(Minghui.org) چند تن از قانونگذاران کانادایی نگرانیهای جدی خود را درخصوص رابطه بین سازمان بهداشت جهانی و حزب کمونیست چین (حکچ) در رسیدگی به پاندمی ویروس کرونا ابراز کردند.
به گفته رسانه کانادایی سیبیسی، رهبر حزب محافظهکار کانادا، اندرو شیر، در 15آوریل گفت: «ما درباره درستی اطلاعات منتشرشده از سوی سازمان بهداشت جهانی نگرانیهایی جدی داریم.»
شیر گفت که درباره پیگیری سازمان بهداشت جهانی در طول این پاندمی، بهویژه ادعای اولیه آن مبنی بر عدم انتقال این ویروس از انسان به انسان و هشدارش علیه بسته شدن مرزها به روی چین، تردید دارد.
او اظهار کرد: «ما نمونههایی داریم از اینکه چطور دولتِ کمونیست، استبدادی و ناقض حقوق بشرِ چین تأثیری فاحش بر سازمان بهداشت جهانی داشته است. شواهدی مبنی بر سرکوب اطلاعات، روشن و شفاف نبودنِ تعداد موارد [ابتلا و مرگ] وجود دارد که بسیار نگرانکننده هستند.»
شیر همچنین اظهار داشت این جریان او را ناامید کرده است که بروس ایلوارد، اپیدمیولوژیست کانادایی، قرار شهادت خود را در جلسه کمیته بهداشت مجلس عوام در 14آوریل، بهطور ناگهانی لغو کرد. بروس ایلوارد در اوایل سال جاری به چین سفر کرد و وقتی خبرنگاری هنگ کنگی درباره تایوان از او سؤال کرد، تلفن را قطع کرد.
شیر به سیبیسی گفت: «از این جریان ناامید شدهام که مقامات سازمان بهداشت جهانی دعوت کمیته بهداشت مجلس عوام را برای شهادت رد کردند. نگرانیهای بسیاری درباره صحت دادههای سازمان بهداشت جهانی و تأثیر چین بر این سازمان مطرح شده است.»
او این سؤال را مطرح كرد كه آیا دولت باید در تصمیمگیریهای خود برای مبارزه با این پاندمی، هنوز به اطلاعات ارائهشده از سوی سازمان بهداشت جهانی اعتماد كند یا خیر.
نامهای سرگشاده که این پاندمی را «لحظه چرنوبیلِ» چین مینامد
شیر یکی از محافظهکاران برجسته در کانادا است که نامه سرگشادۀ منتشرشده از سوی مؤسسه مکدونالدلوریه را امضا کرد. این نامه مخفیکاریِ رژیم کمونیستی چین را درباره پاندمی ویروس کرونا محکوم میکند و آن را «لحظه چرنوبیلِ» چین مینامد.
در این نامه آمده است: «ریشههای این پاندمی در پنهانکاری مقامات حکچ در ووهان، واقع در استان هوبی، نهفته است. تحت تأثیر حکچ، سازمان بهداشت جهانی نخست این پاندمی را کماهمیت جلوه داد.»
در ادامه این نامه آمده است: «مقامات بهداشت تایوان نیز ادعا میكنند كه سازمان بهداشت جهانی هشدارهای آنها را مبنی بر انتقال این ویروس از انسان به انسان در اواخر ماه دسامبر نادیده گرفت. تحت فشار حکچ، تایوانِ دموکرات که با شیوهای مثالزدنی با این پاندمی مقابله کرده است، به سازمان بهداشت جهانی راه داده نشد.»
جان ویلیامسون، نماینده دیگر مجلس کانادا که این نامه را امضا کرده است، به گلوبل نیوز گفت: «دیکتاتوری حزب کمونیست چین با اعمال زور بر مردم چین و اقلیتهای قومی و ارعاب آنها ساخته شده است. حاکمان آن هیچگونه وفاداری به آزادیهای فردی، شفافیت یا حاکمیت قانون ندارند.»
«پکن باید بهخاطر اقدامات خود در داخل و خارج از كشور، پاسخگو باشد و مانند یك عضو عادی از جامعه بینالمللی با او رفتار نشود. معتقدم که "تجارتِ طبق معمول" کانادا با سرزمین اصلی چین باید پایان یابد.»
