(Minghui.org) مادری در شهر سانمنشیا، استان هنان با مرگ کوچکترین پسرش چن شیائومین در 10مارس2020 متحمل ضربه دیگری شد. چن کمتر از دو ماه پس از آزادی‌اش از زندان به‌دلیل تمرین فالون گونگ، فوت کرد.
این مادر قبلاً شوهر و دو پسر بزرگش را به‌دلیل آزار و شکنجه بخاطر ایمان مشترکشان به فالون گونگ از دست داده بود. او و فرزند سومش (و تنها فرزند باقیمانده) که فالون گونگ را تمرین نمی‌کند، با مرگ چهار عضو خانواده در طول 19 سال دست و پنجه نرم کرده‌اند.
فالون گونگ که با نام فالون دافا نیز شناخته می‌شود، روش باستانی معنوی و مدیتیشن است که از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.
آقای چن شیائومین و دو برادرش به‌دلیل راسخ بودن در ایمانشان پس از صدور دستور آزار و اذیت فالون دافا توسط رژیم، بارها دستگیر، بازداشت و شکنجه شدند.
پدر خانواده در سال 2001 پس از تحمل فشار روانی شدید هنگام تلاش برای آزادی پسرانش که در پکن به جرم دادخواهی برای حق تمرین فالون گونگ دستگیر شده بودند، درگذشت.
برادر بزرگتر آقای چن، آقای چن یوئه‌مین، در 26آوریل2011 درگذشت. او در حالی که دورۀ محکومیت 5 ساله بخاطر ایمانش را در زندان شینمی می‌گذراند، تحت شکنجه و تزریق با داروهای نامعلوم قرار گرفت. او فلج شد و پس از آزادی، اغلب دچار کمردردهای شدید می‌شد، اما پلیس تا روزهای پایانی عمرش به آزار و اذیت او ادامه داد. او هنگام مرگ 48 ساله بود.
آقای چن شیائومین و برادر دومش آقای چن شائومین به ترتیب در تاریخهای ۶ و ۷ژوئن۲۰۱۶ در محل کارشان دستگیر شدند. آنها بیش از یک سال در بازداشتگاه سانمنشیا محبوس بودند.
مقامات برادر را در ماه ژوئیه2017 محرمانه به زندان محکوم کردند، هرچند که مدت این محکومیت همچنان در دست بررسی است. آنها به زندان شینمی فرستاده شدند.
طبق گفته یک تمرین‌کننده فالون گونگ که او نیز در همان زندان محبوس بود، برادران در آنجا به‌دلیل عدم انکار اعتقاد خود، به‌شدت شکنجه شدند.
آقای چن شیائومین در سال 2018 با ضمانت پزشکی آزاد شد. او دچار مشکلات زیادی در وضعیت سلامتی‌اش شد و توانایی مراقبت از خود را کاملاً از دست داد. او در 14مه2019 درگذشت. ریه‌هایش کاملاً تخریب شده بود.
آقای چن شیائومین در 18ژانویه2020 آزاد شد. او در شرایط بحرانی و بسیار لاغر و نحیف شده بود و نمی‌توانست غذا بخورد. وی در 10مارس2020 در ۵۱ سالگی درگذشت.
آقای چن شیائومین قبل از تحمل آخرین دوره حبسش، مدت زمان نامعلومی را در اردوگاه کار اجباری شماره 3 استان هنان محبوس بود. نگهبانان اردوگاه کار اغلب دست‌های او را در پشتش محکم می‌بستند و آنها را به سمت گردنش به سمت بالا می‌کشیدند. طناب به قدری محکم بود که گوشت بدنش را دچار جراحات عمیق می‌کرد. نگهبانان طناب را بیش از نیم ساعت محکم نگه می‌داشتند سپس آن را مدتی شل می‌کردند و دوباره طناب را محکم می‌کشیدند.
بعضی اوقات نگهبانان در حالی که آقای چن را محکم بسته بودند، با باتومهای الکتریکی روی صورت و بدنش شوک اعمال می‌کردند. دست‌‌هایش پس از تحمل شکنجه‌های طولانی مدت بی‌حس مانده بود.
بازآفرینی شکنجه: محکم بستن با طناب و بالا کشیدن به سمت گردن
گزارش‌های مرتبط:
مرد هنانی، سومین فرد در خانواده‌اش که بر اثر آزار و شکنجه فالون گونگ جان خود را از دست می‌دهد
حبس مجدد دو برادر اهل هنان پس از فوت برادر بزرگ‌ترشان به‌خاطر تحمل آزار و شکنجه
مجموعه بیش از 4700کشته‌شده
