(Minghui.org) چند روز پیش که با دیگر تمرین‌کنندگان مشغول فرستادن افکار درست بودم، یکی از آن‌ها از من پرسید که آیا کمبود خواب دارم که دائم چرت می‌زنم؟ شگفت‌زده شدم، فکر کردم نباید به آن بدی که می‌گوید باشد اما او گفت: «تو مدت زمان زیادی است که این‌گونه هستی.»

این برایم زنگ خطری بود. گرچه فکر می‌کردم موقع فرستادن افکار درست، ذهنم خالی و درست است، اما تمرین‌کننده دیگری که با من زندگی می‌کرد نیز این مشکل را به من یادآوری کرده بود. او گفت: «فقط این نیست، وقتی در مدیتیشن می‌نشینی نیز به همین صورت هستی.» متقاعد نشدم و حتی چندین بار با او جر و بحث کردم.

اصلاح حرکات تمرین

در حقیقت، در گذشته سعی کرده‌ بودم این مشکل را برطرف کنم و حتی برای پیدا کردن وابستگی‌هایم به درون نگاه کرده‌ بودم. اما کمکی نکرده بود و تمرین‌کننده‌ای که با من زندگی می‌کند گفته ‌بود که همچنان به همان‌صورت هستم. از آنجایی که نتوانسته ‌بودم تغییر کنم، فکر کردم که آیا این مربوط به وابستگی و توجه بیش از حد این تمرین‌کننده به مشکلم است.

با این وجود، از آنجا که تمرین‌کننده دیگری نیز این موضوع را ذکر کرد، متوجه شدم که باید آن را جدی بگیرم. بنابراین وقتی شروع به انجام تمرینات کردم، با تلفن همراهم از خودم ویدئویی ضبط کردم. پس از انجام تمام پنج تمرین و بررسی ویدئو، شوکه شدم. تنها بخشی از تمرین‌های ایستاده‌ام به نظر خوب می‌آمد، و هم در تمرین دوم و هم پنجم به نظر می‌رسید که درحال چرت‌زدن هستم. شگفت‌زده شدم. از آن‌جایی که قرار بود فیلمبرداری کنم به خودم یادآوری کرده بودم که هوشیار بمانم. چگونه آن اتفاق افتاد؟ چگونه ممکن است تمرین‌کنندگان دیگری که مرا در این حالت دیده‌اند، به من چیزی نگفته‌ باشند؟

روز بعد توجه بیشتری به این مشکل کردم و در قسمت‌هایی که بیشتر چرت می‌زدم، حتی چشمانم را باز کردم. پس از اتمام تمرینات، احساس کردم که تمام بدنم گرم است. از زمانی که چنین تجربه‌ای داشتم مدت‌ زمان زیادی گذشته بود، اما در طول زمان و احتمالاً به دلیل هوشیار نبودنم آن احساس تقلیل یافته ‌بود.

 وابستگی به راحت‌طلبی

 یکی دیگر از مشکلاتم این است که، مدت زمان بسیار طولانی، در نشستن به حالت لوتوس کامل با پاهای ضربدری برای مدیتیشنم مشکل داشتم. در چند سال گذشته، گاهی اوقات توانسته‌ام آن را انجام دهم و گاهی اوقات نتوانسته‌ام. در رابطه با این موضوع نیز سعی کردم به درون نگاه کنم اما هیچ پیشرفتی وجود نداشت. این بار نیز توجه ویژه‌ای به این موضوع کردم و درنتیجه توانستم در مدیتیشن با هر دو پا به‌صورت ضربدر بنشینم. در گذشته، یکی از پاهایم اغلب پایین می‌افتاد. اما از آنجاکه توجه بیشتری به موقعیت بدنم کردم، مانند صاف نگه داشتن پشتم در موقعیت نشسته، وضعیت پاهایم نیز درست شد، و ‌توانستم احساس کنم که افکار درستم قوی شده است.

