تزکیه را جدی درنظر بگیریم و به زمان اصلاح فا وابسته نباشیم

(Minghui.org) از زمان شروع دوره اصلاح فا تقریباً ۱۵ سال گذشته است. گرچه مدت‌ زمان تزکیه‌مان در طول اصلاح فا، به قیمت تحمل عظیم استاد افزایش یافته است، میان تمرین‌کنندگان فالون دافا در سرزمین اصلی چین هنوز ذهنیت‌های بشری و رفتارهای نادرست وجود دارد. تزکیه موضوعی جدی است. معیارهای دافا جدی و سخت هستند. بیایید برای لحظه‌ای به وابستگی‌هایی که در پشت برخی از افکار و رفتارهای نادرست‌مان قرار دارند نگاهی بیاندازیم و به‌خاطر دافا، خودمان و موجودات ذی‌شعور، مسئولیت‌هایمان را به‌خوبی به‌ عهده بگیریم.

1. افکار و رفتارهای نادرست

برخی از هم‌تمرین‌کنندگان اغلب درباره زمانی که اصلاح فا به پایان خواهد رسید صحبت می‌کنند. آنها فکر می‌کنند زمان وقوع آن بیش از حد طولانی شده است و نمی‌توانند برای بازگشت به موقعیت‌هایشان در آسمان منتظر بمانند.

برخی از هم‌تمرین‌کنندگان اغلب اشاره می‌کنند که دفعات بسیاری در مجموعه سخنرانی‌های استاد حضور داشته‌اند و در بسیاری از زمان‌ها در مواجهه با آزار وشکنجه ثابت‌قدم باقی‌ مانده‌اند. آنها از تجربه خودشان راضی و خرسند هستند و فکر می‌کنند که صرفاً با سپری شدن زمان به کمال می‌رسند. بنابراین شل شده‌اند و منتظر زمان پایان اصلاح فا هستند.

بعضی از تمرین‌کنندگان با مشاهده برخی از هم‌تمرین‌کنندگان که درنتیجه آزار و شکنجه مجبور به رها کردن تزکیه شده‌اند، می‌ترسند که به‌علت فشار ناشی از این آزار و شکنجه، هر چیزی را که در تزکیه انجام داده‌اند ازدست بدهند. اما می‌دانند که برای یک تمرین‌کننده دافا در دوره اصلاح فا انجام سه‌کار الزامی است. بنابراین، درحالی‌که منتظر پایان دوره اصلاح فا هستند، محتاطانه و بی‌هدف به روشنگری حقیقت می‌پردازند.

بعضی از تمرین‌کنندگان چندین بار در مجموعه سخنرانی‌های استاد حضور داشته‌اند و از سال ۱۹۹۹، طی بازداشت در زندان‌ها ثابت‌قدم باقی‌مانده‌اند. آنها فکر می‌کنند که قبلاً این آزمون‌ها را گذرانده‌اند و به استاندارد رسیدن به کمال دست یافته‌‌اند. درخصوص اینکه چقدر زمان پایان اصلاح فا به درازا کشیده شده است، ناخشنودی ظریفی از خود نشان می‌دهند. بعضی از هم‌تمرین‌کنندگان آنها را تحسین می‌کنند و با آنها موافقند که اکنون زمان پایان اصلاح فا است و باید اجازه دهند آنها به موقعیت‌های شایسته‌شان بازگردند.

درمیان برخی از تمرین‌کنندگان، درخصوص مدت زمان لازم برای مطالعه فای گروهی اختلاف‌نظرهایی وجود دارد. تعدادی از تمرین‌کنندگان ناراحت می‌شدند از اینکه هنگام مطالعه، سایر تمرین‌کنندگان اشتباهات‌شان را با صدای بلند اصلاح می‌کردند. برخی دیگر با استفاده از نگرش سایرین به‌عنوان عذر و بهانه، نمی‌توانند برای یافتن کاستی‌های‌ خودشان به درون نگاه کنند.  

