استفاده معمول از تنگ‌پوش برای شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان‌های هانان

(Minghui.org) پس از اینکه رژیم کمونیست چین آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ را در سال 1999 به راه انداخت، نگهبانان و زندانیان در بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها را تشویق کرد تا از روش‌های مختلف شکنجه برای مجبور کردن تمرین‌کنندگان به نفی ایمان‌شان استفاده کنند. به این نگهبانان و زندانیان برای «تبدیل» تمرین‌کنندگان، پاداش‌های مالی یا کاهش دوره محکومیت تعلق می‌گرفت. حتی در حال حاضر، در داخل زندان زنان استان هونان، نگهبانان و همکاران‌شان از تنگ‌پوش برای شکنجۀ تمرین‌کنندگان استفاده می‌کنند.

جنس این تنگ‌پوش‌ها [نوعی لباس شبیه ژاکت با آستین‌های دراز که از آن برای ایجاد محدودیت فیزیکی در فردی که ممکن است به خود یا سایرین آسیب برساند، استفاده می‌شود] از برزنت است، آستین‌ها حدود 25 سانتیمتر است و ریسمانی به هر انتهای آن متصل است. این شکل شکنجه، اگر به مدت طولانی اعمال شود، می‌تواند سبب شکستگی در ستون فقرات، شانه‌ها، مچ دست و آرنج و حتی می‌تواند باعث مرگ شود.

تصویر شکنجه با تنگ‌پوش.

تمرین‌کنندگان فالون گونگِ داخل زندان را به سه گروه در دوازده سلول تقسیم کردند. دو سلول برای کسانی که شکنجه نشده بودند، چهار سلول برای کسانی که برخلاف اراده خود فالون گونگ را نفی کردند و پس از شکنجه «تبدیل» شدند و شش سلول برای کسانی که تحت شکنجه قرار داشتند.

شکنجه معمولاً شامل قرار گرفتن در تنگ‌پوش و آویزان بودن به‌مدت تقریباً یک روز کامل می‌شود، در حالی که به شخص در آن وضعیت با باتوم‌های الکتریکی شوک اعمال می‌کنند و کتکش می‌زنند. بعد از اینکه تمرین‌کنندگان را از این وضعیت پایین آوردند از خواب محروم و تا روز بعد که شکنجه دوباره شروع ‌شود، آنها را مجبور به ایستادن می‌کنند. آنها مجاز نیستند به توالت بروند و باید در همان وضعیت آویزان بودن اجابت مزاج کنند و برای چند روز اجازه ندارند خودشان را تمیز کنند. این شکنجه اغلب موجب آسیب به دست‌ها و تورم شدید می‌شود.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ با تنگ‌پوش شکنجه شدند

خانم جین فووان اهل شهر هوایهون با تنگ‌پوش شکنجه شد

خانم جین فووان از شهر هوایهوا، استان هونان را مجبور کردند که چهار بار تنگ‌پوش را بر تن کند. سه بار او را از چهارچوب پنجره آویزان کردند طوری که پاهایش به سختی زمین را لمس می‌کرد. این فشار عظیم بر روی دستانش قرار گرفت و چند انگشت دست راستش عملکرد خود را از دست دادند. هنگامی که او برای اعتراض به شکنجه دست به اعتصاب غذا زد، تحت خوراندن اجباری و اعمال شوک با باتوم‌های الکتریکی قرار گرفت. نگهبانان باتوم الکتریکی را در داخل حفره‌های بینی‌اش قرار دادند و سوختگی شدید و جای زخم ناشی از آن باقی ماند. او اجازه نداشت به توالت برود یا خودش را تمیز کند. این خانم 40 ساله تا زمانی که از زندان آزاد شد، نحیف و لاغر و تعدادی از موهایش سفید شده بود.

خانم یی هنگ اهل شهر چانگده تا حدود زیادی شنوایی‌اش را از دست داد

خانم یی هنگ از شهر چانگده در حال حاضر تحت شکنجه است. او لاغر و نحیف شده و تقریباً همه شنوایی و بینایی‌اش را از دست داده است. او نمی‌تواند به‌درستی راه برود و از خودش مراقبت کند.

