نخستین نمایش فیلم «فهرست سیاه» در صربستان، علی‌رغم سانسور دولتی

(Minghui.org) بلگراد، پایتخت صربستان، 12 سال است که میزبان جشنواره بین‌المللی فیلم مستند بلداکس بوده است. جشنواره امسال شاهد نخستین نمایش فیلم فهرست سیاه به کارگردانی سارا مارکوویک و نیکولا دراگوویک بود که درباره آزار و شکنجه فالون گونگ در چین است.

فالون گونگ یا همان فالون دافا تمرینی معنوی بر اساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است. رژیم کمونیست در چین از سال 1999 این تمرین را سرکوب کرده است و تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سراسر چین به‌خاطر اجتناب از رها کردن ایمانشان به فالون گونگ دستگیر و زندانی و شکنجه و حتی به‌خاطر استفاده از اعضای بدن‌شان کشته شده‌اند.

پلیس صربستان آزار و شکنجه کشور چین را به خارج از آن کشور گسترش می‌دهد

فیلم فهرست سیاه محصول صربستان و ماجرای 11 تمرین‌کننده فالون گونگی است که طی نشست چین و 16 کشور اروپایی در سال 2014، پلیس در بلگراد آنها را به‌طور غیرقانونی بازداشت کرد.

تمرین‌کنندگان از سراسر اروپا به صربستان سفر کردند تا سطح آگاهی مردم را درباره آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست رژیم چین بالا ببرند. پس از آنکه پلیس صربستان فعالیت‌های آنها را ممنوع کرد، اکثر آنها سفر خود را لغو کردند. بعضی از آنها پس از اینکه نام‌شان در فهرست سیاه آمد، از ورودشان به صربستان جلوگیری شد. سایرین موفق به ورود به این کشور شدند، اما لحظه‌ای که وارد هتل خود شدند، پلیس آنها را بدون توضیح با خود برد.

یکی از بازیگران اصلی گفت که آنان از حقوق اولیه انسانی خود، از جمله حق تماس با سفارت، تماس با وکیل یا تماس با منزل محروم شدند، تا انتهای این اجلاس در زندان حبس بودند و بعد از اینکه رهبر چین این کشور را ترک کرد، آزاد شدند.

یکی دیگر از بازیگران اصلی گفت: «باور نمی‌کنم که چنین چیزی در صربستان اتفاق می‌افتد. چنین چیزی در چین رخ می‌دهد.» آنها شباهت‌های زیادی را در نحوه برخورد با تمرین‌کنندگان در این دو کشور یافتند. پس از اینکه آنها به‌طور غیرقانونی در صربستان دستگیر شدند، پلیس تلاش کرد محل حبس آنها را مخفی نگه دارد و حتی منکر داشتن اطلاعات درباره آنها شد.

از آنها خواسته شد سندی را نیز امضا کنند؛ سندی که به زبانی نوشته شده بود که آنها نمی‌فهمیدند. در چین وقتی تمرین‌کنندگان فالون گونگ دستگیر می‌شوند، تحت فشار قرار می‌گیرند تا «اظهاریه ندامت»ی را امضا کنند.

یکی از بازیگران اصلی این فیلم که حالا شهروند فنلاند است، یک پناهنده سازمان ملل بود که به‌خاطر تمرین فالون گونگ سه بار در چین دستگیر و شکنجه شد. تماشاگران ‌توانستند شهادت‌های دست‌اولی را درخصوص رفتار غیرانسانی با تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین، بشنوند.

سانسور در صربستان

اگر چه صربستان کشوری دموکراتیک و داوطلب عضویت در اتحادیه اروپا است، برگزارکنندگان این جشنواره به‌دشواری توانستند این فیلم را به‌نمایش درآورند.

