(Minghui.org) چین شمار تلفات ناشی از ویروس کرونا را در ووهان، در 17آوریل از 2579 نفر به 3869 نفر (افزایش 50.02٪) اصلاح کرد، اما با توجه به دروغگوییِ مداوم حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) از زمان شیوع این پاندمی، یعنی از چند ماه پیش، بسیاری هنوز هم صحت این رقمِ به‌روزشده را زیر سؤال می‌برند.
شواهد بسیاری وجود دارد که به تلفات بسیار بیشتری اشاره می‌کنند. برای نمونه، در 23مارس از ساکنان ووهان خواسته شد که به مراکز کفن‌ودفن مراجه کنند و کوزه خاکستر اجساد عزیزان خود را تحویل بگیرند؛ عزیزان‌شان که براثرِ ابتلا به ویروس ووهان جان باخته بودند. در تاریخ 26-27مارس، فقط در مرکز کفن‌ودفن هانکو، بار دو کامیون حاویِ کوزه‌های خاکستر اجساد (در کل 5000 کوزه) تخلیه شد تا آماده و بعداً توزیع شوند.
صف‌های انتظاری طولانی در مراکز کفن‌ودفن به چشم می‌خورد، درحالی که هر مرکز کفن‌ودفن برنامه‌ریزی کرده بود تا زمان جشنواره چینگ‌مینگ (یا همان روز جارو زدن آرامگاه که در تاریخ 4آوریل2020 برگزار می‌شد)، روزانه به‌طور متوسط 500 کوزه را توزیع کند. با 7 مرکز کفن‌ودفن در ووهان، تعداد کوزه‌های توزیع‌شده طی این دورۀ 13روزه معادل با 45هزارو500 (۵۰۰ ضربدر ۷ ضربدر ۱۳) بود که به این تعداد مرگ اشاره می‌کند.
چند منبع نیز تأیید کرده‌اند که مرده‌سوزخانه‌های ووهان طی چند ماه گذشته بی‌وقفه کار کرده‌اند. در تاریخ 3فوریه، هوانگ، کارمند مرکز کفن‌ودفن ووهان به گویو لب (یک بستر رسانه چینی وابسته به تن‌سنت) فاش کرد که از 26ژانویه، دومین روز سال نو چینی، کارمندان ملزم شده‌اند که بدون استثنا در محل کار حاضر باشند: «ما 24 ساعت در روز کار می‌کنیم. چهار خط تلفن ما 24 ساعت شبانه‌روز کار می‌کنند و کارکنان‌مان خسته شده‌اند.»
لی زهوا، مجری سابق تلویزیون مرکزی چین (سی‌سی‌تی‌وی)، در تاریخ 21فوریه از مرکز کفن‌ودفن چینگشان دیدار و گزارش هوانگ را درباره حجم کاری سنگین در مرده‌سوزخانه‌های ووهان تأیید کرد. لی گزارش داد که حدود ساعت 11 شب که آنجا را ترک می‌کرد، کوزه‌ها هنوز کار می‌کردند.
معمولاً یک ساعت طول می‌کشد تا یک جسد در کوره سوزانده شود. با احتساب 26 روز بین 26ژانویه و 21فوریه و با فرض اینکه همه 74 کوره (که در ووهان وجود دارد) هر روز به‌صورت شبانه‌روزی کار می‌کردند، پس در مجموع 46171 (26 ضربدر 24 ضربدر 74) جسد می‌توانست سوزانده شود.
لی متوجه شد که میانگین تعداد مرگ‌های غیرمرتبط با ویروس کرونا در ووهان روزانه 137 نفر است. به‌استثنای 3562 (137 ضربدر 26) مرگ غیرمرتبط با کرونا، مرگ‌های مربوط به ویروس کرونا طی این دورۀ 26روزه، 42614 (3562 - 46176) مورد می‌بود؛ رقمی تقریباً معادل 45000 مرگی که بر اساس تعداد کوزه‌های توزیع‌شده تخمین زده می‌شود.
اگر تعداد کشته‌ها در یک دورۀ 26روزه 42614 نفر باشد، می‌توان اینطور استنباط کرد که تلفات سه‌ماهه در ووهان بیش از 120هزار نفر بوده است.
واضح است که ح‌ک‌چ درباره تلفات واقعی ویروس کرونا دروغ گفته است و همچنان هم دروغ می‌گوید. در حقیقت، از زمان روی‌کارآمدن ح‌ک‌چ در ده‌ها سال پیش، این نخستین باری نیست که حزب دروغ می‌گوید.
قحطی بزرگ چین
به دنبال جهش بزرگ روبه‌جلو (یک کمپین سیاسی با هدف تبدیل چین از اقتصاد زراعی به یک کشور صنعتی) قحطی بزرگی بین سال‌های 1959 و 1961 در چین روی داد. چند دهه گذشت و ح‌ک‌چ هنوز هم آن را تابو می‌داند که بگوید چه تعداد از مردم در طول آن قحطی تا سرحد مرگ گرسنگی کشیدند.
