به اشتراک گذاشتن مطالب روشنگری حقیقت با اعضای خانواده

(Minghui.org) در خصوص آن دسته از تمرین‌کنندگانی که با رنج و محنت‌های خانواده‌ روبرو هستند، مقالات تبادل تجربه‌ی زیادی وجود دارد. به نظر می‌آید دلایل متفاوتی پشت آن باشد، اما به عقیده‌ی من دلیل اصلی این است که اعضای خانواده‌ی ما کاملاً از حقایق فالون گونگ آگاه نیستند، در نتیجه اغلب تزکیه‌ی ما را درک نکرده و از آن حمایت نمی‌کنند، یا حتی در مخالفت و تضاد با ما هستند.

اغلب به نظر می‌رسد که اعضای خانواده‌ی ما ایمن‌ترین و راحت‌ترین افرادی هستند که می‌توانیم از طریق گفتگو حقیقت را برای‌شان روشن کنیم، اما به هم‌تمرین‌کنندگان پیشنهاد می‌کنم که مطالب روشنگری حقیقت را به روشی باز و موقرانه در اختیار اعضای خانواده‌ی خود نیز قرار دهند. در ذیل رویکرد خودم را شرح می‌دهم.

۱۰ سال است که مکان تهیه‌ی مطالب روشنگری حقیقت خود را اداره می‌کنم. از همان ابتدا، هر وقت مطالب جدیدی را چاپ می‌کردم، اول آنها را در اختیار اعضای خانواده‌‌ام می‌گذاشتم تا آن مطالب را بخوانند. به تدریج نه تنها از حقایق آگاهی یافتند، ‌بلکه با اصولی نیز آشنا شدند که برای یک انسان باتقوا بودن، باید آنها را دنبال کنیم. آنها فریب تبلیغات حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) را نمی‌خوردند و می‌دانستند که تمرین‌کنندگان فالون گونگ افرادی صالح و عاری از خودخواهی هستند. همچنین حقایق فالون گونگ را به دوستان و همکاران خود می‌گفتند و آنها را ترغیب می‌کردند که از ح.ک.چ و تشکیلات وابسته به آن خارج شوند. فکر می‌کنم که این به منزله‌ی کامل کردن رابطه‌ی تقدیری‌شان می‌باشد و برای‌شان برکت و نیکبختی بسیاری به ارمغان می‌آورد.

علاوه بر اینکه اعضای خانواده‌‌ام اولین کسانی ‌هستند که مطالب روشنگری حقیقت را می‌خوانند، آنها همچنین برای بهبود صفحه‌آرایی و طرح‌بندی پیشنهاداتی داده‌اند که به خوانا بودن بهتر مطالب کمک کرده است.

به‌طور معمول خانواده‌ام تقریباً همه‌ی کارهای خانه را انجام می‌دهند و در تمام این سال‌ها در سکوت و آرامش از من حمایت کرده‌اند. گاهی اوقات می‌گفتند، "تو هیچ یک از کارهای خانه را انجام نمی‌دهی و پول خیلی زیادی را (برای تولید مطالب روشنگری حقیقت) صرف می‌کنی." به آنها می‌گفتم، "همانطور که می‌بینید، کارهای زیادی را انجام می‌دهم و من هم بسیار خسته هستم. ما فقط نقش‌های متفاوتی را بازی می‌کنیم، اما همگی درحال عمل کردن به عهد و پیمان‌های‌مان هستیم. این رابطه‌ی تقدیری ما و خیر و برکت شما است."

هر وقت به "عمل کردن به عهد و پیمان‌های‌مان" اشاره می‌کردم، چهره‌ای شاد و معصوم از خود نشان می‌دادند و دیگر چیزی نمی‌گفتند. مایلم صمیمانه و متواضعانه از خانواده‌ام تشکر کنم و حتی بیشتر از آن؛ می‌خواهم از توجه و مراقبت استاد تشکر کنم.

می‌توانیم بر اساس عقاید و تصورات و موقعیت هر یک از اعضای خانواده‌مان به این امور رسیدگی کنیم و مطالب روشنگری حقیقت مرتبط با آنها را پیدا کرده تا به تدریج گره‌های ذهنی آنها را باز کنیم.

این تجربه‌ی شخصی من است. امیدوارم برای هم‌تمرین‌کنندگان مفید باشد.