بانویی 75 ساله پس از دو دهه آزار و شکنجه به‌خاطر ایمانش، درگذشت

(Minghui.org) بانویی75 ساله در چونگ‌چینگ پس از دستگیری‌های متعدد، بازداشت، محکومیت به زندان و شکنجه در طول بازداشت، درنتیجۀ متحمل‌شدن آزار و اذیت به‌خاطر ایمانش به فالون گونگ، در 25سپتامبر2020، درگذشت.

خانم یو یی یکی از بیش از 4500 تمرین‌کننده فالون گونگ است که تأیید شده است که درنتیجه کمپین آزار و شکنجه‌ای که رژیم کمونیست چین در ژوئیه 1999 آغاز کرد، جان خود را از دست داد.

خانم یو چهار سال قبل از به قدرت رسیدن حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) در چین در 7مه1945 به دنیا آمد. در جوانی، شاهد مبارزات سیاسی حزب بود و شخصاً رنج می‌برد از اینکه هدف آن از بین بردن «افراد دگراندیش» و القا‌کردن ایدئولوژی‌های کمونیسم به ملت چین بود.

در نوجوانی، مجبورش کردند به سایر روشنفکران جوان در «سرکوب جنبش حومه شهر» بپیوندد تا ازسوی دهقانان تحت «بازآموزی» قرار گیرد. کار سخت در مزرعه طی 9 سال به وضعیت سلامتی‌اش آسیب وارد کرد. او مجبور شد زودتر از موعد، در سن 45 سالگی، از کارش به‌عنوان بازرس کنترل کیفیت بازنشسته شود.

خانم یو برای بهبود وضعیت سلامتی‌اش‌، بسیاری از مدارس چی‌گونگ را مطالعه کرد، اما هیچ یک از آنها تأثیر چندانی بر او نداشتند. در سپتامبر 1998، با فالون گونگ آشنا و مجذوب اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری شد. او طبق این اصول زندگی می‌کرد و تمرینات فالون گونگ را انجام می‌داد و طولی نکشید که سلامتی‌اش را بازیافت.

بازداشت به جرم درخواست تجدیدنظر در پکن، شکنجه تحت بازداشت

ظرف کمتر از یک سال پس از آنکه اقدام به تمرین فالون گونگ کرد، آزار و شکنجه آغاز شد. خانم یو برای درخواست تجدیدنظر درباره حق تمرین اعتقادش به پکن رفت و در 2ژانویه2001 دستگیر شد. در بازداشتگاه فانگشان در پکن، پلیس به موهایش چنگ انداخت، سرش را به دیوار کوبید و با چکمه‌هایش او را زیر لگد گرفت و با باتوم برقی به او شوک اعمال کرد.

خانم یو در شکایت کیفری که در 8ژانویه2016، علیه جیانگ زمین، رئیس سابق حزب کمونیست چین تسلیم‌ کرد که دستور آزار و اذیت را صادر کرده بود، سوءرفتارهایی را که در بازداشتگاه متحمل شده بود، بازگو کرد.

او گفت: «در اعتراض به بازداشت خودسرانه اعتصاب غذا کردم. چهار روز بعد، آنها نزدیک به یک ماه مرا تحت خوراندن اجباری قرار دادند. در حین فشار ناشی از خوراندن اجباری، دهان و بینی‌ام همیشه دچار خونریزی می‌شدند. مأمور ژنگ بارها مرا تهدید کرد: «اگر همکاری نکنی، تو را غذای حیوانات وحشی در کوهستان خواهیم کرد.»

