نفوذ درحال رشد حزب کمونیست چین و افزایش ناگهانی موارد ویروس کرونا در نیویورک و ایالات متحده آمریکا (قسمت ۲)

(Minghui.org) ماریون اسمیت، مدیر اجرایی بنیاد یادبود قربانیان کمونیسم، در 8نوامبر2019 دریواِس‌اِی تودینوشت: «30 سال پس از فروپاشی دیوار برلین، آمریکایی‌ها خطرات کمونیسم را درک نمی‌کنند. وقتی پس از یک تراژدی بزرگاز ما خواسته می‌شود که هرگز فراموشش نکنیم، دلیلی برایش وجود دارد. بشریت تمایل دارد دوباره و دوباره همان اشتباهات را تکرار کند.»

زمانی که اسمیت این را می‌نوشت، افراد زیادی به هشدارش توجه نکردند. چند هفته بعد، یک ویروس کرونای وحشی در شهر مرکزی چین ووهان، شروع به رشد کرد. اگرچه پزشکان این ویروس را تشخیص دادند و گزارش کردند، اما حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) در ابتدا وجود این ویروس را پنهان کرد، نهایتاً باعث شد آن به سایر نقاط جهان گسترش یابد.

از 6آوریل2020، ایالات متحده بیش از 360هزار مورد عفونت را گزارش کرده است، بیش از هر کشور دیگری در جهان (اگرچه تعداد موارد آلودگی در چین به‌طور گسترده کمتر از واقعیت گزارش شده است). شهر نیویورک، به‌عنوان چراغ رهنمای دنیای آزاد، بیش از هر شهر یا ایالت دیگری در ایالات متحده آمریکا موارد تأییدشده دارد.

در این گزارش تأملی می‌کنیم بر روابط ایالات متحده و چین طی این سال‌ها، كه احتمالاً ترقی چین و نفوذش را در ایالات متحده امکان‌پذیر ساخته است. نفوذ ح‌ک‌چ در جهان که مدام درحال گسترش است، صدور نادیده گرفتن زندگی انسان را تسهیل کرده است. مخفی‌کاری حزب درخصوص شیوع ویروس کرونا، یک اپیدمی را به یک پاندمی جهانی تبدیل کرده است.

در این بحران بی‌سابقه نه‌تنها مردم چین، که مردم بسیاری از کشورهای دیگر، از جمله ایالات متحده نیز قربانی مخفی‌کاری ح‌ک‌چ شده‌اند. درحالی که سوگوار جان‌باختگان در طول این پاندمی هستیم و برای ایمنی و سلامتی همه مردم دیگر دعا می‌کنیم، امیدواریم که این گزارش آسیب‌های ح‌ک‌چ را آشکار و مردم را تشویق کند تا روابط خود را با چین قطع کنند.

این گزارش به 6 بخش به شرح زیر تقسیم می‌شود:

بخش 1: افزایش قدرت حزب کمونیست چین از طریق حمایت ایالات متحدهبخش 2: گسترش نفوذ حزب کمونیست چین در منهتنبخش 3: تبلیغات شبانه‌روزی حزب کمونیست چین در تایمز اسکوئربخش 4: نفوذ شدید حزب کمونیست چین در سازمان ملل و سازمان‌های غیردولتیبخش 5: کمپین تلقین حزب کمونیست چین در دانشگاه‌های آمریکابخش 6: نفوذ حزب کمونیست چین در جوامع ایالات متحده

ادامه قسمت 1.

بخش 3: تبلیغات شبانه‌روزی حزب کمونیست چین در تایمز اسکوئر

در 19مه2011، سخنگوی ح‌ک‌چ، شین‌هوآ، دفتر مرکزی آمریکای شمالی خود را با اجاره‌نامه‌ای 20ساله به ساختمان برتلزمان (1540 برادوی) منتقل کرد. سخنگوی دیگر چین، پیپلز دیلی آنلاین، در 13ژوئیه سال 2011 مستأجر ساختمان امپایر استیت شد.

