(Minghui.org) آقای ژانگ ویجی، تمرین‌کننده فالون گونگ که به‌خاطر باور صلح‌آمیزش، به‌شدت تحت سوءرفتارهای خشونت‌بار و وحشیانه قرار گرفته است، نامه‌ای سرگشاده نوشته و از مردم خوب جهان برای رهایی‌اش از زندان فانجیاتای درخواست کمک کرده است؛ زندانی که فقط آن را با کلمه "جهنم" می‌توانست توصیف کند.
آقای ژانگ نوشت: "سعی کردم با وکیل‌مدافعم ملاقات کنم تا سوءفتاری‌های متحمل شده در این زندان را افشا کنم. اما، ازآنجاکه نگهبانان زندان از افشا شدن جنایاتشان می‌ترسند، زندان از چنین ملاقات‌هایی ممانعت کرده است."
او روزانه و به‌طور مداوم درمعرض شکنجه‌های وحشتناک، از جمله ضرب و شتم وحشیانه، سوختگی با سیگار و شوک الکتریکی قرار می‌گیرد. بعد از ضرب و شتم‌های شدید، مأموران اغلب با شلنگ پلاستیکی، آب یخ را بافشار روی او می‌ریزند تا شدت درد او را افزیش دهند. آنها همچنین او را مجبور به مصرف میزان زیادی از داروی تریازولام می‌کنند که هماهنگی حرکات بدن و عملکرد ادراکی‌اش را مختل می‌کند.
آقای ژانگ بیش از ۴۰ سال دارد. قبل از شروع کسب و کار شخصی‌اش، در بخش امنیت شرکت بین‌المللی اعتماد و سرمایه هاینان هوایین در شهر ووهان کار می‌کرد. او صبح روز ۵ مه ۲۰۱۱، در محل کارش به‌طور غیرقانونی بازداشت شد.
آنها ابتدا آقای ژانگ را به اداره پلیس در خیابان تایبی بردند و سپس او را به مرکز شستشوی مغزی استان هوبی (که نام رسمی آن "مرکز آموزش حقوقی استان" است) منتقل کردند. وی در تاریخ ۲۵ مه ۲۰۱۲ به پنج سال زندان محکوم شد.
نامه سرگشاده آقای ژانگ به مردم جهان به شرح ذیل است.
نامه سرگشاده آقای ژانگ: درخواستی نومیدانه برای کمک
خانم‌ها و آقایان:
این نامه را برای کمک و رهایی از وضعیت فعلی‌ام می‌نویسم. من یک تمرین‌کننده فالون گونگ در چین هستم که درحال‌حاضر در زندان به‌سر می‌برم. نامه‌هایی به مقامات چین نوشته‌ام اما هیچ پاسخی دریافت نکرده‌ام. بنابراین، فقط می‌توانم به مردم مهربان خارج از چین نامه بنویسم و امیدوارم که کمکی از آنها دریافت کنم.
در تاریخ ۵ مه ۲۰۱۲ پلیس شهر ووهان در استان هوبی مرا در محل کارم بازداشت کرد. پلیس لباس‌شخصی، سرم را با یک کیسه پلاستیکی مشکی پوشاند و در مرکز آموزش حقوقی استان (مرکز شستشوی مغزی مختص تمرین‌کنندگان فالون گونگ) زندانی کرد.
در این مرکز شستشوی مغزی تحت شکنجه‌های شدید متعددی قرار گرفتم. آنها چنان به ضرب و شتم من می‌پرداختند گویی کیسه‌ای از شن هستم. به مدت ۱۵ روز متوالی مجاز به خوابیدن یا خوردن غذا نبودم. دائماً مرا مجبور به ایستادن می‌کردند و دو بار در روز تحت خوراندن اجباری قرار می‌گرفتم.
درطی خوراندن اجباری، مرا می‌بستند و مکرراً لوله تغذیه‌ای را در بینی‌ام فرو می‌کردند، آن را به بالا و پایین حرکت می‌دادند و هم‌زمان مرا کتک می‌زدند. به‌نظر می‌رسید این افراد شرور با تماشای صحنه درد‌کشیدن من هیجان‌زده می‌شدند. به‌خاطر ایستادن‌های طولانیمدت و محرومیت از خواب کل بدنم ورم کرد. پاهایم به‌قدری متورم شده بودند که نمی‌توانستم کفش‌هایم را بپوشم. اندام‌های تناسلی‌ام نیز دچار تورم شده بود.