فقط شش روز قبل از نخستین نمایش این فیلم، آتش‌نشانان و پلیس، سالن برگزاری جشنواره را برای مدت نامشخصی بستند. این جشنواره سالن جدیدی را برای شش فیلم از برنامه رقابت داخلی‌اش ترتیب داد. چهار روز قبل از نخستین نمایش این فیلم، پلیس سالن جدید را «به دلایل امنیتیِ» مرتبط با جشن روز اروپا در 9مه که در همان سالن برگزار می‌شد، بست.

سپس این جشنواره سالن سومی را رزرو کرد، اما دو روز قبل از نخستین نمایش این فیلم، مدیر سالن به سازمان‌دهندگان جشنواره اطلاع داد که به‌خاطر فشار از سوی دولت صربستان نمی‌توانند این فیلم را نمایش دهند.

برگزارکنندگان جشنواره در بیانیه رسانه‌ای خود نوشتند: «جشنواره بلداکس به این ممنوعیت، سانسور یا محدودیتِ آزادی بیان اعتقاد ندارد. بالاتر از همه اینها بلداکس به حق هر هنرمند برای بیان نگرشش باور دارد و فقط پس از آن... یک گفتگو آغاز خواهد شد.»

رسانه‌های آزاد این ماجرا را منتشر کردند و مردم از اولین تلاش برای سانسور فیلم- پس از فروپاشی کمونیسم در سال 1990 در صربستان- مطلع شدند.

تولیدکننده این فیلم گفت: «بسیاری از کارشناسان فیلم از تلاش روشن دولت برای ممنوعیت این فیلم خشمگین شدند و حمایت خود را از این جشنواره ابراز کردند.»

یکی از مقامات عالی‌رتبه دولت خواستار لغو نخستین نمایش این فیلم شد و به «منافع برتر دولت» اشاره کرد که به روابط تجاری با چین اشاره داشت. یکی از برگزارکنندگان این جشنواره در پاسخ نوشت: «هیچ چیزی برتر از آزادی بیان نیست، به‌ویژه در روز 9مه، روز ضد فاشیسم.»

اظهارات مخاطبان

این فیلم در نهایت برای نخستین بار در سالنی خصوصی که ظرفیتش کاملاً پر شده بود، به‌نمایش درآمد. برای پاسخگویی به میزان تقاضا صندلی‌های بیشتری به سالن اضافه ‌شد و حتی باز هم بعضی از بینندگان مجبور شدند روی پله‌ها بنشینند.

پس از یک نمایش موفقیت‌آمیز جهانی، این فیلم سه بار دیگر نیز بدون مداخله بیشتر در این جشنواره نمایش داده شد.

سالن اصلی در 28مه دوباره باز شد و برای جبران بسته بودنش، نمایش جدیدی را تحت نام بلداکس هیتز سازماندهی کرد.

پس از نمایش این فیلم، جلسه پرسش و پاسخ تقریباً 45 دقیقه به طول انجامید. در این جلسه بسیاری از مخاطبان جویای این بودند که کدام سازمان‌های دولتی و غیر‌دولتی می‌توانند به توقف این آزار و شکنجه کمک کنند. برخی به تولیدکننده و کارگردانان به‌خاطر شجاعت‌شان در ساخت این فیلم تبریک گفتند. بانویی گفت: «بسیار سپاسگزارم که این فیلم را نمایش دادید.»

مردی پس از تماشای این فیلم علاقه‌مند شد که فالون گونگ را یاد بگیرد. او بعداً به مکان تمرین گروهی در پارکی محلی رفت و 4 تمرین نخست فالون گونگ را آموخت. او گفت که تمرین دوم بسیار قدرتمند است و اظهار کرد که همه تمرینات را یاد خواهد گرفت و کتاب‌ها را مطالعه خواهد کرد.

برخی از مخاطبان گفتند که مداخله سفارت چین با این نمایش آنها را بیشتر متقاعد کرد که قساوت‌های به‌نمایش درآمده در این فیلم واقعی هستند.

به دنبال نخستین نمایش فلیم فهرست سیاه در صربستان، آن در سایر جشنواره‌های فیلم در کشورهای همسایه به نمایش در خواهد آمد.