(Minghui.org)
«نگهبانان تمام لباس‌های خانم هان شوهوا را درآوردند، او را لخت از سقف آویزان کردند و سپس آب داغ جوش را بر سراسر بدنش ریختند. جیغ‌های دلخراشش هر کسی را به گریه وامی‌داشت، اما آنها همچنان ادامه دادند. سپس چهار زندانی، او را بر کف اتاق انداختند و به عقب و جلو کشیدند تا تمام تاول‌هایش بترکند.»- شاهدی عینی
داستان هان شوهوا حادثه‌ای منفرد نیست. برای یک تمرین‌کننده فالون دافا که به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) و به‌طور غیرقانونی بازداشت و زندانی شده است، از تمام شکل‌های شکنجه استفاده می‌شود تا او را به انکار باورهایش وادار کرد.
این مقاله بر تنها یک سلاح از مهمات جنگی گسترده ح.ک.چ برای شکنجه تمرکز می‌کند: مایعات داغ. در این وضعیت مواد پیش‌پاافتاده‌ای مانند آب و فرنی می‌توانند به‌عنوان اسلحه‌‌ای کشنده مورد استفاده قرار گیرند.
پاهای آقای وانگ شین‌چون
آقای وانگ شین‌چون در ۸ ژانویه ۲۰۰۲، درحال توزیع مطالب فالون گونگ بود که مأموران پلیس، وانگ شومین و مین چانگ‌چون، وی را تعقیب کردند، اما او بار اول توانست به سلامت فرار کند. بار دوم آن‌قدر خوش‌شانس نبود: سرانجام، پس از اینکه به داخل رودخانه‌ای یخی افتاد، او را گرفتند.
به‌دستور رئیس کوی یوژونگ، مأموری آب داغ سوزان را روی پاهای یخ‌زده آقای وانگ ریخت.
این مأمور سپس با کنایه به آقای وانگ گفت: «ببین چقدر با مهربانی با تو رفتار می‌کنم.»
پس از این رفتار وحشیانه، پاهای آقای وانگ ورم کردند و تاول زدند. به‌منظور تشدید آسیب و جراحات وارده، این مأمور یقه آقای وانگ را گرفت و به صورتش سیلی زد.
اگرچه آقای وانگ دیرتر، در همان شب آزاد شد، اما پاهایش چرک کردند و سرانجام پوسیده شدند. او اکنون در ۲۹ سالگی، از داشتن هر دو پا محروم است.
آقای وانگ شین‌چون، پس از اینکه پاهای یخ‌زده‌اش با آب جوش سوخت.
پای راست آقای یانگ بائوچون
در زمستان ۲۰۰۰، آقای یانگ بائوچون مجبور شد بیرون اردوگاه کار اجباری هاندان، پابرهنه در برف بایستد، زیرا از رها کردن فالون گونگ اجتناب کرد. وقتی به داخل برگردانده شد، نگهبانی از آب داغ برای سوزاندن پاهای کاملاً یخ‌زده‌اش استفاده کرد که باعث شد پاهایش تاول بزنند. به دنبال آن پای راست وی عفونی شد.
این عفونت سرانجام تا مرحله‌ای پخش شد که زندگی آقای یانگ را به‌خطر انداخت. نگهبانان سپس او را به بیمارستان اداره نساجی هاندان بردند و پزشکان مجبور شدند پای راست وی را قطع کنند.
آقای یانگ بائوچون درحال انجام مدیتیشن نشسته، قبل از اینکه تحت آزار و شکنجه قرار گیرد.
فلج شدن آقای وانگ هونگ‌رونگ
تمرین‌کننده وانگ هونگ‌رونگ از هفی، واقع در استان آنهویی، در ۲۴ سپتامبر ۲۰۰۴ بازداشت و به هشت سال حبس در زندان سوژو محکوم شد. وی در آوریل ۲۰۰۷، درنتیجه شکنجه مداوم، تمام حس قسمت‌های پایین بدنش را ازدست داد.