«در آن زمان، بسیاری از تمرین‌کنندگان برای درخواست تجدید‌نظر به پکن رفتند و دستگیر شدند. در اتاق کوچکی که مرا در آن نگهداری می‌کردند، نزدیک به 30 تمرین‌کننده دیگر نیز بازداشت شدند. به‌سختی فضایی برای نشستن روی زمین داشتیم. چند روز بعد، برخی از تمرین‌کنندگان جوان را با خود بردند و دیگر هرگز دیده نشدند. بعد از آنکه بعداً جنایت برداشت اجباری اعضای بدن آشکار شد، نمی‌دانستم که آیا این تمرین‌کنند‌گان جوان قربانی آن جنایت هولناک شده‌اند؟

«دو قاتل به نام‌های لیو و لای اغلب مرا کتک می‌زدند و به‌طور کلامی مرا مورد فحاشی قرار می‌دادند. بعداً وقتی هوای بیرون برفی بود، آنها مرا وادار می‌کردند جلوی درِ شکسته بمانم. در معرض وزش باد قرار داشتم و مدام سرفه می‌کردم. یک ماه قادر به صحبت نبودم و در بلع غذا فوق‌العاده مشکل داشتم. قبل از قورت دادن هر لقمه غذا باید آن را بیش از 30 بار می‌جویدم. طی چهار ماهی که در بازداشتگاه بودم، به‌ندرت اجازه خوابیدن داشتم. وضعیت سلامتی‌ام به‌طور قابل توجهی آسیب دیده بود.»

پلیس چونگ‌چینگ در 20آوریل2001، خانم یو را از پکن به چونگ‌چینگ برد و او را در بازداشتگاه بایهلینگ و سپس مرکز شستشوی مغزی منطقه شاپینگ‌با محبوس کرد. او در هر یک از این مکان‌ها یک ماه نگه داشته شد.

پس از آن، پلیس و کارکنان مجتمع مسکونی اغلب برای آزار و اذیت او می‌آمدند.

دستگیری‌ها و بازداشت‌های بیشتر

خانم یو دو بار دیگر، یک‌بار در آوریل و بار دیگر در اکتبر2002، طی دو کنفرانس سیاسی بزرگ در چونگ‌چینگ دستگیر شد. هر بار بیش از ده روز در دو مرکز شستشوی مغزی نگهداری می‌شد.

او به‌خاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ، در 5اوت2008 دستگیر شد. پلیس خانه‌اش را مورد هجوم و غارت قرار داد و کتاب‌ها و مطالب فالون گونگ و عکس بنیانگذار فالون گونگ را توقیف کرد. پس از گذراندن 11 روز در بازداشتگاه بایهلینگ، به اردوگاه کار اجباری زنان چونگ‌چینگ منتقل شد. فشارخون او به‌طور خطرناکی بالا بود و در خوابیدن مشکل داشت.

پرسنل امنیتی در 19اوت2012 متوجه نصب برچسب‌های حاوی اطلاعات درباره فالون گونگ در دانشگاه چونگ‌چینگ شدند و او را دستگیر کردند. پلیس او را یک روز تحت بازداشت نگه داشت و خانه‌اش را مورد هجوم و غارت قرار داد. مطالب فالون گونگ و عکس بنیانگذار فالون گونگ موجود در خانه‌اش توقیف شدند.

محکومیت به جرم اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه

خانم یو به‌خاطر دادن دی‌وی‌دی حاوی اطلاعاتی درباره فالون گونگ به کارمند یک فروشگاه، بار دیگر در 22ژوئن2014 دستگیر شد. پلیس او را با دستبندهای زمخت و آج‌دار دستبند زد. هر دو دست او چنان کبود شده بودند که تا هفته‌ها بعد بهبود نیافتند. پلیس همچنین او را مورد ضرب‌و‌شتم قرار داده و باعث آسیب‌دیدگی در تمام بدن و کشیدگی عروق در ناحیه پشت او شد.

طی دو هفته‌ای که در بازداشتگاه لیودیانزی نگهداری می‌شد، به‌خاطر جراحات وارده قادر به حرکت نبود. در 7ژوئیه، او را به یک مرکز شستشوی مغزی منتقل کرده و مجبور به تماشاکردن و گوش‌دادن به تبلیغات تصویری و صوتی برای بد‌ جلوه‌دادن فالون گونگ می‌کردند. ازآنجاکه به‌تنهایی قادر به راه رفتن  نبود، نگهبانان او را برای شرکت در جلسات شستشوی مغزی به اتاق می‌کشاندند.

