(Minghui.org) لیو یی (柳晔)، نایب‌رئیس سابق دادگاهی محلی در شن‌یانگ، در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۴، براثر خونریزی شدید مغزی درگذشت. ظاهراً لیو هنگامی که با همکارانش پیاده‌روی می‌کرد، دچار سکته مغزی شد. مرگ وی، سومین مرگ غیرطبیعی در میان قضات دادگاه منطقه جدید شن‌بی در شن‌یانگ بود که تمرین‌کنندگان بی‌گناه فالون گونگ در آنجا به‌طور غیرقانونی محکوم شده بودند.

ژانگ ون (张文)، عضو سابق کمیته قضایی و نایب‌رئیس همان دادگاه، اولین نمونه از این موارد مرگ بود. مدت کوتاهی پس از اینکه وی چهار تمرین‌کننده را در دسامبر ۲۰۰۸، به زندان محکوم کرد، یعنی در فوریه ۲۰۰۹، به مشکلات حاد مغزی مبتلا شد. هنگامی‌که برای درمان بیماری‌اش عازم پکن بود، در راه درگذشت.

ای آنفو (鄂安福)، دومین نمونه از این مرگ‌ها است. وی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۱، یعنی دو ماه پس از اینکه دچار سکته و خونریزی مغزی شد، در ۴۵ سالگی درگذشت. در سال ۲۰۰۱، ای آنفو محاکمات مخفیانه و غیرقانونیِ پنج تمرین‌کننده محلی فالون گونگ را اداره کرد که همگی به دوره‌های طولانی حبس محکوم شدند.

وی هنگامی‌که در بستر مرگ بود، از اعضای خانواده‌اش خواست: «سریع، بروید و یک تمرین‌کننده فالون گونگ را برایم پیدا کنید!» وقتی وی شانس صحبت با تمرین‌کننده‌ای را پیدا کرد، به‌خاطراعمال غیرقانونی و نادرستش ابراز پشیمانی کرد و تصدیق کرد که این بیماری مهلک، مجازات کارمایی‌ای است که درنتیجه تصمیمات گذشته‌اش با آن مواجه شده است.

مفهوم مجازات کارمایی، مفهومی است که عمیقاً در فرهنگ سنتی چین ریشه دارد. این آموزه که «فردی که اعمال درست انجام می‌دهد، آسمان تمام برکات‌ را برایش نازل می‌کند و فردی که اعمال شیطانی انجام می‌دهد، آسمان تمام مصیبت‌ها را برایش می‌فرستد»، از ۲۰۰۰ سال پیش به عصر ما منتقل شده است. گرچه، حزب کمونیست چین(ح.ک.چ) بسیار تلاش کرده تا چنین افکار سنتی‌ای را ازبین ببرد، افراد بسیاری درچین هنوز آن را قبول دارند و وقایع اخیر، این افکار را دوباره در ذهن‌شان زنده کرده است.

به‌محض اطلاع از اینکه دو دادستان در شهر دالیان، واقع در استان لیائونینگ، در سپتامبر  ۲۰۰۹، به‌علت محاکمه تمرین‌کنندگان بی‌گناه فالون گونگ، دچار مجازات کارمایی و به سرطان خون مبتلا شدند، دادستانی محلی فاش کرد: «من به‌غیر از این دو، از نمونه‌های بیشتری اطلاع دارم. صرفاً سرطان خون نبوده است. تعداد بسیاری نیز سرطان کبد داشتند. این مرگ‌ها نه تنها در میان دادستان‌ها اتفاق افتاده، بلکه مسئولان دادگاه نیز به چنین مجازات‌هایی گرفتار شده‌اند.

«این وحشت‌آور است که مرگ‌ها به ترتیب روی می‌دهند: یک نفر از دادستانی، سپس یک نفر از دادگاه. طرح این مرگ‌ها بسیار خاص است. تمام این افراد در آزار و شکنجه فالون گونگ دست داشته‌اند.»

برای هشدار به عاملین این آزار و شکنجه و کمک به آنها که زندگی‌شان را تغییر دهند و آن را بهتر کنند، تمرین‌کنندگان فالون گونگ سعی کرده‌اند رابطه کارمایی بین اعمالشان و پیآمد‌های آن در آینده را به آنها یادآوری کنند.

درحالی‌که برخی توجه ‌کردند و خود را تغییر ‌دادند، سایرین توجهی نکردند و به راه خود ادامه دادند.

