(Minghui.org) اصلاح فا به مرحله نهایی‌اش نزدیک می‌شود، اما تعداد بسیار زیادی از تمرین‌کنندگان دافا، به این دلیل که به‌دنبال راحتی و فراغت هستند، عقب مانده‌اند. استاد بارها برای آن دسته از شاگردان اشک ریخته‌اند زیرا بیشتر از آنچه ما خود را گرامی می‌داریم، استاد ما را گرامی می‌دارند.

طلب راحتی و فراغت، اراده برای سخت‌کوشی را تحلیل خواهد برد و باعث می‌شود که فرد به‌تدریج هوشیاری و بیداری‌اش را از دست بدهد؛ بسیار شبیه کرم ابریشمی که ذره ذره و با بازی غذایش را می‌خورد، درحالی‌که پیله‌ای درست می‌کند که سبب جدایی‌‏‌‏اش می‌‏شود. به‌محض اینکه این وضعیت ظاهر می‌شود، پیش از اینکه بیش از حد دیر شود، باید جلوی آن گرفته شود.

متوجه شده‌ام که بسیاری از هم‌تمرین‌کنندگان به نظر نمی‌رسد احساس فوریت و ضرورتی کنند. بسیاری به گردش و مسافرت می‌روند و طوری عمل می‌کنند که گویا فقط می‌خواهند از زندگی لذت ببرند. آنها زمان زیادی را صرف خرید و تزئین خانه‌های‌شان می‌کنند. متوجه شده‌ام که نیروهای کهن این وابستگی را در بعدهای دیگر تقویت می‌کنند. برخی از تمرین‌کنندگان به‌ آسودگی  و راحت‌‏طلبی وابسته‌تر شده‌اند و دیگر هر روز صبح برای انجام تمرینات بیدار نمی‌شوند. وقتی برای انجام تمرین بیدار می‌شوند، غالب اوقات پس از آن دوباره به خواب می‌روند. برخی هنوز هم به غذای خوشمزه، بسیار وابسته هستند و در حالی که ادعا می‌کنند صرفاً با جامعه عادی منطبق هستند، برای درست کردن انواع غذاها زمان زیادی را صرف می‌کنند. آنها درک نمی‌کنند که هم‌تمرین‌کنندگان کوشا، هنگامی‌که برای انجام کارهای مرتبط با دافا بیرون می‌روند، باهمراه بردن نانی ساده و مقداری آب در وقت صرفه‌جویی کرده و زمان خود را ذخیره می‌کنند.

زمانی که در یک مکان تولید مطالب کار می‌کردم، به‌منظور صرفه‌‏‌‏‌‏جویی در وقت و پول، نودلی ساده می‌‏خوردم با کمی سس فلفل قرمز تند که آن را طعم‌‏دار می‌‏کرد. البته باید به اعضای خانواده‌‏مان که تمرین‌کننده نیستند، توجه کنیم. درعین حال باید به‌‏یاد داشته باشیم در کارهایی که انجام می‌دهیم، زیاده‌‏‌‏روی نکنیم.

وقتی همه چیز تمام شود، روز قضاوت فراخواهد رسید. هر تمرین‌کننده دافا در مقابل لرد بودا زانو خواهد زد. همه باید توضیح دهند که آیا به بهترین نحو تلاش کردند. آیا به‌طور کامل خود را وقف وظیفه‌شان کردند و خود را به آن اختصاص دادند؟ آیا با سخت‌کوشی به جلو پیش رفتند؟ آیا لرد بودا را فریب دادند؟ آیا به عهد و پیمان‌‏هایشان عمل کردند؟ امیدوارم هیچ شخصی افسوس این را نخورد که وقت خود را بسیار زیاد تلف کرده است. دیده‌ام برخی از هم‌تمرین‌کنندگان که به دنبال راحتی و فراغت هستند، هم‌اکنون بدنشان در بعدی دیگر در جهنم منتظر است که نابود شود. این موضوعی غم‌انگیز و جدی است.

با طلب کردن راحتی و فراغت هیچ‌ چیزی کسب نمی‌کنیم. پادشاه ژو با طلب کردن راحتی و فراغت، خودش را تسلیم شهوت و شراب‌خواری کرد و این مسئله منجر به این شد که کشورش را ازدست بدهد و خودش در لوتیا، در آتش بسوزد.

فرماندار جینگژو، کائو کان، از دورۀ دونگ‌‏جینگ بود. او به گوانگژو فرستاده شد و به‌منظور حفظ نیروی اراده‌اش و به‌حداقل رساندن میلش برای راحتی و فراغت، روزانه آجری را با خودش حمل می‌کرد. او بعدها به‌عنوان صاحب‌‏منصبی اجتماعی در چانگشا، یک شوالیه (معادل دوک) شده و برکت نصیبش شد.

به‌عنوان تزکیه‌کننده، نباید به‌دنبال برکت و نیکبختی باشیم. ما برای خودمان و زندگی ابدی موجودات ذی‌شعورمان به کمال دست پیدا می‌کنیم. به‌عنوان مریدان دافای دوره اصلاح فا، اگر نتوانیم به کمال برسیم، فرصت دیگری وجود نخواهد داشت، چه رسد به اینکه نیکبخت شویم. تمرین‌کنندگان دافا با چشم آسمانی باز این صحنه نهایی را دیده‌اند که تمرین‌کنندگان کوشای دافا، استاد را تا خانه دنبال می‌‏کنند. آنهایی ‌که نمی‌توانند به کمال برسند همراه با زمین کهن، نیروهای کهن و آن موجودات ذی‌شعوری که قادر نبودند نجات یابند، نابود می‌شوند.

بیایید به هم یادآوری کنیم، همدیگر را تشویق کنیم و به‌عنوان مریدان دافای دوره اصلاح فا، با سخت‌کوشی مسیرمان را دنبال کنیم.