Minghui.org) برنامه «دیسکاوری: پیوند عضو در چین» توسط خبرنگار متیو هیل از سرویس جهانی بی‌بی‌سی، مکرراً از رادیو و تلویزیون بی‌بی‌سی پخش شده است. آقای هیل و تعدادی از مجریان دو سؤال مطرح کردند: منبع پیوند اعضای بدن در چین چیست؟ آیا برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی زنده متوقف شده است؟

بی‌بی‌سی برنامه «دیسکاوری: پیوند عضو در چین» توسط گزارشگر متیو هیل را در ۱۵ و 22 اوت 2018 پخش کرد. عنوان دو قسمت این است: «چه کسی را باور کرد؟» و «گردشگری و شفافیت.»

پخش برنامه بی‌بی‌سی ایمپکت «پیوند اعضای بدن در چین» توسط خبرنگار متیو هیل. فیلیپا توماس با آقای هیل صحبت می‌کند.

پخش جهانی بی‌بی‌سی «پیوند اعضای بدن در چین» مصاحبه گرداننده میزگرد با اتان گاتمن و اِنور توهتی.

بی‌بی‌سی وست پوینت نیز تحقیقات آقای هیل را پخش کرد. او با بیمارستانی در گوانگجو تماس گرفت و درباره جراحی‌های پیوند کبد صحبت کرد.

تمرین‌کننده فالون گونگ آنیه یانگ در مورد آزار و شکنجه‌های انجام شده توسط حزب کمونیست چین در مقابل سفارت چین در لندن صحبت می‌کند.تمرین‌کننده فالون گونگ آقای لیو درباره آزار و شکنجه‌های انجام شده توسط ح‌ک‌چ صحبت می‌کند.

تمرکز تحقیقات آقای هیل این بود که آیا حزب کمونیست چین هنوز برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ یا سایر زندانیان عقیدتیِ زنده را انجام می‌دهد یا خیر. او با تمرین‌کنندگان فالون گونگ خانم یانگ و آقای لیو مصاحبه کرد که هردو بخاطر باورشان در چین محبوس شده بودند. هر دو تمرین‌کننده گفتند که در نتیجه آزار و اذیت‌ به‌دست ح‌ک‌چ چه رنج‌هایی را تحمل کردند و متناوباً مجبور به انجام معاینات پزشکی شدند.

خانم یانگ به یاد می‌آورد که در سال 2005 به‌مدت 18 ماه در اردوگاه کار اجباری پکن محبوس شد. او گفت: «آنها هر سه ماه یک بار مرا مورد بررسی و معاینات جسمی قرار می‌دادند. آنها تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به بیمارستان می‌بردند. این بیمارستان متعلق به اداره پلیس و بسیار نزدیک اردوگاه کار اجباری است. معاینات پزشکی شامل عکسبرداری با اشعه ایکس از قفسه سینه، معاینات کبد، سونوگرافی بی‌-اسکن و آزمایش خون بود.»

آقای لیو سال گذشته آزاد شد. او گفت: «در مدت حبسم چند بار تحت معاینات پزشکی قرار گرفتم. جمع‌آوری خون انجام شد. همۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ به نفی باورشان وادار می‌شوند. اگر متابعت نکنید، نگهبانان زندان دست‌ها، پاها و نشیمنگاه را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند، اما سایر قسمت‌های بدن را نه.»

در برنامه بی‌بی‌سی ایمپکت، آقای هیل به فیلیپا توماس توضیح داد که چرا ح‌ک‌چ می‌خواهد زندانیان عقیدتی و فالون گونگ را مورد آزار و اذیت قرار دهد. ح‌ک‌چ هرکسی را که خارج از کنترل دولت باشد و هر گروه اقلیت را تهدید محسوب می‌کند.

هنگامی که تعداد تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سال 1999 به 100 میلیون نفر رسید، حزب کمونیست چین آنها را تهدیدی بزرگ دانست. حزب کمونیست ابتدا به آنها افتراء زد و بدنام‌شان کرد و سپس در مقیاس وسیعی بازداشت شدند.

گزارشگر ویژه سازمان ملل در زمینه شکنجه، خاطرنشان کرد که تمرین‌کنندگان فالون گونگ که صلح‌جو هستند و از باورشان پیروی می‌کنند، در بازداشتگاه‌ها شکنجه می‌شوند.

آقای هیل به گزارش تحقیقات مستقلِ دیوید کیلگور، وزیر پیشین امور خارجه کانادا در امور آسیا و دیوید ماتاس، وکیل حقوق بشر کانادایی؛ و اتان گاتمن، خبرنگار ارشد ایالات متحده اشاره کرد. در برنامه بی‌بی‌سی «چه کسی را باور کرد؟» با آنها مصاحبه شد. آنها به بینندگان یادآور شدند که ح‌ک‌چ زندانیان عقیدتی را نه فقط به‌خاطر پول، بلکه برای انجام نسل‌کشی بی‌رحمانه مورد آزار و شکنجه قرار می‌دهد.

