(Minghui.org) در طول این سال‌ها در زندان شماره یک استان لیائونینگ، تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌طور عمده از سوی سرپرست پیشین به نام وانگ بین تحت آزار و شکنجه قرار گرفته‌‌اند. اگرچه از آن زمان به بخش آموزش در اداره زندان لیائونینگ منتقل شده است، سرپرست فعلی، وانگ هونگ‌تائو، در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان از رویکردهای پیشین او پیروی می‌کند.
وانگ بین به‌عنوان سرپرست زندان بنشی آغاز به کار کرد. بعد از اینکه به زندان فوشون منتقل شد، یک زندانی طی حمله‌ای به او ضربه وارد کرد. وانگ بین می‌خواست کار این زندانی را تلافی کند، بنابراین زندانی خواستار انتقالی به زندان دیگری شد که به‌خاطر ارتباطاتی که داشت تقاضایش مورد قبول قرار گرفت و به زندان شماره ۱ شنیانگ منتقل شد. وانگ که در تصمیمش برای گرفتن انتقام مصمم بود، زندانی را تعقیب کرد و متوجه شد که به زندان شماره یک شنیانگ منتقل شد که به نام زندان دابی نیز معروف است.
تمرین‌کنندگان در طبقه پنجم ساختمان بیمارستان زندان شکنجه شدند
وانگ بین در سال ۲۰۰۸ به این زندان منتقل شد. در سال ۲۰۱۲، دستور داد تا طبقه پنجم، بالاترین طبقه ساختمان بیمارستان زندان را خالی کند تا به‌طور خاص برای شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در نظر گرفته شود. او همچنین وحشی‌ترین زندانیان را انتخاب کرد که به‌عنوان «دستیار» در آن طبقه کمک کنند.
در فصل زمستان یک تمرین‌کننده را به طبقه پنجم منتقل کردند، لباسهایش را درآوردند و آب سرد رویش ریختند. سپس او را به یک اتاق خالی با پنجره باز بردند و دستانش را با دستبند به یک تختخواب بستند.
او روز بعد دچار تب بالا شد، هرگز درمان نشد و یک روز بعد فوت کرد.
نگهبانان بسته بزرگی از کتاب را در پشت تمرین‌کنندگان قرار می‌دهند سپس آنها را مجبور می‌کنند از ناحیه کمر به اندازه ۹۰ درجه خم شوند. سپس با یک چکش لاستیکی به کتاب‌ها ضربه وارد می‌کنند، باعث درد شدید و آسیب به اندام‌های داخلی آنها می‌شوند.
اگر تمرین‌کننده براثر شکنجه فوت کند، او را برای درمان اضطراری به بیمارستان زندان می‌برند، حتی اگر در همان زمان مرده باشد. اگر از نظر خانواده مرگش مشکوک به نظر برسد، مدیریت اداره زندان به آنها می‌گویند که به‌طور ناگهانی فوت کرد و نمی‌توانست دوباره احیاء شود.
هنگامی که تعداد افراد طبقه پنجم زیاد شد، وانگ به سرپرستان سایر بخش‌ها دستور داد تا هر تمرین‌کننده‌ای که تحت اختیار آنها قرار دارد شکنجه کنند و میزان «تبدیل» را به ۱۰۰ درصد برسانند.
«بخش اشد مجازات» تنها به شکنجه تمرین‌کنندگان اختصاص دارد
در سال ۲۰۱۰، وانگ برای ساخت «بخش اشد مجازات» در دو طبقه (که برای افراد بیرون از آن به‌عنوان بخش شماره ۱۹ شناخته می‌شود) درخواست کرد که تنها به‌منظور انجام شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در محوطه زندان ساخته شود.
هنگامی که این بخش در سال ۲۰۱۲ تکمیل شد، وانگ به اداره زندان، اداره دادخواهی و اداره ۶۱۰ گفت که هر تمرین‌کننده‌ای که از سایر زندان‌های استان از «تبدیل» امتناع کند، به بخش او منتقل کنند. بسیاری از تمرین‌کنندگان به آنجا منتقل شدند و به‌طور وحشیانه‌ای تحت شکنجه قرار گرفتند.
مأمور پلیس، شو بووِن، دو سال پس از آنکه رفتار ظالمانه‌اش درخصوص شکنجه تمرین‌کنندگان مورد توجه قرار گرفت، به‌عنوان دستیار رئیس بخش ارتقاء یافت. او یک‌بار تمرین‌کننده‌ای سالمند را مجبور کرد تا به مدت سه روز در شرایط آب و هوایی بسیار گرم لباس‌های پنبه‌ای بپوشد. تمرین‌کننده مزبور به حدی در عرق خیس شده بود که نمی‌توانست لباس‌ها را از هم جدا کند.
در بخش «اشد مجازات»، تمرین‌کنندگان به روش‌های مختلف شکنجه می‌شوند، از‌جمله شوک با باتوم‌های الکتریکی، خوراندن مدفوع و ادرار، مجبور به نشستن روی نیمکت ببر و پاشیدن اسپری فلفل به چشم‌ها. همچنین تا اوایل صبح آنها را مجبور به تماشای فیلم‌هایی می‌کنند که فالون دافا را تحقیر و سرزنش می‌کنند.
آقای لی شانگشی، تمرین‌کننده‌ای از شهر پانجین، مجبور شد به مدت ۱۷ روز روی نیمکت ببر بنشیند. به غیر از این در طول شبانه روز تحت شکنجه‌هایی از قبیل محصور‌شدن با بخاری‌های برقی و فرو کردن برس فلزی به داخل مقعد قرار می‌گرفت. پس از آزاد شدن از نیمکت ببر، او را به مدت یک ماه به تختی با برجستگی‌های تیز بستند.
بعد از اینکه آقای لی را به سلول انفرادی بردند، در آستانه مرگ قرار داشت و یک زندانی او را تا سرحد مرگ کتک زد.
در طول دوره‌ای کوتاه، پنج نفر از تمرین‌کنندگان در «بخش اشد مجازات» تا سرحد مرگ تحت شکنجه قرار گرفتند.
گزارش‌های مرتبط:
زمانی که زندان پانجین بسته شد، تمرین‌کنندگان در زندان شماره ۱ شاندونگ شکنجه شدند
«اگر بمیرم، به خاطر شکنجه بوده است!»
تمرین‌کننده اهل لیائونینگ پس از شش سال دوری از خانه در زندان شکنجه شد
سه مرد به‌خاطر امتناع از رها کردن ایمان‌شان تا سرحد غیرقابل شناسایی بودن آزار و شکنجه شدند
مهندس معمار در دالیان به هفت سال زندان محکوم و از ملاقات با خانواده‌اش منع شده است
آقای سان جون از دالیان در زندان شماره ۱ شنیانگ مورد سوء‌رفتار قرار گرفت
