درکی عمیق از تزکیه باعث می‌شود حس فوریت داشته باشیم

(Minghui.org) در ماه نوامبر سال گذشته، حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) ، اقداماتی را در تلاش برای دستگیری گسترده تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ در استان هیلونگ‌جیانگ آغاز کرد. در نهایت فرصتی را که برای تماس درباره این پیش‌آمد به‌دست آوردیم، ماه مارس بود. من یکی از اعضای گروهی هستم که با چین تماس تلفنی برقرار می‌کند. ما تمرین‌کنندگان محلی را برای ایجاد گروه‌های تماس پشتیبانی کرده، به آنها کمک می‌کنیم و نیرو می‌دهیم، شیطان را از بین می‌بریم و مردم را نجات می‌دهیم.

ما تمرین‌کنندگان خارج از چین، باید فوریت این موضوع را حس کنیم و اهمیت آن را در مواردی مثل این درک کنیم، اینکه افرادی هنوز در بازداشتگاه‌ها هستند و پلیس آماده محاکمه آن‌ها است. اگر از جزئیات آگاه نباشیم، ممکن است در هنگام تماس تلفنی، انرژی و قدرت کافی را نداشته باشیم.

بدون توجه به اینکه کجا هستیم، همگی بخشی از یک گروه هستیم. اما در خط مقدم آزار و شکنجه قرار نداریم، بنابراین ممکن است آن‌چه را که آن‌ تمرین‌کنندگان با آن مواجه هستند درک نکنیم. اما آیا تا به حال فکر کرده‌اید که «فراغت» و «راحت‌طلبی» چیزی است که ما، افراد خارج از چین با آن «شکنجه می‌شویم» ؟ آن فوریت، اهمیت و جدیت چنین وظیفه مهمی را که با آن مواجه هستیم، پایین می‌آورد.

توصیه می‌کنم که اعضای گروه‌مان قبل از برقراری تماس، گزارش مورد نظر را بررسی‌کنند. به طور مثال، گزارش پرونده شماره 2 بازداشتگاه هاربین را بررسی کردم، که در آن، همه تمرین‌کنندگان به صورت برهنه مورد بازپرسی قرار گرفتند، مجبور شدند دهان و پاهای‌شان را کاملاً باز کنند و به بالا و پایین بپرند. پس از بازجویی دوباره زندانیان به آن‌ها دستور ‌دادند که به‌صورت برهنه بالا و پایین بپرند تا بار دیگر آنها را تحقیر کنند.

تمرین‌کنندگان فالون گونگ توسط نگهبانان و زندانیان، مورد ضرب و شتم، نفرین و شکنجه قرار گرفتند. آن‌جا به قدری شلوغ بود که تمرین‌کنندگان مجبور بودند به یک طرف بخوابند تا همگی بتوانند دراز بکشند. و پس از آن به دلیل کمبود فضا، آنها نمی‌توانستند حالت بدنشان را تغییر دهند.  

ما در حال تزکیه قلب و ذهنمان هستیم، بنابراین نباید فقط به‌طور ظاهری تزکیه را انجام دهیم. بعضی از ما به نظر می‌رسد فقط درگیر تعداد پروژه‌ها، تعداد فعالیت‌هایی که در آن شرکت می‌کنیم و این‌که چقدر مشغول هستیم، شده‌ایم. این‌طور به نظر می‌رسد که زمان به سرعت سپری می‌شود، در تمام طول روز مشغول هستیم، زود می‌خوابیم و دیر از خواب بیدار می‌شویم. آیا این حالت صحیح یک تزکیه‌کننده است؟ آن انرژی کجاست که ما را کوشا و منضبط کند و به‌سمت جلو براند تا پیشرفت کرده و سطوح‌ را پشت سر بگذاریم؟ موجودات ذی شعور در انتظار ما هستند. آیا نباید زندگی آ‌نها را بیش‌تر گرامی بداریم؟ ما اصل و ریشه آنها و دلیل آمدنشان به این دنیا را می‌دانیم!

استاد بیان کردند:

«این تعهد اکنون به آخرین مرحله رسیده ‌است و من به شدت نگران هستم، اما شما هنوز آن را جدی نمی‌گیرید. اما در انتها حتی اگر گریه هم کنید خیلی دیر خواهد بود.» (آموزش فا در کنفرانس فا نیویورک 2016)

اگر ما حسی از فوریت نداشته باشیم، اگر در زندگی بر راحت‌طلبی تمرکز کنیم، اگر نتوانیم با خودمان سخت‌گیر باشیم، در آن‌صورت خودخواه هستیم. باید با گروه به‌خوبی همکاری کنیم، در غیراین‌صورت قادر نخواهیم بود که وظیفه‌مان را در کمک به استاد در اصلاح فا انجام دهیم.

واقعاً باید به درون نگاه کنیم، ثابت کنیم که در چه حالتی قرار داریم و خودمان را فریب ندهیم.