تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان وانگلینگ در استان هونان براثر شکنجه فلج شدند

(Minghui.org) زندان وانگلینگ در شهر یوشیان، شهر ژوژو، استان هونان مکانی تحت نظارت و کنترل متمرکز است که برای نگهداری تمرین‌کنندگان مرد فالون گونگ که به‌دلیل پابرجاماندن بر ایمان خود به زندان محکوم می‌شوند، استفاده می‌شود. آن دهمین منطقه خود را به‌عنوان زندانی با امنیت بالا تعیین می‌کند تا برنامه های «تبدیل» اجباری را تسهیل کند و تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مجبور کند از ایمان خود دست بکشند.

برنامه‌های تبدیل منطقه 10

مساحت هر سلول در منطقه 10 حدود 12 متر مربع است که دارای چهار تختخواب سفری برای 8 تمرین‌کننده است. مدیریت منطقه 10 یک سیستم نظارتی ایجاد می‌کند که در آن هر تمرین‌کننده توسط 3 تا 4 زندانی در روز و حداقل یک زندانی در شب تحت نظر است. هر حرکت و کلمه تمرین‌کنندگان در حال مشاهده است.

برنامه‌های «تبدیل» شامل شستشوی مغزی اجباری و همچنین شكنجه جسمی است که هدفش وادار كردن تمرین‌کنندگان به رها کردن اعتقاد خود است. به تمرین‌کنندگان دستور داده شده است که برنامه‌ها را تماشا کنند و به آنها گوش دهند و مقالاتی که فالون گونگ را بدنام می‌کنند بخوانند و سپس نظرات شخصی خود را بنویسند.

پوسترهایی که به فالون گونگ تهمت می‌زنند روی دیوارها و چهارپایه‌ها در سرتاسر ساختمان نصب شده است و تمرین‌کنندگان مجبور می‌شوند روی چهارپایه‌هایی که آن پوسترها یا عکس‌های آقای لی هنگجی، بنیانگذار فالون گونگ روی آنها چسبانده شده است، بنشینند. به‌علاوه، تمرین‌کنندگان را مجبور می‌کنند به فالون گونگ و آقای لی ناسزا بگویند و آوازهایی در ستایش از حزب کمونیست چین  بخوانند.

تمرین‌کنندگانی که از پیروی این برنامه‌های روزمره و الزامات خواسته شده امتناع می‌ورزند، تحت وحشیانه‌ترین شکل‌های شکنجه قرار می‌گیرند. آنها به‌مدت طولانی از غذا و خواب محروم می‌شوند، مأموران آب فلفل به چشم‌شان اسپری می‌کنند، با باطوم الکتریکی به آنها شوک وارد می‌کنند، به آنها دستبند می‌زنند و آنها را آویزان و در قفس‌ زندانی می‌کنند و در موقعیت‌های بدنی طاقت‌فرسا بدن‌شان را می‌کشند.

هدف از این شکنجه‌ها این است که با وارد آوردن چنین آسیب‌هایی، تمرین‌کنندگان ایمان خود را کنار بگذارند. مأموران همچنین تمرین‌کنندگان را تهدید و به آنها توهین می‌کنند و به‌صورت‌شان سیلی می‌زنند و آنها را از ملاقات با خانواده محروم می‌کنند.

شرح شدیدترین شکل‌های شکنجه مورد استفاده روی تمرین‌کنندگان فالون گونگ

نیمکت ببر: پاها محکم به نیمکت بسته می‌شوند. سپس مأموران پلیس آجر یا اشیاء سخت دیگر را زیر پای قربانی می گذارند و آجرهایی را به آن اضافه می‌کنند تا طناب‌ها پاره شود. قربانیان درد غیرقابل تحملی را تجربه می‌کنند و اغلب در این جلسات شکنجه ازهوش می‌روند.

«دو نیم کردن اجباری»: مأموران پاهای تمرین‌کنندگان را به‌زور و به‌طور صاف از هم باز می‌کنند و به سمت دو طرف بدن می‌کشند. متداول‌ترین راه این است که از مقابل پاها را به دو طرف بدن می‌کشند و سپس بدن را از بالا به پایین فشار می‌دهند و قربانی را مجبور می‌کنند تا به حالت پاهای باز (180 درجه) برسد. این بسیار دردناک است و اغلب منجر به پاره شدن رباط‌ها و حتی باعث فلج دائمی می‌شود.