این بدرفتاری‌ها بیشتر به سلامتی او آسیب وارد کرد. دچار گرفتگی عضلات کل بدن شد. دست‌ها و پاهایش بی‌حس شده بودند. فشار خون او چنان شدید بالا بود که زندگی‌اش در معرض خطر قرار داشت. دکتر گفت او دچار بیماری قلبی و پارکینسون است.

درحالی‌که وانگ یولین، رئیس مرکز شستشوی مغزی، او را به تظاهر به بیماری متهم کرد، همچنین کتاب‌های فالون گونگ و عکس بنیانگذار فالون گونگ را در کنار او قرار داد و با گرفتن عکس، سعی می‌کرد «ثابت کند» که او به‌خاطر تمرین فالون گونگ درحال مردن است.

وانگ خانم یو را تهدید کرد: «اگر از تمرین فالون گونگ دست نکشی، پسرت [که در خارج از کشور کار می‌کرد] را دستگیر کرده و به چین بازمی‌گردانیم. همچنین می‌توانیم حقوق بازنشستگی شوهر 84 ساله‌ات را به حالت تعلیق درآوریم و او را برای همراهی با تو به اینجا می‌آوریم. این [مرکز شستشوی مغزی] یک زندان سیاه است. هیچ اهمیتی ندارد اگر کسی اینجا بمیرد.»

در حالی که خانم یو در مرکز شستشوی مغزی بود، چند مأمور پلیس خانه‌اش را مورد هجوم و غارت قرار دادند.

چهل و سه روز بعد، در 19اوت، خانم یو آزاد شد، اما دو روز پس از آن پلیس پرونده‌اش را به دادستانی تحویل داد.

دادستان منطقه یوژونگ خانم یو را متهم کرد. او در 14ژانویه2015 در دادگاه منطقه یوژونگ حاضر شد. از خودش دفاع کرد و دلیل آورد که هیچ قانونی در چین هرگز فالون گونگ را جرم ندانسته است و او با تمرین ایمانش هیچ قانونی را نقض نکرده است.

دادگاه منطقه یوژونگ او را در 23ژوئن2015 به سه سال زندان محکوم کرد. او در همان روز بازداشت و در بازداشتگاه شماره 1 شهر چونگ‌چینگ محبوس شد. در طی معاینه جسمی‌اش چند مشکل پزشکی تشخیص داده شد و مستقیماً به بیمارستان بازداشتگاه انتقال یافت.

در بازداشتگاه، خانم یو به دادگاه میانی شماره 5 چونگ‌چینگ درخواست تجدیدنظر ارائه داد. در همین حال، شوهر 85 ساله و پسرش نیز نامه‌هایی به قضات و دادستان‌ها نوشتند تا برای او خواهان عدالت شوند.

در 5نوامبر2015، دادگاه تجدیدنظر حکم داد که حکم سه ساله او به شش ماه کاهش یافت. دوره محکومیت جدید او از 23ژوئن تا 4دسامبر 2015 بود.

خانم یو گفت: «این چیزی نیست که من می‌خواهم. آنچه خواهان آن هستم، تبرئه کامل است. حتی اگر مدت محکومیتم را کاهش دهند، همچنان به‌خاطر ایمانم به ناحق محکوم شده‌ام.»

آزار و شکنجه خانم یو خانواده‌اش را به شدت اذیت کرد. شوهرش بیمار شد و چند بار تحت احیاء قلبی و ریوی قرار گرفت. پسرش نیز درحالی‌که در خارج از کشور کار می‌کرد تحت فشار شدیدی قرار داشت.

پلیس پس از آزادی خانم یو و شنودكردن تلفن منزلش همچنان او را تحت نظارت قرار می‌داد. قبل از اینکه در 25سپتامبر2020 فوت کند، نمی‌توانست از طریق تلفن ثابتش با خارج تماس برقرار کند و فقط می‌توانست تماس دریافت کند.