(Minghui.org) برخی از تمرین‌کنندگان محلی ما در وسط سختی‌های مربوط به کارما بیماری هستند. برخی توانسته‌اند افکار درست خود را تقویت کرده و آزمون زندگی و مرگ را پشت سر بگذارند. با این وجود هنوز تعداد معدودی وجود دارند که شرایط آنها چندان مناسب نیست و در تلاش برای پشت سرگذاشتن مسائل خود، با مشکلات بزرگی روبرو شده‌اند. برخی با بی‌میلی با رویکردهای مردم عادی مطابقت داشته‌اند. عده‌ای سرانجام جان خود را از دست داده‌اند.
می‌خواهم نظراتم را درباره این شرایط به‌اشتراک بگذارم.
تمرین‌کنندگانی که با مشکلات سختی روبرو می‌شوند، شرایط‌شان را بسیار دشوار می‌دانند و در ابتدا درباره آنچه تجربه می‌کردند با تمرین‌کنندگان دیگر صحبت می‌کردند. تقریباً همه تمرین‌کنندگان علاقه‌مند بودند تا با ارائه ایده و کمک عملی به افراد مشکل‌دار کمک کنند.
یکی از تمرین‌کنندگان به تمرین‌کننده‌ای دیگری که در حال تجربه مشکلات بود توصیه کرد که فا را بیشتر مطالعه کند، تمرین‌ها را بیشتر انجام دهد و سه کار را به خوبی انجام دهد. او همچنین به آن تمرین‌کننده کمک کرد تا به دنبال هرگونه وابستگی، مانند وابستگی به پول درآوردن یا احساسات به فرزندانش، به درون نگاه کند.
تمرین‌کننده دیگری مقاله‌ای را از وب‌سایت مینگهویی درباره چگونگی نفی توهم کارمای بیماری چاپ کرد و از او خواست که به مقاله‌های دیگری گوش دهد و بخواند و ببیند آیا می‌تواند از آنها یاد بگیرد.
هنوز شخص دیگری گفت، «نه، این کار مؤثر نیست، هر قدر یک تمرین‌کننده به سطح بالایی از درک و آگاهی رسیده باشد، چگونه می‌تواند بالاتر از فای استاد باشد؟ این سختی را فقط با بالا بردن شین‌شینگ می‌تواند برطرف شود.»
تمرین‌کننده دیگری گفت: «اوه، مگر من همین چند وقت پیش سختی زندگی و مرگ را پشت سر نگذاشتم؟ این فقط نیروهای کهن هستند که مشکل ایجاد می‌کنند. من فقط آن را نادیده گرفتم. توانستم با رها کردن زندگی و مرگ و پیروی از نظم و ترتیبات استاد، آن سختی را پشت سر بگذارم.»
اما تمرین‌کننده دیگری از هماهنگ کننده‌ای از منطقه دیگر دعوت کرد که با آن تمرین‌کننده‌ای که دچار مشکل است تبادل تجربه کند. آنها به مطالعه فا و فرستادن افکار درست با ما پیوستند و به‌نظر می‌رسید که یک بدن را شکل داده‌ایم.
به تدریج، آن تمرین‌کننده دچار سردرگمی شد و نمی‌دانست که باید چه‌کار کند. اما شور و شوق دیگران کم نشد. با گذشت زمان، او نگران و خسته شد و حتی به تمرین‌کنندگان دیگر اجازه نمی‌داد که به خانه‌اش بیایند. کسانی که برای کمک به او می‌آمدند، متعجب شدند و فکر کردند که اکنون کمک کردن به او غیرممکن است.
با توجه به این وضعیت، برخی از تمرین‌کنندگانی که با سختی‌ها روبرو می‌شوند، تصمیم می‌گیرند که دیگران را راجع به وضعیت خود مطلع نکنند. در عوض، آنها در را بستند و سعی کردند به تنهایی بر سختی‌های‌شان غلبه کنند.
کسانی که در سختی‌ها بودند هنوز می‌خواستند تزکیه کنند، اما در میان سختی‌ها ذهن‌شان تحت تأثیر عقاید و تصورات قرار گرفت و از این رو، باور راستین آنها به استاد و فا چندان محکم نبود.
استاد بیان کردند:
«...سطوح مختلف فای مختلفی دارند.» (سخنرانی اول، جوآن فالون)
اگرچه صحبت‌های کسانی که در تلاش برای کمک به آن افراد بودند به‌نظر می‌رسید مطابق با اصول فا است، درک آنها در سطح‌شان نمی‌توانست جایگزین سطح درک و آگاهی کسانی باشد که به کمک نیاز داشتند. فقط زمانی که تمرین‌کنندگانِ دچار مشکل متوجه می‌شوند چه باید انجام دهند یا خودشان را تغییر می‌دهند، بهبود خواهند یافت.