از تاریخ 1اوت2011، آژانس خبری شینهوا حضور 24ساعته خود را در بیلبوردی به مساحت حدود 18 در 12 متر، مشرف به تایمز اسکوئر، حفظ کرده است. ان‌پی‌آر گزارش داد: «این تابلو در بالای آگهی‌های چشمک‌زن برای پرودنشال، کوکا کولا و سامسونگ قرار دارد و آن را به یکی از قابل‌رؤیت‌ترین تابلوهای تبلیغاتی در جهان تبدیل کرده است.»

تلاش‌های ح‌ک‌چ برای گسترش نفوذ خود در خارج از چین ‌توجه برخی را به خود جلب کرد. روزنامه فایننشال تایمز در دسامبر سال 2017 مقاله‌ای را منتشر کرد تحت عنوان «غرب درباره بازی نفوذ چین هشیار می‌شود: دولت‌ها نگران تلاش‌های پکن برای شکل دادن به عقاید سیستم استبدادی‌اش هستند.» آن در این مقاله گزارش داد که دیوید شمباگ، مدیر برنامه سیاست‌های چین در دانشگاه جورج واشنگتن، تخمین می‌زند که چین سالانه بین 10 تا 12میلیارد دلار برای طیف گسترده‌ای از تلاش‌های «قدرت نرم» (از لابی‌های سنتی و کمپین‌های روابط عمومی گرفته تا شکل‌های مخفیانه دیگری از ایجاد نفوذ) خرج می‌کند.

چاینا دیلی برای ضمیمه‌ها و درج مطالبش به روزنامه‌های اصلی ایالات متحده پول پرداخت می‌کند؛ روزنامه‌هایی از قبیل وال استریت ژورنال، نیویورک تایمز، واشنگتن پست و یواِس‌اِی تودی. همه این مطالبِ درج‌شده «دیده‌بان چین» نامیده می‌شود و محتوای تمام مطالب از چاینا دیلی است.

ح‌ک‌چ با استفاده از این استراتژی، خوانندگان، به ویژه رهبران جهان، سیاست‌گذاران، تصمیم‌گیرندگان، متنفذین و افرادی را که در حدود 30 رسانه خبری خود منافع تجاری دارند، در سطح جهان هدف قرار داده است. گزارشگران بدون مرز (آراِس‌اِف) اظهار داشت: «پکن با کمک آگهی‌های تبلیغاتی و هدفمند، سیاست یک اسب تروا را دنبال می‌کند تا تبلیغات خود را وارد رسانه‌های خارجی کند.»

آراِس‌اِف در گزارشی در 22اکتبر2019 تحت عنوان «رؤیا و خواست چین برای یک نظم رسانه‌ای نوین جهانی»، استراتژی پکن برای کنترل اطلاعات در ورای مرزهای خود را بررسی می‌کند. در این مقاله آمده است: «این پروژه محبوبیتش كمتر از طرح ابتكاری یک كمربند و یک جاده، اما به همان اندازه بلندپروازانه است و تهدیدی برای آزادی مطبوعات در سراسر جهان محسوب می‌شود.»

مقاله آراِس‌اِف اشاره كرد كه طیف استراتژي‌هاي پكن از مدرن‌سازی پخش تلويزيون بين‌المللي چين، خريد مقادير زيادي از تبليغات در رسانه‌هاي بين‌المللي و نفوذ به رسانه‌هاي خارجي تا استفاده از باج‌خواهي، ارعاب و آزار و اذيت در مقياسی گسترده را شامل می‌شود.

کریستوف دلویره، دبیرکل آراِس‌اِف، می‌گوید: «با روحیه رژیم پکن، روزنامه‌نگاران قرار نیست ضد قدرت باشند و باید در خدمت تبلیغات کشورها باشند. اگر دموکراسی‌ها مقاومت نکنند، پکن دیدگاه و تبلیغاتش را تحمیل می‌کند که تهدیدی برای روزنامه‌نگاری و دموکراسی است.»

