زندان وحشتناک بنشی

(Minghui.org) زندان بنشی‌شیهو که زندان بنشی هم نامیده می‌شود، یکی از زندان‌های بدنام در استان لیائونینگ است که در آن، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به‌عنوان بخشی از آزار و اذیت این تمرین معنوی به‌دست رژیم حزب کمونیست چین، تحت شکنجه قرار می‌دهد.

جلودار آزار و شکنجه

مدت کوتاهی پس از شروع آزار و شکنجه، چند سازمان در استان لیائونینگ به‌طور مشترک با صدور دستوری به همه زندان‌ها در استان، خواستار راه‌اندازی پروژه‌ ویژه‌ای برای «تبدیل» تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی شدند.

این سازمان‌ها شامل اداره 610 (یک اداره فراقانونی که وظیفه ریشه‌کن کردن فالون گونگ را به‌عهده و قدرت ملغی کردن تصمیمات سیستم قضایی را نیز دارد) کمیته امور سیاسی و حقوقی، دفتر ثبات، اداره دادگستری استانی و اداره نظارت استانی.

زندان بشی در انجام این پروژه ویژه جلودار بوده است.

«الگو» برای آموزش آزار و شکنجه

در طول سال‌ها، زندان بنشی از روش‌های بسیار وحشیانه‌ای برای شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده کرده است تا آنها را مجبور به رها کردن باورشان کند و به هدف دستیابی به آمار 100 درصد تبدیل تمرین‌کنندگان در این زندان برسد.

در منطق پرتزویر حزب کمونیست چین، عنوان «زندان متمدن» در سطح استانی به آن اعطا شد و به‌عنوان «زندان الگو» برای سایر زندان‌ها مورد تمجید قرار گرفت. در سپتامبر 2010، اداره 610 در سطح دولت مرکزی با برگزاری کنفرانسی اعلام کرد: «تمام استان‌ها باید از استان لیائونینگ و همه زندان‌ها باید از بنشی الگوبرداری کنند.»

شیوه‌‌های نفرت‌انگیز

زندان بنشی روش «مدیریت اوباش» را برای اداره بازداشت‌شدگان اتخاذ کرده است. زندان تحت پوشش «اجرای قانون متمدنانه» و «اصلاحات آموزشی»، از تبهکاران به عنوان «زندانیان مسئول» برای ادارۀ سایر زندانیان استفاده می‌کند.

دستورات این زندانیانِ مسئول، بالاتر از قوانین و مقررات بوده و اجازه دارند با تحت فشار قرار دادن زندانیان به هر روش، آنها را وادار به تسلیم کنند. اگر مقاومت کنند، به نگهبانان زندان گزارش می‌دهند. این نگهبانان از این زندانیان مسئول حمایت می‌کنند و افرادی که از دستورات آنها سرپیچی کنند را در معرض شکنجه و سوءرفتار حتی بدتری قرار می‌دهند.

موارد مستند شده‌ از آزار و شکنجه که در ادامه ارائه می‌شود، تنها نوک کوه یخ است.

خونریزی مغزی و وضعیت کما

آقای هو گوئوجیان فقط 22 روز پس از انتقالش به زندان بنشی به علت شکنجه دچار خونریزی مغزی شدید شد. او تا دو سال بعد در وضعیت کما بود و سپس درگذشت.

آخرین دستگیری‌ آقای هو گوئوجیان، متولد سال 1970، در تاریخ 7 ژوئیه 2015 بود. او پنج ماه بعد در تاریخ 9 دسامبر به چهار سال زندان محکوم شد.

او در 4 مه سال 2016 به زندان بنشی منتقل شد و متحمل کار اجباری طاقت‌فرسا، محرومیت از خواب شد و غذای بسیار کمی به او داده می‌شد. هنگامی که همسرش پنج روز بعد در 9 مه سال 2016 او را دید، نگرانش شد زیرا او یک سوم وزن خود را از دست داده بود.

