(Minghui.org) فیلم مستند، نامه‌ای از ماسانجیا، برای نمایش در جشنواره انجمن سازمان ملل متحدِ امسال انتخاب شد. این جشنواره که از ۱۸ تا ۲۸ اکتبر در سانفرانسیسکو برگزار می‌شود، موضوعاتی مانند حقوق بشر، محیط زیست و پناهندگان را به‌طور برجسته‌ای مطرح می‌کند.
نامه‌ای از ماسانجیا یکی از ۶۰ فیلم منتخب بود تا بخشی از برنامه امسال باشد. این فیلم در مرکز اجتماعی میچل، پالو آلتو در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۸، نمایش داده شد.
فیلم مذکور به شرح آزار و شکنجه‌هایی می‌پردازد که تمرین‌کننده فالون گونگ آقای سان یی در اردوگاه کار سخت ماسانجیا در استان لیائونینگِ چین متحمل آنها شد. این فیلم مستند تأثیر عمیقی بر مخاطبان گذاشت. هنگامی که آقای سان در پایان فیلم به دوربین نگاه می‌کند و می‌گوید: «می‌خواهم به تمام جهان بگویم که میلیون‌ها نفر در چین هنوز مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، اما عدالت درنهایت پیروز خواهد شد»، کاملاً مشهود بود که تماشاچیان سرهای‌شان را به علامت تأیید تکان می‌دادند.
نامه‌ای از ماسانجیا در مرکز اجتماعی میچل، پالو آلتو در ۲۱ اکتبر ۲۰۱۸ نمایش داده شد. بعد از آن جلسه پرسش و پاسخ تماشاگران با لئون لی، کارگردان فیلم، برگزار شد.
حضار تماشاگر فیلم درحالی‌که ایستاده فیلم را مورد تحسین قرار دادند.
در این فیلم مستند، جولی کیت، خانمی اهل اورگان، در جعبه وسایل تزئینی هالووین که از فروشگاهی خریداری کرده بود، نامه‌ای را پیدا می‌کند. نامه که به زبان انگلیسی و چینی نوشته شده بود، درباره زندانیان عقیدتی، به‌ویژه تمرین‌کنندگان فالون گونگ افشاگری می‌کرد که تحت آزار و شکنجه قرار گرفته و همچنین مجبور به تولید محصولات برای صادرات به خارج از کشور می‌شوند. نویسنده نامه از گیرنده درخواست کرد تا این موضوع را با سازمان‌های حقوق‌بشر مطرح کند. خانم کیت فوریت موضوع را درک می‌کند و این نامه را به اطلاع عموم می‌رساند. رسانه‌های جریان اصلی از جمله سی‌ان‌ان، فاکس نیوز، نیویورک تایمز و سایر رسانه‌های مهم این رویداد را گزارش دادند و طولی نکشید که توجه جهانی را به خود جلب کرد. یک روز، آقای سان با استفاده از نرم‌افزاری برای شکستن سد مسدودسازی اینترنت رژیم چین، متوجه شد که نامه‌ای که زندگی‌اش را برای نوشتن آن به خطر انداخته بود، به هدفش دست یافته است که همان افشا‌کردن شکنجه‌های وحشیانه تمرین‌کنندگان فالون گونگ است. بعد از آن آقای سان برای جلوگیری از آزار و اذیت بیشتر به اندونزی گریخت و خانم کیت از ایالات متحده برای دیدن او به اندونزی پرواز کرد.
به درک یکی از حضار تماشاگر به نام خانم داون کوان، ملاقات بین دو شخصیت اصلی فیلم یکی از جنبه‌های بسیار جذاب این فیلم است. او گفت: «آقای سان یی درحال روایت شکنجه‌ای که در زندان متحمل آن شده بود، اشک نمی‌ریخت. اما زمانی که جلسه ملاقات با جولی را ترک کرد، به گریه افتاد. رژیم کمونیست چین تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به‌عنوان افرادی بی‌عاطفه و شرور ترسیم کرده است. اما سان یی به نظر می‌رسد مانند شخصی فرهیخته بسیار خالص و پاک شده است. او فرد تحصیل‌کرده بسیار والایی به نظر می‌رسد. او از کوران مصائب بسیاری گذر کرد، بااین‌حال بسیار قوی است.»
خانم مرسدس رومن گفت که سرانجام متوجه شد که چرا کالاهای «ساخته‌شده در چین» که در فروشگاه های خرده‌فروشی به فروش می‌رسند بسیار ارزان هستند. او گفت: «دلیلش این است که بسیاری از زندانیان را مجبور می‌کنند طی ساعت‌های متمادی کار کنند. ما باید سیاست‌های تجاری‌مان با چین را دوباره ارزیابی کنیم.»
دیوید، عضو هیئت مدیره یک سازمان غیردولتی در سانفرانسیسکو، پس از خواندن مطالب تبلیغاتی جشنواره درباره این فیلم، برای تماشای آن آمد. او گفت که معتقد است افراد بیشتری باید این فیلم را تماشا کنند. دیوید گرچه می‌دانست که حزب کمونیست چین معتقدان مذهبی را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد، اما درباره فالون گونگ هیچ اطلاعی نداشت. او گفت اکنون از شدت آزار و شکنجه در چین آگاهی دارد.
خانم ژو شیائویینگ، که چینی است، اظهار داشت: «مردم [در چین] به دلیل تبلیغات دروغین حکومت، درباره فالون گونگ افکاری منفی دارند. امیدوارم در آینده شهروندان چینی این فرصت را داشته باشند درباره آنچه که خوب یا بد است، قضاوت کنند بدون اینکه تحت‌تأثیر هیچگونه مسائل بیرونی باشند.
کارگردان فیلم، لئون لی، پس از نمایش نامه‌ای از ماسانجیا به سؤالات مخاطبان پاسخ می‌دهد.
یکی از تماشاگران چینی گفت که بسیار تحت‌تأثیر این فیلم مستند قرار گرفته است. او از کارگردان فیلم، آقای لئون لی، خواسته بود در صورتی که اگر کاری از دستش برمی‌آید حاضر است به او کمک کند. آقای لی گفت که امیدوار است افراد بیشتری فیلم را تماشا کنند. او توضیح داد که آقای سان یی تعداد ۲۰ نامه برای درخواست کمک نوشت، اما تنها جولی نامه‌ای را که پیدا کرده بود منتشر کرد.
آقای لی ادامه داد: «هنگامی که جولی نامه را پیدا کرد، می‌توانست درست مثل ۱۹ نفر دیگر، آن را به سطل زباله‌ها بیندازد. بااین‌حال تصمیم گرفت آن را منتشر کند تا ماجرای سان یی توجه جهانیان را جلب کند. آقای سان برای بیان ماجرایش زندگی‌اش را فدا کرد. درنتیجه افشای این نامه، چین سیستم ده‌ها ساله بازآموزی در اردوگاه کار اجباری‌اش را لغو کرد.»
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