در طول یک دهه گذشته، چین پول بسیار زیادی سرمایه‌گذاری کرده است تا بتواند رسانه‌هایش را توسعه دهد و مخاطبان بین‌المللی را به خود جذب کند. این شامل سی‌جی‌تی‌اِن دولتی است که برنامه‌های تلویزیونی را در 140 کشور جهان پخش می‌کند و رادیو بین‌المللی چین که به 65 زبان پخش می‌شود.

در گزارش آراِس‌اِف آمده است: «این رژیم موفق شده است ده‌ها هزار خبرنگار در کشورهای درحال توسعه را متقاعد کند تا طی سفری که هزینه‌هایش به‌طور کامل پرداخته شده به پکن بروند تا "ذهن منتقدشان" را در ازای پوشش خبری مطلوب، آموزش دهند.»

در مقاله آراِس‌اِف آمده است که در عین حال «پکن درحال صادر کردن سانسور و ابزارهای نظارتی خود، از جمله موتور جستجوی بایدو و نرم‌افزار پیام‌رسانی فوری وی‌چت است.» این مقاله اشاره کرد که «پکن خواستار ارعاب و خشونت برای ساکت کردن مخالفان، حتی در ملت‌های دموکراتیک است» تا با روایت رسمی خود همراستا باشد.

در 18فوریه2020 وزارت امور خارجه آمریكا پنج رسانه چینی را به‌عنوان «مبلغین خارجی» مشخص كرد، زیرا آنها به‌عنوان تبلیغات تحت حمایت دولت به چین کمونیست خدمت می‌کنند. آنها عبارتند از: آژانس خبری شین‌هوا، شبکه تلویزیون جهانی چین (سی‌جی‌تی‌اِن)، رادیو بین‌المللی چین، شرکت توزیع روزانه چین و های تیان دِوِلوپمنت یواِس‌اِی (توزیع‌کننده پیپلز دیلی).

بخش 4: نفوذ شدید حزب کمونیست چین در سازمان ملل و سازمان‌های غیردولتی

چین در طول پاندمی ویروس کرونا، تأثیر عظیمی بر سازمان بهداشت جهانی داشته است.

فارِین پالیسی در 2آوریل2020 ‌در مقاله‌ای تحت عنوان «چگونه سازمان بهداشت جهانی شریک جرم ویروس کرونای چین می‌شود» گزارش داد: «سازمان بهداشت جهانی بدون اندیشیدن، اطلاعات مقامات چینی را تکرار ‌کرد و هشدارهای پزشکان تایوانی- غیرحاضر در این سازمان که یک هیئت ملل متحد است- را نادیده ‌گرفت و حاضر به اعلام "وضعیت اضطراری بهداشت عمومی" نبود، درحالی که پس از جلسه 22ژانویه انکار ‌می‌کرد که نیازی به انجام چنین کاری باشد.»

برای مردم مشخص شده بود که ح‌ک‌چ از همان زمان آغاز شیوع این بیماری در ووهان در اواخر سال گذشته، تمام مدت درحال دروغ گفتن بوده است، اما دبیركل سازمان بهداشت جهانی، تدورس ادهانوم، به جای اقدامات بی‌طرفانه و عینی، همچنان به تمجید از پكن به‌خاطر "شفافیت" آن ادامه داد.

تعداد روزافزونی از صداها در ایالات متحده و سایر کشورها خواستار استعفای قبریسوس از سازمان بهداشت جهانی هستند.

سازمان ملل نیز مانند سازمان بهداشت جهانی، تحت فشار ح‌ک‌چ قوانین خود را تغییر داده است.