آقای ماتاس گفت: «تعداد مجازات اعدام در چین کاهش یافته است اما حجم پیوند عضو در حال افزایش است. افزایشی که غیر از زندانیان عقیدتی هیچ توضیح شفاف دیگری درباره منبع آن وجود ندارد. هزاران نفر از زندانیان عقیدتی در چین در بازداشت خودسرانه قرار دارند.»

او ادامه داد: «با وجود مدت انتظار کوتاه، افرادی که متقاضی دریافت عضو پیوندی هستند می‌آیند و اندام مورد نظر را تقریباً فوری دریافت می‌کنند که به این معنی است که شخصی بخاطر عضو پیوندی آنها کشته شده است.»

دیوید کیلگور گفت: «اگر شما دشمن یک دولت محسوب شوید، آنگاه زندگی شما بی‌ارزش است. مشکل این است. برای تبتی‌ها، اویغور و برخی از مسیحیان خانگی، و به ویژه فالون گونگ، گزارش‌های زیادی در این زمینه وجود دارند.»

اتان گاتمن گفت: «موضوع این است که حکومت چگونه دشمنان خود را از بین می‌برد. پول انگیزه‌ای برای وقوع این اتفاق است.»

آقای هیل تحقیق خود را به‌طور مختصر بیان کرد: «ما هنوز درباره برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی به‌دست حزب کمونیست چین مظنون و نگرانیم. تفاوت بسیار بزرگی بین تعداد اهداکنندگان عضو که مقامات ح‌ک‌چ اعلام می‌کنند و پیوند عضو واقعی وجود دارد. (در سال 2015، حزب کمونیست چین ادعا کرد که استفاده از اعضای بدن فراهم شده از افراد اعدامی را متوقف کرده و پیوند عضو فعلی به‌طور عمده از اعضای بدن بیماران بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه تأمین می‌شود.) به علت عدم شفافیت، منبع اعضای بدن در بازار توریسم پیوندعضو در چین یک راز باقی مانده است. بنابراین، ما مشکوک و نگرانیم که ح‌ک‌چ هنوز در حال انجام برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر زندانیان عقیدتی است.»  

فالون گونگ چیست و چرا حزب کمونیست چین آن را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهد؟

پوستر نمایش داده شده توسط تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زمان برگزاری یک اعتراض مسالمت‌آمیز در مقابل سفارت چین در لندن.

یک تمرین‌کننده فالون گونگ به اعتراض صلح‌آمیز در مقابل سفارت چین در لندن ملحق می‌شود.

تمرین‌کننده لیو و سایرین در حال انجام تمرینات فالون گونگ.

آقای هیل فالون گونگ را «جنبشی معنوی بر اساس مدیتیشن» توصیف کرد که توسط حزب کمونیست چین ممنوع شده است.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ انگلستان اعتراضی مسالمت‌آمیز را برگزار می‌کنند.

قسمت اول، «چه کسی را باور کرد؟» برای اولین بار در 15 اکتبر پخش شد و به‌طور گسترده‌ای توسط مخاطبان رادیو بی‌بی‌سی شنیده شد. فالون گونگ در اولین برنامه معرفی شد: «در سال 1999، افرادی که تمرین فالون گونگ در چین را انجام می‌دادند، سرکوب شدند.

«این جنبش با شکلی از چی‌گونگ سنتی چینی و مدیتیشن شروع و در سراسر جامعه چین بسیار محبوب شد. به آسانی می‌توان گفت که آنها نمی‌بایست صرفاً به این خاطر که گروه بزرگی هستند که در خارج از کنترل نظام دولتی چین عمل می‌کنند، هدف یک سرکوب سیاسی قرار گیرند.

«به‌سختی می‌توان باور کرد که این افراد در حال تمرین این روش ملایم، تهدیدی جدی برای دولت باشند. اما تعداد پیروان آن دولت را نگران می‌کند. فالون گونگ دارای صد میلیون تمرین‌کننده است.

«بسیاری از افراد درگیر این تمرین جمع‌آوری و به اردوگاه‌های بازآموزی منتقل و به مدت چند سال زندانی شدند یا تا زمانی که عقاید خود را نفی کردند محبوس ماندند. شیوه زندگی پیروان فالون گونگ بدون مصرف الکل و مواد مخدر است که به‌راحتی آنها را گزینه مناسب برای تجارت اعضای بدن با مجوز دولت می‌کند. آنها و سایر گروه‌های مذهبی، از جمله مسیحیان و اویغورها، بخاطر برداشت اجباری اعضای بدن‌شان به قتل می‌رسند.»