گسترش سیاست خارجی پکن به سازمان بهداشت جهانی
جِی مایکل کول، محقق ارشد مؤسسه مکدونالدلوریۀ مستقر در اتاوا، همصدا با نگرانیهای قانونگذاران درباره سازمان بهداشت جهانی و ارتباط آن با حکچ، مقالهای را با عنوان «سازمان ملل متحد پرونده بدی درباره کوید19 دارد» منتشر کرد. این مقاله که در وبسایت این مؤسسه و در تاریخ 14آوریل منتشر شد، بهتفصیل شرح میدهد که چطور حکچ، شاخکهای خود را به سازمان ملل متحد و بسیاری از نهادهای دیگر گسترش داده است.
در این مقاله آمده است: «بهنظر میرسد که سازمان بهداشت جهانی مانند سایر نهادهای سازمان ملل، اغلب به بسطِ سیاست خارجی پکن تبدیل شده است. مقامات ارشد آن "مدیون" پکن هستند که از نفوذ روزافزون خود در پشت صحنه استفاده کرد تا یا افرادی از کشور خودش (برای نمونه، سازمان هواپیمایی غیرنظامی بینالمللی، اینترپل) یا نمایندگانی از سایر کشورها که باور دارد تسلیم خواستهای آن میشوند، برای این سازمان انتخاب شوند.
«طی دهه گذشته، به چین، یکی از فاحشترین ناقضان حقوق بشر در جهان، اجازه دادهایم که چه با حملهاش به جامعه مدنی، مخالفان، مذهب و آزادی بیان و چه با احداث اردوگاههای کار اجباری در شینجیانگ، چنگال خود را بر سازمان مل متحد محکمتر کند. چین از طریق آن تأثیر، درحال بازنویسی بسیاری از اصول حامی بدنه جهانی بوده است. همان اصولی که بهدنبال آشفتگی جنگ جهانی دوم ایجاد شدند. پکن این کار را کرده است نه به این دلیل که اساساً به مؤسسات بینالمللی اعتقاد دارد، بلکه به این دلیل که بدنه جهانی بهعنوان یک مجرا برای پیشبرد جاهطلبیهای ژئوپلیتیکی خودش عمل میکند؛ آن هم به شیوهای که کاملاً یادآور اتحاد جماهیر شوروی قبل از فروپاشیاش است.»
«چین مستبد از طریق غفلت و عدم رهبری در میان دموکراسیهای غربی، نفوذ زیادی را در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، شورای اقتصادی و اجتماعی و مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای خود ایجاد کرده است، جایی که در آن از "رأیگیری دستهجمعی" در بین کشورهای عضو استفاده کرده است تا اهداف ضددموکراتیک خود را به پیش ببرد.»
«ما با سهلانگاریمان، به سازمان ملل متحد اجازه دادهایم تا به موارد نقض جدی و انتشار نفوذ در ردههای فوقانی این سازمان بیتوجه باشد.»
دادخواهیهای روزافزون علیه حزب کمونیست چین
در حالی که کانادا هنوز در کشمکش برای مقابله با این پاندمی است، بسیاری از کشورها و افراد دست به اقدامات بیشتری زدهاند تا از چین بخواهند درخصوص این پاندمی پاسخگو باشد.
در ایالات متحده، لاری کلِیمن، یک وکیل برجسته محافظهکار، شکایتی را در یکی از دادگاههای فدرال تگزاس تنظیم کرد و بهدلیل «بیتفاوتیِ بیرحمانه و عاری از حس مسئولیت و اعمال بدخواهانۀ» چین خواستار 20تریلیون دلار خسارت از این کشور شد.
انجمن هنری جکسون در انگلستان تخمین زد که پاندمی ویروس کرونا توانست 3.2تریلیون پوند خسارت را در کشورهای گروه 7 (جی7) به بار آورد که شامل 351میلیارد پوند خسارت به اقتصاد انگلیس است. این گزارش 10 راه قانونی را مشخص میکند که ملل بزرگ میتوانند از آنها استفاده کنند تا جبران خساراتشان را از دولت حکچ پیگیری کنند.
ادیش آگگاروالا، رئیس شورای بینالمللی حقوقدانان، نیز با تنظیم شکایتی در شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد (یواِناِچآرسی) مسئولان حکچ را به سهلانگاری در برخورد با این پاندمی متهم کرد. این شکایت در پی پرداخت مقدار نامشخصی جبران خسارت از سوی چین بود.
گزارش مرتبط:
کپیرایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه ویروس ووهان