(Minghui.org) پانزده سال پیش، در تاریخ ۲۵ آوریل سال ۱۹۹۹، بیش از ۱۰ هزار تمرین‌کننده فالون گونگ طی برگزاری تجمعی مسالمت‌آمیز در پکن، خواستار اعاده حق قانونی‌شان، برای تمرین فالون گونگ شدند. درحالی‌که، از نظر گستردگی و مسالمت‌آمیز بودن، پیش از این هرگز چنین تجمع آرامی در چین دیده نشده بود، آن به رویدادی برجسته تبدیل شده است که حاکی از رشادتی قاطع در حمایت از عدالت و وجدان است. هر سال در ماه آوریل، تمرین‌کنندگان فالون گونگ سراسر جهان فعالیت‌های مختلفی را به‌منظور بزرگداشت این رویداد برگزار می‌کنند.
تمرین‌کنندگان فالون گونگ نیویورک، در تاریخ ۲۵ آوریل ۲۰۱۴، در اسکلۀ کنار کنسولگری چین گردهم آمدند تا ضمن بزرگداشت این رویداد تاریخی، خواهان خاتمه این آزار و شکنجه ۱۵ ساله در چین شوند. همچنین در غروب آن روز به‌مناسبت گرامیداشت یاد هزاران تمرین‌کننده‌ای که جان خود را در جریان آزار و شکنجه در چین از دست داده‌اند، مراسم شمعافروزی برگزار کردند.
در ۲۵ آوریل ۲۰۱۴، تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بزرگداشت پانزدهمین سالگرد تجمع مسالمت‌آمیز ۲۵ آوریل، مراسمی را در اسکله کنار کنسولگری چین در نیویورک برگزار کردند.
قدرت و ثبات‌قدمی که تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۲۵ آوریل ۱۹۹۹ نشان دادند، طی پانزده سال مقاومت بدون خشونت در برابر آزار و شکنجه وحشیانه، همچنان ادامه داشته است. تمرین‌کنندگان به‌طور مداوم زیبایی فالون گونگ را به‌نمایش گذاشته‌اند، آزار و شکنجه وحشیانه را افشا کرده‌اند و خواستار خاتمه آن شده‌اند.
خاطرات تجمع ۲۵ آوریل
خانم دای لیگو از جینژو واقع در استان لیائونینگ، در تجمع مسالمت‌آمیز ۲۵ آوریل حضور داشت.
خانم لیگو به‌یاد می‌آورد: «خبر بازداشت تمرین‌کنندگان فالون گونگ در تیانجین را شنیدم. برخی از تمرین‌کنندگان از من پرسیدند که آیا برای دادخواهی از دولت به پکن می‌روم. موافقت کردم و بدون تأخیر با سایرین به پکن رفتم. فکر می‌کردم که انجام بازداشت‌ها به‌و‌سیله دولت، به‌دلیل عدم آگاهی دولت از حقایق فالون گونگ است. احساس کردیم که باید به پکن برویم تا توضیح دهیم که فالون گونگ اثرات شگفت‌انگیزی در شفادهی و سلامتی دارد و تمرین‌کنندگان صرفاً می‌خواهند افراد خوبی باشند. می‌بایست از دولت می‌خواستیم که تمرین‌کنندگان بی‌گناه را آزاد کند.» خانم دای گفت که قصد آنها صرفاً درخواست از دولت برای اعاده حق تمرین فالون گونگ بود.
دای لیگو تمرین فالون گونگ را در سال ۱۹۹۵ آغاز کرد. پس از اینکه فقط بیش از ۲۰ روز فالون گونگ را تمرین کرد، ورم مفاصل و فتق دیسک کمر که بیش از ده سال وی را آزار می‌داد، درمان شد و ازبین رفت.
وی گفت: «پس از اینکه به آنجا رسیدیم، تمرین‌کنندگان مسنی را دیدم که آرام و بی‌صدا در انتهای صفوف نشسته بودند. من ۴۰ ساله بودم. در ردیف جلو ایستادم و تمرینات را انجام دادم. محیط بسیار آرام بود. تعدادی از مأموران پلیس جلو آمدند تا با ما صحبت کنند و عکس گرفتند. تعدادی وسیله نقلیه می‌رفتند و می‌آمدند. حوالی ظهر، برخی از تمرین‌کنندگان برای خرید آب و نان به فروشگاه‌های مواد غذایی، درآن نزدیکی، رفتند. پس از خوردن، زباله‌ها را جمع کردیم و آن را در کیسه‌های پلاستیکی ریختیم.»
