(Minghui.org) «به‌خاطر یک زندگی، هشت نفر جان خود را از دست دادند.» هر بار که دیوید کیلگور درباره تحقیق و بررسی خود در‌خصوص برداشت اعضای بدن از افراد زنده در چین صحبت می‌کند، نمی‌تواند ناراحتی را در صدایش پنهان کند. آقای کیلگور نویسنده مشترک کتاب برداشت خونین اعضا و وزیر پیشین امور خارجه کانادا در امور آسیا اقیانوسیه است.
در سال ۲۰۰۳، مرد ۳۲ سالهای در بیمارستان خلق شماره ۱ در شانگهای تحت عمل پیوند کلیه قرار گرفت. به‌دلیل مشکل آنتی‌بادی، طی مدت هشت روز چهار کلیه به او پیوند زده شد، اما همه آنها پس‌زده شدند.
سه ماه بعد، او به بیمارستان مراجعه کرد و چهار کلیه دیگر به او پیوند زده شد و نهایتاً بدنش یکی از آنها را پذیرفت. نام جراح تان جیان‌مینگ بود که اکنون نائب رئیس و همچنین رئیس بخش اورولوژی بیمارستان عمومی فوژو از منطقه نظامی نان‌جینگ است.
تان همچنین رئیس مرکز پیوند عضو ارتش چین و دبیرکل انجمن پیوند عضو بیماران کلیوی چین و پیشرو در تأسیس بخش پیوند بالینی اعضای اصلی بدن در سراسر چین بوده است.
تان به‌تنهایی بیش از ۴۲۰۰ عمل پیوند کلیه انجام داده است و برنده نشان نهمین پزشک در سال ۲۰۱۴ شد.
در تصویر فوق که از مقاله‌ای در ساوت‌ایسترن نیوز اکسپرس به تاریخ ۶ مارس۲۰۱۴ گرفته شده، از بیمارستان عمومی فوژوی منطقه نظامی نان‌جینگ به‌خاطر دستاورد «معجزه‌آسا»ی گروهی از جراحان که موفق شدند در ۱۸ فوریه ۲۰۱۴، طی۱۷ ساعت پنج عمل پیوند کبد را به‌اتمام رسانند، قدردانی شده است.
بنا به گفته جیانگ یی، سرپرست جراحان و همچنین رئیس بخش جراحی کبد، پنج مریض کبد سازگار را پیدا کردند که در بیمارستان در انتظار عمل پیوند به‌سر می‌بردند. پنج «اهداء کننده» این کبدها در همان روز «درگذشتند» و طی ۱۷ ساعت هر پنج کبد با موفقیت پیوند زده شد.
سرعتی که این کبدها در دسترس قرار گرفتند، در کشورهای غربی که یک سیستم جامع و گسترده اهدای عضو وجود دارد، بی‌سابقه است. از آنجا که در چین رایج است که پس از مرگ جسد را دست‌نخورده نگهدارند، این کشور یک سیستم توانمند و درست برای اهدای اعضای بدن ندارد. تعداد عمل‌های پیوند عضو در بیمارستان‌های نظامی، بیمارستان‌های نظامی پلیس و بیمارستان‌های شهری به‌طور تصاعدی افزایش یافته است.
گزارش «بیمارستان‌های نظامی و پلیس مسلح رژیم چین که در برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ درگیر بودند» که در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۴ توسط سازمان جهانی بررسی و تحقیق در‌خصوص آزار و شکنجه فالون گونگ (www.upholdjustice.org) منتشر شد، جزئیات بیشتری از نقش بیمارستان عمومی فوژو از منطقه نظامی نان‌جینگ را نقل کرد.
این بیمارستان از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۸، ۸۰۸ عمل پیوند کلیه، به‌طور میانگین ۴۰ عمل پیوند در سال، انجام داده است. این عدد به سرعت به میانگین ۱۷۷ عمل در سال برای دوره زمانی از اواخر سال ۲۰۰۰ تا سال ۲۰۰۴ و مجموع ۸۸۷ عمل پیوند کلیه در کمتر از پنج سال رسید. نرخ سالیانه در زمان آزار و شکنجه ۵/۴ برابر بیشتر از پیش از شروع آزار و شکنجه است. از‌آنجا‌که عمل‌های پیوند عضو نرخ موفقیت %۱۰۰ ندارند، عملاً کلیه‌های بیشتری از آنچه در گزارش ذکر شده است برداشت شده‌اند.
