(Minghui.org) خانم شو گویی‌یینِ 60 ساله به‌خاطر باورش به فالون گونگ سه سال در زندان زنان شاندونگ شکنجه شد.

خانم شو، از روستای کویجیاجی، شهرک پینگدو، به‌خاطر مهربانی و احترامش به والدین در محله‌اش معروف است. او پیش از آنکه فالون گونگ (یا همان فالون دافا) را تمرین کند، زخم‌هایی در بدنش داشت و همچنیناغلب دچار سردرد می‌شد و به بیماری‌های دیگری نیز مبتلا بود. پس از شروع تمرین فالون گونگ همۀ این علائم ناپدید شد.

پس از آنکه حزب کمونیست چین در 20 ژوئیه 1999 آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، خانم شو بارها دستگیر شد. در اوت 2014 مأموران پلیس گائومی، از استان شاندونگ، دوباره او را دستگیر کردند. او حاضر نشد به سؤالات آنها پاسخ دهد یا هیچ سندی را امضا کند.

دادگاه محلی گائومی در بهار 2015 خانم شو را به‌خاطر روشنگری حقیقت فالون گونگ به سه سال زندان محکوم کرد. او در ماه مه 2015 به زندان زنان جینان در شاندونگ منتقل شد. خانم شو گویی‌یین به‌علت اجتناب از «تبدیل» شدن در آنجا تحت شکنجه وحشیانه قرار گرفت.

شکنجه در بازداشتگاه ویفانگ

خانم شو در 22 اوت 2014 به روستای دوجیا، شهرک داموجیا، شهر گائومی رفت تا درباره فالون گونگ با روستاییان صحبت کند. مأموران پلیس از اداره پلیس شهر موجیا او را دستگیر کردند. چند مأمور پلیس از ماشین پیاده شدند، به بازوانش چنگ انداختند و او را به داخل ماشین کشاندند. رهگذران زیادی دستگیری او را تماشا کردند، اما او مدام به مردم می‌گفت که فالون گونگ به مردم می‌آموزد خوب باشند.

پلیس خانم شو را به خانه‌ای برد و به دستانش دست‌بند و به پاهایش پابند زد تا نتواند حرکت کند. آنها به‌نوبت از او بازجویی و از غذا و خواب محرومش کردند. سپس به بازداشتگاه ویفانگ منتقل و هشت ماه در آنجا حبس شد.

سه مأمور پلیس سعی کردند در آن بازداشتگاه خانم شو را برهنه کنند. او مقاومت کرد، اما شش مأمور دیگر فراخوانده شدند و آنها همۀ لباس‌ها را از تنش درآوردند. بیش از 20 زندانی شامل خانم شو و یک تمرین‌کننده دیگر در همان سلول بازداشت بودند.

نگهبانان برای وادار کردن او به ترک باورش فقط لباس‌های پاره به او دادند تا بپوشد، او را در سلول تاریکی بازداشت کردند، به او اجازه ندادند خودش را بشوید و کاغذ توالت در اختیارش قرار ندادند.

در زمستان مأموران پلیس خانم شو را مجبور به ایستادن در برف ‌کردند و رویش آب سرد ‌ریختند. او با خودش تکرار می‌کرد: «فالون دافا خوب است! حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری خوب است! استاد لی هنگجی، لطفاً مریدتان را قوی کنید.» پس از مدت کوتاهی بارش برف متوقف و نور آفتاب نمایان شد.

بلافاصله پس از دستگیری خانم شو در اوت 2014 مأموران پلیس خانه‌اش را غارت و همه وسایل مرتبط با فالون گونگش را توقیف کردند. آنها چند کشویش را باز کردند، درِ کمد لباسش را شکستند و لباس‌هایش را همه جا پخش کردند. در نهایت 5000 یوآن پول نقد، چک‌های بانکی و 600 یوآن اسکناسی را که اطلاعات فالون گونگ روی‌شان نوشته شده بود، برداشتند. آنها موتورسیکلت و تلفن همراهش را نیز توقیف کردند. پلیس محل حبس خانم شو را به خانواده‌اش اطلاع نداد. خانواده‌اش وکیلی محلی را استخدام کرد که برای هر جلسه مبلغ 3،000 یوآن دستمزد می‌گرفت.

