نگهبانان بازداشتگاه خانم ژونگ پینگ را به‌خاطر رهانکردن اعتقادش مورد ضرب و شتم و تحقیر قرار می‌دهند

(Minghui.org) حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) طیف گسترده‌ای از تاکتیک‌ها، ازجمله آزار و شکنجه و سایر بدرفتارها را به کار می‌گیرد تا تمرین‌کنندگان فالون گونگ را وادار به دست‌کشیدن از اعتقادشان کند.

نگهبانان در بازداشتگاه فوتیان سر خانم ژونگ پینگ را تراشیدند و درحالی‌که به دست‌هایش دستبند زده و پاهایش را در غل و زنجیر کرده بودند او را در اطراف تمامی سلول‌ها چرخاندند. او به‌خاطر امتناع از امضای گزارش بازجویی یا گذاشتن اثر انگشتش در برگه مذکور، به‌طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار گرفت. خانم ژونگ یک ماه دست به اعتصاب غذا زد بود و تحت خوراندن اجباری قرار گرفت.

خانم ژونگ در ژوئیه ۲۰۱۸، هنگام دیدار از یک تمرین‌کننده فالون گونگ دیگر به نام خانم هو لی‌وِن، دستگیر شد. مأموران پلیس خانه‌های هر دو نفر را غارت کردند و آنها را به بازداشتگاه نانشانگ بردند.

ضرب و شتم به دست شوهرش

خانم ژونگ از استان گوانگ‌دونگ است. او در سال ۱۹۹۹، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد و در نتیجه آن، وضعیت سلامتی و خصوصیات اخلاقی‌اش بهبود بافتند.

زمانی که جیانگ زمین، رهبر سابق حزب کمونیست، در ماه ژوئیه ۱۹۹۹، آزار و اذیت فالون گونگ را آغاز کرد، شوهرش از اینکه شریک‌ جرم قلمداد شود ترسید و به او دستور داد تا باورش را رها کند، اما خانم ژونگ امتناع کرد.

هنگامی که خانم ژونگ در اداره پلیس محلی بازداشت شد، شوهرش به مأموران گفت که اتاق را ترک کنند، در اتاق را بست و شروع به ضرب و شتم او کرد. در یک لحظه، یک زیرسیگاری را به سویش پرتاب کرد. مأمورانی که در خارج اتاق منتظر بودند نگران شدند که ممکن است او را بکشد، بنابراین سراسیمه وارد اتاق شدند و او را متوقف کردند. خانم ژونگ بدون اینکه هیچ حق انتخابی داشته باشد مجبور شد از او طلاق بگیرد.

بازداشت‌های قبلی‌اش در یک مرکز شستشوی مغزی و اردوگاه کار اجباری

خانم ژونگ در ماه ژوئن سال ۲۰۰۶، به مرکز شستشوی مغزی لیشی (رسماً تحت عنوان «مدرسه قانونی آموزش» شناخته شده است) در شنژن برده شد.

یک روز خانم ژونگ متوجه شد که سوپش به‌شدت بوی دارو می‌دهد. او از آن زندانی که سوپ را آورده بود پرسید که چرا سوپ چنین بویی دارد. به نظر می‌رسید که زندانی مزبور قدرت تکلمش را از دست داده بود و چیزی نگفت.

یکی دیگر از تمرین‌کنندگان به نام خانم ژانگ فویینگ، در این مرکز شستشوی مغزی مسموم شده و درگذشته بود. خانم ژونگ به یاد آورد که چند ماه پس از آزاد شدنش هنوز احساس ضعف و ناراحتی داشت.

خانم ژونگ در سال ۲۰۰۸، به دو سال کار اجباری محکوم شد و در اردوگاه کار سخت سانشویی در استان گوانگدونگ تحت بازداشت قرار گرفت.

به‌خوبی مورد احترام مدیر واقع‌شدن

خانم ژونگ دو سال را در اردوگاه کار سخت سانشویی در استان گوانگ‌دونگ سپری کرد.

پس از اینکه در سال ۲۰۱۰، آزاد شد، شغلی تحت عنوان دستیار اداری پیدا کرد. کارش سخت بود و مجبور بود در روزهای آخر هفته کار کند. دستمزدش پایین بود، اما شکایتی نداشت. همیشه می‌خواست در روزهای آخر هفته کار کند تا سایرین بتوانند آن روزها در مرخصی باشند.

بخشی از کارش شامل جمع‌آوری اجاره‌های هر ماه از صاحبان غرفه‌ها در بازار بود. برخی از صاحبان غرفه‌ها مبلغ کامل را پرداخت نمی‌کردند، درحالی‌که برخی دیگر می‌گفتند که به زمان بیشتری نیاز دارند. این‌که آیا اجاره‌ها می‌توانستند دقیقاً و به موقع به حساب شرکت واریز شوند تماماً به مسئولیت فرد گیرنده وجوه بستگی داشت.

پس از مدتی، مدیر خانم ژونگ گفت: «تا زمانی که ژونگ پینگ اینجا باشد، هیچ مشکلی وجود نخواهد داشت.»

هنگامی که خانم ژونگ چیزهایی را از بازار خریداری می‌کرد، همیشه مبلغ کامل را پرداخت کرده و برخلاف بسیاری از سایر همکاران هم‌رده‌اش، از صاحبان غرفه‌‌ها بهره‌برداری نمی‌کرد. صاحبان غرفه‌ها و همکارانش احترام بسیاری برایش قائل بودند.