بازآفرینی صحنه شکنجه: «دو نیم کردن اجباری»

«آویزان کردن با دست‌های بسته»: تمرین‌کنندگان را دستبند زده و از میله‌ای که در بالای پنجره یا سایر اشیای بلند است آویزان می‌کنند، انگشتان پای‌شان به سختی زمین را لمس می‌کنند. معمولاً در طی این شکنجه، تمرین کنندگان از ساعت‌ها تا روزهای متوالی از خواب محروم می‌شوند و اجازه استفاده از سرویس بهداشتی را ندارند. بازوهای‌شان از جا درمی‌رود. قربانیان این شکنجه همچنین از ناحیه بازو و رباط شانۀ خود دچار آسیب‌دیدگی ناشی از پیچیدگی بازو شده و بسیاری از آنها برای همیشه معلول می‌شوند. به‌علاوه، وقتی قربانی با دستبند آویزان می‌شود‌، فلز اغلب  گوشت دستش را می‌بُرد و باعث درد شدید می‌شود.

بازآفرینی صحنه شکنجه: آویخته شدن با دستبند طوری که فقط انگشتان پا زمین را لمس می‌کند

تمرین‌کنندگان بالای 60 و 70 ساله تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفتند

برخی از تمرین‌کنندگان تحت شکنجه در زندان 60 و 70 ساله هستند. در زیر چند مورد از این دست آورده شده است.

هو ونکوئی چندین بار در سلول انفرادی محبوس شد و با شکنجه «دو نیم کردن اجباری» مجازات شد. پس از آن دچار فروپاشی روحی و روانی و بی‌اختیاری شد.

وی گوئی‌می نیز با «دو نیم کردن اجباری» شکنجه شد. او هنگام شکنجه ناگهان سکته کرد و حافظه خود را کاملاً از دست داد. او قادر به مراقبت از خود نیست، اما هنوز در زندان است.

مأموران لیو چونكوان را بیش از حد مورد ضرب و شتم قرار دادند و او را مجبور كردند از ساعت 10 شب تا 10 صبح روز بایستد یا تا زمانی که بیهوش شود. اما مأموران به شکنجه او ادامه دادند.

وقتی مأموران کائو گونگشون را شکنجه کردند، سکته مغزی کرد و اکنون باعصا راه می‌رود.

مأموران فو جیانپینگ را مجبور کردند برای مدت طولانی بایستد، با باطوم الکتریکی به او شوک وارد کردند و با روش «دونیم کردن اجباری» او را شکنجه کردند. او از ملاقات با خانواده‌اش محروم است.

مأموران به تان هوئی‌دونگ فحش می‌دادند و به‌صورتش سیلی می‌زدند. او به‌دلیل شکنجه فلج شد و توانایی‌ خوردنش را از دست داد و دچار بی‌اختیاری شد.

همه این تمرین‌کنندگان از نظر روحی و جسمی بسیار ویران شدند.

سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ که در حال حاضر در زندان وانگلینگ زندانی هستند، عبارتند از:

تانگ پیلین (محکوم به 7 سال و شش ماه حبس)دنگ یه (محکوم به 7 سال حبس)پنگ شیچینگ (محکوم به 9 سال و شش ماه حبس)وانگ چینگشنگ (محکوم به 6 سال حبس)هان شوئه‌ژی (محکوم به 7 سال حبس)لین جیا (محکوم به 4 سال حبس)زنگ گو (محکوم به 3 سال حبس)سونگ یوگانگ (محکوم به 4 سال حبس)ژو فانگ جون (محکوم به 4سال حبس)لیانگ جیانگو (محکوم به 4سال و شش ماه حبس)لیائو سونگلین (محکوم به 3سال حبس)لیائو ژیجون (محکوم به 4سال حبس)فو جیان پینگ (محکوم به 7 سال حبس)یانگ شی‌یی (محکوم به 7 سال و شش ماه حبس)

لیست عاملان اصلی جنایت در منطقه 10 زندان:شیانگ جینیوان (向 金元) ، سرپرست عمومیشیائو زونگ ((肖 忠) ، مدیر بخش مشاوره روانشناسی: 8613751270156+؛ تان پینگپینگ (谭平平) مدرس سیاسی: -1577339656686- 86+لیو شیائولیانگ (刘晓良) ، معاون نظارتلی گانگ (李刚) مربی سیاسی بخش دوم: 18390454992- 01186+