(Minghui.org) از سال 1999 که رژیم کمونیستی چین آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، بسیاری از تمرین‌کنندگان دستگیر، زندانی، شکنجه یا حتی کشته شدند. فالون گونگ یک روش بهبود ذهن و جسم، مبتنی بر اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است. تمرین‌کنندگان این روش از همه اقشار جامعه هستند و یکی از آنها مأمور پلیسی از استان چینگهای بود.

آقای هه وانجی به‌عنوان مأمور حراست اداره پلیس بخش راه‌آهن، در شهر شی‌نینگ کار می‌کرد. او و همسرش، خانم ژائو شیانگژونگ، بارها به‌دلیل امتناع از رهاکردن باور خود به فالون گونگ دستگیر شدند. آنها بعداً هر دو تا سرحدِ مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند.

آقای هه وانجی و همسرش، خانم ژائو شیانگ‌ژونگ

در زیر گزارشی از آزار و شکنجه این خانواده ارائه شده است:

آقای هه در سال 1997 در‌حالی‌که در سفری کاری بود، با فالون گونگ آشنا شد و پس از بازگشت به خانه این روش تزکیه را به همسر، فرزند، والدین و برادرش معرفی کرد. تومور مغزی و بیماری‌های مختلف هه با تمرین‌کردن فالون گونگ بهبود یافت، درحالی‌که بیماری نفریت (التهاب کلیه‌ها)، میگرن، التهاب مفاصل و سایر بیماری‌های همسرش نیز با این روش درمان شد.

آقای هه پس از اینکه تمرین‌کردن فالون گونگ را آغاز کرد، خود را وقف کارش کرد و به‌تدریج خیلی مورد تحسین همکاران و مدیرش قرار گرفت. او بارها به‌عنوان کارمند نمونه و عضو پیشرو در اتحادیه‌شان به‌طور عمومی به رسمیت شناخته شد.

اما پس از شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در ژوئیه1999، آقای هه و همسرش بارها دستگیر شدند. آقای هه در 30دسامبر2002 به‌دلیل مشارکت در نفوذ به تلویزیون، برای پخش حقایق فالون گونگ، به 17 سال زندان محکوم شد و در 28مه2003 درگذشت. همسرش در 22فوریه2003 پس از آزادی از اردوگاه کار اجباری، در منزلش درگذشت. وقتی مادر آقای هه و برادرش بازداشت شدند، پدرش از غم‌و‌غصه جان باخت.

زن و شوهری که به اردوگاه کار اجباری فرستاده شدند

آقای هه پس از اینکه بدون دلیل از کارش اخراج شد، درحالی‌که چاره دیگری جز دادخواهی نداشت، در سال 2000 به پکن رفت تا علیه آزار و شکنجه فالون گونگ دادخواهی کند. هه و خانواده‌اش در مارس2000 که به پکن رفتند، اداره استیناف مرکزی و پلیس در میدان تیان‌آن‌من آنها را پذیرفت، اما در بازگشت به خانه، آنچه منتظر هه و همسرش بود، یک سال کار اجباری برای هر یک از آنها بود.

آقای هه پس از یک سال حبس در اردوگاه کار اجباری، نتوانست به سر کارش برگردد. او و همسرش بیرون می‌رفتند تا درباره فالون گونگ به مردم بگویند و سه ماه بعد دستگیر شدند. این زوج مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند و کمر و پاهای آقای هه آنقدر ضربه خورد که کبود شد و برای کل روز بیهوش بود.

این زوج بعداً به سه سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شدند. وقتی آقای هه را به اردوگاه کار اجباری فرستادند، در آنجا آنقدر کتکش زدند که راه‌رفتن برایش دشوار بود.

آقای هه یک بار گزارشش را درباره آزار و شکنجه‌ای که متحمل شده بود، در وب‌سایت مینگهویی منتشر کرد:

«در 18ژوئن سال 2001 که در اداره امنیت داخلی شهرستان هوآنگ‌ژونگ بودیم و آنها در حال انجام کارهای اداری فرستادن من به اردوگاه کار اجباری بودند، چند مأمور پلیس به‌طور بی‌رحمانه‌ای من و همسرم، ژائو شیانگ‌ژونگ، را کتک ‌زدند. بعدازظهر همان روز پلیس از اداره پلیس تیانجیاژای تحت نظر اداره امنیت داخلی شهرستان هوآنگ‌ژونگ، پیراهن‌های ما را پاره کرد، سپس به موهای ما چنگ انداخت و سرمان را به دیوارِ کنار در ورودی اداره پلیس کوباند. بلافاصله از هوش رفتم.»

