوگاه کار اجباری در آزار و شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ مرتکب شده است، افشا کرد. نگهبان‌ها از ترس اینکه "یان" دوباره دست به چنین اقدامی بزند، زندانیانی را گماشتند تا یان را در تمام شبانه‌روز تحت نظارت قرار دهند. آنها همچنین "یان" را با یک باتوم تحت ضرب و شتم قرار داده و شدیداً به پاهایش آسیب وارد کردند. وی پس از آن برای مدتی طولانی قادر به راه رفتن نبود.
۶. آقای یو شولیانگ را مکرراً مجبور می‌کردند تا برای مدتی طولانی به‌طور ساکن روی یک چهارپایه‌ی کوچک رو به دیوار بنشیند. این شکنجه یک سال ادامه داشت. در طی آن زمان وی اغلب مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفت.
۷. تمرین‌کننده لیو شینگ‌‌ژو اغلب مجبور می‌شد برای مدتی طولانی به‌طور ساکن بر چهارپایهای کوچک رو به دیوار بنشیند. اگر لیو یک ذره حرکت می‌کرد، نگهبان‌ها به سایر زندانیان دستور می‌دادند که وی را مورد ضرب و شتم قرار دهند.
۸. تمرین‌کننده سونگ جین‌هونگ از نوشتن بیانیه‌ی انکار فالون گونگ امتناع کرد. در مقابل، نگهبان‌ها سونگ را مجبور می‌کردند برای مدتی طولانی بی‌حرکت روی یک چهار پایه‌ی کوچک رو به دیوار بنشیند. این سوءرفتار تا ماه‌ها ادامه داشت.
۹. آقای مو شیانگ‌شون، ۵۹ ساله، نیز از نوشتن بیانیه‌ی انکار عقایدش اجتناب کرد. در نتیجه، لی گونگ‌مینگ او را به طرز شریرانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار می‌داد.
۱۰. یک تمرین‌کننده‌ی مسن با نام خانوادگی هوان "اظهارنامه‌ا‌ی رسمی" نوشت تا بیانیه‌های انکار فالون گونگ را که قبلاً تحت فشار مجبور به نوشتن‌شان شده بود، باطل اعلام کند. در نتیجه، هوان تحت شکنجه قرار گرفته و از خواب محروم شد.
هر گاه هر تمرین‌کننده‌ی فالون گونگی در بند شماره‌ی ۸ "اظهارنامه‌ی رسمی" می‌نوشت، نگهبان‌ها آنها را به‌طرز وحشیانه تحت ضرب و شتم قرار می‌دادند، آنها را از خواب محروم می‌کردند، مجبورشان می‌کردند کارهای سخت اضافی انجام دهند یا مجبورشان می‌کردند برای مدت‌هایی طولانی بی‌حرکت روی چهارپایهای کوچک رو به دیوار بنشینند.
مجموعه حبس و کار اجباری
