(Minghui.org) "اردوگاه کار اجباری ماسانجیا" به علت نقشی که در آزار و شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان فالون گونگ داشته است همواره بدنام بوده است. با این وجود، این اردوگاه از اکتبر سال گذشته نه تنها هیچ زندانی جدیدی را نپذیرفته است، بلکه اکنون تمامی زندانیان مرد آن آزاد شده‌اند. علاوه بر این، چهار تمرین‌کننده‌ی زن نیز در ابتدای این ماه آزاد شدند و سایر هشت تمرین‌کننده‌ی باقیمانده نیز قرار است در انتهای همین ماه آزاد شوند.
نامی سیاه به‌علت شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان
این اردوگاه کار اجباری که در بخش "ماسانجیا" در شهر "شن‌یانگ" از استان "لیائونینگ" واقع شده است، به عنوان "اردوگاه کار اجباری نمونه" انتخاب شد چراکه پیوسته بالاترین نرخ "تبدیل" تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به خود اختصاص می‌داد. در این اردوگاه انواع روش‌های هولناک شکنجه، شستشوی مغزی و ارعاب به کار گرفته شده است تا تمرین‌کنندگان فالون گونگ را وادار کنند که به تمرین کردن فالون گونگ "اعتراف" کرده و از این تمرین کتباً اعلام انزجار کنند.
از آنجایی که نرخ بالای "تبدیل" چیزی بود که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) می‌خواست، ماسانجیا به عنوان یک اردوگاه کار اجباری نمونه مورد تجلیل قرار گرفت و روش‌های شرارت‌باری که در شکنجه و "تبدیل" تمرین‌کنندگان مورد استفاده قرار می داد به‌طور گسترده‌ای در سایر اردوگاه‌های کار اجباری سراسر کشور به کار گرفته شد.
این اردوگاه مستقیماً توسط نهادهای گوناگون "کمیته‌ی مرکزی" واقع در پکن سرپرستی می‌شد، شامل "ستاد سازماندهی،" "ستاد رهبری برخورد با موضوع فالون گونگ" (که بر اداره‌ی ۶۱۰ نیز نظارت دارد)، "کمیته‌ی امور سیاسی و حقوقی" و "وزارت دادگستری."
در بازه‌ی زمانی بین اکتبر ۱۹۹۹ تا آوریل ۲۰۰۴، بیش از ۴۰۰۰ تمرین‌کننده در این اردوگاه زندانی شدند. و از سال ۲۰۰۰ تا کنون، بالغ بر ۸۰۰۰ گزارش در سایت مینگهویی منتشر شده است که فقط درباره‌ی موارد مرتبط با ماسانجیا بوده‌اند. بنا بر این گزارش‌ها، نزدیک به ۱۰۰ روش مختلف شکنجه در این اردوگاه کار اجباری به کار گرفته شده است.
ادامه‌ی تهدیدها در روزهای پایانی
از اکتبر سال ۲۰۱۲ هیچ تمرین‌کننده‌ی جدیدی در این اردوگاه کار اجباری پذیرفته نشده است، با این وجود، مأموران به تهدید و سوءرفتار با تمرین‌کنندگان ادامه داده‌اند.
نگهبانی به نام "ژانگ لی" به تمرین‌کنندگان گفت، "اگر بعد از برگشتن به خانه به تمرین‌تان ادامه دهید مستقیماً شما را به زندان دابی می‌فرستیم." و در ژوئیه ۲۰۱۳، پس از اینکه تمامی تخت‌ها و لحاف‌ها از طبقات دوم و سوم جمع‌آوری و تخلیه شدند، زندان‌بان "ژانگ هوآن" به تمرین‌کنندگان گفت، "شما را به زندان دابی می‌فرستیم، مگر اینکه تمرین را کنار بگذارید."
هیچ یک از افرادی که آزاد می‌شوند، و همینطور خانواده‌هایشان، پیشاپیش از این موضوع اطلاع نمی‌یابند.
در زمان آزادی، بازرسی‌های شدید و سخت‌گیرانه‌ای به عمل می‌آید. مأموران بازرسی از افرادی که آزاد می‌شوند سؤال می‌کنند که آیا در زمان حبس، مورد بدرفتاری یا ضرب و شتم قرار گرفته‌اند. البته، هر کسی که حقیقت را بیان کرده و به وجود سوءرفتارها اقرار کند از آزادی محروم شده و به اردوگاه برگردانده می‌شود. علاوه بر این، به محض آزادی هر یک از تمرین‌کنندگان، مأموران در محل زندگی آنان بلافاصله در جریان قرار می‌گیرند.