پس از اینکه بازخوردهای مثبتی از طرف نخست‌وزیر وقت چین، ژو رونگجی، دریافت شد، همه احساس کردند که این موضوع حل‌‌وفصل شده است. خانم دای آن شب به جینژو بازگشت.
درست سه ماه بعد، در تاریخ ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۹۹، حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) آزار و شکنجه فالون گونگ را در سراسر کشور آغاز کرد. ح.ک.چ با اتخاذ سیاست نسل‌کشی، تلاش کرد تا فالون گونگ را ظرف مدت سه ماه ازبین ببرد. رژیم، کل دستگاه‌های دولتی از ارتش، پلیس، ارگان‌های تبلیغاتی گرفته تا سیستم قضایی را بسیج کرد تا با خشونت و فریب به آزار و شکنجه فالون گونگ بپردازند. زندگی دای لیگو زیرورو شد. پلیس او را پیوسته آزار و اذیت می‌کرد. در ماه اکتبر آن سال، او برای دادخواهی به پکن رفت. پلیس او را بازداشت و به‌طور وحشیانه‌ای کتک زد. سپس وی را به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا فرستادند. او در آنجا متحمل شکنجه‌های غیرقابل تصوری شد.
تجمع ۲۵ آوریل، فالون گونگ را درعرصه جهانی مطرح کرد
تمرین‌کننده‌ای به نام زنون دالنیکی از نیویورک گفت که در آن زمان بسیاری از مردم درباره فالون گونگ نمی‌دانستند. او به‌خاطر آورد: «رسانه‌های غربی گزارش‌های افتراآمیز رسانه‌های چینی را منعکس کردند. حتی در کانادا که آنطرف کره زمین هست و از چین فاصله زیادی دارد، فشار نامشخصی را احساس می‌کردم.
اما درکشورهای غربی، دروغ‌های ح.ک.چ به‌سرعت افشا شدند. مادر زنون نیز تمرین فالون گونگ را آغاز کرد و درنتیجه وضعیت سلامتش بهبود یافت. زنون از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین قدردانی کرد که با شجاعت‌شان، این امکان را برای مردم دنیا فراهم کردند تا درباره فالون گونگ بدانند.
حمایت از فالون گونگ پس از آگاهی از حقایق
درنتیجه تلاش‌های مداوم تمرین‌کنندگان فالون گونگ برای افشای حقایق، افراد بیشتر و بیشتری درباره فالون گونگ و آزار و شکنجه در چین مطلع می‌شوند.
خانم هانا مارتینز، خواننده‌ای است که در نزدیکی کنسولگری چین زندگی می‌کند. وقتی وی از کنار تمرین‌کنندگانی که درحال برگزاری این رویداد در اسکله بودند، عبور می‌کرد، به خبرنگاری گفت که می‌داند تمرین‌کنندگان فالون گونگ افراد خوبی هستند. او گفت در طول چند سال گذشته، تقریباً هر سال در این تاریخ، افراد بسیاری را دیده است که در آنجا فالون گونگ را تمرین می‌کنند. او بر این باور است که این حق آنان است. او گفت در چین، رژیم مردم را از این حق محروم کرده است. خانم مارتینز معتقد است که خدا به این تمرین‌کنندگان برکت خواهد بخشید و حقوق‌شان اعاده می‌شود.
به رهگذر دیگری به نام خانم وانگ، گفته شد که تجمع مسالمت‌آمیز ۱۹۹۹ در پکن، درست مثل همین صحنه‌ای بود که اکنون تمرین‌کنندگان آرام، درحال انجام تمرینات در مقابل او هستند. او نمی‌توانست درک کند که چگونه چنین گروه آرام و صلح‌جویی بعدها به‌طور وحشیانه‌ای در چین تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. او گفت: «اگر شخصی قانون‌شکنی نکرده، نباید بازداشت شود.» او شجاعت این تمرین‌کنندگان را ستود که در برابر بی‌عدالتی ایستادگی می‌کنند.
مجموعه رویدادهای ۲۵ آوریل
