از دیوار برلین تا قانون امنیت ملی هنگ کنگ

(Minghui.org) در نوامبر1989 دیوار برلین، مظهر مرز جداکنندۀ مشخصی بین کمونیسم و جهان آزاد، تخریب شد. دو سال بعد، اثر دومینوی آن، [تأثیر یک رویداد بر زنجیره‌ای از رویدادهای مرتبط]، همراه با سایر عوامل نهایتاً منجر به انحلال اتحاد جماهیر شوروی شد.

اما پایان جنگ سرد، کمونیسم و آسیبش به بشریت را به‌طور کامل ازبین نبرد. پس از دهه‌ها سبعیت خشن، حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) به توسعۀ نفوذش ادامه داد و با کمک جامعۀ غربی به دومین اقتصاد بزرگ جهان رشد پیدا کرده است.

اگر قتل‌عام میدان تیان‌آنمن و 20 سال آزار و شکنجۀ فالون گونگ به‌اندازۀ کافی به جهان هشدار نداد، پنهان‌کاری ح‌ک‌چ درخصوص شیوع ویروس کرونا و اجرای اخیر قانون امنیت ملی در هنگ کنگ به‌عنوان اخطار دیگری برای جهان بود که از کابوس صد‌سالۀ کمونیسم خارج شود.

دیوار برلین

پس از جنگ جهانی دوم، آلمان به طرق مختلف جدا و دگرگون شد. بازسازی سریع و توسعۀ مجدد آلمان غربی و اتریش حیرت‌انگیز بود، که به آن معجزۀ راین اطلاق می‌شود. والت اولبریخت، یکی از دنباله‌روهای وفادار جوزف استالین، کمونیسم را در آلمان شرقی انتخاب کرد که در پی آن سرکوب و قحطی ایجاد شد.

در دهۀ 1950 مهاجرت گسترده به سمت غرب روی داد به‌طوری‌که فقط در شش ماه اول سال 1953 صدهاهزار نفر به‌خاطر ترس از اینکه مانند شوروی شوند فرار کردند. آلمان شرقی کمونیست، مانند معمول، محدودیت‌های شدیدی وضع کرد تا خروج کارگران ماهر و افراد تحصیل‌کرده را متوقف کند، پدیده‌ای که فرار مغزها نامیده شد.

این تضاد به‌طور واضح در برلین دیده شد، شهری که در آن هیچ مرز فیزیکی بین دو حوزۀ قضایی وجود نداشت. تا 17اوت1961 که دیوار برلین ساخته شد، حدود 3.5میلیون نفر یا تقریباً 20% کل جمعیت آلمان شرقی فرار کرده بودند.

کشورهای غربی مانند ایالات متحده، انگلستان و فرانسه به حمایت از آلمان غربی و برلین غربی که توسط قلمرو آلمان شرقی احاطه شده بود، ادامه دادند. رولاند ریگان، رئیس جمهور ایالات متحده، در سخنرانی خود در 12ژوئن1987 در برلین غربی از میخائیل گورباچوف، دبیر کل وقت حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی، خواست که دیوار را تخریب کند.

در 9نوامبر1989 درحالی‌که هزاران نفر از آلمان شرقی در پشت دیوار برلین جمع شدند و از نگهبانان خواستند که دروازه‌ها را باز کنند، در ابتدا به مأموران دستور داده شد تا اقامت آنها را فسخ کنند. به‌زودی مشخص شد که هیچ یک از مأموران آلمان شرقی مایل نبودند شخصاً مسئولیت صدور دستور اعمال زور را بپذیرند. دروازه‌ها باز شدند و ساکنین هر دو طرف به یکدیگر ملحق شدند و صلح و اتحادی که مدت‌ها انتظارش را می‌کشیدند را جشن گرفتند.

وضعیت هنگ کنگ

هنگ کنگ که تا اندازه‌ای به برلین غربی شباهت دارد، توسط رژیمی مستبد احاطه شده است و به‌عنوان مظهر جهان آزاد شناخته می‌شود.

قانون امنیت ملی به‌جای باز کردن درها و اجازۀ عبور به شهروندان آزادیخواه، تحت فشار ح‌ک‌چ، اساساً هنگ کنگ را به منطقه‌ای کمونیست تبدیل کرده است، موضوعی که هرگز در برلین غربی اتفاق نیفتاده بود.

هنگ کنگ از سال‌های 1950 تاکنون، مشابه آلمان غربی به‌سرعت رشد کرد و تبدیل به اولین اقتصاد در بین چهار ببر آسیایی و همچنین یکی از مراکز اقتصادی در جهان شد. با اینکه در سال 1984 یک بیانیۀ مشترک بین انگلستان و چین امضاء شد که تضمین می‌کرد که سیستم اقتصادی و سیاسی هنگ کنگ برای مدت 50 سال از سال 1997 بدون تغییر بماند، بیش از نیم‌میلیون نفر بین سال‌های 1987 و 1996 از بیم محرز نبودن این بیانیه [از هنگ کنگ] مهاجرت کردند.

با اینکه کمتر از نصف این دورۀ 50 ساله گذشته است، ح‌ک‌چ چند بار تلاش کرده است تا آزادی هنگ کنگ را تضعیف کند: یک لایحۀ امنیت ملی ناکام در سال 2003 و در پی آن یک لایحۀ استرداد مجرم ناکام در سال 2019. و جدیدترین نمونه، قانون امنیت ملی پیشنهادی در 21مه2020.

وحشت کمونیسم

ح‌ک‌چ علاوه بر ارزیابی‌های قانونی، اشخاص را نیز مورد تهدید و ارعاب قرار داده است. لام وینگ‌که، صاحب یک کتاب‌فروشی در هنگ کنگ، در اکتبر2015 به‌طور مخفیانه حبس شد و به‌خاطر فروش کتاب‌هایی که در چین ممنوع هستند به سرزمین اصلی چین برده شد. پس از اینکه لام در سال2016 آزاد شد، به‌دلیل لایحۀ استرداد مجرمین هنگ کنگ به تایوان رفت و یک کتاب‌‌فروشی در آنجا باز کرد.

دفتر هنگ کنگ اپک تایمز، یک رسانۀ خبری مستقل که نقض حقوق بشر و سبعیت ح‌ک‌چ را افشا می‌کند، در 19نوامبر2019 توسط چهار نفر از اراذل و اوباش به آتش کشیده شد که باعث آسیب به کالاها نیز شد.

اما حکومت خشن ح‌ک‌چ ساکنین هنگ کنگ را شکست نداد. هزاران نفر از مردم در 24مه تظاهرات صلح‌آمیزی کردند. جیمی لای، بنیان‌گذار اَپل دیلی گفت: «تا جایی که بتوانم می‌جنگم. اگر بترسیم، آنگاه هیچ راهی نخواهد بود که بتوانیم کاری انجام دهیم... اکنون زمان محتاط بودن نیست، زمان شجاع بودن است.»

نُه شرح و تفسیر بر حزب کمونیست که در نوامبر2004 توسط اپک تایمز منتشر شد، به بسیاری از مردم چین کمک کرده است که سبعیت و ذات رژیم ح‌ک‌چ را درک کنند. تا ژوئن2020 نزدیک به 360میلیون نفر از عضویت سازمان‌های ح‌ک‌چ خارج شده‌اند که این شامل سازمان‌های جوانانش، لیگ جوانان و پیشگامان جوان، می‌شود.