«عصر همان روز، درحالی‌که به‌عنوان خلافکار در بازداشتگاه اداره امنیت داخلی شهرستان هوآنگ‌ژونگ بازداشت بودم، پلیس دوباره به‌طرز وحشیانه‌ای کتکم زد. پس از اینکه با مشت به سر و صورتم کوبید، دست برنداشت. به چند زندانی در بازداشتگاه دستور داد كه به‌نوبت كتكم بزنند. دوباره از هوش رفتم. وقتی به هوش آمدم، مقابل "مأمور در اتاق وظیفۀ" بازداشتگاه روی زمین دراز کشیده بودم. سردرد و حالت تهوع و نیز دردهای شدیدی در ناحیه کمر و پاهایم داشتم. در طول وعده‌های غذایی فقط می‌توانستم خمیده غذایم را بخورم.»

«در طول بازداشت بارها از معاونین بازداشت خواستم پزشکی جراحت‌هایم را معاینه کند، اما هیچ‌كس هیچ پاسخی درخصوص درمان پزشکی به من نداد. در زمان انتقال به اردوگاه کار دوئوبا، هنوز زخم‌ها و کبودی‌های بی‌شماری از شکنجه‌های آنها روی کمر و پاهایم وجود داشت. آن شکنجه‌ها باعث آسیب دائمی ازجمله سردردهای مزمن، حالت تهوع، دردهای شدید و غیرقابل‌تحمل در کمر، و بی‌حسی دست و پاهایم شد. به جایی رسیدم که دیگر نمی‌توانستم از خودم مراقبت کنم. براثرِ ضرب‌وشتم، توده‌هایی در سینه چپ همسرم نیز ایجاد شد.»

پس از اعزام این زوج به اردوگاه کار اجباری، پلیس بارها در نیمه‌شب برای غارت منزل‌شان به آنجا رفت.

وقتی آقای هه در اردوگاه کار چیانگ‌های زندانی شد، یک بار هفت روز در سلول انفرادی حبس شد. او پس از اینکه مجبور شد اظهاریۀ تعهدی بنویسد، پیش از موعد آزاد شد.

آزار و شکنجه همسر تا سرحدِ مرگ

خانم ژائو درحالی که حبس سه‌ساله‌اش را در اردوگاه کار اجباری می‌گذراند، از همکاری با پلیس امتناع ورزید و شکنجه وحشیانه‌ای را متحمل شد. او پس از سه ماه به‌دلیل بیماری شدید، به‌قید وثیقه آزاد شد.

در طول سال نو چینی 2002، خانم ژائو ربوده و برای بار سوم به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد. او پانزده روز در یک سلول انفرادی حبس و سپس به‌دلیل بیماری‌اش آزاد شد.

بار چهارم قبل از شانزدهمین کنگره ملی حزب در نوامبر2002 بود. در مجموع 6 خودروی پلیس برای محاصره خانه آقای هه اعزام شد. کل خانواده ربوده و زندانی شد، ازجمله دو دختر یکی از بستگان آقای هه، دو کودک 12ساله و 2ساله، که موقتاً در منزل آقای هه بودند. آنها دستگیر و بیش از 12 ساعت در بازداشت بودند.

خانم ژائو در سلول انفرادی در اردوگاه کار اجباری بازداشت و تحت شکنجه وحشیانه‌ای قرار گرفت. تنها مکان برای خواب کف بتونی سرد و سفت آنجا بود. 20 روز بعد که آزاد شد، دیگر نتوانست راه برود، قسمت پایین بدنش بی‌حس و دچار درد شدید قفسه سینه شده بود. لاغر و نحیف نیز شده بود و نمی‌توانست غذا بخورد یا چیزی بنوشد. او فلج در تخت بود، در شرایطی بحرانی قرار داشت و در 22فوریه2003 درگذشت.

آقای هه پس از محکومیت به 17 سال زندان، تا سرحدِ مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت

در اوت2002، در عرض سه روز، تمرین‌کنندگان موفق شدند دو ویدئو درباره حقایق فالون گونگ را ازطریق تلویزیون کابلی در شهر شی‌نینگِ استان چینگهای و مناطق خاصی در منطقه لانژو، واقع در استان گانسو، پخش کنند. این برنامه نیم‌ساعته بود.

