ازبین بردن افکار منفی دربارۀ هم‌تمرین‌کنندگان

(Minghui.org) اخیراً مقاله‌ای در وب‌سایت مینگهویی خواندم، «تمایل به تغییر دیگران به‌جای خود» و مایلم دربارۀ اینکه چطور عقاید و افکار منفی بین تمرین‌کنندگان را ازبین ببریم، صحبت کنم.

چرا عقاید منفی دربین گروه‌های تمرین‌کنندگان شکل می‌گیرد؟ براساس درک محدودم: یک دلیل این است که همه پس از گذر از بازپیدایی‌های متعدد، با گذشت زمان روابط کارمایی را شکل داده‌ایم؛ دومین دلیل این است که هم‌تمرین‌کنندگان نیز تزکیه‌کننده هستند، بنابراین آنها نیز وابستگی‌هایی دارند که هنوز ازبین نرفته‌اند. بنابراین وابستگی‌های‌مان به سطح می‌آیند.

وقتی تضادهایی اتفاق می‌افتد و شروع به داشتن افکار منفی می‌کنیم، چطور باید به آنها رسیدگی کنیم؟

براساس درکم، باید ابتدا ببینیم که آیا همان وابستگی را که آن تمرین‌کننده نشان می‌دهد، داریم. استاد در «گفتگویی با زمان» بیان کردند: 

«موجود خدایی: این مشکلات درحال حاضر خیلی جدی شده است. خوب می‌بود اگر می‌توانستند موفق شوند برای چیزهایی که توانسته‌اند در دیگران بیابند، در درون خودشان جستجو کنند.

استاد: زمان آن است که خوش‌فکر شوند به‌طوری‌ که محیط‌شان بتواند به محیطی برای عمل تزکیۀ واقعی تبدیل شود و بدین طریق قادر خواهند بود خدایانی واقعی شوند.» («گفتگویی با زمان»،نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر)

ما همیشه احساس می‌کنیم که درست هستیم. بنابراین وقتی خودمان را برای کاستی‌های خود مورد بررسی قرار می‌دهیم، ممکن است شناسایی آنها راحت نباشد. از سوی دیگر، دیدن کوتاهی‌های تمرین‌کنندۀ دیگر آسان است. اگر بتوانیم خودمان را بررسی کنیم تا ببینیم که آیا همان مشکل را داریم، دیدن وابستگی‌مان آسان‌تر خواهد بود و می‌توانیم وضعیت تزکیه‌مان را بهبود بخشیم.

باید عادت شکایت کردن، اختلاف ایجاد کردن یا غیبت کردن دربارۀ دیگران را کنار بگذاریم. اگر متوجه شویم که چیزی نامناسب است، باید با مهربانی و به‌طور خصوصی آن را متذکر شویم.

چرا وقتی احساس می‌کنیم که سایرین با ما موافق نیستند یا هم‌سو با فا نیستند، به شکایت کردن ادامه می‌دهیم؟ احساس می‌کنم که آن به‌دلیل وابستگی خودخواهانه‌مان به محافظت از خودمان است.

شناسایی منبع

اشاره کردن به مشکلات دیگران آسان است. اما ممکن است آن شخص صحبت ما را نپذیرد و حتی به‌خاطر آن از ما منتفر شود. خشم و شکایات علیه یکدیگر می‌تواند طی زمان گسترش یابد و ممکن است نیاز به خالی کردن عصبانیت‌مان را احساس کنیم. حتی ممکن است شکایت‌های‌مان را پشت سر سایر تمرین‌کنندگان ابراز کنیم. اگرچه احساس می‌کنیم که این صرفاً تبادل تجربه تزکیه است، اما آنچه درباره‌اش صحبت می‌کنیم کوتاهی‌های فرد دیگر است. برخی از «درک‌های‌مان» ممکن است توهماتی باشند که توسط کارمای فکری ایجاد شده باشند. هرچه بیشتر صحبت کنیم، آشفته‌تر خواهیم شد. افکار منفی به این طریق پخش می‌شوند.

تضادهای مشابهی را با هم‌تمرین‌کنندگان تجربه کرده‌ام. بعداً درک کردم که این فکر منفی از ذهنم نیامد. این افکار طی زمان با عقاید منفی که تبدیل به کارمای فکری می‌شوند، شکل گرفتند. نیروهای کهن از این برای ایجاد تضادها استفاده کردند. اگر به افکار اجازه دهیم که این فکر کردن منفی را دنبال کنند، ممکن است باعث جدایی‌های بزرگتری بین تمرین‌کنندگان شود.

تنها ازطریق مطالعۀ بیشتر فا و گذر از این فکر کردن منفی توانستم این کارمای فکری را ازبین ببرم. برای ازبین بردن این چرخۀ معیوب، قاطعانه تصمیم گرفتم که اخبار منفی دربارۀ هم‌تمرین‌کنندگان را پخش نکنم و دربارۀ آنها صحبت نکنم و آنها را نشنوم.

از آموزش‌های استاد می‌دانیم که هر چیزی که با آن مواجه می‌شویم یک فرصت تزکیه است. باید در این تضادها خودمان را تزکیه کنیم، به درون نگاه کنیم تا کاستی‌های خودمان را بیابیم و خودمان را رشد دهیم. نباید برای سنجیدن رفتار سایر تمرین‌کنندگان یا صحبت کردن پشت سرشان، پخش شایعات و افکار منفی از فا استفاده کنیم. به این طریق می‌توانیم محیط را تغییر دهیم: «به محیطی برای عمل تزکیۀ واقعی تبدیل شود و بدین طریق قادر خواهند بود خدایانی واقعی شوند.» («گفتگویی با زمان»، نکات اصلی برای پیشرفت بیشتر)

اینها تنها درک‌هایم هستند. لطفاً اگر مطلب نامناسبی نوشتم، مرا اصلاح کنید.