استاد در پاسخ به سؤالی درباره کمک به تمرین‌کنندگان مبتلا به بیماری‌های جدی بیان کردند:
«این مسئولیت ما است که به مریدان دافا کمک کنیم بر سختی‌های خود غلبه کنند، کاری است که باید انجام شود و اشتباه نیست. اما اگر خود شخصِ دریافت‌کنندۀ کمک تغییر نکند و به‌طور کامل به کمک سایرین متکی باشد، مطلقاً اثر نخواهد کرد. اگر با کمک‌تان، افکار درست و مثبت شخص، قوی‌تر و قوی‌تر شود، آنگاه حمایت بیرونی از جانب شما کمک می‌کند نتایجِ بهتر و بهتری حاصل شود. این‌گونه با هم مرتبط هستند.» (آموزش فا در کنفرانس فای نیویورک ۲۰۱۹)
اگر کمک‌کنندگان اکثراً از طریق مشاوره و روش‌های آموزشی استفاده کنند بدون اینکه لزوماً به موانع ذهنی آن تمرین‌کنندگانِ دچار مشکل پی‌ببرند، نمی‌توانند افکار درست درباره استاد و فا را برانگیزانند.
برخی از تمرین‌کنندگان گفتار خود را تزکیه نمی‌کنند و درباره رفتار نامطلوب تمرین‌کنندگانی که دچار سختی‌ها می‌شوند، بدگویی می‌کنند. این سهواً تأثیر منفی بر تزکیه کل بدنه تمرین‌کنندگان می‌گذارد و می‌تواند پیامدهای نامطلوب به همراه داشته باشد.
اگر کمک‌کنندگان فقط از دیدگاه خاصی به کسانی كه با سختی‌ها رو برو هستند، دستورالعمل‌هایی «تجویز» كنند، خود را به‌عنوان افراد خارج از موضوع درنظر می‌گیرند. آیا آنها این نکته را نادیده نگرفته‌اند که ما هم‌تمرین‌کننده هستیم و آزار و شکنجه علیه یکی، آزار و شکنجه علیه همه ما است؟ آیا آنها وقتی مشکلات دیگران را می‌بینند، فراموش کرده‌اند که به تزکیه خود نگاه کنند؟
استاد بیان کردند:
«یک تزکیه‌کننده همیشه خود را تزکیه می‌کند و هرگونه تغییر کوچک در تفکر بشری‌تان به‌منزلۀ یک پیشرفت محسوب می‌شود و همه موجودات خدایی می‌توانند آن را ببینند.» (پیام تبریک به کنفرانس فای اروپا)
بنابراین چرا ما فقط به کاستی‌های دیگران نگاه می‌کنیم و فراموش می‌کنیم که خودمان را تزکیه کنیم؟ از آنجا که ما برای ارائه کمک به تمرین‌کنندگان به دیدن‌شان می‌رویم، لازم است سختی‌هایی را که آنها از نظر جسمی و روحی تجربه می‌کنند درک کنیم. چرا آنها می‌گویند: «گفتن آن برای شما آسان است زیرا با این وضعیت دشوار روبرو نیستید.»؟
استاد بیان کردند:
«اغلب مي‌گويم اگر همه آنچه كه شخص بخواهد، خير و سعادت ديگران باشد و اگر اين بدون كوچكترين انگيزه شخصي يا درک و فهم شخصي باشد، هر چه كه او بگويد شنونده را به گريه خواهد انداخت.» (خوش‌فکری، نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر)
همه ما خود را وقف کمک به هم‌تمرین‌کنندگان می‌کنیم. پس چرا آنها ما را رد می‌کنند؟ آیا این ارزش تعمق را ندارد؟ ما نیکخواهی را تزکیه می‌کنیم و نیکخواهی باید حالت طبیعی ما باشد.
البته، هنگامی که به دیدن‌شان می‌رویم این تجلی‌ای است از بدن واحد و کمک به کسانی است که سختی‌ها را تجربه می‌کنند. آنچه می‌خواهم بگویم این است که مریدان دافا یک بدن هستند و همه ما ذره‌ای از دافا هستیم. اگر همه بتوانند به درون نگاه کنند، این به معنای بهبود کلی ما به‌عنوان یک بدن نیز خواهد بود. در صورت بروز این مسئله، عامل اصلی می‌تواند در تغییر در محیط تزکیه محلی نهفته باشد.
من نیز یکی از تمرین‌کنندگانی هستم که مشغول دیدار و کمک به افرادی هستم که در شرایط سختی قرار دارند. این مقاله را با هدف برقراری ارتباط، بدون نشانه گرفتن انگشت اشاره به كسانی كه سعی در كمك به دیگران دارند، نوشتم. در حقیقت دیدن تمرین‌کنندگان که بر برنامه‌های زمانی پرمشغله و مشکلات خود غلبه می‌کنند تا به افراد نیازمندِ کمک، یاری برسانند، دلگرم‌کننده است.
استاد در سخنرانی اخیر همچنین بیان کردند که کمک به هم‌تمرین‌کنندگان مسئولیت ما است. فقط امیدوارم کسانی که کمک می‌کنند بتوانند برای یافتن وابستگی‌های خود به درون نگاه کنند و سپس تجارب تزکیه خود را با آن افراد به‌اشتراک بگذارند و به جای اینکه فقط روی وابستگی‌های دیگران متمرکز شوند، بایکدیگر رشد کنند.
«نور بودا همه جا می‌درخشد، پسندیدگی و درستی همه چیز را هماهنگ می‌کند.» (سخنرانی سوم، جوآن فالون)
امیدوارم هرکدام از ما دائماً و بدون قید و شرط به درون نگاه کنیم و به‌طور منطقی مانند یک بدن رشد کنیم.
مجموعه رشد و اصلاح خود