این پخش‌های تلویزیونی مقامات چینی را به‌شدت شوکه کرد. بسیاری از مردم بعد از مشاهده ویدئوها به حقیقت پشت آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ پی بردند. جیانگ زمین، دیکتاتور پیشین که آزار و شکنجه فالون گونگ را راه‌اندازی کرد، مهلت خاص و سختی را برای حل‌وفصل این مشکل داد که منجر به دستگیری پانزده تمرین‌کننده فالون گونگ شد و آقای هه در میان آنها بود.

مسئولان برای گرفتن اعتراف از این تمرین‌کنندگان از شکنجه استفاده کردند. در تاریخ 30دسامبر2002 محاکمه‌ای برای چهار تمرین‌کننده‌ که در این رویدادهای پخش تلویزیونی مشارکت داشتند، ازجمله آقای هه، برگزارشد و طی آن بسیاری از مردم شاهد علامت‌های مختلف ناشی از شکل‌های مختلف شکنجه روی بدن این تمرین‌کنندگان بودند.

دادگاه میانی شهر شی‌نینگ این افراد را به 7 تا 20 سال زندان محکوم کرد. آقای هه به‌ «جرم استفاده از سازمانی فرقه‌ای برای اختلال در اجرای قانون» به 11 سال زندان و به‌ «جرم ازبین بردن تجهیزات پخش تلویزیونی» به 9 سال حبس دیگر محکوم شد. به او دستور داده شد که درمجموع 17 سال در زندان باشد.

این تمرین‌کنندگان بلافاصله درخواست تجدیدنظر ارائه کردند.

آقای هه در شکایتش نوشت که فالون گونگ به مردم می‌آموزد نیک‌خواهی را تمرین کنند، این روش خیلی مورد احترام اداره کل ورزش کشور قرار دارد و در طول نمایشگاه چی‌گونگ و سلامتی پکن در سال‌های 1992 و 1993 مورد استقبال گرمی قرار گرفت. او در ادامه گفت که فالون گونگ یگانه «جایزه علوم فرامرزی» برتر را در نمایشگاه چی‌گونگ و سلامتی پکن در سال 1993 پکن از آن خود کرد و متن اصلی فالون گونگ، جوآن فالون، یکی از محبوب‌ترین کتاب‌هایی است که میلیون‌ها نفر در چین و سراسر جهان از آن بهره‌مند شده‌اند.

آقای هه اظهار کرد كه با پیروی از تعالیم این كتاب سعی کرده شخص خوبی باشد و در واقع این آموزه‌ها را در شغل خود نیز به کار گرفته است تا عملکرد حمل‌ونقل راه‌آهن را ارتقا بخشد.

آقای هه در این شکایت همچنین اشاره کرد که تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌دنبال روش‌هایی مسالمت‌آمیز برای روشن‌کردن حقایق فالون گونگ هستند، آن هم بر اساس حقی که در قانون اساسی جمهوری خلق چین تصریح شده است و روش نفوذ به تلویزیون نیز مبتنی بر قانون اساسی و روح کنوانسیون سازمان ملل درباره حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنی است. او در ادامه گفت که مطالب پخش‌شده طی نفوذ به تلویزیون همه واقعیت بود و آنچه درباره‌اش بحث شد حقیقت داشت.

در ژانویه سال 2003، دادگاه عالی خلق استان چینگهای حکم‌های اولیه را تأیید کرد. آقای هه بعداً در زندان هائومن در حوزۀ خودمختار هایبِی تبتی زندانی شد.

در آوریل2003 که بستگان آقای هه به ملاقات او در زندان رفتند، او هنوز بسیار سالم بود. با وجود این، خانواده‌اش در 28مه2003 اطلاعیه‌ای را دریافت کردند حاکی از اینكه او براثرِ سكته مغزی درگذشته است، اگرچه خانواده‌اش مشكوك بودند که این جریان یک حقه است.

در آن روز وقتی بستگان برای دریافت جسد آقای هه مراجعه کردند، متوجه خونِ اطراف بینی‌اش شدند و اینکه دست راستش زخم‌هایی به رنگ‌های سبز و بنفش دارد و لکه‌هایی که مانند نقاط تزریق است. پلیس خواستار «هزینه درمان» 30هزار یوآنی شد. اعضای خانواده از پرداخت آن خودداری کردند. آنها با مسئولان زندان مذاکره کردند و سرانجام مبلغ پانصد یوآن برای هزینه مراسم تدفین پرداخت کردند.

