(Minghui.org) در یک روز سرد، اما آفتابی در اواسط دسامبر، تمرین‌کنندگان فالون دافا در مقابل تالار یادبود سان یات سنِ در تایپه به گردشگران چینی خوشامد گفته فالون دافا را به آنها معرفی کردند. در اینجا چند ماجرا درباره فعالیت‌های انجام شده در مکان اطلاع‌رسانی درباره فالون دافا در تالار یادبود را ارائه می‌دهیم.

گردشگری از تیانجین: «ترسی ندارم، می‌خواهم از حزب خارج شوم»

مردی قد بلند و تنومند به یک تمرین‌کننده نزدیک شد و با اشاره به تابلوی نمایش اطلاعات که حقایق آزار و شکنجه فالون دافا را نشان می‌داد، گفت: «احتمالاً بیشتر از شما درباره فالون دافا می‌دانم. سابقاً در شهر ما بسیاری از مردم فالون دافا را تمرین می‌کردند. آزار و شکنجه فالون دافا از شهر ما، تیانجین آغاز شد.»

آهی کشید: «سال‌های بسیاری گذشته است.»

او گفت که نامش لی است. تمرین‌کننده او را به سمت تابلوهای نمایش‌داده شده درباره دادخواهی مسالمت‌آمیز در ۲۵ آوریل سال ۱۹۹۹، در پکن، هدایت کرد.

آقای لی اطلاعات روی تابلوهای نمایش را به‌دقت خواند. بعد از چند لحظه، سایر اعضای گروه تور را فراخواند: «عجله کنید، بیایید اینجا، افرادی که در تیانجین مرتکب اعمال پلیدی شده بودند، همه مجازات شدند. بسیاری از آنها درحال حاضر مرده‌اند!»

تقریباً کل گروه آمدند تا مطالب روی صفحات نمایش را بخوانند.

وقتی تمرین‌کنندگان از آنها دعوت کردند که از حزب کمونیست چین و سازمان‌های وابسته به آن خارج شوند، یکی از گردشگران چیزی را درگوشی به آقای لی گفت که او با صدای بلندی جواب داد: «من ترسی ندارم. می‌خواهم از آن خارج شوم!»

پس از خروج از حزب، پرس و جو کرد که آیا فالون دافا در تایوان به‌طور قانونی تمرین می‌شود و اینکه چه تعداد از مردم در آنجا تمرین می‌کنند. سپس، به سوی سایر اعضای گروه برگشت و گفت: «ببینید، اگر دولت چین فالون دافا را ممنوع نمی‌کرد، این سال‌ها حاکی از صلح‌ و آرامش می‌شد.»

«سابقاً بسیاری از مردم فالون دافا را تمرین می‌کردند. درواقع تمرین (فالون دافا) به مردم این امکان را می‌دهد که ایمان داشته باشند؛ آنها برای منافع شخصی مبارزه نمی‌کنند و استانداردهای اخلاقی بالایی دارند. این بهترین چیز است.»

با راهنمایی آقای لی، بسیاری از اعضای گروه نیز حزب را ترک کردند.

راهنمای تور به گردشگران می‌گوید که با تمرین‌کنندگان فالون دافا مهربان باشند

یک راهنمای تور پس از اینکه گردشگران را به سالن یادبود برای تماشای مراسم تغییر شیفت نگهبانان برد، به مکان اطلاع‌رسانی فالون دافا بازگشت.

این راهنمای تور به یک تمرین‌کننده گفت: «آنها از من پرسیدند که چرا دولت تایوان مانند چین تمرین‌کنندگان فالون دافا را دستگیر نمی‌کند. به آنها گفتم که مردم در تایوان دارای آزادی عقیده هستند. فالون دافا قانونی است. ما نیز آزادی بیان داریم. مهم نیست که آیا با دولت موافق هستید یا خیر، از حق آزادی بیان شما حمایت می‌شود.»

این مرد سال‌ها راهنمای تور بوده است و اغلب درباره تمرین‌کنندگان فالون دافا صحبت می‌کند. یک‌بار که راهنمای یک تور گردشگری را به‌عهده داشت، در آن زنی بود که در زندانی در استان شانشی کار می‌کرد. به آن زن گفت که تمرین‌کنندگان فالون دافا در زندان، زندانیان عقیدتی نامیده می‌شوند. آنها مرتکب هیچ کار نادرستی نشدند و بسیار مهربان و بی‌گناه هستند. از او خواسته بود تا از آنها به‌خوبی مراقبت کند، زیرا حتی یک کمک کوچک می‌تواند تأثیر بزرگی داشته باشد.

آن زن پاسخ داد که این کار را انجام می‌دهد و می‌دانست که تمرین‌کنندگان فالون دافا بسیار مهربان هستند.

مرد سالمند: «باور می‌کنم، کاملاً موافقم!»

زن و شوهری سالخورده در‌حال خواندن تابلوهای نمایش اطلاعات بودند که تعداد بیشتری از همان گروه برای خواندن تابلوهای نمایش به آنها ملحق شدند. مرد مسن‌تر گفت: «مدت‌هاست که مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون دافا را می‌خوانم.»

تمرین‌کننده‌ای به او گفت: «فالون دافا به مردم می‌آموزد که مهربان باشند، و این تمرین وضعیت سلامتی فرد را بهبود می‌بخشد و پول زیادی درخصوص هزینه‌های بهداشتی برای دولت صرفه‌جویی می‌کند. این چیز خوبی است، ابداً، چیز بدی نیست.»

مرد موافق بود: «اگر کسی حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری را مورد آزار و شکنجه قرار دهد، باید فرد پلیدی باشد و مطمئناً فرد پلید ... وقتی آنچه گفتید درست است، چرا باید باور نکنم.»

تمرین‌کننده نامی مستعار به او داد تا از حزب کناره‌گیری کند. مرد سرش را به علامت تأیید تکان داد اما کلمه‌ای بر زبان نیاورد. برای اطمینان از اینکه کناره‌گیری از حزب خواست قلبی‌اش است، تمرین‌کننده از او پرسید که آیا با خروج از حزب موافق است یا نه.

او پاسخ داد: «شما گفتید مردم باید درخصوص درست یا نادرست خودشان قضاوت کنند و کورکورانه از دولت پیروی نکنند. این معقول است و حرف‌های شما را باور دارم. کاملاً موافقم!»

زن و شوهر تایوانی برای پایان دادن به برداشت اجباری اعضای بدن دادخواست را امضاء کردند

یک‌بار زن و شوهری از تایوان به این مکان آمدند. همسرش تمرین‌کنندگان را تشویق کرد و گفت: «فالون دافا عالی است! من تلویزیون را تماشا کردم و بروشورها (درباره برداشت اجباری اعضای بدن در چین) را خواندم. آیا فرم دادخواست را دارید تا بتوانم برای پایان دادن به برداشت اجباری اعضای بدن آن را امضاء کنم؟ می‌خواهم آن را امضاء کنم.»

شوهرش تردید داشت و گفت: «دوستان زیادی در چین دارم. شما علیه چین هستید.»

تمرین‌کننده برایش توضیح داد: «ما برای مردم چین ارزش قائل هستیم. علیه چین نیستیم. علیه آزار و اذیت وحشیانه فالون دافا به دست رژیم هستیم.»

او فهمید و جواب داد: «درست است، حزب کمونیست یک رژیم استبدادی است و رژیمی که مردم خودش را می‌کشد. به‌مدت یک سال در شانگهای زندگی کردم بنابراین موضوع را می‌دانم. بسیارخوب، من هم می‌خواهم امضاء کنم.»