(Minghui.org) خانم لیو یاچینِ 69ساله، ساکن شهر سانهه در استان هبی، طی 22 سال گذشته دو بار و درمجموع هفت سال به اتهام تمرین فالون گونگ، محکوم شده است. فالون گونگ روشی معنوی است که از سال 1999 تحت آزار و شکنجه رژیم کمونیستی چین قرار گرفته است. او کتک خورد و مجبورش کردند زمان‌های طولانی روی چارپایه‌ای کوچک بنشیند درحالی‌که تحت بسیاری از شکل‌های دیگر شکنجه نیز قرار گرفت.
خانم لیو در 4دسامبر1996 تمرین فالون گونگ یا همان فالون دافا را آغاز کرد. او قبلاً به چند نوع بیماری مبتلا بود، از جمله پلورزی سلی، پلورال افیوژن، التهاب صفاق، التهاب لگن و سرطان روده بزرگ. بیش از ده سال زندگی تلخی داشت. مدت کوتاهی پس از شروع تمرین فالون گونگ، همه بیماری‌هایش ناپدید شد.
شکنجه‌ای که در این مقاله به تفصیل شرح داده شده، فقط نگاهی اجمالی به آزار و شکنجه بی‌رحمانه فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) است.
پنج ماه بازداشت
پس از اینکه حزب کمونیست چین آزار و شکنجه فالون گونگ را شروع کرد، خانم لیو، اهل شهر هگانگ در استان هیلونگ‌جیانگ، در 20فوریه2000 به‌منظور دادخواهی برای فالون گونگ به پکن رفت. او به‌محض رسیدن به آنجا دستگیر و به اداره ارتباطات شهر هگانگ در پکن منتقل شد درحالی‌که با سایر تمرین‌کنندگان در اتاقی بدون پنجره به هم زنجیر شده بودند. او اجازه نداشت از سرویس بهداشتی استفاده کند.
پس از اینکه او را به هگانگ برگرداندند، در اداره پلیس لولینشان حبسش کردند و در آنجا مجبور بود هر روز از صبح تا عصر با هر دو پا به‌حالت راست و مستقیم روی زمین بنشیند. او بعداً برای پنج ماه حبس به بازداشتگاه شماره یک هگانگ منتقل شد. همچنین 2000 یوآن از خانم لیو اخاذی کردند.
پس از آزادی خانم لیو، پلیس از او خواست هر روز به آنها گزارش دهد. وقتی او در این زمینه همکاری نکرد، مأموری به محل کارش رفت و از نزدیک او را زیر نظر گرفت.
محکومیت به چهار سال حبس
مأموران اداره پلیس شینجیان خانم لیو را مجدداً در 28آوریل2002 دستگیر کردند. او در غروب به بازداشتگاه شماره 2 هگانگ و بعداً به بازداشتگاه شماره 1 هگانگ منتقل شد و در آنجا دادگاه منطقه شینگ‌آن او را به 4 سال حبس محکوم کرد.
خانم لیو در اکتبر2002 به زندان زنان هیلونگ‌جیانگ منتقل شد. در معاینه جسمی‌اش مشخص شد که به سل مبتلا است. با این حال، نگهبانان بازداشتگاه، زندان را مجبور به پذیرش او کردند.
نگهبانان زندان خانم لیو را بازرسی و موهایش را کوتاه کردند تا تحقیرش کنند. سپس او و سایر زندانیان تازه‌وارد را به تیم آموزش منتقل کردند. هر روز در تیم آموزش، همه زندانیان مجبور بودند برای شستن صورت خود و استفاده از توالت در صف بمانند. آنها مجبور بودند تمام روز بنشینند و چمباتمه بزنند. وقتی خانم لیو نمی‌توانست چمباتمه بزند، رئیس تیم ضربات محکمی به پاهایش زد و او را با دست‌بند به لوله گرمایشی بست. یک زندانی خلافکار نیز به تحریک نگهبانانِ زندان او را مورد آزارواذیت قرار داد.
پس از اینکه خانم لیو مدتی در تیم آموزش بود، به بند شماره 7 منتقل شد. وقتی او و سایر تمرین‌کنندگان از انجام کار اجباری خودداری کردند، مجبور شدند روی چارپایه‌های کوچک بنشینند و شکنجه شوند.
ایستادن در فضای باز در سرمای یخبندان
تمرین‌کنندگان نه‌تنها یخ زده بودند، بلکه تمام روز گرسنه بودند. زمستان در هاربین بسیار سرد است. یک یک روز صبح در نوامبر2003، باد سرد یخبندان از سمت شمال سوت می‌کشید و غرش می‌کرد. خانم لیو و ده‌ها تمرین‌کننده دیگر را مجبور کردند در فضای باز بیرون از ساختمان زندان تا تاریکی هوا، با صورتشان رو به دیوار بایستند. خانم لیو شش روز متوالی و تمرین‌کننده دیگری هشت روز متوالی یخ زدند.