مادر و برادر بازداشت شدند و پدر براثرِ غم‌وغصه درگذشت

مادر آقای هه، خانم ژائو یولان، و برادر کوچکش، آقای هه وانژو، نیز به‌دلیل تمرین‌کردن فالون گونگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند.

در سال 2001 که مادر آقای هه به ملاقات او در اردوگاه کار اجباری چینگهای رفت تا آخرین آموزه‌های فالون گونگ را برایش ببرد، 40 روز بازداشت شد. مأموران اداره 610 خانه برادرش را در سال 2002 غارت کردند. پلیس بیش از 6000 یوآن پول نقدش را توقیف کرد. او بعداً به سه سال کار اجباری محکوم شد.

پس از اینکه آقای هه در سال 2003 تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت، پسرش که در یک آتش‌نشانی کار می‌کرد، به دستور رئیس اداره امنیت داخلی استان چینگهای به منطقه‌ای دوردست در بیرون شهر شی‌نینگ منتقل و سپس مجبور شد شغلش را ترک کند.

پدر سالخورده آقای هه، آقای هه شوآن، که حدود 80 سال داشت، در نهمین روز پس از سال نو قمری 2004 براثر استرس و غم‌وغصه درگذشت.

در اواسط شب 13مه2004، شش مأمور پلیس از دفتر امنیت داخلی شهرستان هوآنگ‌ژونگِ چینگهای و ادارات پلیس محلی به‌زور وارد منزل مادر آقای هه شدند و آنجا را غارت کردند.

او دستگیر و به‌زور سوار خودروی پلیس شد. درحالی که او را از ناحیه دست‌بندها می‌کشاندند، مچ دستانش براثرِ فشار دست‌بندها بریده و دستانش پر خون بود.

او پس از رسیدن به بازداشتگاه، سه تمرین‌کننده دیگرِ روستای‌شان را دید. پلیس در حال آماده‌شدن برای یادداشت‌برداری و ثبت سوابق آنها بود. روز بعد مأمور پلیسی آمد و از او پرسید که آیا هنوز فالون گونگ را تمرین می‌کند؟ او پاسخ مثبت داد و پلیس او را محکم لگد زد.

این چهار تمرین‌کننده قبل از اینکه 15 روز بعد با پرداخت جریمه 150یوآنی آزاد شوند، به مزرعه گندمی منتقل شدند تا علف‌های هرز آنجا را بکنند.

در سال 2015، مادر آقای هه از جیانگ زمین، رئیس سابق حزب کمونیست، به‌دلیل نقشش در آزار و شکنجه فالون گونگ، به دادگاه و دادستانی عالی خلق چین شکایت کرد.

گزارش‌های مرتبط:

برای چهار تمرین‌کننده دافا که در رویداد نفوذ به تلویزیون چینگهای مشارکت داشتند، به‌طور غیرقانونی حكم‌های سنگینی صادر شد

شرح آزار و شکنجه خانواده تمرین‌کننده آقای هه وانجی در استان چینگهای

تمرین‌کننده فالون دافا ژائو شیانگ‌ژونگ براثرِ آزار و شکنجه در اردوگاه کار اجباری زنان استان چینگهای درگذشت

تمرین‌کننده دافا هه وانجی از استان چینگهای تا سرحدِ مرگ شکنجه شد

شکایت تمرین‌کننده دافا هه وانجی که بعداً به‌دلیل مشارکت در پخش برنامه‌ای ازطریق نفوذ به تلویزیون، تا سرحدِ مرگ شکنجه شد

پانزده تمرین‌کننده پس از پخش تلویزیونی مربوط به روشنگری حقیقت در سال 2002 در استان گانسو، تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند

خانواده‌ای با تلفات زیاد ناشی از آزار و شکنجه: زن و شوهر تا سرحد مرگ شکنجه شدند، مادر بازداشت شد و پدر براثرِ غم‌وغصه درگذشت

تمرین‌کننده‌ای 72ساله با افکار و اعمال درست به دافا اعتبار می‌بخشد

تنظیم بیش از هفتاد پروندۀ حقوقی علیه جیانگ زمین از شهر شی‌نینگ، استان چینگ‌های

نفوذ به سیگنال‌های تلویزیونی در چین: نگاهی به مقاومت مسالمت‌آمیز تمرین‌کنندگان فالون گونگ در مقابل آزار و شکنجه