برخی از تمرین‌کنندگان به‌طور غیرمسئولانه کتاب‌های دافا را در هر مکانی قرار می‌دهند. برخی کتاب‌های دافا را حتی در جلوی پاهایشان می‌گذارند. بعضی‌ها بعد از استفاده از توالت دستانشان را نمی‌شویند و با دستان کثیف کتاب‌های دافا را لمس می‌کنند.

بعضی از تمرین‌کنندگان درحالی‌که به سخنرانی‌های استاد گوش می‌دهند کارهای روزمره خود را انجام می‌دهند و صحبت می‌کنند.

بعضی از تمرین‌کنندگان به‌علت عدم تمرین گروهی و عدم اصلاح خود، حرکات تمرینی را اشتباه انجام می‌دهند.

 

۲.    تزکیه موضوعی جدی است

تزکیه موضوعی جدی است و با ذهنیتی بشری ارزیابی نمی‌شود. اینکه یک تمرین‌کننده با تزکیه شخصی خودش چگونه برخورد می‌کند بازتابی صریح از سطح تزکیه‌اش است.

از لحظه‌ای که یک تمرین‌کننده تزکیه‌اش را آغاز می‌کند، هیچ چیز به‌طور تصادفی اتفاق نمی‌افتد. آیا در طول آزار و شکنجه "فداکاری کردن" بخشی از تزکیه و روند پیشرفت‌مان نیست؟ هدف‌مان این است که خودمان را تا رسیدن به روشن‌بینی درست و نداشتن خودخواهی تزکیه کنیم. مسئول بودن برای دافا وظیفه ماست. علاوه‌بر از بین رفتن کارمای‌مان، دلیل دیگری که رنج می‌کشیم این است که نیروهای کهن از شکاف‌های‌مان سوء استفاده می‌کنند. زمانی که افکار درست داشته باشیم استاد از ما محافظت می‌کنند. آیا زمانی‌که فکر می‌کنیم "آزمون‌ها را گذرانده‌ایم"، به گستره رنجی که استاد به‌خاطر ما باید متحمل شوند، فکر کرده‌ایم؟ رنج مایه افتخار نیست. باید نقاط ضعف‌مان را بیابیم، آنها را از بین ببریم و برای نجات موجودات ذی‌شعور گام‌هایی محکم و استوار برداریم.

تزکیه در طول دوره اصلاح فا ورای تزکیه شخصی است. باید از منظر کمک به استاد برای اصلاح فا و نجات موجودات ذی‌شعور به آن فکر کنیم.

برای تمرین‌کنندگان دافا در طول دوره اصلاح فا، استانداردها جدی و سخت هستند. هر یک از ما هنگامی‌که تزکیه را آغاز کردیم سخت‌کوش بودیم. چگونه است که نمی‌توانیم سخت‌کوش باقی بمانیم؟ چگونه است که بسیاری از وابستگی‌های‌مان برگشته‌اند؟ اگر به‌دقت به گذشته فکر کنیم درمی‌یابیم که انگیزه آغازین‌مان ترک این قلمرو فانی و رسیدن به قلمرویی والاتر بود. آن انگیزه ازروی خودخواهی بود. اگر همچنان این وابستگی را نگه‌ داریم، اشتیاق موجودات ذی‌شعور برای اینکه نجات یابند نمی‌تواند انگیزه‌ای برای ما شود. زمانی که اصل و مبدأ تمرین‌کنندگان دافا را درک می‌کنیم و پیمان‌های مقدس‌مان در کمک به استاد برای اصلاح فا را به ‌یاد می‌آوریم، با دیدن وضعیت خطرناک موجودات ذی‌شعور، انگیزه‌ای در ما ایجا نمی‌شود تا دست به عمل بزنیم. نمی‌توانیم سلامت و ایمنی موجودات ذی‌شعور و الزامات استاد را در یاد داشته باشیم.