آقای هو که نتوانست کارهای محوله را به پایان برساند یا سهمیه‌اش را کامل انجام دهد، مجازات ‌شد. زندانی مسئول نظارت بر او لباس‌هایش را خارج و مجبورش کرد روی نیمکت کوچکی بنشیند و اجازه خوابیدن به او نداد.

وقتی هشیاری‌اش را از دست داد، زندانیان به سرش لگد زدند و او را سرزنش کردند. هنگامی که این کارشان او را به‌هوش نیاورد، او را با عجله به بیمارستان منتقل کردند. در آنجا مشخص شد که دچار خونریزی شدید مغزی شده و به جراحی مغز و اعصاب نیاز داشت.

آقای هو، 22 روز پس از انتقالش به زندان بنشی، به اغماء رفت. او هرگز هشیاری‌اش را به دست نیاورد.

مرگ در نتیجه شکنجه، دو ماه پس از آزادی

آقای لو یوانفنگ در نوامبر 2014 دستگیر شد و در ژوئن 2015 به سه سال زندان محکوم و بعداً به زندان بنشی منتقل شد.خانواده آقای لو در طول سه سال زندان، فقط دو بار اجازه دیدار با او را داشتند. او به اعضای خانواده‌اش گفت که نگهبانان زندان بنشی او را موردضرب و شتم قرار دادند و با باتوم‌های الکتریکی به او شوک اعمال کردند و مجبورش ‌کردند برای مدت طولانی به حالت چمباتمه بنشیند. آقای لو، جزئيات اعمال شوک الکتریکی را در نامه شکایتش نوشت.

دو ماه قبل از زمان مقرر شده برای آزادی‌اش دچار سکته شد، اما زندان از ارائه مراقبت‌های پزشکی مناسب یا ملاقات خانواده‌اش با او یا آزادی‌اش با قید ضمانت پزشکی خودداری کرد. هنگامی که در 19 نوامبر 2017 آزاد شد، بریده بریده صحبت می‌کرد، فلج شد و پایش شکسته بود. او 21 روز پس از آزادی به کما رفت و سپس درگذشت. او 63 سال داشت.

جدا شدن پوست قفسه سینه 

آقای چن شیو 56 ساله مهندس در بانک کشاورزی چین شعبه لیائونینگ بود. آخرین دستگیری او در فوریه 2015 انجام شد.زندان در نوامبر 2015، جنبشی را به نام «جنبش تبدیل آخر سال» علیه تمرین‌کنندگان، آغاز کرد. زمستانِ آن سال به‌طور بی‌سابقه‌ای سرد بود. شکنجه‌ شدت یافت.

آقای شیو را به صندلی بستند و با باتوم الکتریکی به او شوک اعمال کردند، با سوزن به سراسر بدنش ضربه زدند و او را وحشیانه مورد ضرب و شتم قرار دادند. شکنجه‌گران با ته کفش خود به قفسه سینه او ‌کوبیدند تا پوست آن شکافته و دچار خونریزی شد.

هنگام شب، یک زندانی جلیقه آقای چن را برید و آن را که به‌دلیل خونریزی به پوست قفسه سینه‌اش چسبیده بود محکم جدا کرد. به همین خاطر پوست ناحیه جلوی قفسه سینه و دنده‌ها جدا شد.

شکنجه خوراندن اجباری در سلول انفرادی و وضعیت غیربهداشتی

آقای لیانگ یونچنگ، که قاضی سابق دادگاهی در شهر فنگچنگ در استان لیائونینگ بود، در تاریخ 5 سپتامبر 2010 دستگیر و بخاطر امتناع از نفی فالون گونگ، به سه سال حبس محکوم شد.

زمانی که آقای لیانگ از سرپرست بخش ژائوگانگ خواست تا شکایتش را به دادگاه عالی شهر لیائونینگ ارسال کند، ژائو به جای آنکه نامه را به مدیریت زندان بدهد، دستور داد که آقای لیانگ را بیشتر شکنجه کنند.

