(Minghui.org) با نزدیک شدن به 10 دسامبر، روز حقوق بشر، نشستی در 4 دسامبر در ساختمان دفتر مجلس ریبورن برگزار شد که به‌طور برجسته‌ بر سوءرفتارهایی تمرکز داشت که تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین به‌دلیل اعتقادشان متحمل می‌شوند.

طی این جلسه چند تمرین‌کننده مقابل اعضای مجلس نمایندگان، رؤسای سازمان‌های غیردولتی و مدافعان حقوق بشر شهادت دادند. مقاماتی از اروپا و نیوزیلند نیز به این بحث آنلاین پیوستند.

نشست در ساختمان دفتر مجلس ریبورنمستندی طی این نشست به نمایش درآمد.

افشای قساوت

لیو شیتونگ، خطاط مشهور، بدرفتاری‌ای که به‌خاطر اعتقادش متحمل شده بود را شرح داد.

لیو شیتونگ، خطاط معروفی از استان شاندونگ، پس از شروع سرکوب فالون گونگ در ماه ژوئیه 1999، بیش از 20 بار بازداشت شد که شامل سه سال حبس در اردوگاه کار اجباری و چهار سال حبس در زندان است.

لیو با رنج و درد بازگو کرد: «در طول بازداشت، نگهبانانان لباس‌هایم را درآوردند، روی کمرم آب شور ریختند و با تخته‌ای پشتم را خراشیدند.» علاوه براین روی قست‌های شرمگاهی‌اش آب فلفل ریختند، سوزن در انگشتان دست و پایش فرو کردند، با سیگار و فندک او را سوزاندند و مایعات سوزش‌آوری روی پلک‌هایش مالیدند. او در ادامه گفت: «یک بار زندانیان دهانم را به‌زور باز کردند و دو فنجان سم به داخل دهانم ریختند که موجب اختلال و فروپاشی روانی‌ام شد.»

شو داوِی، ساکن استان لیائونینگ، در سال 2009 در 33 سالگی براثر شکنجه فوت کرد. همسر و دخترش در این جلسه شهادت دادند.

شو شین‌یانگِ 17 ساله و مادرش چی لیهوا، عکسی از پدرش قبل از مرگ را نشان دادند. شو داوی، تمرین‌کننده‌ای از استان لیائونینگ، به‌خاطر اعتقادش طی 8 سال، در چهار زندان حبس شد. او پس از آزادی به‌شدت لاغر و نحیف و مجروح بود و پس از 13 روز درگذشت.

شین‌یانگ توضیح داد: «کودکان یتیم زیادی مانند من در چین هستند که همانند من رنج می‌کشند، اما نمی‌توانند به اینجا بیایند و ماجرای خود را به‌اشتراک بگذارند. به همین دلیل امیدوارم تعداد بیشتری از مردم بتوانند قدم پیش بگذارند و به این کابوس 19ساله پایان دهند.»

خانم یانگ چونهوآ، از استان لیائونینگ، پدر، مادر و خواهر بزرگش را طی این سال‌ها از دست داده است.

خانم یانگ گفت: «خواهرم یانگ چونلینگ مترجم بود. وقتی در 13 اکتبر 2005 دستگیر شد، نامزد کرده و منتظر برگزاری جشن عروسی‌اش بود، اما نگهبانان به چهار زندانی خشن دستور دادند او را به‌شدت کتک بزنند. آنها او را روی زمین فشار دادند و رویش نشستند و سینه و قسمت‌های شرمگاهی‌اش را نیشگون گرفتند.» او که قرار بود عروس شود، دست راستش در آن روز شکست و متحمل صدمات دیگری نیز شد.

هوانگ زووِی، سخنگوی انجمن فالون دافا در واشنگتن دی‌سی، گفت که دست‌کم 4،258 تمرین‌کننده فالون گونگ براثر شکنجه در طول بازداشت، جان خود را از دست داده‌اند. فقط در ماه نوامبر سال 2018، 31 تمرین‌کننده به حبس محکوم شدند.

اعضای مجلس نمایندگان: شجاعت و امید

نماینده دانا روهراباچر گفت که کمونیسم به جامعه آسیب می‌رساند و تهدیدی برای جهان است.

نماینده دانا روهراباچر گفت که استقامت تمرین‌کنندگان فالون گونگ برایش الهام‌بخش بوده است و هر بار که به یکی از رویدادهای تمرین‌کنندگان می‌پیوندد، می‌تواند عزم و اراده آنها را احساس کند.

او در ادامه گفت که حزب کمونیست نه تنها به مردم در چین آسیب وارد می‌کند، بلکه به شهروندان سراسر جهان نیز صدمه می‌زند. به همین دلیل تلاش‌های تمرین‌کنندگان فالون گونگ تأثیر عمیقی بر جهان، از جمله مردم در ایالات متحده دارد.