اکنون زمانی بحرانی برای ازبین‌‌بردن خودخواهی و جذب‌شدن در دافا است. وقتی شکایت می‌کنیم از اینکه اصلاح فا بیش از حد طول کشیده است و شل می‌شویم، آیا متوجه شده‌ایم که زمان به همین دلیل به ‌درازا کشیده شده است؟ اگر دوره اصلاح فا هم‌اکنون به پایان برسد و خودخواهی‌مان هنوز وجود داشته باشد، استاد چه جایگاهی می‌توانند برای ما درنظر بگیرند؟

یک تمرین‌کننده که نجات موجودات ذی‌شعور را در قلبش نگه می‌دارد از این زمان ارزشمندی که استاد با تحمل عظیم‌شان برای ما فراهم می‌کنند، بهترین استفاده را خواهد کرد. زمانی که خودخواهی‌مان را کاملاً از بین ببریم و درباره وضعیت خطرناک و بحرانی تعداد وسیعی از موجودات ذی‌شعور بیاندیشیم، همانند وقتی که برای اولین بار تزکیه را شروع کردیم، قطعاً می‌توانیم با سخت‌کوشی پیشرفت کنیم. تنها تفاوت این است که ما سابقاً برای خودمان آن کار را انجام می‌دادیم اما اکنون برای نجات موجودات انجام می‌دهیم.

1. عادت به‌ دنبال عذر و بهانه بودن

بعضی از تمرین‌کنندگان زمانی که دیگران به نقاط ضعفشان اشاره می‌کنند، ازروی عادت به دنبال بهانه می‌گردند. از منظر تزکیه شخصی، آنها به‌طور جدی و صادقانه قادر به تزکیه کردن نیستند.

زمانی که تضادها سربر می‌آورند و کلمات ناخوشایند شنیده می‌شوند، زمان مناسبی برای نگاه به درون و اصلاح خودمان است. اما اگر با ذهنیتی بشری با تضادها برخورد کنیم، برای وابستگی‌های‌ خود عذر و بهانه‌هایی پیدا می‌کنیم. درنتیجه، رفتارهای نادرست، به روابط بین هم‌تمرین‌کنندگان آسیب وارد می‌کند و سطح تزکیه‌مان به‌جای صعود، تنزل می‌یابد.

1. آیا حقیقتاً باور داریم یا نه؟

استاد به ما آموختند: "بعضی افراد نمی‌توانند کیفیت روشن‌بینی خود را بهبود بخشند. آنها با بی‌اعتنایی چیزهایی را روی کتاب من می‌نویسند. تمرین‌کنندگان ما با چشم سوم باز، هر یک می‌توانند ببینند که این کتاب پر از رنگ‌های خیره‌کننده است و با نور طلایی می‌درخشد و هر کلمه نقشی از فاشن مرا دربر دارد. اگر دروغ بگویم، همه را گول زده‌ام. آن علامت‌هایی که در کتاب می‌گذارید بسیار تاریک هستند، چگونه جرأت می‌کنید همین‌طوری روی آن علامت بگذارید؟ آیا می‌دانید ما اینجا در حال انجام چه کاری هستیم؟ آیا شما را برای تزکیه کردن به‌سوی سطوح بالاتر راهنمایی نمی‌کنیم؟ باید درنگ کنید و درباره بعضی چیزها کمی فکر کنید. این کتاب می‌تواند راهنمای عمل تزکیه شما باشد. آیا فکر نمی‌کنید که این کتاب باارزش است؟ آیا واقعاً می‌توانید با پرستش بودا، بطور حقیقی تزکیه کنید؟ شما بسیار با احترام هستید و حتی جرئت نمی‌کنید مجسمه بودا را به ‌آرامی لمس کنید و برایش روزانه عود روشن می‌کنید، اما جرئت می‌کنید این دافا را که می‌تواند به‌طور حقیقی راهنمای تزکیه شما باشد دست‌کاری کنید." (جوآن فالون  – سخنرانی نهم)

اکثر تمرین‌کنندگان چینی که تحت تأثیر نظام الحاد بزرگ شدند، در شروع تزکیه، ۱۰۰ درصد دافا را باورنکردند. درحالی‌که به تزکیه خودمان ادامه می‌دهیم، لکه الحاد نیز همراه آن پاک می‌شود. زمانی که یک تمرین‌کننده آنچه را که استاد در این پاراگراف بیان کردند باور کند، نظرش درباره دافا بسیار متحول خواهد شد.