آقای لیانگ به زندان انفرادی فرستاده و 60 روز شکنجه مداوم آغاز شد. دست‌هایش را محکم کشیده و با دستبند به تخت بسته بودند. پاهایش را هم در وضعیت کشش به یک حلقه، محکم بسته بودند. یک لامپ ولتاژ بالا مستقیماً به چشمانش می‌تابید.

آقای لانگ در اعتراض به وضعیتش دست به اعتصاب غذا زد و متحمل شکنجه خوراندن اجباری وحشیانه‌ای شد. تحت هدایت پزشک زندان، نگهبانان یک لوله تغذیه را از طریق سوراخ بینی‌اش وارد کردند و محلول نمکی با غلظت بالا به او خوراندند. آنها معمولاً لوله را برای چهار روز در معده او می‌گذاشتند، بدون اینکه برای حداقلِ تمیز کردن، لوله را خارج کنند. یک بار پزشک لوله را با مواد شیمیایی پوشاند تا باعث آسیب به بینی و مری او شود.

محرومیت از معالجات پزشکی

مقامات اداره زندان‌های لیائونینگ اعلام کردند حتی اگر زندان شیهو به علت وضعیت سلامت ضعیف آقای دفو در نتیجه شکنجه و کار اجباری، با آزادی به قید ضمانت پزشکی او موافقت کرده باشد، «هیچ ضمانت پزشکی برای آزادی تمرین‌کنندگان فالون گونگ مجاز نیست.»

برای آقای لیو 63 ساله در بیمارستان آهن و فولاد بنشی در استان لیائونینگ تشخیص حمله قلبی، خونریزی در زیر قشر مغز و فشار خون بالا داده شد.

از آنجا که آقای لیو از نفی باورش امتناع کرده بود، شکنجه شد و با اشیاء سنگین به سرش ضربه زدند که باعث خونریزی شدید و در نتیجه 21 بخیه در محل جراحتش زده شد. او بعداً در سلول انفرادی قرار گرفت و بیش از 20 روز با دستبند به کف اتاقش زنجیر شد.

شکنجه وحشیانه به‌دست نگهبانان و زندانیان

آقای منگ شیان‎گوانگ، 52 ساله ،پس از آخرین دستگیری در 28 ژوئن 2018 در اداره پلیس دانان به‎سر می‎برد. محل نگهداری همسرش، خانم سو شیائوهوآ هنوز بررسی نشده است.

آقای منگ پس از دستگیری در اوت 2001 به چهار سال حبس محکوم شد. پس از دستگیری او و همسرش در 26 مارس 2014، خانم سو و آقای منگ برای بار دوم، هردو به سه سال و شش ماه حبس محکوم شدند.

در 18 اکتبر 2015، نگهبان چن گنگ به زندانیان دستور داد تا در دهان آقای منگ جوراب بچپانند و سرش را با کیسه پلاستیکی بپوشانند. سپس با نوار چسب دست‎ها و پاهایش را به صندلی بستند.

نگهبان لیو مینگ‎هائو، پیراهن آقای منگ را پاره کرد و قبل از اینکه او را به شدت تحت ضرب و شتم قرار دهد، آب سرد روی سرش ریخت. نگهبان لیو سیتونگ به آقای منگ شوک وارد کرد تا اینکه شارژ باتوم الکتریکی تمام شد.

پس از چند ساعت آقای منگ به اتاق دیگری منتقل شد. در آنجا نگهبان چن به دو تن از زندانیان دستور داد که بازوهای آقای منگ را نگه دارند. سپس چن بیش از 20 بار لوله‎ای لاستیکی را به پشت آقای منگ زد. هنگامی که چن زدن را متوقف کرد تا کمی استراحت کند، نگهبان لیو لوله را برداشت و ادامه داد.

سپس آقای منگ درحالی‌که برهنه و به صندلی بسته شده بود، به سلولش بازگشت. زندانیان به نوبت او را نظارت می‎کردند تا نخوابد.