مقاله فاکس نیوز در تاریخ 14دسامبر سال 2019 گزارش داد که اِما رِیلی، کارمند سازمان ملل، در 21اکتبر سال 2019 نامه‌ای را به دیپلمات‌های آمریکایی و اعضای کنگره ارسال کرد و اظهار داشت: «دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر (اُاِچ‌سی‌اِچ‌آر) ظاهراً همچنان به فراهم کردن اطلاعات پیشرفته برای چین ادامه می‌دهد؛ اطلاعاتی درخصوص اینکه آیا مدافعان معروف حقوق بشر قصد شرکت در جلساتی را دارند» که در ژنو برگزار می‌شود یا خیر. برخی از این مدافعان شامل مخالفان تبتی و اویغوری هستند که از شهروندان ایالات متحده یا ساکنان دائمی آنجا هستند.

به ریلی گفته شد که این اقدام به سال 2013 برمی‌گردد و نخستین بار در سال 2017 گزارش شد. ریلی گفت: «سازمان ملل بجای اقدام برای جلوگیری از انتشار نام‌ها، انرژی‌اش را بر این متمرکز کرد تا از من که جرئت کردم آن را گزارش دهم، انتقام بگیرد. مرا از وجهه عمومی انداخته‌اند، ازنظر عمومی بدنام شده‌ام، از وظایفم محروم شده‌ام و حرفه‌ام نابود شده است.»

سازمان ملل تحت فشار ح‌ک‌چ درخواست‌های تایوان برای شرکت در سازمان بهداشت جهانی، سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی (آی‌سی‌اِی‌اُ) و اینترپل را نیز رد کرد.

بخش 5: کمپین تلقین حزب کمونیست چین در دانشگاه‌های ایالات متحده

ح‌ک‌چ به نام مبادله و همکاری فرهنگی، مؤسسات کنفوسیوس را راه‌اندازی کرده، وجوهی اهدا کرده و به دانشجویان چینی دستور داده است تا اطلاعات را بدزدند و آزادی بیان را در دانشگاه‌های ایالات متحده سرکوب کنند.

به گفته وزارت آموزش و پرورش آمریكا، دست‌کم 9 دانشكده برتر آمریكا طی 6 سال گذشته از غول فناوری چین، هوآوی، بودجه دریافت كردند، از جمله مؤسسه فناوری ماساچوست، دانشگاه پرینستون، دانشگاه كالیفرنیا در بركلی و دانشگاه كرنل.

صدای آمریکا در اکتبر 2019 گزارش داد که این بودجه در مجموع بالغ بر 10.5میلیون دلار بود که شامل هدایای کمتر از 250هزار دلار نیست.

نیویورک دیلی نیوز در 2فوریه سال 2020 گزارش داد: «از سال 2004 وزارت آموزش و پرورش چین از طریق یک آژانس موسوم به هانبان، مؤسسات کنفوسیوس را تأمین مالی و عمدتاً اداره کرده است که زبان، تاریخ و فرهنگ چینی را در کالج‌های سراسر جهان، از جمله ایالات متحده آمریکا آموزش می‌دهند. هانبان به‌طور معمول معلمان، کتاب‌های درسی و از همه مهم‌تر- بودجه‌های عملیاتی را ارائه می‌دهد که پیشنهادی وسوسه‌‌کننده برای مدیریت دانشگاه‌های دارای مشکل مالی است.»

در این مقاله نیویورک دیلی نیوز نوشتۀ تاد پیتینسکی از دانشگاه ایالتی نیویورک (سانی) در استونی بروک، آمده است: «آنچه در اینجا واقعاً اشتباه است این است که ما آموزش و پرورش آمریکا را به یک عملیات تبلیغی خارجی برون‌سپاری می‌کنیم. لی چانگچون، رئیس سابق تبلیغات حزب کمونیست چین، مؤسسات کنفوسیوس را "بخش مهمی از مجموعه تبلیغاتیِ خارج از کشور چین" خواند. آنها تاریخ چین را به روشی آموزش می‌دهند که دولت چین دوست دارد شما آن را ببینید.»

این مقاله اشاره کرد که دانشگاه‌هایی که مؤسسات کنفوسیوس دارند، موظف هستند به قوانین چین احترام بگذارند. پیتینسکی نوشت: «وقتی مقامات هانبان به دانشگاه ایالتی نیویورک در آلبانی رفتند، بنرهای مربوط به تایوان از روی درِ دفاتر اعضای هیئت علمی برداشته شد.»