تجزیه و تحلیل‌های بی‌شماری بر اساس داده‌های سرشماری انجام شد. کائو شوجی از دانشگاه چینی هنگ کنگ مقاله‌ای را در سال 2005 در مجله چینی علوم جمعیتی منتشر و اظهار کرد که تعداد کشته‌های غیرطبیعی بین سال‌های 1959 تا 1961 دست‌کم 33میلیون نفر بوده است.
فرانک دیکوتر، استاد ارشد علوم انسانی در دانشگاه هنگ کنگ، در کتابش قحطی بزرگ مائو اینطور نتیجه‌گیری کرد که این تلفات دست‌کم 45میلیون نفر بوده است.
زمین‌لرزه‌های تانگشان
زمین‌لرزه تانگشان، فاجعه بزرگی که در 28ژوئیه1976 اتفاق افتاد، نمونه دیگری است. ح‌ک‌چ در ابتدا تعداد 655هزار کشته را اعلام کرد و بعداً بدون هیچ توضیحی آن را به 240هزار کشته تغییر داد.
اما کوپن‌های پارچه‌ای (که در آن زمان برای خرید پارچه یا مواد غذایی مورد نیاز بود) و در اواخر سال 1976 دولت توزیع‌شان کرد، بر تعداد بسیار بیشتری کشته براثرِ آن زلزله اشاره داشت. در آن سال فقط 650هزار کوپن توزیع شد، درحالی‌که در سال گذشته حدود 1.2میلیون کوپن توزیع شده بود. بسیاری بر این باورند که این اختلاف 550هزار نفری نزدیک به تلفات واقعیِ مبتنی بر تحقیقات مستقل است.
اعلام تعداد مرگ‌های ناشی از یک سانحه تا ده برابر کمتر
ح‌ک‌چ نه‌تنها درباره بلایای طبیعی و ساخت دست بشر دروغ می‌گوید، درباره سوانح بزرگ نیز دروغ می‌گوید. در اوت2015 انفجاری در تیانجین اتفاق افتاد و تعداد زیادی از آتش‌نشانان نیز علاوه بر تلفات دیگر جان باختند. یک گزارش رسمیِ ح‌ک‌چ از کشته شدن 21 آتش‌نشان خبر داد.
اما به گفته منابع، همه اعضای 9 گروه آتش‌نشانی و 3 تیم ویژه آتش‌نشانی تیانجین که به محل انفجار رفته بودند، جان باختند. هر گروه آتش‌نشانی از20 تا 30 نفر و هر تیم ویژه آتش‌نشانی از دست‌کم 15 نفر تشکیل شده بود. این جریان تعداد کل تلفات را بین 200 تا 300 نفر نشان می‌داد.
برداشت اعضای بدن
در میان همه دروغ‌های ح‌ک‌چ، بزرگ‌ترین آن احتمالاً دروغ‌هایی است که علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ ساخته است. فالون گونگ یک گروه مدیتیشنِ مبتنی بر اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است. بیش از یک‌صدمیلیون نفر از زمان معرفی فالون گونگ در سال 1992 به عموم، تمرین کردن آن را شروع کرده‌اند.
ح‌ک‌چ با ترس از محبوبیت روزافزون فالون گونگ، دروغ‌های بی‌شماری را درباره این روش ساخت و در ژوئیه1999 کمپینی سراسری را علیه آن راه‌اندازی کرد. از آن زمان، تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان به‌دلیل باورشان بازداشت، زندانی، شکنجه یا حتی تحت برداشت اعضای بدن‌شان قرار گرفته‌اند.
گان نان، مأمور سابق گمرک در فرودگاه بین‌المللی پکن، به‌دلیل اجتناب از رها کردن فالون گونگ در سال 2001 برای سومین بار در اردوگاه کار اجباری زنان شین‌آن بازداشت شد. او درباره تجربه خود در این اردوگاه کار اجباری گفت:
«ما تحت معاینات کامل جسمی ازجمله آزمایش خون، عکس اشعه ایکس، نوار قلب (ای‌سی‌جی) و معاینات قرنیه قرار گرفتیم.» گان در حال حاضر در کانادا در شهر تورنتو زندگی می‌کند.
تجربه او منحصربه‌فرد نبود. در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا که اکنون از صحنه خارج شده است، یکی از مراکزی که تمرین‌کنندکان فالون گونگ در آنجا تحت بدترین رفتار قرار می‌گرفتند، همه تمرین‌کنندگان حبس‌شده از سپتامبر سال 2000 تحت معاینات کامل جسمی قرار می‌گرفتند. بسیاری از معاینات مستلزم انجام آزمایش خون بود و به هر تمرین‌کننده کارت شناسایی منحصر‌به‌فردی اختصاص داده می‌شد. علاوه بر این افرادی با گروه خونی خاص مشخص می‌شدند و از تمرین‌کنندگان پرسیده می‌شد که آیا در خانواده‌شان بیماری ژنتیکی وجود دارد یا خیر.
مدارکی که بعداً پیدا شد، نشان داد که هدف از معاینات پزشکی کامل تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بازداشتگاه‌های ح‌ک‌چ، برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان سالمِ در قید حیات و به‌منظور کسب سودهای کلان بود.