در ادامه، نگهبانان حتی آزار و شکنجه را تشدید کردند. آنها به زندانیان دستور دادند تا پاهای وی را در حوضچه‌ای نگه دارند و روی پاهایش آب داغ بریزند که باعث شد پاهایش دچار خون‌مردگی شوند و تاول بزنند. سپس پاهایش چرکین شدند.
آقای وانگ هونگ‌رونگ
پاهای آقای وانگ پس از سوختگی با آب جوش
آقای وانگ در آوریل ۲۰۰۷، درحالی‌که در آستانه مرگ بود، آزاد شد. در آن موقع، پوست و استخوانی بیش نبود و نمی‌توانست اجابت مزاجش را کنترل کند. وی در ۲۲ ژوئن ۲۰۰۷، در ۵۹ سالگی درگذشت.
پشت آقای وانگ فوشنگ
جی چوانیی، یکی از مسئولین بخش لچانگ، واقع در شهر ویفانگ، تمام آب جوش کتری را روی پشت آقای وانگ فوشنگ ریخت که باعث شد از بالای شانه‌ها تا پایین کمرش، ردیفی از تاول ایجاد شود.
صبح روز بعد، مأمور ژائو مینگ‌تائو با تخته‌ای چوبی روی آن تاول‌ها ضربه زد. خون و چرک بیرون زد، باعث درد بسیار زیاد و التهاب شد و سرانجام پس از خوب شدن زخم‌ها، لکه‌هایی به‌جا گذاشت.
لکه‌های باقیمانده از زخم‌ها روی پشت آقای وانگ فوشنگ
ازکارافتادگی آقای هو انکویی
آقای هو انکویی، معلم فیزیک در دبیرستان ییچنگ، واقع در آنهوا، به‌خاطر باور مداومش به فالون گونگ، اغلب در زندان منطقه خود حبس بود.
روزی، نگهبانان پاهای او را در حوضچه‌ای نگه داشتند، یک بطری آب جوش را داخل آن خالی کردند و پاهایش را به‌مدت طولانی در داخل آن نگه داشتند.
درنتیجه، پاهای آقای هو به‌شدت سوختند و وی دچار التهاب پرده ضریع استخوان در پاهایش شد. پاهایش تغییر شکل دادند و درحال‌حاضر ناتوان و ازکارافتاده شده است.
نمایش شکنجه: پاهایی که با آب جوش سوخته شده‌اند.
موی آقای ژانگ شونجی
آقای ژانگ شونجی از بخش وی، واقع در استان هبی، در ۲۵ فوریه ۲۰۰۲، بازداشت شد. رئیس شهر شی‌هیینگ، صورت آقای ژانگ را با سیگار سوزاند و سپس به روی سرش آب جوش ریخت.
موهای آقای یانگ بلافاصله دسته‌دسته ریختند. براثر این آزار و شکنجه، وی در سال ۲۰۰۷ درگذشت.
سوزاندن با مواد مذاب
«من از آب و خواب محروم شده بودم و تنها اجازه داشتم یک بار در روز ادرار و یک بار در هفته اجابت مزاج داشته باشم. به‌شدت خواب‌آلود بودم و اغلب درحین ضرب‌و‌شتم به‌وسیله سایر زندانیان، به خواب می‌رفتم. آنها نوارهای نایلونی را روی آتش قرار می‌دادند تا ذوب شود و مایع ذوب شده را روی دست‌ها و بازوهایم می‌چکاندند که باعث ایجاد تاول می‌شد. هنوز هم جای زخم‌های آن تا امروز باقی است.»- قربانی
گزارش‌های بیشتری از آزار و شکنجه
نگهبان یانگ از بازداشتگاه بخش دازو، واقع در چونگ‌چینگ، روغن داغ را بر پشت برهنه تمرین‌کننده‌ای ریخت.
نگهبانان از اردوگاه کار اجباری گائویانگ، یقه تمرین‌کننده‌ای را شل کردند، سپس مایع فرنی داغ را روی بدنش ریختند.
نمایش شکنجه: سوزاندن با آب داغ
مجموعه روش‌های شکنجه جسمانی
