(Minghui.org) دورۀبارداری‌ام کمتر از هفت ماه بود که باعث شد پسرم در صبح زود ۲۳ ژوئن ۲۰۱۶ نارس متولد شود.

چند پزشک در طول زایمانم حضور داشتند. همه سعی می‌کردند متقاعدم کنند که بچه را رها کنم و می‌گفتند که او بسیار کوچک است و اندام‌هایش هنوز کامل نشده‌اند. آنها می‌گفتند که شانسش برای زنده ماندن تقریباً صفر است.

هزینۀ درمانم بالا بود، حداقل ۵۰ هزار دلار. حتی اگر این نوزاد زنده می‌ماند، هیچ تضمینی نبود که ضریب هوشی و وضعیت سلامتی اندام‌های داخلی‌اش طبیعی باشد.

مادر و خاله‌ام هر دو تمرین‌کننده فالون دافا هستند. آنها به پزشکان گفتند: «لطفاً نگران نباشید. ما تحت محافظت استادمان هستیم و از هیچ چیزی نمی‌ترسیم. فقط کودک را مدتی در دستگاه انکوباتور نگه دارید.»

روز بعد نوزاد داخل انکوباتور گذاشته شد، پزشکان از او معایناتی به ‌عمل آوردند. یکی از آنها گفت: «ما این کودک را به‌طور کامل بررسی کرده‌ایم. نتیجه نشان می‌دهد که مغز و قلب نوزاد آسیب دیده است، یکی از چشم‌هایش عفونی است و مشکلات زیادی دارد. ریه‌هایش هنوز کامل نیستند، بنابراین خودش نمی‌تواند نفس بکشد. این کودک به‌طور مادرزادی مبتلا به شکاف کام نیز هست.»

شوکه شده بودم. وقتی این را شنیدم باور نمی‌کردم، موافقت کردم آن کودک را رها کنم. مادر و خاله‌ام به تصمیمم اعتراض کردند: «نه. چطور به این راحتی رهایش می‌کنی؟ او موجود زنده است. ما حق نداریم او را بکشیم. بیا از استاد درخواست کمک کنیم و او را تحت حمایت استاد قرار دهیم.»

نوزاد را به مدت ۴۸ ساعت در دستگاه گرم‌کننده ‌تابشی نوزادان گذاشتیم. وقتی نوزاد از آنجا خارج شد، از هر لحاظ سالم بود، همه غیر از مادر و خاله‌ام شوکه شده بودند.

پزشکان گفتند: «این یک معجزه است. هرگز چنین چیزی ندیده‌ایم. حتی شکاف کام نوزاد ناپدید شده است.»

علاوه‌براین، ما فقط ۱۰ هزار دلار بابت هزینه به بیمارستان پرداخت کردیم.

به روشنی می‌دانم که بدون نیک‌خواهی عظیم استاد داشتن چنین پیامد خوبی غیرممکن است.

با تمام وجودم قدردانی‌ام را به استاد لی ابراز می‌کنم. «فالون دافا خوب است! حقیقت- نیک‌خواهی- بردباری خوب است!»

http://en.minghui.org/html/articles/2016/10/13/159518.html