(Minghui.org) روزهای زیادی پشت سرهم، به خانم ژانگ یان دستور می‌دادند که در توالت زندان زنان جیلین غذا بخورد. او به‌دلیل امتناع از نفی فالون گونگ اکنون در حال گذراندن محکومیت چهار ساله‌اش است. این تمرین معنوی به‌وسیلۀ رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.

شکنجه‌گران در زمان صرف غذا، یک کیک اسفنجی را به داخل کاسه توالت می‌انداختند و مقداری سبزیجات شور را در کف توالت پخش می‌کردند. آنگاه به تماشای خانم ژانگ می‌نشستند که با ملاقه کیک را و با دست خالی سبزیجات را برمی‌داشت. اگر از خوردن امتناع می‌کرد از گرسنگی می‌مرد. اگر شخصی سعی می‌کرد پنهانی به او غذا بدهد، مجازات و تنبیه می‌شد.

نگهبانان سوء‌رفتارهایی را ابداع می‌کردند، چون آنها موفق نشده بودند که خانم ژانگ را وادار کنند تا باورش به فالون گونگ را انکار کند. به‌رغم این تحقیر و سایر شکل‌های شکنجه، او در ایمانش راسخ باقی مانده است و به‌طور مستمر به نگهبانان و زندانیان می‌گوید که چرا آزار و شکنجۀ فالون گونگ اشتباه است.

در ذیل گزارشی را از محنت‌های خانم ژانگ ارائه می‌کنیم که از زمان بازداشتش در دو سال پیش، در حال وقوع بوده است.

بازداشت و محکومیت به چهار سال حبس

خانم ژانگ ۴۴ ساله تمرین‌کنندۀ فالون گونگ اهل میهیکو، در شب ۲۷ دسامبر ۲۰۱۳ بازداشت شد. جرم او توزیع مطالب آگاهی‌بخش برای بالا بردن سطح آگاهی مردم درباره آزار و شکنجه بود.

خانم ژانگ ابتدا در بازداشتگاه میهه‌کو حبس شد و در آنجا به‌طور وحشیانه‌ای کتک خورد. در مه ۲۰۱۴، او به چهار سال حبس محکوم شد. در اکتبر سال ۲۰۱۴ به زندان زنان جیلین فرستاده شد که در آنجا تحت سوء‌رفتارهای بدتری قرار گرفت.

غذای زندان: کیک اسفنجی خیسانده شده در آب توالت

هر روز برای صبحانه، به اکثر زندانیان تکه‌ای کیک اسفنجی و سبزیجات شور داده می‌شود. به تعداد انگشت‌شماری از زندانیانی که لازم است تحت نظارت دقیق باشند، در هر وعده غذا کیک و سبزیجات شور داده می‌شود.

در مورد خانم ژانگ، در هر وعده، ناظران [زندانیان اختصاص داده شده برای نظارت دقیق شبانه‌روزیِ او] تنها نیمی از جیرۀ غذایی‌اش را به او می‌دادند. این کار تلاشی در جهت شکنجه و تبدیل او بود. او هر دو یا سه روز یکبار، نیمی از کیک را دریافت می‌کرد.

کیک ابتدا در کاسه توالت انداخته و سبزیجات شور در کف دستشویی پخش می‌شد. ناظران سپس به او دستور می‌دادند که به توالت برود و غذایش را بردارد.

ناظران اجازه نمی‌دهند خانم ژانگ غذایی را خریداری کند یا کسی برایش غذا بیاورد. اگر کسی این کار را کند گزارش او به رهبر گروه داده می‌شود و آن شخص تحت نظارت دقیق قرار می‌گیرد.

اگر خانم ژانگ می‌خواست آب بنوشد یا صورتش را بشوید، مجبور بود از کاسه توالت آب بردارد. ناظران ممنوع کرده‌ بودند که خانم ژانگ به سینک آشپزخانه یا محل غذا خوری نزدیک شود.

پس از اینکه کسی این رفتار ناظران را به مأموران گزارش داد، آنها به رفتار غیرانسانی‌شان خاتمه دادند. اما هنوزهم در هر وعده غذا به خانم ژانگ فقط کیک اسفنجی و سبزیجات شور داده می‌شد.

شکنجۀ ایستادن طولانی‌مدت به ایجاد توده‌ای در پا منجر شد

زندان زنان جیلین به شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ معروف است. نزدیک به یک سال، خانم ژانگ را وادار می‌کردند تا در روز ۱۶ تا ۱۷ ساعت بایستد. یکی از پزشکان زندان نسبت به ادامۀ شکنجۀ ایستادن مداوم خانم ژانگ، به ناظران هشدار داد. پس از اینکه پزشک مذکور تشخیص داد که او به عفونت ادراری و ادم مبتلا شده است به آنها وجود خطر را گوشزد کرد.

ناظران بعد به سراغ شکنجه دیگری رفتند. آنها سعی کردند خانم ژانگ را روی یک وسیلۀ کوچک بنشانند اما متوجه شدند که او دیگر نمی‌تواند بنشیند. یک تودۀ بزرگ در پشت رانش ایجاد شده بود. برای معاینه یک بار دیگر او را به بیمارستان فرستادند.

دکتر ضمن معاینۀ خانم ژانگ هشدار داد که اگر به اندازۀ کافی استراحت نکند، زندگی‌اش «در معرض خطر خواهد بود.» بعد از این هشدار، نگهبانان به شکنجۀ او خاتمه دادند.

خانم ژانگ در نهایت اجازه یافت که در بستر استراحت کند. قبلاً هر بار که روی تخت دراز می‌کشید، به‌محض اینکه چشمانش را می‌بست ناظران با فرو کردن یک قلم او را از خواب محروم می‌کردند.

تومور در حال رشد در شکم، بدون هیچ درمانی

چون تودۀ درون ران خانم ژانگ بزرگ و دردناک بود، او مجبور بود به شکم بخوابد. درعرض دو ماه، او نمی‌توانست حتی اینگونه نیز بخوابد چون شکمش هم ورم کرده بود.

خانواده‌اش بعداً متوجه شدند که پزشک زندان در اکتبر سال ۲۰۱۴ در معاینه و بررسی پزشکی به‌عمل آمده در بدو ورود به زندان، وجود تومور کوچکی را در شکمش تشخیص داده بود. اما مسئولین هرگز خانم ژانگ را تحت مراقبت‌های پزشکی قرار ندادند.

اکنون ظاهر خانم ژانگ مانند یک زن باردار است. اما هنوز هیچ مراقبت پزشکی را دریافت نکرده است.

سایر شکل‌های شکنجه

در آنجا انواع شکنجه‌ها اعمال می‌شد. خانم ژانگ در طول زمستان از پوشیدن لباس‌های ضخیمش محروم بود و وادار می‌شد که با لباس نازک از ۵ صبح تا نیمه شب هر روز روی زمین بتنی و سفت بنشیند. پتویش را نیز برمی‌داشتند. آن‌وقت ناظران او را به توالت می‌کشاندند و در یک تشت بزرگ آب یخ قرار می‌دادند.

همچنین گاهی اوقات خانم ژانگ از رفتن به توالت منع می‌شد که باعث می‌شد شلوارش را خیس کند. پس از آن ناظران او را به‌خاطر بوی بدش مسخره می‌کردند.

گزارش‌های مربوط:
بانویی مخفیانه درحبس؛ مقامات برای قطع ارتباط، خانواده را فریب می‌دهند
شکنجه‌های بی‌رحمانۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان زنان جیلین

http://en.minghui.org/html/articles/2015/12/23/154207.html

مجموعه شکنجه زنان