پروفسور آرتور کپلان، رئیس سابق مرکز اخلاق‌زیستی در دانشگاه پنسیلوانیا اظهار داشت که این «مایه شرمساری بشریت» است که برای برداشت اعضای بدن «کشتن بر اساس درخواست» مکرراً در چین روی داده و برای بیش از یک دهه ادامه داشته است.
اِتان گات‌من، محقق سابق اندیشکده ایالات متحده و نویسنده کتاب قتل فجیع می‌گوید که پرسش این نیست که آیا کشتن تمرین‌کنندگان فالون گونگ برای برداشت اعضای بدنشان واقعاً روی می‌دهد یا خیر، بلکه سؤال این است که این کشتار در چه ابعاد بزرگی انجام می‌شود، چند نفر کشته شده‌اند و آیا این کشتار کماکان ادامه دارد یا خیر.
دستوری مستقیم از جیانگ زمین، رهبر سابق حزب کمونیست
بای شوژونگ، وزیر سابق بهداشت بخش لجستیک عمومی ارتش آزادی‌بخش خلق چین، طی یک تماس تلفنی گفت که دستور کشتن تمرین‌کنندگان فالون گونگ و برداشتن اعضای بدن آنها توسط رهبر سابق حزب کمونیست، جیانگ زمین، صادر شده است.
بای گفت: «تا آن موقع دستور از رئیس جیانگ بود. تحت فرمان او، بسیاری از ما برای از‌بین‌بردن فالون گونگ اقدامات بسیاری انجام داده بودیم. منصفانه بگویم، پیوند کلیه محدود به (بیمارستان‌های) نظامی نمی‌شود.» فایل صوتی این تماس تلفنی در سپتامبر ۲۰۱۴ توسط سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ منتشر شد.
همچنین در اوت ۲۰۱۳، یک منبع ناشناس در چین مکالمه ضبط‌شدۀ بین بو شیلای، وزیر سابق تجارت، و مأموری در سفارت چین در آلمان را در اختیار رسانه‌های خارجی قرار داد.
این مکالمه وقتی ضبط شد که بو شیلای در سمت وزیر تجارت از آلمان بازدید می‌کرد و تأیید می‌کند که جیانگ زمین دستور برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ را صادر کرده است.
در ژوئیه ۱۹۹۹، جیانگ زمین، رئیس سابق حزب کمونیست چین، آزار و شکنجه وحشیانه‌ای را علیه فالون گونگ شروع کرد. سرود او برای این آزار و شکنجه این بود: «خوشنامی و اعتبارشان را از‌بین ببرید، آنها را از نظر مالی ورشکسته و از نظر جسمی نابود کنید.» «آنهایی که بر‌اثر ضرب و شتم کشته شدند، خودکشی قلمداد کنید» و «]اگر مردند[، نیازی به تشخیص هویت‌شان نیست، مستقیماً جسدشان را بسوزانید.»
رسانه‌های دولتی چینی گزارش دادند که وو منگ‌چائو، محققی پیشرو در زمینه رد پیوند کبد توسط سیستم ایمنی و رئیس جراحی پیوند کبد بیمارستان شرق دومین دانشگاه پزشکی نظامی، روشی را برای اجتناب بدن از پس‌زدن پیوند کبد کشف کرد. او تا پایان سال ۲۰۱۰ شخصاً بیش از ۴۰۰۰ عمل پیوند کبد انجام داده است. جیانگ زمین چهار بار او را ملاقات کرد و به او جایزه «نشان تخصص پزشکی» و یک مدال درجه‌یک شجاعت را اهداء کرد.
ارتش چین تجارت برداشتن و پیوند اعضای بدن را صنعتی و نظامی کرد
برداشت اجباری اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ، «اختراع» شیطانی بو شیلای بود و در زمانی روی داد که وی دبیرکل حزب کمونیست در شهر دالیان واقع در استان لیائونینگ بود. این عمل که توسط رهبران ارشد نظامی و نیروهای پلیس گسترش یافته بود، به عملی صنعتی و درآمدزا تبدیل شد.
به‌منظور پنهان کردن این جنایت از منظر عموم، ارتش و نیروهای پلیس چین بازداشتگاه‌ها، زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری بزرگی درون پایگاه‌های نظامی ساخته و توسعه دادند.