یک شاهد که این موضوع را در سال 2006 فاش کرد، اظهار کرد: «شوهر سابقم عمل برداشت قرنیه را انجام می‌داد. در آغاز نمی‌دانست که این کار با اجازه آن افراد انجام می‌شود یا خیر. افرادی که روی تخت عمل بودند، هشیار نبودند. آنها زنده بودند. او پس از چند عمل متوجه این جریان شد. به‌گفته خودش كسی كه از او خواست این كار را انجام دهد، به او گفت: شما در حال حاضر سوار این قایق شده‌اید. کشتن یک شخص قتل محسوب می‌شود. کشتن چند نفر نیز قتل است. او گفت که بعداً او نیز دیگر می‌دانست آن افراد زنده هستند. او نمی‌پرسید که آن اعضای بدن و اجساد کجا فرستاده می‌شوند.»
به گفته یک پزشک ارتش در منطقه نظامی شنیانگ، 36 اردوگاه کار اجباری نظامی در چین وجود داشت. بین آنها، در 672اس هم‌زمان بیش از 120هزار زندانی محبوس و اکثر آنها تمرین‌کننده فالون گونگ بودند. «کمیته مرکزی حزب کمونیست چین تصمیم گرفت با تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌عنوان "دشمنان طبقاتی" رفتار کرده و آنها را به هر روشی که ازنظرِ اقتصادی سودآور باشد، اداره کند. به‌عبارتِ‌دیگر تمرین‌کنندگان فالون گونگ دیگر موجودات انسانی تلقی نمی‌شدند. ماده اولیه برای تولید محصولات تجاری محسوب می‌شدند.»
تمرین‌کننده آقای گان خوش‌اقبال بود که از چین فرار کرد، اما بسیاری از تمرین‌کنندگان دیگر همچنان مفقود هستند یا احتمالاً مدت‌ها پیش براثر برداشت اعضای بدن‌شان کشته شده‌اند.
به‌گفتۀ گوئو گوئوتینگ، وکیلی که در حال حاضر در خارج از کشور زندگی می‌کند و زمانی که هنوز در چین بود، از تمرین‌کنندگان فالون گونگ دفاع می‌کرد، بسیاری از تمرین‌کنندگان مفقود شده‌اند. یک نمونه هوانگ شیونگ، دانشجوی دانشگاه مشهور شانگهای جیائوتونگ بود. گوئو توضیح داد: «ما همه جا را جستجو كردیم و نتوانستیم خبری از او بیابیم.»
تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده برای جلوگیری از آزار و شکنجه بیشتر یا به این دلیل که مبادا سایرین نیز به‌خاطر آنها درگیر شوند، اغلب حاضر نمی‌شدند نام یا محل سکونت خود را اعلام کنند. درنتیجه بسیاری از آنها به تیانجین یا شمال شرقی چین فرستاده شده و در آنجا احتمالاً برخلاف میل خود قربانی برداشت اعضای بدن می‌شدند.
دادگاهی مستقل درباره برداشت اجباری اعضای بدنِ زندانیان عقیدتی در چین (دادگاه چین)، به ریاست سر جفری نایس قاضی دادگاه سلطنتی، (دادستان سابق دادگاه بین‌المللی کیفری در یوگسلاوی سابق) در لندن برگزار شد تا برداشت اجباری اعضای بدن زندانیان عقیدتی را در چین مورد بررسی قرار دهد.
این دادگاه یافته‌های خود را در 17ژوئن سال 2019 اعلام کرد. هیئت منصفه این دادگاه به این نتیجه رسید که ح‌ک‌چ سال‌ها است در حال برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگانِ زندۀ فالون گونگ در چین است و این وحشیگری تا به امروز همچنان ادامه دارد.
اگرچه ح‌ک‌چ در سال 2015 به‌طور علنی اعلام کرد که برداشت اعضای بدن را از زندانیان اعدامی متوقف می‌کند، تحقیقات نشان می‌دهد که آن هنوز در حال جعل تعداد اعضای اهدایی است. اخلاق پزشکی بی‌‌اِم‌سی (بایومد مرکزی) مقاله‌ای را در تاریخ 14نوامبر2019 منتشر کرد با عنوان «تجزیه و تحلیل داده‌های رسمی مربوط به اهدای عضو از سوی افراد متوفی، اعتبارِ اصلاحِ پیوندِ عضو چین را دچار تردید می‌کند.» این نویسندگان داده‌های رسمی مربوط به اهدای عضو چین را مورد مطالعه قرار دادند و «شواهدی بسیار قانع‌کننده [یافتند] مبنی بر اینکه که آنها جعلی هستند.»
نتایج
دروغگویی ح‌ک‌چ با پاندمی ویروس کرونا که بیش از 200 کشور و منطقه را در جهان آلوده است، همچنان تا به امروز ادامه دارد.
هرچه تعداد بیشتر و بیشتری از مردم متوجه آسیب ناشی از مخفی‌کاری و دروغ‌های ح‌ک‌چ می‌شوند، زمان فروپاشی این رژیم نزدیک‌تر می‌شود.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