صبح روز بعد، نگهبان چن به یکی از زندایان به نام شی جیان دستور داد تا سیمی بی‎حفاظ را به بدن آقای منگ بزند. سپس چن انتهای دیگر سیم را به باتوم الکتریکی وصل کرد. بعد از مدتی، نگهبان چن، سیم بی‎حفاظ را روی آلت تناسلی آقای منگ قرار داد و گفت: «کاری می‎کنم که دیگر نتوانی بچه‎دار شوی!» آقای منگ از شوک الکتریکی دچار تشنج شد، و نگهبانان به او خندیدند.

بعد از ظهر آن روز سه نگهبان دیگر، لنگ پنگ‎چنگ، لیو مینگهائو، و ژانگ ژییو، آمدند و به ران‎های آقای منگ کتاب چسباندند. سپس دو نفر از آنها با لوله‎های پلاستیکی به کتاب‎ها ضربه زدند. به این ترتیب، هر چند که آقای منگ متحمل آسیب‎های داخلی می‎شد، اما هیچ اثری از زخم بر روی بدنش دیده نمی‎شد. ضرب و شتم بیش از دو ساعت طول کشید تا اینکه نگهبانان خسته شدند.

نه اجازه ملاقات با خانواده نه اجازه برای خوابیدن

آقای ژو که زمانی مردی سالم بود، نمی‌تواند بخوابد و برای ساعت‌ها با نگاهی خیره می‌نشیند. دو سال حبس ضایعات شدیدی را برایش به بار آورده است.

او در زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفت و از خواب و ملاقات با خانواده محروم شد. هنگامی که اعتراض کرد، با باتوم‌های الکتریکی به او شوک اعمال کردند که در نتیجه گوشت ناحیه پشتش سوخت، اما نگهبانان بدون هیچ نوع مراقبت پزشکی او را به زندان انفرادی انتقال دادند.

هفت روز بعد از حبس بیرون آمد، زخمهای پشتش دچار عفونت شدند. حتی امروز نیز آثار آن زخم‌ها در پشت او وجود دارد.

نیمکت ببر

سرپرست زندان بنشی در طی کنفرانس ملی نگهبانان زندان در اکتبر 2014، خواستار تبدیل 100 درصد تمرین‌کنندگان فالون گونگ شد. به این ترتیب آزار و شکنجه شدید جنایتکارانه علیه تمرین‌کنندگان آغاز شد.

آقای ژو لین در ژانویه 2013 دستگیر و به 4 سال زندان محکوم و به زندان بنشی منتقل شد.

آقای ژو به مدت ده روز به سلول انفرادی فرستاده شد، دست‌ها و پاهایش را با چسب به نیمکت ببر بسته بودند. پوست پایین پاهایش شکافته شد. شکنجه‌گران انگشتان دستش را با سیگار سوزاندند تا زمانی که پوستش سوخته و کبود شد. او برای سه شبانه‌روز از خواب محروم شد، اجازه نداشت حتی اندکی حرکت کند و حداقل غذا و آب به او داده می‌شد.

این موارد مستند، شکنجه‌های وحشتناکی را افشاء می‌کند که علیه تمرین‌کنندگان در زندان بنشی مورد استفاده قرار گرفته است.

هشدار به عاملان این آزار و شکنجه: حزب کمونیست چین تحت پوشش اجرای قانون برای محروم کردن مردم از سلامت‌شان و از بین بردن زندگی‌شان از شما استفاده می‌کند. عاملان اصلی، ژو یونگکان، لی دونشنگ و بو شیلای، دچار عقوبت کارمایی و برای سایر جنایات‌شان به زندان فرستاده شده‌اند.

عدالت حاکم خواهد شد. تنها زمانی که شما مهربانی را انتخاب و این آزار و شکنجه وحشیانه را متوقف کنید، و گناهان‌تان را جبران کنید، آینده‌ای خواهید داشت.