یک پزشک ارتش که در بخش لجستیکی منطقه نظامی شن‌یانگ کار می‌کرد به رسانه‌های خارجی گفت که دست‌کم ۳۶ بازداشتگاه یا اردوگاه وجود دارد که مشابه یا حتی بزرگتر از بازداشتگاه سوجیاتون در شهر شن‌یانگ است. سوجیاتون اولین مکانی بود که جنایات برداشت اعضای بدن در آن توسط یک روزنامه‌نگار افشا شد. این روزنامه‌نگار همسر جراح سابقی بود که متخصص پیوند قرنیه در بیمارستان سوجیاتون بود.
«اردوگاه شماره ۶۷۲۱اس در استان جیلین ۱۲۰هزار تمرین‌کننده فالون گونگ و دیگر دگراندیش را زندانی کرده است. بازداشتگاهی در منطقه جیوتای شهر چانگ‌چون واقع در استان جیلین، ۱۴هزار زندانی دارد.» او در ادامه می‌نویسد: «آن زندانیان با عنوان "دشمن دولت" طبقه‌بندی شده‌اند. با تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ دیگر مانند انسان رفتار نمی‌شود، بلکه مانند مواد خام یا مواد اولیه برای برداشت اعضای بدن و صنعت پیوند عضو به‌حساب می‌آیند.»
بخش لجستیک عمومی ارتش آزادی‌بخش خلق یک سیستم مرکزی پایگاه‌داده‌ها را به‌عنوان بانک اعضای بدن زنده راه‌اندازی کرد. این پایگاه‌داده‌ها شامل هویت تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ بازداشت‌‌شده و سایر اطلاعات مرتبط مانند گروه خونی آنها می‌باشد.
بخش لجستیک عمومی مسئول امنیت اردوگاه‌های مخفیانه، مدیریت موجود‌ی اعضای بدن برای بیمارستان‌ها و همچنین پیوند اعضای بدن، حسابداری و امنیت آن است. بیمارستان‌های نظامی و پلیس بازیگران اصلی این صنعت برداشت اعضای بدن هستند. فروش اعضای بدن به بیمارستان‌های شهری بیش از اینکه برای کسب سودی اندک باشد، یک اتاق نمایش برای جذب بیماران خارجی پیوند عضو است.
همان پزشک ارتش که نخواست نامش برده شود اقرار کرد که دستور تهیه بیش از ۶۰هزار گزارش غیرواقعی اهدای داوطلبانه اعضای بدن را داده و اینکه «تعداد واقعی اعضای بدن موجود در چین حداقل سه برابر اعداد اعلام‌شده در رسانه‌های دولتی است. اگر دولت ۰۰۰/۳۰ پرونده در سال را اعلام کرد، عدد واقعی می‌توانست ۰۰۰/۱۱۰ در سال باشد.» او همچنین گفت که چین مرکز شبکه خرید و فروش جهانی اعضای بدن و تامین‌کننده بیش از %۸۵ تمام اعضای پیوندی سراسر جهان از سال ۲۰۰۰ بوده است.
او در ادامه افزود که حتی چند پزشک به‌خاطر دست‌آوردهای‌شان در این صنعت به درجه سرهنگی در ارتش ارتقا داده شده‌اند.
منافع عظیم غیرقانونی
از زمانی‌که بخش لجستیک عمومی ارتش چین در سال ۲۰۰۰ به‌طور عندالمطالبه شروع به عرضه اعضای بدن تازه کرد، صدها بیمارستان نظامی و شهری در چین، برای سودآوری به تجارت پیوند عضو پیوستند؛ به‌طوری‌که حتی برخی از بیمارستان‌های کوچک یا تخصصی شروع به انجام عمل‌های پیوند عضو کردند.
در سپتامبر ۲۰۱۴، سازمان جهانی بررسی و تحقیق در‌خصوص آزار و شکنجه فالون گونگ نام ۲۳۱ بیمارستان و ۲۰۰۷ پزشک در سرزمین اصلی چین را که درگیر برداشت اجباری اعضای بدن هستند، در وب‌سایت خود اعلام کرد.
این سازمان تحقیقات بیشتری انجام داد و بر اساس آمار ناتمام از مقالات و نشریات تحقیقاتی پزشکی منتشر شده و ارقام اعلام شده در وب‌سایت بیمارستان‌ها، برآورد می‌کند که بیش از ۸۰۰ بیمارستان در چین دارای تجهیزات پیوند عضو هستند و این بیمارستان‌ها ۰۰۰/۱۶۰ عمل پیوند کلیه، ۰۰۰/۳۶ عمل پیوند کبد و ۰۰۰/۱۲۰ عمل پیوند قرنیه انجام داده‌اند.