خانم لیو سایجون از شهرستان نینگشیانگ به دو سال زندان محکوم شد

خانم لیو سایجون از شهرستان نینگشیانگ، استان هونان، در تاریخ 6 ژوئیه 2016 به‌دلیل داشتن بروشورهای فالون گونگ محاکمه شد، طبق قانون چین داشتن این مطالب حقیقتاً جرم نیست.

او به‌خاطر توزیع چند نسخه بروشور فالون گونگ به دو سال حبس محکوم شد. مقامات محلی هرگز به خانواده‌اش اطلاع ندادند و هیچ اسناد قانونی ارائه نکردند.

خانم لیو در زندان به‌دلیل امتناع از نفی فالون گونگ شکنجه می‌شد. نگهبانان از ساعت 8 تا 11 صبح تنگ‌پوش را به او پوشاندند و از چهارچوب پنجره‌ای در گوشه‌ای دور از دوربین نظارتی آویزانش کردند. در حالی که آویزان بود، اجازه نداشت به توالت برود که همین موضوع باعث ایجاد بوی بسیار بدی می‌شد. او مجاز به تمیز کردن یا تعویض لباسش نبود. دچار ورم شدیدی شده بود زیرا گردش خونش در آن نواحی قطع شد. پس از آنکه او را از آن وضعیت پایین آوردند، تا صبح روز بعد که دور جدیدی از شکنجه با تنگ‌پوش شروع می‌شد، وادارش می‌کردند که بایستد یا چمباتمه بزند.

خانم ون شولین از شهر چنژو، شکنجه شد

در اول اوت 2014، ده‌ها تن از مسئولان محلی به محل اقامت خانم ون شولین در شهر چن ژو هجوم بردند. آنها منزلش را غارت کردند و رایانه و متون فالون گونگش را توقیف کردند.

مأموران اداره پلیس منطقه بیهو او را در تاریخ 6 ژوئیه 2015 دستگیر کردند. به‌دلیل یافتن بروشورهای فالون گونگ که در سال گذشته در خانه‌اش یافتند، به سه سال و نیم زندان و پرداخت 5000 یوان جریمه محکوم شد.

مسئولان حق آزادی عقیده او و آزادی مطبوعات را نقض کردند که در قانون اساسی نیز برای شخص در نظر گرفته شده است. او در سال 2015 به زندان زنان هونان منتقل شد. چون از نفی ایمانش امتناع کرد،‌از خواب و رفتن به توالت محروم شد.

خانم ون نیز از صبح تا نیمه شب در تنگ‌پوش قرار گرفت. پس از آن بسیار گیج شد. به‌علت شکنجه درد زیادی را تحمل کرد. در حالی که آویزان بود، فقط کمی غذا به او می‌دادند و اجازه نداشت به توالت برود. بوی بد باعث می‌شد که به‌سختی نفس بکشد. نمی‌توانست دست‌هایش را حرکت دهد، چون طناب استفاده‌شده برای آویزان کردنش، به مچ دست‌هایش بسته شده بود.

خانم دنگ یوئی از شهر هوای‌هوا در زندان زنان چانگشا شکنجه شد

خانم دنگ یوئی از شهر هوایهوا مجبور می‌شد تا هرروز قوانین زندان را بیاموزد. آنها به سر تمرین‌کنندگان ضربه می‌زدند تا اسناد مربوط به نفی فالون گونگ را امضاء کنند.

به پزشکی سالمند مدت طولانی اجازه ندادند به توالت برود و زمانی که دیگر نتوانست خودش را نگه دارد و به توالت رفت، زندانیان برس توالت کثیفی را داخل دهانش بردند. در تابستان یک ماه اجازه نداشت به حمام برود و در هر وعده غذایی فقط مقدار کمی غذا به او می‌دادند. وقتی به دلیل درد شدید گریه کرد، زندانیان با جوراب دهانش را پر کردند.

مطالب مرتبط:خانمی اهل هونان در زندان شکنجه و از حق استفاده از حمام محروم شدآزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان زنان استان هونان«گروه تبدیل» و مرکز شستشوی مغزی در زندان زنان هونان