یانگ دونگ‌شنگ (杨东升)، یکی از قضات دادگاه بخش لوشان در استان هنان بود. در سال ۲۰۱۱، این دادگاه دست‌کم ۹ تمرین‌کننده فالون گونگ را به‌طور غیرقانونی محکوم کرد، درحالی‌که یانگ، ریاست دو محاکمه با بیشترین دوره محکومیت را، خودش برعهده داشت.

تمرین‌کنندگان محلی سعی کردند به او و سایر قضات درباره اصل مجازات کارمایی و وقایعی که برای عاملین این آزار و شکنجه روی داده بود، توضیح دهند.

قضات از شنیدن صحبت‌های آنها خودداری کردند: «ما اهمیتی به اعتقادات شما یا این قانون نمی‌دهیم. صرفاً لازم است از دستورات حزب کمونیست تبعیت کنیم و هیچ دلسوزی و رحمی نسبت به تمرین‌کنندگان فالون گونگ نداریم.»

طولی نکشید که پس از صدور این محکومیت‌ها، یک حادثه‌ی رانندگی برای یانگ اتفاق افتاد. در ۱۴ اوت ۲۰۱۱، وی در ونی دولتی به همراه ۱۰ نفر از قضات و کارکنان دادگاه، در بزرگراه ژنگ‌یائو دچار یک سانحه رانندگی شد. سه قاضی، ازجمله یانگ دونگ‌شنگ، در صحنه تصادف جان سپردند و هفت نفر دیگر مجروح شدند.

وانگ جینگ‌یی (汪竟业)، یکی از قضات بخش هچنگ، هوای‌هوا، واقع در استان هونان، بود که دست‌کم ۱۷ تمرین‌کننده را به زندان محکوم کرده بود. درمیان این تمرین‌کنندگان، پان جیان‌جون (潘建军)، در ژانویه ۲۰۰۴ در زندان وانگ‌لینگ، تا سرحد مرگ شکنجه شد. در آوریل ۲۰۱۳، وانگ، تمرین‌کننده چن کای‌یو (陈开玉) را به ۱۱ سال زندان محکوم کرد.

تمرین‌کنندگان محلی سعی کردند با او صحبت کنند، اما وی گفت: «تا روزی که بمیرم در کنار حزب کمونیست خواهم جنگید.» او سه ماه بعد، در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۳، برای ماهیگیری به هوآی‌هوآ رفت، در آب افتاد و غرق شد. وی به‌هنگام مرگ، ۴۰ سال داشت.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ طی سال‌ها، نمونه‌های بی‌شماری از مجازات‌های کارمایی را جمع‌آوری کرده و سعی کردند عاملان آزار و شکنجه را بیدار کنند. وب‌سایت مینگهویی به‌زودی خلاصه‌ای از این نمونه‌ها را منتشر می‌کند. چند نمونه در اینجا ذکر شده است.

چن یوآن‌چائو (陈援朝) از هایکو، واقع در استان هاینان، اولین قاضی در چین بود که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به‌طور غیرقانونی به زندان محکوم کرد. حزب کمونیست چین به او پاداش ‌داد و از او تقدیر کرد. او دو سال بعد، یعنی در سال ۲۰۰۳،  در ۵۱ سالگی، براثر ابتلا به سرطان ریه درگذشت.

یوان چوان‌شنگ (原全生)، یکی از قضات منطقه نان‌گانگ، شهر هاربین، واقع در استان هیلونگ‌جیانگ، بود در همان ابتدا که آزار و شکنجه فالون گونگ آغاز شد، دو تمرین‌کننده را به ۱۲ و ۱۵ سال زندان محکوم کرد. در ژوئن ۲۰۰۲، پزشکان تشخیص دادند که وی به سرطان کبد و استخوان مبتلا است. وی سه ماه بعد، در ۴۰ سالگی، در گذشت.

لی یائوبینگ (李要兵)، یکی از قضات منطقه هونگ‌شان، شهر ووهان، استان هونان، در محاکمه تمرین‌کنندگان در آوریل ۲۰۰۹، دست داشت. فرمانداری از اعمالش حمایت کرد، به او پاداش داد و او را «مدل هونگ‌شان» نامید. دو ماه بعد، لی به‌طور غیرمنتظره‌ای، در ۴۹ سالگی درگذشت.