استیو کینگ، یکی دیگر از اعضای کنگره، حرف‌های او را تأیید کرد. او در نامه‌ای خطاب به این نشست گفت که شدت موارد نقض حقوق بشر که تمرین‌کنندگان به‌خاطر اعتقادشان متحمل می‌شوند، کاملاً «غیرقابل تصور است.»

نماینده کریستوفر اسمیت در بیانیه‌ای نوشت که به‌عنوان رئیس کمیته فرعی حقوق بشر کنگره، از وضعیت رسوایی‌آمیز حقوق بشر در چین کاملاً مطلع است. به‌ویژه اینکه حزب کمونیست تمرین‌کنندگان فالون گونگ را از طریق بازداشت، شکنجه و کشتار طی 19 سال گذشته، مجبور به انکار باورشان کرده است. او گفت که دولت ایالات متحده نباید این را نادیده بگیرد و مجرمان باید پاسخگو باشند.

جان لنسوفسکی از مؤسسه سیاست‌های جهانی گفت که استقامت تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تحسین می‌کند.

جان لنسوفسکی، بنیانگذار و رئیس مؤسسه سیاست‌های جهانی، از تمرین‌کنندگان به‌خاطر شجاعت و استقامت‌شان تشکر کرد. او گفت که حزب کمونیست از طریق تهدید و محدودیت ایدئولوژیکی عدم مشروعیت خود را پنهان می‌کند. به همین دلیل تعداد بیشتری از مردم باید به تلاش‌ها برای سخن گفتن علیه این رژیم بپیوندند.

دومینیک ناردی تحلیلگر سیاسی، از کمیسیون آزادی مذهبی بین‌المللی ایالات متحده (USCIRF)، گفت که آزار و شکنجه علیه فالون گونگ درحال شدت گرفتن بوده است.

دومینیک ناردی، تحلیلگر سیاسی از کمیسیون آزادی مذهبی بین‌المللی ایالات متحده (USCIRF)، گفت که سرکوب در داخل چین، از جمله علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ، طی سال‌های اخیر درحال شدت گرفتن بوده است.

بیتر وینتر، یک مجله چند‌زبانه، اخیراً یکی از اسناد داخلی اداره 610 استان لیائونینگ را منتشر کرد که تأیید می‌کرد حملات علیه فالون گونگ از ماه اکتبر بدتر شده است. ناردی خواستار نظارت دقیق‌تر بر این وضعیت از سوی USCIRF و وزارت امور خارجه شد تا از طریق قوانینی مانند قانون ماگینتسکی عاملان کلیدی این جنایات پاسخگو باشند. این قانون که در دسامبر 2012 تصویب شد، به دولت ایالات متحده اجازه می‌دهد متخلفان و متجاوزان حقوق بشر در سراسر جهان را ازطریق توقیف دارایی‌های‌شان و ممنوعیت ورودشان به ایالات متحده، مجازات کند.

خروج از حزب کمونیست

یی رونگ، رئیس جنبش جهانی خروج از حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) یا تویی‌دانگ، گفت که بیش از 320 میلیون چینی قصدشان برای جداشدن از سازمان‌های حزب کمونیست چین را اعلام کرده‌اند که شامل سازمان‌های جوانانش مانند لیگ جوانان و پیشگامان جوان است.

روهراباچر قطعنامه 932 مجلس نمایندگان را در ماه ژوئن در حمایت از این جنبش اعلام کرد و خواستار پایان دادن به آزار و شکنجه فالون گونگ شد. اسمیت گفت که جنبش تویی‌دانگ متعلق به همه چینی‌ها است و به آنها کمک می‌کند عهد و پیمان‌هایی که با سازمان‌های ح.ک.چ بسته‌اند را باطل اعلام کنند.

تعداد فراوانی از مسئولین منتخب اروپا نیز به کنگره آمریکا نامه نوشتند. تونه کلام، عضو پارلمان اروپا از سال 2004، گفت که سرکوب فالون گونگ یکی از بدترین موارد نقض حقوق بشر در 20 سال گذشته است و پارلمان اروپا از آزادی باور تمرین‌کنندگان حمایت می‌کند.

ادگار لام، رئیس انجمن بین‌المللی حقوق بشر در فرانکفورتِ آلمان، اذعان کرد که فالون گونگ یک گروه معنوی صلح‌آمیز است. آزار و شکنجه از سوی جیانگ زمین، رهبر پیشین کمونیست و حزب کمونیست است که تمرین‌کنندگان را از حقوق بنیادین بشری‌شان محروم کرده است.

تراوور لودون، یکی از افرادی که در مستند سال 2010، دستورکار: نابودی تدریجی آمریکا، با او مصاحبه شده بود، از نیوزیلند به این بحث آنلاین پیوست. او گفت که امروزه حزب کمونیست چین اساساً هیچ تفاوتی با نازی‌ها در دهه 1930 ندارد و همچنان به جامعه آسیب می‌رساند.