شکنجه در زندان زنان جینان

خانم شو طی سه سال حبس تحت شکنجه قرار گرفت، چراکه حاضر به رها کردنش باورش به فالون گونگ نشد.

او بعداً به یاد آورد: «بدون باور استوارم به حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری و بدون محفاظت استاد، ممکن بود زندگی‌ام را از دست بدهم. هر بار که شکنجه می‌شدم، تعالیم استاد را ازبر می‌خواندم. اصول فای استاد، حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است که طی آن سه سال به من قدرت بخشیدند.»

وقتی خانم شو به زندان منتقل شد، زندانبانی گفت: «چند سال محکوم شده‌ای؟ اگر به سؤالاتم پاسخ دهی، لباس‌های نو به تو می‌دهم. وگرنه لباس‌های پاره می‌دهم.»

خانم شو گفت که مرتکب هیچ جرمی نشده و به همین دلیل به سؤالش پاسخ نمی‌دهد. به این ترتیب به او لباس‌های پاره داده شد و نگهبان زندان 400 یوآنی را که همراهش داشت، توقیف کرد.

خانم شو در بخش 11 زندان حبس شد. او در اعتراض به آزار و شکنجه قوانین و مقررات زندان را رعایت نمی‌کرد. از امضای اسناد، گزارش حضور و غیاب، ایستادن در صف، گزارش شماره زندانی‌اش و تماشای برنامه‌های افتراءآمیز تلویزیون درباره فالون گونگ امتناع می‌کرد.

نگهبانان خانم شو را مجبور می‌کردند ویدئوها را تماشا کند و به فایل‌های صوتی افتراءآمیز درباره فالون گونگ گوش دهد. سپس دستور می‌دادند خلاصه‌ای از افکار خود را بنویسد. او مجبور بود از صبح زود تا دیروقت در شب روی چارپایۀ کوچکی بنشیند. وقتی کمی حرکت می‌کرد، کتکش می‌زدند و به او دشنام می‌دادند. بدترین شکنجه‌گران جیانگ شوئپینگ و لیو شیوچین از چینگدائو بودند.

معتادان به مواد مخدر، قاچاقچیان و قاتلان در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ مشارکت می‌کردند. آنها سه تیم راه انداختند، هر تیم سه عضو داشت و نوبتی در تمام 24 ‌ساعت شبانه‌روز سعی می‌کردند خانم شو را «تبدیل» کنند.

در یک جلسه آنها خانم شو را محکم روی زمین نگه داشتند. بعضی روی سرش فشار می‌آوردند، بعضی پاهایش را نگه داشته بودند، بعضی دست‌هایش را فشار می‌دادند.آنها با کفش‌های‌شان آنقدر کتکش زدند تا اینکه کل بدنش سیاه و کبود شد. از او خواستند «پنج اظهاریۀ» خیانت به فالون گونگ و آقای لی هنگجی، بنیانگذار فالون گونگ، را بنویسد. آنها خواستند که دشنام نیز بدهد. جیانگ شوئپینگ و تانگ وی‌وی خانم شو را آنقدر کتک زدند تا اینکه صورتش پر از خون شد و چند دندانش افتاد.

یک تمرین‌کننده فالون گونگ دید که خانم شو را کتک می‌زنند و فریاد زد: «فالون دافا خوب است. حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری خوب است.»

شکنجه‌گران روی دیوارِ توالت کلمات افتراء‌آمیز درباره استاد دافا نوشتند. خانم شو آن را پاک کرد و لیو شیوچین آن را دید و گروهی از زندانیان را صدا زد تا کتکش بزنند تا حدی که سیاه و کبود شود. آنها مدفوع را از توالت رویش سرش ریختند و با صدای بلند به او دشنام دادند و توهین کردند.

