رها کردن وابستگی‌ام به غذاهای خوشمزه

(Minghui.org) تمایل بیش‌ازحد به خوردن غذا، عادت بدم در زندگی عادی است که به‌صورت ناآگاهانه ریشه بسیار عمیقی در من دارد. هر روز بعد از کار، بدون توجه به اینکه گرسنه باشم یا خیر، مقداری تنقلات و میوه می‌خورم؛ حدود ۲۰ تا ۳۰ دقیقه را صرف خوردن تنقلات می‌کنم. وقتی غذاهایی مانند شیرینی و میوه‌های خشک موجود باشند که خیلی دوستشان دارم، نمی‌توانم از خوردن آنها دست بکشم و حتی ممکن است پنج دقیقۀ اول فرستادن افکار درست را ازدست بدهم. ناگهان متوجه می‌شوم که از ساعت ۶ بعدازظهر گذشته و به اتاقم می‌دوم تا افکار درست بفرستم. با نگاه به گذشته، متوجه شده‌ام که اگر زمان صرف شده برای خوردن را صرف مطالعه فا، فرستادن افکار درست یا روشنگری حقیقت می‌‌کردم، می‌توانست منجر به این شود که افراد بسیار بسیار بیشتری از حقیقت آگاه شوند و تعداد بسیار بسیار بیشتری از موجودات ذی‌شعور نجات یابند!

بعد از نگاه به درون، متوجه میل قوی‌ام به خوردن غذاهای خوشمزه شدم، به‌خصوص وابستگی به شیرینی‌، میوه یا میوه‌های خشک. اگر هنوز به وابستگی‌ام به خوردن توجه نکنم و نتوانم شین‌شینگ خودرا تزکیه کنم، آنگاه این وابستگی به غذا می‌تواند حتی مانعی در مسیرم به‌سوی کمال شود. تزکیه‌کنندگان برای پُرکردن شکم و حفظ زندگی خود غذا می‌خورند تا بتوانند در جامعه عادی تزکیه کنند، نه برای ارضای تمایل خود به غذاهای خوشمزه. حریص بودن نسبت به غذاهای خوشمزه با آسایش و راحتی در ارتباط است و قطعاً اراده تزکیه‌کننده را تضعیف خواهد کرد. گفته‌ای قدیمی وجود دارد که می‌گوید شکم پر و بدن گرم می‌تواند باعث رشد افکار شهوانی در فرد شود. وابستگی بیش‌ازحد به غذا می‌تواند باعث به‌وجود آمدن تمایلات بدی شود. بنابراین مصمم هستم که وابستگی به غذا را تزکیه کنم و حقیقتاً به وضعیت «تزکیه کنید، مریدانم، تا وقتی که هیچ وابستگی نمانده باشد، ...» («تزکیه در میان توهم» از هنگ‌یین) برسم.

http://en.minghui.org/emh/articles/2007/6/3/86395.html