(Minghui.org) مجله پزشکی پِیشنت، نشریه‌ای از انجمن پزشکی فنلاند، در 7 فوریه مقاله‌ای را منتشر کرد تحت عنوان «اعضای بدن مورد استفاده برای پیوندهای عضو در چین از کجا می‌آیند؟» این مقاله نگرانی‌هایی را مورد بحث قرار می‌دهد که در نشریات پزشکی درباره اخلاق پزشکی در زمینه پیوند عضو در چین مطرح شده‌اند.
مجله پزشکی پیشنت، نشریه‌ای از انجمن پزشکی فنلاند، در 7 فوریه 2018، مقاله‌ای را درباره برداشت اجباری اعضای بدن در چین منتشر کرد.
به‌گفته این مقاله: «چین تا اواخر سال 2013، فاقد سیستم اهداء عضو ملی بود. در سال 2011، فقط 37 نفر در چین به‌عنوان اهدا‌کننده عضو ثبت‌نام کرده بودند. این سیستم اهداء عضو ملی تاکنون موفق نشده مقادیر قابل‌توجهی عضو پیوندی را به‌دست آورد، زیرا براساس سنت‌های رایج چین، پس از مرگ شخص، جسد نباید دست بخورد.
این جریان سؤالات زیادی را مطرح کرد، چراکه هر سال تعداد زیادی عمل پیوند عضو در چین انجام می‌شود. به همین دلیل، چین پذیرفت که از زندانیان محکوم به مرگ به‌عنوان منبع اعضای بدن استفاده می‌کند، اما تعداد زندانیان محکوم به مرگ فقط کسری از کل پیوندهای انجام شده در چین را تشکیل می‌دهد.
افزایش مدارک نشان می‌دهد که زندانیان عقیدتی زنده، از جمله تمرین‌کنندگان فالون گونگ، قربانیان این سوءرفتارها هستند.
ائتلاف بین‌المللی توقف غارت اعضای بدن در چین (ای.ا.ُپی) برای رسیدگی به این مسائل شکل گرفت. اعضای آن شامل کارشناسان برتر در پزشکی، حقوق و اخلاق زیستی (مطالعات فلسفی در ارتباط با مسایل بحث‌برانگیز اخلاقی که از پیشرفت بشری در علومی چون زیست‌شناسی و پزشکی به وجود آمده‌اند) مانند وندی راجرز، استاد اخلاق پزشکی دانشگاه مک‌کواری و وکیل حقوق بشر اوا هِیک‌کیلا هستند.
در ادامه این مقاله آمده است: «به‌دنبال گزارش تحقیقیِ 680 صفحه‌ای که در ژوئن 2016 منتشر شد، آنها متقاعد شده‌اند که تهدیدهای نظام‌مند مخالفان و زندانیان عقیدتی از سوی چین حقیقت دارد.»
بر اساس مقاله‌ای که در سال 2009 در مجله گایجینگ منتشر شد، بین سال‌های 1993 و 2007، تعداد پیوندهای کبد در چین تا 400 برابر افزایش یافت. در این مقاله آمده است: «رشد انفجاری پیوند کبد در سال 2000، شش ماه پس از شروع آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ، آغاز شد. آنها بر اساس باورهای معنوی خود زندانی می‌شوند.»
این سبب بروز نگرانی در مجلات علمی بین‌المللی شده است. «در سال 2017، بی‌اِم‌جی (یک هفته‌نامه مشهور پزشکی) گزارش داد که چگونه مجله لیور اینترنشنال مقاله چینی منتشرشده در سال 2016 را حذف کرد، چراکه منبع اعضای بدن مورد استفاده در عمل‌های پیوند در مطالعات مربوط به آن مقاله چینی مشخص نبودند.» مخصوصاً نویسندگان این مقاله موفق نشدند اثبات کنند که ظن این مجله دال بر اینکه اندام‌های داخلی از زندانیان عقیدتیِ زنده برداشت شده‌اند، حقیقت ندارد.
بر اساس مقاله‌ای که در سال 2016، در مجله مدیکال اتیکز منتشر شد، مشکلات اخلاقی پیوند عضو در چین همچنان ادامه دارد و درحال افزایش است. مجله آمریکایی پیوند عضو مقاله‌ای را در سال 2016 منتشر کرد که اظهار می‌کرد مدارک عینی و مستقلی مورد نیاز است که نشان دهند چین واقعاً به چنین عمل‌های غیراخلاقی پایان داده است.
در این مقاله تصریح شد: «جامعه پزشکی تعهدی حرفه‌ای دارد به اینکه عمل‌های پیوند عضو در چین را به‌طور آکادمیک تحریم کند.»
در سراسر جهان تلاش‌هایی درخصوص این مسئله مهم صورت گرفته‌اند. در 12 دسامبر 2013، پارلمان اروپا قطعنامه (2981/2013) (آر.اس.پی) را منتشر کرد که موضع این پارلمان را در این باره اعلام می‌کرد. به‌طور خاص‌تر، «این پارلمان از اتحادیه اروپا و کشورهای عضو آن می‌خواهد تا به مسئله برداشت اعضای بدن در چین بپردازند؛ توصیه می‌کند که این اتحادیه و کشورهای عضو آن پیوند اعضای عمومی در چین را محکوم و شهروندان‌شان در چین را از این موضوع مطلع کنند؛ از این اتحادیه می‌خواهد که تحقیقات جامع و شفافی درباره عمل‌های پیوند عضو در چین انجام دهد و بررسی کند که عاملان این عمل‌های غیراخلاقی برای اعمال خود مسئول شناخته شوند.»
مجلس نمایندگان ایالات متحده نیز قطعنامه مشابهی، قطعنامه شماره 343 مجلس نمایندگان، را در ژوئن 2016 صادر کرد. علاوه بر این، پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن (DAFOH) پیش‌نویس دادخواستی را برای توقف فوری این اعمال وحشیانه، به سازمان ملل ارائه داده‌اند.
مجموعه برداشت اعضای بدن