پیتینسکی گفت هیچ مشکلی در ترویج تبادل فرهنگی وجود ندارد، اما رسالت مؤسسات کنفوسیوس صادر کردن نظرات سیاسی پکن است. برخی دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه شیکاگو، دانشگاه ایلینوز در اربانا- شمپین، دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، دانشگاه مک‌مستر و کالج میامی- دِید که نگران از دست دادن آزادی دانشگاهی و مواجهه با سانسور هستند، مؤسسات کنفوسیوس خود را تعطیل کرده‌اند.

بخش ششم: نفوذ حزب کمونیست چین در جوامع ایالات متحده

رادیو ییلایز (ییله)، ایستگاه رادیویی عمومی ملی فنلاند، گزارشی تحقیقاتی را در تاریخ 15مارس 2020 درباره نفوذ چین کمونیستی پخش کرد. در این گزارش آمده است: «ییله در فنلاند سازمان‌هایی را یافت که ردپای آنها در دستگاه کنترل حزب کمونیست چین قابل ردیابی است. فعالیت‌های آنها ارتباطی با سیاست‌های حزب فنلاند دارد. این بدان معنی است که نفوذ از سوی چین به روش مشابهی از یک کشور به کشور دیگر تکرار می‌شود.»

یکی از چنین سازمان‌هایی، انجمن فنلاند برای ترویج اتحاد مجدد و مسالمت‌آمیز چین (اِف‌آی‌پی‌پی‌آرسی) است که حدود 200 شعبه در سراسر جهان دارد. همه آنها طرفداران پروپاقرص رژیم چین هستند. در این گزارش آمده است: «کارشناسان می‌گویند که هدف این سازمان پیشبرد منافع چین و ساکت کردن صدای انتقاد از این ابرقدرت درحال ظهور است. در حقیقت این انجمن‌های وابسته به حزب کمونیست چین اغلب خود را به‌عنوان سازمان‌های غیردولتی عادی جا می‌زنند.»

هزاران کیلومتر دورتر، ح‌ک‌چ نیز درحال نفوذ به ایالات متحده است. برای نمونه، جوامع محله چینی‌ها در منهتن و فلاشینگ، در نیویورک ده‌ها سال تحت کنترل ح‌ک‌چ بوده است.

برای نمونه، فدراسیون جامعه شمال شرقی چین (ترجمه غیر رسمی نام چینی آن) یکی از سه سازمان سی‌پی‌پی‌آرسی (شورای ترویج اتحاد مجدد و مسالمت‌آمیز چین) است که در نیویورک تأسیس شده است. در 11فوریه2001، سازمان پیشین آن جلسه‌ای افتراءآمیز درباره فالون گونگ برگزار کرد؛ فالون گونگ یک روش مدیتیشن معنوی است که رژیم چین از سال 1999 آن را تحت آزار و شکنجه قرار داده است.

لیانگ گوانجون، رئیس کمیته عمومی فدراسیون جامعه چین در آن زمان به همراه سفیران سابق چین در ایالات متحده در این نشست حضور داشتند و سخنرانی کردند. در ژوئن همان سال، لیانگ در یک جلسه رؤسای انجمن‌های چینی خارج از کشور که در پکن برگزار شد، به مقامات پکن گزارش داد: «ما نخستین انجمن خارجی هستیم که به مخالفت با فالون گونگ شناخته شده‌ایم. این به‌طور کامل میهن‌پرستی چینی‌های خارج از کشور را نشان می‌دهد.»

شکایتی علیه سرکنسولگر چین در نیویورک، پنگ کیو، در تاریخ 7اوت2008 به وزارت دادگستری ایالات متحده ارائه شد که ادعا می‌کرد او در حملات خشونت‌آمیز در فلاشینگ توطئه‌چینی کرد. در طول یک تحقیقات سازمان جهانی تحقیق درباره آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG) در 23مه2008، صحبت‌های پنگ درحالی ضبط شد که اعتراف می‌کرد «افرادِ گروهی را که به تمرین‌کنندگان فالون گونگ حمله کردند، «به‌طور مخفیانه تشویق کرد.»