خانم شو اغلب مجبور می‌شد برای زمان‌های طولانی بایستد یا چمباتمه بزند. آنها یک لحظه هم دست از شکنجه او برنمی‌داشتند. هر بار که خانم شو حرکت می‌کرد، زمان ایستادنش را طولانی‌تر می‌کردند و نیم الی یک ساعت به آن می‌افزودند. گاهی مجبورش می‌کردند چمباتمه بزند. می‌گفتند که اگر بمیرد معادل این است که براثر اعتصاب غذا یا خودکشی مرده باشد.

خانم شو 18 روز از آب و خواب محروم شد. آنها تهدیدش می‌کردند: «اگر از "تبدیل" شدن اجتناب کنی، روش‌های شکنجه شدیدتری در انتظارت هستند.» هر بار که از خانم شو می‌خواستند به استاد لی هنگجی و دافا افتراء بزند، او از انجام آن خودداری می‌کرد.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ که از «تبدیل» شدن خودداری می‌کردند، اجازه ترک سلول خود را نداشتند، نمی‌توانستند با یکدیگر دیدار یا با خانواده خود ملاقات کنند.

یک بار مأمور پلیسی گفت که خانم شو را برای پیاده‌روی می‌برد، اما او را برای معاینه پزشکی به بیمارستان بردند. آنها نمونه‌های خون زیادی از او گرفتند. یک از افراد داخلی ادعا کرد که خون تمرین‌کنندگان فالون گونگ فروخته می‌شود.

خانم شو شش روز در بیمارستان نگه داشته شد و در آنجا به‌طور مداوم تحت آزار و شکنجه قرار می‌گرفت. وقتی از مصرف دارو اجتناب می‌کرد، بیشتر او را شکنجه می‌‌کردند.

سه سال حبس، باور راسخ خانم شو به فالون گونگ و استاد لی هنگجی را دچار تزلزل نکرد. او گفت: «در طول هر دور شکنجه و درد طاقت‌فرسا آموزه‌های استاد را ازبر می‌خواندم. هر بار احساس می‌کردم که استاد کنارم هستند.»

شرکت‌کنندگان در آزار و شکنجه خانم شو گویی‌یین:

اداره پلیس شهر داموجیا، گائومی، استان شاندونگ: 5362882057-86+
لیو دیبین، سرپرست: 13864691696-86+

اداره پلیس کویجیاجی، شهر پینگدو، استان شاندونگ: 5328238101-86+
دای بو، سرپرست: 3708955970-86+
سون مینگچون، مربی: 13361271699-86+

اداره 610 شهر گائومی: 5362123683-86+
لی یوئبین، رئیس، 5362318778-86+ (منزل)، 13608953738-86+ (تلفن همراه)

اداره پلیس شهر گائومی: لو چینیو، رئیس: 5362593606-86+، 5362318688-86+

بخش امنیت داخلی شهر گائومی: 5362593670-86+، 5362593671-86+
وانگ چوانپو، فرمانده: 13963606738-86+، 5362331223-86+ (منزل)
سان لیژونگ، معاون فرمانده: 13853611038-86+
یو چینرونگ، مربی: 13506460987-86+

اداره 610 گائومی: 5362593672-86+، 5362593673-86+
ژونگ شیائوجوآن، رئیس بخش عمومی: 13964678066-86+
مائو شیائوهو، رئیس بخش امنیت داخلی: 13791610966-86+

گو یوچنگ، معاون رئیس اداره 610 پینگدو: 15615887178-86+

گزارش‌های مرتبط: مجازات زنی دهقان از استان شاندونگ، به‌خاطر گفتگو با مردم درباره مزایای تمرین فالون گونگ

آزار و شکنجه وحشیانۀ تمرین‌کنندگان در زندان زنان شاندونگ