استفاده از هر فرصتی برای نگاه به درون

(Minghui.org) هنگامی که درباره نگاه به‌درون صحبت می‌کنیم، برخی از تمرین‌کنندگان می‌گویند که نمی‌توانند وابستگی‌های خود را پیدا کنند یا آنقدر وابستگی‌های زیادی پیدا کرده‌اند که نمی‌دانند مسئله مربوط به کدام‌یک از آنها است. می‌خواهم درک خود را درباره این موضوع به اشتراک بگذارم.

پس از سال‌ها تزکیه، هر یک از ما در حال بهبود هستیم. اما، چون در سطوح مختلف تزکیه قرار داریم، یا به درک‌های مختلف روشن‌بین شده‌ایم، میزان رشد هرکسی متفاوت است. ما معمولاً فقط وابستگی‌هایی را ازبین می‌بریم که از آن آگاه هستیم، اما ازبین بردن وابستگی‌هایی که هنوز شناخته نشده‌اند، سخت است، بنابراین نمی‌توانیم در این زمینه‌ها پیشرفت کنیم.

وقتی ما برای اولین بار تمرین را شروع کردیم، نمی‌دانستیم چگونه خودمان را به‌منظور یافتن وابستگی‌ها بررسی کنیم، چراکه در احاطه بسیاری از مفاهیم، تصورات و وابستگی‌های بشری قرار داشتیم. آیا بعضی از افراد تزکیه را رها نکردند به این دلیل که احساس می‌کردند که آن خیلی دشوار است؟ استاد مسئول تزکیه ما هستند ایشان به‌طور نظام‌مند به ما کمک می‌کنند وابستگی‌های‌مان را پیدا کنیم و به ‌تدریج از آنها جدا شویم و در نهایت آنها را از بین ببریم.

وقتی ما نمی‌توانیم وابستگی‌های خاصی را ببینیم، استاد از روش‌های مختلف برای تذکر و اشاره به ما استفاده می‌کنند. یک راه این است که وقتی اختلافات رخ می‌دهد: قلب ما تحت تأثیر قرار می‌گیرد و ناراحت می‌شویم. استاد به ما آموزش دادند که وقتی این اتفاق می‌افتد، «به درون نگاه کنیم.»

همیشه این را احساس کرده‌ام که «اختلافات» و هر چیزی که مرا ناراحت می‌کند تذکر و اشاره‌ای است برای توجه به مسائل خاص یا ازبین بردن وابستگی‌های خاص. فکر می‌کنم این «نگاه به درون» است. پس از تمام این سال‌ها، هر زمان که مسئله‌ای به‌خوبی پیش نمی‌رود، بلافاصله به درون نگاه می‌کنم. وقتی خودم را بررسی می‌کنم تا ببینم آیا من مسبب این موضوع بوده‌ام یا خیر، آنگاه غلبه بر هر مسئله‌ای دیگر برایم سخت نیست. چشم سومم باز نیست و من هیچ رؤیای واضحی نمی‌بینم اما وقتی به درون نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که مسیرم بسیار هموار است.

اگرچه خودم را به‌طور خودکار بررسی می‌کنم، اختلافات همچنان ادامه دارند. ما به‌منظور حل اختلافات به درون نگاه نمی‌کنیم، در عوض خودمان را بررسی می‌کنیم تا وابستگی‌ها را ازبین ببریم. ازبین بردن همه وابستگی‌ها به‌ یکباره دشوار است. باید به‌طور مداوم روی آنها کار شود.

اگر ما در طی اختلافات به درون نگاه نکنیم، وابستگی‌های‌مان ممکن است انباشته شود. اگر هنگام مواجهه با یک سختی بزرگ و زمانی که وابستگی‌ها به سطح می‌آیند، آنها را از بین نبرده‌ایم، ممکن است قادر به یافتن هیچ وابستگی‌ای‌ نشویم. اگر از استاد کمک بخواهیم، ممکن است آنها را پیدا کنیم.

تزکیه جدی است استاد یک راه میانبر به ما نشان داده‌اند. هنگامی که در اختلافات گرفتار می‌شویم، برخی از تمرین‌کنندگان نمی‌توانند به درون نگاه کنند، زیرا در ظاهر، تقصیر آنها نیست. مهم نیست که آیا مقصر هستیم یا نه، باید بی‌قید و شرط به درون نگاه کنیم. در تزکیه، هیچ چیزی اتفاقی نیست، بنابراین اختلافات فرصتی برای بهبود است. اگر ما واقعاً بتوانیم به درون نگاه کنیم، وابستگی‌ها را خواهیم یافت. من این را مکرراً تجربه کرده‌ام.

هرچه بیشتر به وابستگی‌های خود بچسبیم، ازبین بردن آن سخت‌تر می‌شود. چیزی که ظاهراً بی‌اهمیت و جزئی است، به این معنا نیست که وابستگی پشت آن کوچک است. ما نباید منتظر بمانیم تا مسئله بسیار جدی شود تا به‌دنبال وابستگی‌های پشت آن بگردیم؛ در غیر این صورت ممکن است مکرراً فرصت برای رشد را ازدست بدهیم.

بعضی از ما از سطح تحصیلات خوبی برخورداریم، آرام و متین به نظر می‌رسیم و در هنگام صحبت درباره اصول فا سخنور هستیم. ممکن است زمانی که اختلافات بوجود می‌آید بسیار صبور به‌نظر برسیم، اما با مسائل مانند یک غیر‌تمرین‌کننده برخورد ‌کنیم. یعنی در ظاهر تحمل می‌کنیم، اما در قلب‌مان کینه و نفرت را نگه می‌داریم. اما این شیوه‌ای نیست که یک تزکیه‌کننده واقعی اتخاذ می‌کند. ما باید خودمان را حقیقتاً تزکیه و وابستگی‌های‌مان را پیدا کنیم.

به تجربه دریافته‌ام که باید حتی در طی بی‌اهمیت‌ترین اختلافات، به‌دنبال یافتن وابستگی‌های خود باشیم. نگاه کردن به درون باید طبیعت ثانویه ما شود. اگر بتوانیم به‌یاد داشته باشیم که دائماً خود را مورد بررسی قرار دهیم، در شرایطی گرفتار نخواهیم شد که نتوانیم وابستگی‌های‌مان را بیابیم یا در وابستگی‌های‌مان غرق شویم.

این درک محدود من است. لطفاً به هرچیز نامناسبی اشاره کنید.