به این ترتیب، بالاخره وابستگی‌ام به راحت‌طلبی و نداشتن آگاهی قوی را تشخیص دادم. کم و بیش قبلاً به آن واقف شده بودم اما آن را جدی نمی‌گرفتم. با گذشت زمان، با این مشکل زندگی‌ام را ادامه دادم. به علاوه، نشستن در مدیتیشن به حالت نیمه‌لوتوس با درد و سختی کمتری همراه است، بنابراین مسیر آسان را انتخاب کرده و اجازه داده ‌بودم این مشکل باقی بماند.

فرستادن افکار درست

در حین فرستادن افکار درست نیز آن حالت ذهنی را داشتم و حتی بعد از خواب‌آلود شدن هم متوجه آن نبودم.

استاد بیان کردند:

«آن‌ها آگاهی‌شان به هرچیزی را از دست می‌دهند و بدنشان را به دیگران تقدیم می‌کنند. آن‌ها ذهناً سردرگم شده و می‌گذرانند بدنشان به وسیله خودآگاه کمکی یا پیام‌های خارجی فرمان بگیرد. بعضی رفتارهای عجیب را به نمایش می‌گذارند (سخنرانی ششم، جوآن‌ فالون)

از این تجربه چیزهای زیادی آموختم. درکم این است که، همانطور که اصلاح فا به پایان نزدیک می‌شود، استاد درخصوص آن دسته از ما که سخت‌کوش نبوده‌ایم نگران هستند. اما ما این را درک نمی‌کنیم و حتی فکر می‌کنیم که همه چیز مرتب است و نمی‌خواهیم خودمان را تغییر دهیم. استاد نمی‌خواهند که جا بمانیم، پس ایشان سایر تمرین‌کنندگان را برای راهنمایی‌مان می‌فرستند. از نیکخواهی استاد بسیار سپاسگزارم و واقعاً از بی‌توجهی‌ام شرمنده‌ام.

رشد و ارتقاء به‌طور گروهی

در اینجا به آن تمرین‌کنندگانی که نسبت به این موضوع غفلت کرده‌اند یادآوری می‌کنم که حقیقتاً به آن توجه کنند. این شامل رها کردن وابستگی به راحت‌طلبی، حفظ و تقویت آگاهی اصلی و انجام دادن تمرینات صبحگاهی است. با توجه به نداشتن تمرین‌های گروهی در سرزمین اصلی چین، فکر می‌کنم که بعد از انجام مطالعات گروهی می‌توانیم یکدیگر را بررسی و اصلاح کنیم. یا می‌توانیم در حین انجام تمرینات از خودمان فیلمبرداری کنیم و سپس ویدئوی آن را مورد بررسی قرار دهیم.

تزکیه موضوعی جدی ‌است و بسیاری از ما با توجه به دلایل بالا نسبت به ارتقاء و بهبود بدن‌مان کوتاهی داشته‌ایم. برای رسیدن به ظاهری بهتر به عنوان مریدان دافا، برخی از تمرین‌کنندگان موهای خود را رنگ کرده یا از لوازم آرایش استفاده می‌کنند. با این وجود، متوجه شده‌ام که بعضی از تمرین‎کنندگان هنوز نسبت به افراد غیر تمرین‎کننده، مسن‎تر به‎نظر می‎رسند. فکر می‌کنم باید این مسئله را جدی بگیریم.

استاد بیان کردند:

«به عنوان شوخی خانم‌های جوان همیشه دوست دارند آرایش کنند و چهره خود را بهتر و زیباتر کنند. می‌توانم به شما بگویم که اگر به طور واقعی یک روش تزکیه بدن و ذهن را انجام دهید، به‌طور طبیعی به آن منظور خواهید رسید و می‌توانم تضمین کنم که نیاز ندارید آرایش کنید.» (سخنرانی پنجم، جوآن فالون)

ما همه این کلمات را خوانده‌ایم، اما نمی‌دانم چند نفر از ما در واقع به آن‌ها عمل می‌کنیم.

فرصت برای عمل تزکیه بسیار کوتاه و ارزشمند است. امیدوارم بتوانیم همگی بهتر باشیم و به عنوان یک بدن واحد رشد کنیم.