(Minghui.org) زندان زنان لنگچوان در شهر چنگدو، استان سیچوان، به‌خاطر شکنجه و رفتار خشونت‌آمیز با تمرین‌کنندگان فالون گونگ بدنام است، و تلاش می‌کند آنها را مجبور به رها کردن باورهای‌شان کند. کارکنان زندان به‌طور مداوم تمرین‌کنندگان فالون گونگ را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهند، اما برای جلوگیری از فاش شدن بدرفتارهای‌شان، آن را به‌طور مخفیانه انجام می‌دهند. اطلاعات محدودی که به‌رغم کنترل شدید در زندان‌ها به دست آمده، به شرح زیر است:
خانم پنگ شیچیونگ از شهر هوایینگ در 9مه2017 دستگیر شد و در نوامبر2017 به 3 سال حبس محکوم شد. او در حال حاضر در بخش شماره 4 زندان زنان لنگچوان زندانی است و به دلیل پاربرجا ماندن بر اعتقادش به فالون دافا، به‌طور وحشیانه‌ای شکنجه شده است. او مجبور شد در راهرو به مدت طولانی بایستد و این باعث شد که پاهایش به شدت متورم شود. او به زمین افتاد و حداقل یک بار بی‌هوش شد.
نگهبانان از برخی از زندانیان خواسته بودند در طول روز بخوابند تا بتوانند خانم پنگ را شب‌ها از خواب محروم کنند. به‌محض اینکه خانم پنگ خوابش می‌برد، یک زندانی او را بیدار می‌کرد. یک زندانی به نام یو لنگژن، گمارده شد تا خانم پنگ را تحت نظر قرار دهد و یک روز به‌طور تصادفی یک بطری قرص ازدستش افتاد که گمان می‌رود می‌خواسته به خانم پنگ بخوراند. یو وحشت‌زده شد و به سرعت بطری را مخفی کرد.
خانم لیو هوئی، معلم شهر چنگدو، به‌طور غیرقانونی توسط دادگاه منطقه چینگیانگ در ماه ژوئیه 2017 به سه سال حبس محکوم شد. او در 21مارس2018 در بخش شماره 4 زندان زنان لنگچوان زندانی شد. خانم لیو بیش از دو ماه تحت خوراندن اجباری قرار گرفت و بینی‌اش به دلیل قراردهی مکرر لوله‌های غذا، متورم و باعث شد که به‌سختی بتواند نفس بکشد. در حال حاضر دو زندانی در حال تحت نظر قراردادنش در سلول زندان هستند.
خانم تانگ یونشیا از منطقه چنگهوا، شهر چنگدو در 6ژوئن2016 به‌طور غیرقانونی به پنج سال حبس محکوم شد و از آن زمان در بخش شماره 4 حبس بوده است. او به‌خاطر خودداری از انکار باورش مجبور شد برای مدت طولانی بایستد.
خانم دینگ هوئی، حسابداری از شهر چنگدو، چندین سال است که در بخش شماره 4 زندانی است. وقتی اولین بار زندانی شد بلندقد و قوی بود، اما پس از چند سال شکنجه، بسیار لاغر و نحیف شده است. او اکنون مجبور است بیش از 70 بار در روز به توالت برود. شکنجه نیز باعث از دست دادن شدید حافظه‌اش شده است. او دیگر اسامی چیزها یا حوادثی که اخیراً اتفاق افتاده است را به یاد نمی‌آورد.
خانم لان شیائوهوا در بخش شماره 4 زندان محبوس است. هر روز به او دارو خورانده می‌شود و اغلب دچار سرگیجه و خواب‌آلودگی است. کارکنان زندان ادعا می‌کنند که او صرع دارد.
خانم لیو شیائولین یک معلم سابق از مدرسه ابتدایی استان هجیانگ در استان سیچوان است. او در نوامبر 2015 به‌خاطر شکایت از جیانگ زمین دیکتاتور سابق حزب کمونیست چین، که آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، به پنج سال حبس محکوم شد.
در طول زمستان در زندان روی سر خانم لیو آب سرد می‌ریختند. او را همچنین مجبور می‌کردند در زمستان در فضای خارج بایستد و از غذا خوردن و خوابیدن محروم شده بود. او به دلیل بدرفتاری، بسیار لاغر و پریشان‌حال شده بود. این آزار و شکنجه باعث شده است که او از ریختن هر گونه آب روی سرش ترس داشته باشد و اکنون از رفتن به حمام می‌ترسد و با دیدن ریخته شدن آب وحشت‌زده می‌شود.
خانم ژونگ جانفونگ اهل شهرستان جیانوی، شهر لشان واقع در استان سیچوان است که حدوداً شصت سال دارد. خانم ژونگ دو سال در اردوگاه کار اجباری بازداشت، و سه بار به حبس محکوم شده است. او به‌خاطر تمرین فالون گونگ در مجموع 17 سال را در زندان سپری کرده است. هنگامی که او برای اعتراض به شکنجه و بدرفتاری دست به اعتصاب غذا زد، مأموران به دو زندانی دستور دادند تا پاهایش را به هم ببندند و او را روی زمین بکِشند. سپس دو نگهبان او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند.
زندان به‌طور مداوم زندانیانی را که خانم ژونگ را تحت نظر داشتند، عوض کرده و آنها را به ارائه گزارش‌های روزانه از فعالیت‌های خانم ژونگ ملزم کرده است.
مجموعه حبس و کار اجباری