مأموران اردوگاه کار اجباری در ماه‌های ژوئیه و اوت، تمرین‌کنندگان را وادار می‌کردند تا به شکلی فشرده کارهایی نظیر هرس کردن مزارع را انجام دهند. نگهبانان "ژانگ لی" و "ژانگ لیلی" غالباً تمرین‌کنندگان را وادار می‌کردند در ازای تخفیف در طول دوره‌ی محکومیت، نامه‌های تشکرآمیز برای مقامات اردوگاه بنویسند. علت این کارشان صرفاً این بود که از قبول هر گونه مسئولیتی در قبال سوءرفتارهای اعمال شده برحذر باشند.
سه تمرین‌کننده از "دالیان" در ماه اوت به خانه بازگشتند، شامل خانم "لیو سوئی" (۵ اوت)، خانم "چن گوئی‌شیانگ" (۲۰ اوت)، و خانم "چن های‌بین" (۲۱ اوت).
خانم "وانگ شیومی"، تمرین‌کننده‌ی شهر "دان‌دونگ،" در تاریخ ۱۳ اوت به خانه بازگشت.
تا تاریخ ۲۲ اوت، هشت تمرین‌کننده در اردوگاه کار اجباری همچنان محبوس هستند، شامل خانم "ما چون‌لینگ،" خانم "شیائو چون‌لینگ،" خانم "وانگ یان،" خانم "وانگ مین،" خانم "جیا شیوچون،" خان "لیو لی،" و خانم "ژانگ لینا." شایعه است که این تمرین‌کنندگان تا پایان ماه اوت آزاد خواهند شد.
تمامی تمرین‌کنندگان مردی که در این اردوگاه محبوس بوده‌اند هم‌اکنون آزاد شده‌اند.
انحلال قریب‌الوقوع سایر اردوگاه‌های کار اجباری؛ مقامات همچنان در پی تهدید و ارعاب
اردوگاه کار اجباری شوچانگ
به گفته‌ی یکی از زندانیانی که اخیراً از "اردوگاه کار اجباری شوچانگ" در استان "هنان" آزاد شد، بسیاری از زندانیان، به غیر از معتادان به مواد مخدر و تمرین‌کنندگان فالون گونگ، هم‌اکنون از این اردوگاه کار اجباری آزاد شده‌اند. وی همچنین از ضرب و جرح‌های شدیدی صحبت کرد که توسط نگهبانان یا زندانیان (به ترغیب و اجازه‌ی نگهبانان،) بر تمرین‌کنندگان فالون گونگ اعمال می‌شد. نگهبانان هنوز سعی می‌کنند که تمرین‌کنندگان را وادار به نوشتن تعهدنامه‌هایی مبنی بر کنار گذاشتن باورهایشان کنند و تهدید می‌کنند که چنانچه تمرین‌کنندگان از امضای تعهدنامه سر باز زنند، به زندان فرستاده خواهند شد.
اردوگاه کار اجباری زنان استان هنان
تا تاریخ ۲۱ اوت، سه تمرین‌کننده در "اردوگاه کار اجباری زنان استان هنان" باقی مانده‌اند، ازجمله، خانم "لی شانشان" از شهر "تانگ‌شان." تمرین‌کننده‌ای از شهر "بائودینگ" در اعتراض به سوءرفتارها هم‌اکنون در اعتصاب غذا به سر می‌برد.
اردوگاه کار اجباری زنان پکن
"اردوگاه کار اجباری شین‌آن" و "اردوگاه کار اجباری زنان پکن" اخیراً بسته شدند. به گفته‌ی تمرین‌کنندگانی که به تازگی به خانه بازگشتند، در تاریخ ۹ ژانویه‌ی ۲۰۱۳ جلسه‌ای برای مأموران اردوگاه کار اجباری زنان پکن برگزار شد. با شنیدن تصمیم تخلیه‌ی اردوگاه و آزادی تمرین‌کنندگان، بسیاری از مأموران متعجب، حیرت‌زده و یا غمگین شدند.
۱۴ سال آزار و شکنجه
آزار و شکنجه‌ی فالون گونگ به مدت ۱۴ سال ادامه یافته است. شاید بسیاری از مقامات درباره‌ی پیامدهای مشارکت‌شان در این اعمال شرورانه تأمل نکرده نباشند، اما رویدادهای بسیاری در تاریخ پیش از این نشان داده است که آزار و اذیت افرادی با اعتقادات راستین، راه به جایی نبرده و سرانجام به پایان می‌رسد. آنگاه، افراد مسئول سوءرفتار با تمرین‌کنندگان فالون گونگ به پای میز عدالت کشیده می‌شوند.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه حبس و کار اجباری
