اخبار دیر منتشر شده: دو تمرین‌کننده فالون گونگ در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۹، براثر آزار و شکنجه درگذشتند

(Minghui.org)  وب‌سایت مینگهویی اخیراً تأیید کرد که دو تمرین‌کننده فالون گونگ در شهر ماآنشان، استان آنهویی، بعد از تحمل آزار و شکنجه در زمانی که تحت بازداشت پلیس بودند، به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۹، براثر آزار و شکنجه‌های تا سرحد مرگ، درگذشتند.

فالون گونگ، که به فالون دافا نیز معروف است، روش معنوی است که از سال ۱۹۹۹ به دست رژیم کمونیست چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.

آقای چن شودائو

آقای چن شودائو به‌خاطر بهبود وضعیت سلامتی‌اش با تمرین فالون گونگ، آن را مورد تقدیر قرار می‌داد و هرگز از گفتگو درباره آن با مردم خجالت نمی‌کشید. ازآنجاکه فالون گونگ را ترویج می‌کرد، پس از شروع آزار و اذیت در سال ۱۹۹۹، طولی نکشید که مأموران پلیس سه بار خانه‌اش را غارت کردند و سه روز او را در اداره پلیس محلی تحت بازداشت قرار دادند.

آقای چن در سال ۲۰۰۴ در مرکز شستشوی مغزی مزرعه پنشان نگهداری شد و سپس بعد از جلسه شستشوی مغزی، به‌خاطر اینکه همچنان از انکار باورش خودداری کرد، به بازداشتگاه شهر ماآنشان فرستاده شد.

در طول فصل زمستان در دسامبر سال ۲۰۰۴، نگهبانان بازداشتگاه، او را مجبور کردند هر روز روی کف بتونی بنشیند درحالی‌که آب سرد روی سرش ریخته می‌شد. همچنین او را از خواب محروم کردند و هیچ رواندازی به او نمی‌دادند.

او تا اواخر ژانویه ۲۰۰۵ در شرف مرگ قرار گرفت و توسط نگهبانان به خانه‌اش آورده شد. هر چیزی که می‌خورد را بالا می‌آورد، فقط می‌توانست کمی آب بنوشد و به‌شدت نحیف و ناتوان بود. او پنج ماه بعد، در ۲۵ ژوئن۲۰۰۵، فوت کرد. او ۷۳ سال داشت.

پس از مرگ غم‌انگیز آقای چن، پلیس به خانه‌اش برگشت و آنجا را دوباره غارت کرد. آنها حتی تختش را برداشتند و سوراخی در زمین کندند، ادعا کردند که آقای چن چیزی در آنجا دفن کرده بود. مأموران پلیس تقریباً همه چیز در خانه‌اش را غارت کردند و همسرش را در ترس و وحشت عمیقی باقی گذاشتند.

آقای یین شیان‌لیانگ

آقای یین شیان‌لیانگ، همانند آقای چن، در نوامبر ۲۰۰۴ پس از اینکه گزارش شد که با مردم درباره فالون گونگ گفتگو می‌کند، به مرکز شستشوی مغزی پنشان فرستاده شد. او همچنین پس از اینکه از انکار باورش به فالون گونگ خودداری کرد، برای آزار و شکنجه بیشتر به بازداشتگاه ماآنشان فرستاده شد.

نگهبانان بازداشتگاه او را به‌شدت مورد ضرب و شتم و تحت خوراندن اجباری با مدفوع قرار دادند.

آقای یین در تاریخ ۲۱ دسامبر ۲۰۰۴، به دو سال کار اجباری محکوم شد. زمانی که به اردوگاه کار اجباری نانهو منتقل شد، نحیف و ناتوان بود در شرایط بحرانی قرار داشت.

اردوگاه کار اجباری به علت شرایط وخیمش از پذیرش او امتناع کرد و مأموران پلیس او را بیرون در خیابان به حال خود رها کردند و سپس رفتند. یک رهگذر خوش‌قلب با خانواده‌اش تماس گرفت که آمدند و او را به خانه بردند.

وضعیت سلامتی آقای یین پس از بازگشت به خانه، وخیم‌تر شد. او در ماه اوت سال ۲۰۰۹ درگذشت. او ۶۰ ساله بود.