امسال نیز چنین فعالیت‌هایِ ضد فالون گونگی انجام شد. طی یک راهپیمایی جشن سال نو چینی در فلاشینگ در 25ژانویه سال 2020، ده‌ها تن از طرفداران پکن پرچم‌های بزرگ چین را در طول مسیر راهپیمایی برافراشتند و در ردیف تماشاگران ایستادند. این گروه را لی هواهون، رئیس یک گروه محلی جبهه کمونیست در فلاشینگ به نام اتحاد جهانی ضدفرقه‌ای چین، هدایت می‌کرد.

سال گذشته چند تن از پرچمداران به خبرنگاران اپک تایمز و تلویزیون ان‌تی‌دی گفتند که لی 30 تا 200 دلار به آنها پرداخت کرده است تا پرچم‌ها را در دست نگه دارند. در مارس سال 2019، یکی از خودی‌ها به اپک تایمز چینی‌زبان گفت که کمیته امور سیاسی و حقوقی شهر تیانجین، یک نهاد دولتی چینی، به لی پول پرداخت کرده است. منابع دیگر نیز اظهار داشتند که لی از مقامات چینی بودجه دریافت کرده است.

* * *

کارل مارکس، بنیانگذار کمونیسم، در مانیفست حزب کمونیست نوشت: «یک شبح درحال رفت‌وآمد زیاد به اروپا است- شبح کمونیسم.» بیش از 100 سال از آن زمان می‌گذرد و شبح کمونیسم اکنون درحال تردد زیاد در چین و باقی جهان است.

دیوید ساتر، روزنامه‌نگار و نویسنده آمریکایی، در مقاله‌ خود که در سال 2017 دروال استریت ژورنالمنتشر شد، نوشت: «اگر فهرست مرگ‌ومیرهای ناشی از رژیم‌های کمونیستی را که اتحاد جماهیر شوروی مسبب‌شان بوده و از آنها پشتیبانی کرده است (از جمله در اروپای شرقی، چین، کوبا، کره شمالی ویتنام و کامبوج)، به این فهرست اضافه کنیم، تعداد کل قربانیان نزدیک به 100میلیون نفر خواهد شد. این جریان، کمونیسم را به بزرگ‌ترین فاجعه تاریخ بشر تبدیل می‌کند.»

پاندمی ویروس کرونا آخرین فاجعه‌ای است که کمونیسم مسببش بوده است. در چند ماه گذشته، جهان شاهد بوده است که ح‌ک‌چ چطور اطلاعات را سانسور می‌کند، موارد عفونت و مرگ‌ومیر را مخفی می‌کند، تقصیر را گردن سایر کشورها می‌اندازد و با انتشار تبلیغاتی، خود را به‌عنوان ناجی در داخل و خارج از چین به تصویر می‌کشد.

وزیر امور خارجه آمریكا، مایك پومپئو، یك بار گفت: «مردمی كه بیشتر از سایرین از اطلاعات نادرست چین- این واقعیت كه در ابتدا این مسئله را پنهان کردند- آسیب دیدند، مردم ووهان و هوبی در چین هستند.»

درحالی که این اپیدمی در سراسر چین خروشید و به یک پاندمی جهانی تبدیل شد، حدود 75هزار نفر جان خود را از دست داد‌ه‌اند، حدود 1 نفر از هر 5 نفر در سراسر جهان تحت قرنطینه هستند و مشاغل بی‌شماری تعطیل شده‌اند. کل دنیا قربانی مخفی‌کاری ح‌ک‌چ و اداره نادرست شیوع ویروس کرونا از سوی آن است.

امیدواریم که ایالات متحده و باقی جهان از چنگال ح‌ک‌چ رهایی یابند تا آینده بهتر و روشن‌تری را برای خود تضمین کنند.

(پایان)