بیشتر این عمل‌های پیوند عضو در بیمارستان‌های نظامی انجام شد، مانند بیمارستان عمومی متعلق به کمیسیون ارتش مرکزی، ۱۲ بیمارستان عمومی متعلق به هفت منطقه نظامی، بیمارستان‌های عمومی متعلق به شعبه‌های اصلی ارتش، بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه‌های پزشکی ارتش، بیمارستان‌های متعدد نظامی و پلیس مسلح استانی.
یک‌صد بیمارستان نظامی دست‌کم ۰۰۰/۶۰ عمل پیوند کلیه و ۳۰۰/۱۱ عمل پیوند کبد انجام دادند.
برای مثال، بیمارستان چانگ‌ژنگ شانگهای وابسته به دانشکده پزشکی دوم ارتش، ۴۲۳۰ عمل پیوند کلیه را تا پایان سال ۲۰۱۳ گزارش کرد.
بیمارستان شماره ۲۸۱ ارتش آزادی‌بخش خلق در شهر چینهوانگ‌دائو واقع در استان هبی، بیمارستان رده دومی که خودش مدعی «نداشتن پرسنل و تجهیزات و کمبود اتاق عمل با اندازه مناسب» بود، تا پیش از آوریل ۲۰۰۷، ۲۸ بار شش تا نُه عمل پیوند کلیه را به‌طور همزمان انجام داد.
لی شیانگ‌تی، جراح و رئیس بخش اورولوژی بیمارستان عمومی منطقه نظامی جینان، رهبری بخش را برای ثبت رکورد انجام ۱۶ عمل پیوند کلیه طی ۲۴ ساعت به‌عهده داشت.
بیمارستان چانگ‌ژنگ شانگهای، وابسته به دانشکده پزشکی دوم ارتش، ادعا کرد که بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶، ۱۲۰ عمل پیوند کبد برای بیمارانی که مبتلا به هپاتیت شدید بودند انجام داده است. این بیمارستان همچنین مدعی شد که در سریع‌ترین بار، کبد سازگار تنها طی مدت چهار ساعت پس از ورود مریض به بیمارستان پیدا شد.
این گزارش تنها نوک کوه‌یخ برداشت اجباری اعضای بدن در چین را آشکار می‌کند. بیمارستان وابسته اول دانشکده نظامی چین در وب‌سایت بین‌المللی پیوند عضو خود، بهای یک پیوند کلیه را به‌طور علنی ۰۰۰/۶۰ دلار آمریکا اعلام کرده است. این وب‌سایت می‌گوید که هزینه پیوند کبد ۰۰۰/۱۰۰ دلار آمریکا و هزینه پیوند ریه و قلب ۰۰۰/۱۵۰ دلار آمریکا است.
بیمارستان‌هایی که درگیر برداشت اعضای بدن هستند سود خونین بسیار زیادی به‌دست آورده‌اند.
بیمارستان شماره ۳۰۹ که بخش لجستیک عمومی وزارت بهداشت آن را «مرکز پیوند عضو ارتش» نامیده است، شاهد افزایش درآمد مرکز پیوند عضو آن بیمارستان از ۲۰ میلیون یوآن در سال ۲۰۰۶ به ۲۳۰ میلیون یوآن در سال ۲۰۱۰ بوده است.
بیمارستان داپینگ، وابسته به دانشکده پزشکی سوم ارتش، طی ۱۰ سال شاهد افزایش ۲۵ برابری درآمد پیوند عضو از ۳۶ میلیون یوآن در سال ۱۹۹۹ به ۹۰۰ میلیون یوآن در سال ۲۰۰۹ بود.
در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۳، پارلمان اروپا یک قطعنامه فوری تصویب کرد که در آن از رژیم کمونیستی خواستار «توقف فوری برداشت اعضای بدن از زندانیان عقیدتی، مذهبی و گروه‌‌های اقلیت مذهبی» شد.
لئونیداس دونس‌کیس، نماینده پارلمان اروپا، گفت: «ما نمی‌توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم که در قرن بیست‌و‌یکم از زندگی انسان‌ها به‌عنوان مواد اولیه برای پیوند اعضای بدن یا برداشت اعضای بدن استفاده می‌شود. این از زمان جنگ جهانی دوم و نازی‌ها بی‌سابقه بوده است. به‌هیچ‌وجه این عمل شیطانی را تحمل نخواهیم کرد.»
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