پزشکان دخیل در برداشت اجباری اعضای بدن شستشوی مغزی و آزار و اذیت توسط ح‌ک‌چ را افشاء می‌کنند

در برنامه بی‌بی‌سی جهانی در 8 اکتبر 2018، انور توهتی، پزشک سابق در شین‌جیانگ، توضیح داد که چگونه در سال 1995 زندانیان اعدامی را تحت برداشت اجباری اعضای بدن قرار داد. وقتی آقای هیل از او ‌پرسید که چگونه ‌توانست به‌عنوان یک پزشک این کار را انجام دهد، توهتی جواب داد در آن زمان، هر کسی در چین تحت شستشوی مغزی قرار داشت و آنها فکر می‌کردند همه کارهایی که انجام می‌دهند بخاطر کشور است.

خلاصه‌ای از مصاحبه آقای هیل و انور توهتی در بی‌بی‌سی جهانی:

هیل: «چرا بدن را برش می‌دادی؟»

انور توهتی: «زیرا به من گفته شده بود که کبد و دو کلیه را از بدن او خارج کنم.»

هیل: «می‌توانستید دستورات را نادیده بگیرید؟»

انور توهتی: «نه. هنگام زندگی در چین، همه برای دولت کار می‌کنند. بنابراین باید از دستورات اطاعت کرد وگرنه از جامعه بیرون رانده و به‌عنوان دشمن دولت تلقي مي‌شويد و در معرض خشونت ح‌ک‌چ قرار می‌گیرید.»

مردی که در دهه 1990 دانشجوی دانشکده پزشکی در چین بود، اشاره کرد: «ما می‌دانیم که اعضای بدن مربوط به زندانیان اعدام شده هستند‌ این یک راز آشکار است و همه می‌دانند. اما ما نیز اغلب شنیده‌ایم که اعضای بدن زندانیانی که تحت برداشت اجباری قرار می‌گیرند، به‌طور رسمی اعدام شده‌اند اما در واقع نمرده‌اند.

او ادامه داد: «اکنون نیز چند پرونده این‌چنینی منتشر شده است. پزشکان می‌خواهند اندام‌ها کیفیت بالایی داشته باشند. آنها از پلیس خواستند که به سر افراد شلیک نکنند و سمت راست سینه را هدف قرار دهند. بنابراین قلب هنوز ضربان دارد. به اندامها خون وارد می‌شود و اندام‌ها از یک بدن زنده خارج می‌شوند.

هیل پرسید: «چطور شنیدید؟ از چه کسی؟»

«از استادان، دانشجویان و برخی از پزشکان. همه آنها می‌دانند.»

هیل پرسید: «آیا فکر می‌کنید کاری اشتباه بود؟»

«در آن زمان در چین، تحت شرایط آموزش کمونیستی، ما در مورد آن در میان خودمان که دانشجو بودیم به‌طورخصوصی صحبت می‌کردیم. ناراحت بودیم اما آن را تحمل می‌کردیم. فکر می‌کردیم که جنایتکاران بهرحال می‌میرند. اما به این شیوه پزشکان اعضای بدنی با کیفیت بهتر به دست می‌آوردند.»

صنعت پیوند عضو در چین هنوز بسیار فعال است

در جریان این برنامه درباره تحقیق آقای هیل، او به خبرنگار ایستگاه تلویزیونی در کره جنوبی اشاره کرد که به بیمارستانی در تیانجین رفت که برای کره‌ای‌ها عضو پیوندی را فراهم می‌کند.

خبرنگار با کارمندان بیمارستان صحبت کرد. پرستار به خبرنگار گفت که آنها روز قبل یک لوزالمعده، سه کلیه و چهار کبد را پیوند زده بودند. دریافت‌کنندگان بیماران کره‌ای با ویزای توریستی سه ماهه به چین سفر کرده بودند.

بیماری به خبرنگار گفت: «ما نه ثبت نام کرده‌ایم نه در لیست انتظار هستیم. تا زمانی که پول دارید، ممکن است زنده بمانید.»

آقای هیل خودش با بیمارستانی در گوانگجو تماس گرفت تا درباره پیوند کبد سؤال کند. او گفت که قیمت برای پیوند کبد ۱۰۰ هزار دلار است و باید اطلاعات مربوط به بیماری‌اش را ارائه کند و سپس منتظر تماس باشد.

آقای هیل از هوانگ جیه‌فو، معاون وزیر بهداشت سابق سؤال می‌کند.

آقای هیل بعد با هوانگ جیه‌فو مصاحبه کرد، که ادعا شده در مقام معاون اول وزیر بهداشت در چین، برداشت اعضای بدن از افراد زنده را انجام داده است. او مستقیماً از هوانگ پرسید: «وقتی که با بیمارستانی در چین تماس تلفنی گرفتم، سریع یک کبد برایم فراهم کردند، چگونه این امکان‌پذیر است؟» هوانگ جیه‌فو جواب نداد و قطع کرد.