سخنرانی‌ استاد محترم در کنفرانس تبادل تجربه فالون دافای سان فرانسیسکو

(Minghui.org) کنفرانس تبادل تجربه فالون دافای سان فرانسیسکو ۲۰۱۴، در تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۱۴، در تالار شهری بیل گراهام در مرکز شهر سان فرانسیسکو، برگزار شد.

استاد لی هنگجی در این کنفرانس سخنرانی می‌کنند.

استاد لی هنگجی، در این کنفرانس حضور یافتند و برای چهار هزار تمرین‌کننده حاضر در کنفرانس، حدود دو ساعت و ده دقیقه سخنرانی کردند. استاد ابراز امیدواری کردند که مریدان دافایی که از چین آمده بودند، به‌زودی بتوانند ذهنیتشان را در راستای ذهنیت جامعه آزاد تغییر دهند. استاد همچنین بیان کردند آزار و شکنجه‌ای که بیش از یک دهه ادامه داشته است، احتمالاً آشفته و بی‌نظم به‌نظر می‌آید، اما هیچ چیزی تصادفی نیست. تنها اگر مریدان دافا به‌خوبی تزکیه کنند، می‌توانند تشخیص دهند که مسیرشان درست است یا خیر.

استاد لی همزمان با ورودشان به صحنه تالار، حدود ساعت ۱۰ صبح و همچنین بعد از بیش از دو ساعت سخنرانی به‌هنگام ترک سالن، مورد استقبال مشتاقانه و تحسین و تشویق گرم و پیوسته حضار قرار گرفتند.

در طی این کنفرانس یک‌روزه، دوازده تمرین‌کننده تجربیاتشان را در این زمینه‌ها به‌اشتراک گذاشتند: مطالعه خوب فا، رها کردن وابستگی‌ها، رشد شین‌شینگ، روشنگری واقعیت‌ها درباره فالون گونگ و آزار و شکنجه و ایفای نقش خود به‌عنوان مریدان دافا.

سالن کنفرانس در تالار شهری بیل گراهام

تمرین‌کنندگان تجارب تزکیه خود را به‌اشتراک می‌گذارند.

زوج جوان: نجات مردم با درک فوریت موضوع

خانم لی از تورنتو، چگونگی تزکیه خود و همسرش را به‌اشتراک گذاشت. این زوج زمان را غنیمت می‌شمردند و اطمینان حاصل می‌کردند که در تزکیه‌شان سستی نکنند. آنها ازطریق کار کردن باهم مانند بدنی واحد، خود را تزکیه کرده‌اند به‌طوری‌که بتوانند در تلاش‌های روشنگری حقیقت خود به‌صورت رودررو، بهتر و بهتر همکاری کنند.

آنان درانتهای هر روز باهم بحث و تبادل‌نظر می‌کنند، موفقیت‌ها و درس‌هایی را که یاد گرفته‌اند، به‌اشتراک می‌گذارند و درباره راه‌های بهتری می‌اندیشیند تا بتوانند درک‌های نادرست مردم را کاهش دهند.

او این مطلب را به‌اشتراک گذاشت که ضروری است زمان را غنیمت بشماریم تا در وقت و زمان محدودی که داریم، مردم را نجات دهیم. او خودش را ملزم می‌کند تا هنگام مواجهه با چینی‌ها، از هر فرصتی استفاده کند، به آنها نزدیک شود، با آنها صحبت کند و نگذارد که عقاید و تصورات بشری‌اش سد راه او شوند.

او فهمید که متناسب با حجم فعالیت‌های روشنگری حقیقتش، تعداد فرصت‌ها و تجاربش افزایش می‌یابد. وی گفت مادامی‌که کارها را با قلبمان انجام دهیم، افرادی که با آنها مواجه می‌شویم، امید بیشتری برای نجات خواهند داشت.

متعادل کردن کار و تزکیه

خانم شن از سان فرانسیسکو به این درک رسید که ایفای خوب نقشش به‌عنوان یک بازاریاب رسانه‌ای به مردم کمک می‌کند تا برای خود، تصمیمات درستی بگیرند و گزینه‌های درستی را انتخاب کنند. همه مشتری‌هایش این را برمی‌گزینند که از دافا حمایت کنند و او درک می‌کند که چنین انتخابی قطعاً برای آنها مهم و پرمعنا است. این مشتری‌ها احتمالاً هزاران سال منتظر مانده‌اند تا این فرصت را به‌دست آورند و خودشان را به‌خوبی ارتقا دهند.

برای او، امضای این قرارداد و پیمان تنها هدف نیست. او معتقد است برکاتی که مشتریان نصیبشان می‌شود، متناسب با سطح تجارت و کسب‌و‌کار آنها در رسانه‌های تمرین‌کنندگان است، زیرا پولشان به رسانه‌ها کمک می‌کند تا تأثیر بیشتری در گسترش واقعیت‌های دافا داشته باشند.

خانم شن از اینکه استاد ما را ملزم می‌کنند تا موجودات ذی‌شعور را با قلبمان نجات دهیم، درک بهتری به‌دست آورد، زیرا او به سطح جدیدی از تعادل میان کار و تزکیه رسید.

تجربه تزکیه در ترویج شن یون

خانم چن از لس آنجلس متوجه این موضوع شد: علی‌رغم اینکه وی احساس می‌کرد معرفی‌اش برای فروش بلیط شن یون به‌خوبی پیش می‌رفت، هیچ‌کس آن بلیط‌ها را نمی‌خرید. او فهمید که وابستگی‌هایی به حسادت و اعتباربخشی به خود داشت.

او سخت کار کرده بود تا معرفی‌اش برای شن یون بی‌عیب و نقص باشد، اما با هیچ‌یک از افرادی که شخصاً شن یون را به آنها معرفی می‌کرد، ارتباط برقرار نمی‌کرد یا سعی نمی‌کرد آنها را بشناسد. طلب او برای رسیدن به کمال، از وابستگی‌اش به شهرت و اعتبار سرچشمه می‌گرفت، نه از نیک‌خواهی‌اش.

او همچنین متوجه شد که واقعاً به پاسخ‌ و واکنش‌ مخاطبان خود گوش نمی‌کرد و سعی نمی‌کرد با آنها ارتباط برقرار کند، بنابراین قادر نبود قلبشان را لمس کند.

پس از اینکه وی وابستگی‌هایش را تشخیص داد و آنها را تصحیح کرد، موفق شد در تمام معرفی‌هایش، بلیط‌ها را بفروشد. او درک می‌کند که مهم نیست چقدر خسته است، نباید از مطالعه فا چشم‌پوشی کند. هر معرفی برای شن یون، نبردی بین راستی و شرارت است؛ ما باید وضعیت درست تزکیه را حفظ کنیم تا به‌طور مؤثری نقشمان را ایفا کنیم.