نمایش شکنجه: خوراندن اجباری ویرانگر
ازآنجاکه از رهاکردن باورم به فالون گونگ خودداری کردم متحمل چنین شکنجه‌ای شدم. افراد شرور از ۲۰ ژوئیه ۱۹۹۹، هیچ ترسی از عواقب آزار و شکنجه فالون گونگ نداشته‌اند. حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) درطی بسیاری از سلسله‌عملیات‌های سیاسی‌اش، به گروه‌هایی که آنها را هدف قرار می‌دهد برچسب "دشمن ملت" زده است. این برچسب به‌تنهایی می‌تواند تمامی ابزارهای نابودی آن گروه را توجیه کند. این همان به‌اصطلاح "دیکتاتوری پرولتاریا" است. قوانین فقط یک تشریفات هستند.
بعد از پنج ماه بازداشت غیرقانونی در مرکز آموزش حقوقی استان (مرکز شستشوی مغزی)، به بازداشتگاه شماره ۲ در ووهان منتقل شدم. تا آوریل ۲۰۱۲ مرا در چندین بازداشتگاه دیگر نیز حبس کردند. در این تاریخ وکیل‌مدافعم مرا مطلع کرد که دادستانی منطقه ووچانگ براساس مدارک و شواهد جعلی، مرا به نقض ماده ۳۰۰ قانون کیفری متهم کرده است.
درک نمی‌کنم که چگونه ماده ۳۰۰ قانون کیفری را نقض کردهام. درباره قانون کیفری، تفسیر قضایی دادگاه عالی خلق و دادستانی عالی خلق و درباره تصمیمات کمیته دائمی کنگره ملی خلق تحقیق کردم. هیچ‌کدام از آنها اشاره نکردند که فالون گونگ غیرقانونی است.
چگونه دادگاه می‌تواند مرا براساس ماده ۳۰۰ محکوم کند؟ این صرفاً استفاده از قانون به‌عنوان چماقی برای ضرب و شتم مردم بی‌گناه است.
دادگاه منطقه ووچانگ طی محاکمه‌ای نمایشی مرا به پنج سال زندان محکوم کرد. خانواده‌ام در جلسه دادگاه حضور نداشتند. این جلسه کاملاً تحت نظارت پلیس بود. (ماه‌ها قبل) وقتی در مرکز شستشوی مغزی بازداشت بودم، درباره طول مدت محکومیتم شنیده بودم. درنتیجه، رأی این دادگاه ازپیش‌تعیین‌شده بود و این محاکمه فقط برای انجام تشریفات برگزار شد.
نمایش شکنجه: سوزاندن با سیگار
در اوت ۲۰۱۲، مرا به زندان فانجیاتای در شهرستان شایانگ واقع در استان هوبی فرستادند. در این زندان سه زندانی برای "نظارت" بر من گماشته شدند. درواقع کار آنها این بود که هر روز مرا شکنجه کرده و مجبور به "تبدیل" کنند.
این به‌اصطلاح "تبدیل" برای این است که مرا مجبور به رهاکردن باورم کنند و سپس مرا وادار کنند که همان کار را با سایر تمرین‌کنندگان انجام دهم.
آنها عکس‌های آقای لی، بنیان‌گذار فالون گونگ را روی میزها و چارپایه‌ها می‌گذاشتند. سپس مرا مجبور می‌کردند روی عکس‌ها پا بگذارم و به آنها توهین کنم. اگر مطابق دستور آنها عمل نمی‌کردم، مرا کتک می‌زدند.
هر روز می‌توانستم فقط یک الی دو ساعت بخوابم، به‌علاوه مرا مجبور می‌کردند همانند یک برده روزانه حدود ۲۰ ساعت کار اجباری انجام دهم.
ضرب و شتم‌های شدید به کاری روزمره تبدیل شده است. شکنجه‌های مختلف شامل موارد زیر می‌شود: ضرب و شتم‌های وحشیانه، سوراخ و زخمی کردن با سوزن، سوزاندن با سیگار، سوزاندن سبیل، کندن موهای بدن، پیچاندن دستم با انبردست، ضرب و شتم با میله‌های آهنی، شلاق‌زدن با کمربند، شکنجه روحی، شوک الکتریکی، خوراندن دارو، محرومیت از خواب، ایستادن‌های طولانیمدت، ممانعت در استفاده از توالت و حمام و کار اجباری.
