(Minghui.org) ما از اصل «ایجاد متقابل و بازداری متقابلِ» فا یادگرفته‌ایم که هر چیزی دارای دو جنبه است، مثبت و منفی. وقتی ما درباره چیزی فکر می‌کنیم، معمولاً خودبخود به هر دو سوی آن فکر می‌کنیم. استاد به ما اصول جهان را آموختند. دافا درست‌ترین و خالص‌ترین است و عناصر منفی وجود ندارند. بنابراین، هنگامی که با مشکلات مواجه می‌شویم، باید با آنها به‌گونه‌ای مثبت مواجه شویم.

رویارویی مثبت با ازبین بردن کارما

وقتی در حال از بین بردن کارما بودم، تمام بدنم می‌سوخت. کسی پیشانی‌ام را لمس کرد و از من خواست به بیمارستان بروم. اما، من نترسیدم درعوض هیجان زده شدم، زیرا استاد در حال کمک به من بودند تا کارمایم را ازبین ببرم.

علائم بیماری بدتر شد و همچنان بدنم می‌سوخت و سپس احساس سرما کردم. تا به حال هرگز این را تجربه نکرده بودم. حتی بعد از مدتی صدایم را از دست دادم.

روز بعد به مدرسه رفتم. وقتی روی تخته سیاه می‌نوشتم، فراموش کردم که صدایم گرفته است. در کمال تعجب، با صدای بلند و رسا صحبت کردم. هیچ‌کسی چیزی غیرعادی از من ندید. بنابراین، متوجه شدم که به‌عنوان یک تمرین‌کننده، از بین بردن کارما کارهای عادی روزمره را تحت تأثیر قرار نخواهد داد.

سپس به درون نگاه کردم. من فقط درباره خودم فکر می‌کردم و اینکه چقدر ثابت‌قدم هستم، اما آن را به دافا نسبت ندادم. فکر کردم اگر نتوانم تدریس کنم، از بین بردن کارما شغل روزمره‌ام را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بدان معنی است که فا را به‌خوبی مطالعه نکرده‌ام.

اینکه توانستم در کلاس صحبت کنم مرا به این درک رساند که در طی تزکیه با هر مسئله‌ای که مواجه شویم، باید آن را مثبت درنظربگیریم و به سمت منفی آن فکر نکنیم.

وقتی به این موضوع فکر می‌کردم که آیا باید مرخصی استعلاجی بگیرم، این به معنی تصدیق این موضوع است که بیمار هستم. اگر در آن زمان به‌طور متفاوتی فکر می‌کردم و فقط کاری را که باید انجام می‌دادم به‌طور معمول انجام می‌دادم، می‌توانستم بهتر عمل کنم.

بنابراین، به‌عنوان تمرین‌کنندگان، ما باید بیشترین تلاش خود را صرف کنیم که بر هر مشکلی بدون قید و شرط غلبه کنیم و نگذاریم هیچ افکار منفی بر ما تأثیری بگذارد.