امروز، اکثر تمرین‌کنندگان دافا دارای قدرتی الهی‌ هستند که استاد به ما عطا کردند. وقتی یقین داریم که این کتاب جوآن فالون لایه‌های جهان، بدن‌های کیهانی و فضا را دربرمی‌گیرد، چگونه جرئت می‌کنیم توجه درست و پرهیزگارانه‌ای به آن نداشته باشیم؟ استاد در طی سخنرانی‌های‌شان با قدرت عظیم‌شان در حال اصلاح همه چیز هستند؛ زمانی که فا را می‌خوانیم قدرت استاد از طریق صدای‌مان تجلی می‌یابد؛ در طول تمرینات‌مان، کل بدن‌مان، از سطح ماکروسکوپی تا میکروسکوپی بر اساس مکانیزم دافا درحال تغییر است؛ چگونه می‌توانیم ازدست‌دادن و بدست‌‎آوردن‌های خود را با ذهنیتی بشری محاسبه کنیم؟ چطور جرئت می‌کنیم که به‌طور سطحی فا را اشتباه بخوانیم؟ چطور جرئت می‌کنیم که به‌‌طور جدی حرکات تمرین‌مان را اصلاح نکنیم؟ احترام به استاد و دافا نگرشی است که از طریق تزکیه کسب می‌شود و بازتابی از سطح تزکیه‌مان است.

رمان کلاسیک چینی سفر به غرب حاوی ماجرایی در شرح اصل و نسب شوان‌زانگ است. او درواقع بازپیدا‌شده‌ای از سیکادای طلایی، دومین مرید بودا شاکیامونی بود. به‌دلیل اینکه وقتی شاکیامونی درحال شرح فا بود، چرت می‌زد، برای ده بازپیدایی به جهان فناپذیرها تبعید شد. بعد از تحمل سختی‌های بی‌شمار و کسب سوترای حقیقی به او اجازه داده شد که به آسمان‌ها بازگردد. این ماجرا به ما می‌گوید که داشتن نگرشی جدی درخصوص استاد و فا برای موجودات الهی چقدر مهم است.

تزکیه مریدان دافا نه تنها به کمال خودمان، بلکه همچنین به ایجاد راهی درست مربوط می‌شود که تزکیه‌کنندگان آینده قدم در آن می‌گذارند. ازآنجاکه این آخرین مرحله از اصلاح فا است، معیار برای تمرین‌کنندگان دافا بسیار بالا است. نیروهای کهن طمع‌کارانه به ما نگاه می‌کنند. هیچ شکافی برای سوءاستفاده نیروهای کهن باقی نگذارید. این موضوع  برای اصلاح فا الزامی و آرزوی استاد است.

مطالب بالا خلاصه‌ و تجزیه و تحلیلی از افکار و رفتارهای نادرست خاصی است که در گروه مطالعه فای‌مان به آنها اشاره شد. هدف سرزنش هیچ هم‌تمرین‌کننده‌ای نیست بلکه هدف کمک به ایجاد محیط تزکیه‌ای برای نگاه به درون و شکل‌گیری موجودیتی غیرقابل شکست است، به‌طوری که بتوانیم عهد و پیمان‌های ماقبل تاریخ‌مان را به انجام برسانیم.

لطفاً با مهربانی به هر چیز نادرست در درک‌های‌مان اشاره کنید.