آنها در زمستان، بعد از ضرب و شتم‌های شدید، آب یخ را از شلنگ‌های پلاستیکی با فشار روی من می‌ریزند. اجازه پوشیدن ژاکتی گرم را ندارم. فقط می‌توانم هر روز یک‌بار به دستشویی بروم و اندکی غذا بخورم.
وسایل شخصی‌ام دراختیار زندانیانی قرار دارد که مرا "زیرنظر" دارند. همچنین مجبورم مانند "برده" برایشان کار کنم. تا زمانی که بیدارند، در فکر ابداع شیوه‌های مختلف برای شکنجه من هستند.
زمانی‌که نگهبانان متوجه شدند که درباره شکنجه‌ها با اعضای خانواده‌ام صحبت کردهام، به زندانیان گفتند که حتی بیشتر مرا شکنجه کنند. فانجیاتای فقط یک زندان نیست. جهنم است.
اقدامات این زندانیان که برای نظارت و شکنجه من گمارده شده‌اند، خلاف قانون زندان، همچنین قانون کیفری چین است: مواد ۲۳۴ (آسیب عمدی)، ۲۴۶ (توهین خشونت‌آمیز)، ۲۴۸ (ضرب و جرح یا تنبیه بدنی زندانیان)، ۲۹۳ (ضرب و شتم خودسرانه شخصی دیگر)، ۲۹۴ (سازمان‌دهی فعالیت‌های جنایی)، ۲۹۵ (تصدیق و قانونی کردن ابزار و روش‌های جنایات) و ۳۱۵ (تضعیف نظارت و سرپرستی و اجرای نظم در زندان).
بااین‌حال، از این افراد تقدیر می‌شود و با کاهش مدت محکومیت و آزادی زودهنگام به آنها پاداش می‌دهند. مأموران زندان از جنایات این قبیل زندانیان چشم‌پوشی کرده و آنها را به انجام اعمال غیرقانونی تشویق می‌کنند.
سعی کردهام با وکیل‌مدافعم ملاقات کنم تا سوءرفتارهایی را که در زندان متحمل شده‌ام افشا کنم. اما ازآنجاکه نگهبانان زندان از افشا شدن جنایاتشان می‌ترسند، زندان چنین ملاقات‌هایی را منع کرده است.
بدین وسیله از شما درخواست کمک می‌کنم تا از مقامات چین خواستار آزادی من شوید و این افراد شرور را به میز محاکمه بکشانید.
تمرین‌کننده فالون گونگ: ژانگ ویجی
برای درخواست اجرای عدالت درخصوص آقای ژانگ ویجی، با شماره‌های زیر تماس بگیرید:
۱. اداره ۶۱۰ شهر ووهان: شماره ۴۲، خیابان جیفانگ، منطقه هانکو، شهر ووهان، استان هوبی، چین
کدپستی: ۴۳۰۰۱۰
تلفن: +86-27-82402907
فکس: +86-27-82402840
چن شیگو (陈仕国)، رئیس اداره ۶۱۰ ووهان:+86-27-82402903 (محل کار)، +86-27-87403060 (منزل)
۲. کمیته امور سیاسی و حقوقی شهر ووهان: شماره ۴۲، خیابان جیفانگ، منطقه هانکو، شهر ووهان، استان هوبی، چین
کدپستی: ۴۳۰۰۱۰
تلفن: +۸۶-۲۷-۸۲۴۰۲۴۱۳
فکس: +۸۶-۲۷-۸۲۴۰۲۴۳۷
جائو فئی (赵飞)، دبیر حزب کمونیست در کمیته امور سیاسی و حقوقی ووهان، رئیس اداره امنیت عمومی ووهان:
+۸۶-۲۷-۸۵۸۷۶۶۶۶ (محل کار)
۳. بخش امنیت ملی، اداره امنیت عمومی ووهان: شماره ۱۸۸ خیابان فاژان، منطقه هانکو، شهر ووهان، استان هوبی، چین
کدپستی: ۴۳۰۰۲۳
تلفن: +۸۶-۲۷-۸۵۳۹۳۵۰۰ و +۸۶-۲۷-۸۵۳۹۳۶۰۰
لیو نانهوا (刘南华)، رئیس بخش امنیت ملی، اداره امنیت عمومی ووهان (مسئول مستقیم پرونده آقای ژانگ)
مقالات مرتبط:
ژانگ ویجی در زندان فانجیاتای استان هوبی تحت شکنجه قرار گرفت
مجموعه شرح آزار و شکنجه