دستان در پشت دست‌بند زده شد و از دست‌بند آویزان شد
از 28ژوئیه تا نوامبر2004، خانم لیو و چند تمرین‌کننده تحت شکل‌های مختلفی از شکنجه قرار گرفتند. در طول روز، دستانشان را در پشتشان دست‌بند می‌زدند و به میله بالای تخت‌های دوطبقه آویزان می‌کردند. در شب، نگهبانان دستانشان را دور میله تخت پایینی تخت دوطبقه می‌پیچاندند درحالی‌که همچنان دست‌بند به دستانشان وصل بود.
بازآفرینی صحنه شکنجه: بستن دست‌ها با دست‌بند به میله بالایی تختی دوطبقه
بازآفرینی صحنه شکنجه: با دست‌بند بسته‌شدن دور میله تخت پایینی تختی دوطبقه
یک روز خانم لیو و چند تمرین‌کننده در مسیر بازگشت از کارگاه، از پوشیدن لباس‌های زندان و برچسب‌های نامشان خودداری کردند. نگهبانان دستانشان را در پشتشان دست‌بند زدند، درحالی‌که یک دستشان بالا و یک دستشان پایین بود، و در هوا آویزان کردند. این شکنجه باعث درد شدید و تورم در دستان این تمرین‌کنندگان شد. برخی از تمرین‌کنندگان نتوانستند این درد را تحمل کنند و تقریباً از هوش رفتند.
بازآفرینی صحنه شکنجه: دست‌ها با دست‌بند در پشت بسته شده و قربانی آویزان می‌شود.
در طول این چهار ماه، خانم لیو دو هفته در سلولی انفرادی محبوس بود. هر روز به او دست‌بند وصل و مجبور بود روی زمین سرد بنشیند. دو زندانی نیز با کلمات ناپسند به او توهین می‌کردند. پنجره‌های سلول با روزنامه پوشانده شده بود تا آزار و شکنجه از بیرون دیده نشود.
خانم لیو مدتی از خواب محروم بود. وقتی به خواب می‌رفت، نگهبانان زندان روی صورتش آب می‌ریختند. در اتاق رختشویی به دستانش در پشتش دست‌بند زدند و مجبورش کردند کل روز کنار دیوار بایستد. یکی از زندانیان سطل سطل روی زمین آب می‌ریخت تا اتاق مرطوب‌تر و سردتر شود.
دستگیری و بازداشت مجدد
خانم لیو پس از آزادی از زندان در سال 2006، به شهر سانهه در استان هبی رفت تا با پسرش زندگی کند.
در سال 2014، خانم لیو مجدداً به‌دلیل ایمیل‌کردن مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ برای مردم شهرش در هگانگ دستگیر شد. او دو ماه در بازداشت بود و با قرار وثیقه آزاد شد.
دومین محکومیت به حبس
یک روز در سال 2015 به خانم لیو دستور دادند به اداره پلیس شیانگ‌یانگ گزارش دهد. او نتوانست به آنجا برود چراکه همراه شوهرش برای درمان به هاینان، استانی جنوبی با فاصله تقریباً 5000کیلومتری از هگانگ، رفته بود. در نتیجه، پلیس اطلاعات او را به‌عنوان فردی تحت‌تعقیب در اینترنت منتشر کرد.
در 22ژوئیه2018، خانم لیو به هگانگ بازگشت تا دنبال مستمری بازنشستگی‌اش باشد که به‌اشتباه به حالت تعلیق درآمده بود. او در اتوبوس دستگیر و به بازداشتگاه شهر سانهه منتقل شد. شش روز بعد، به هگانگ برده شد و در بازداشتگاه شهر هگانگ حبس شد.
منگ شیانرونگ، دادستان دادستانی منطقه شینگ‌آن، بعداً خانم لیو را متهم کرد و پرونده او را به دادگاه ناحیه شینگان منتقل کرد که او را مجدداً به پرداخت 3هزار یوآن جریمه و سه سال حبس محکوم کرد.
خانم لیو به دادگاه میانی شهر هگانگ درخواست تجدیدنظر ارائه کرد و آن دادگاه حکم اولیه را تأیید کرد. خانم لیو پس از ده ماه حبس در بازداشتگاه زنان، به زندان زنان هیلونگ‌جیانگ منتقل شد.
نشستن روی چارپایه کوچک بیش از 50 روز
خانم لیو به‌محض ورود به زندان وارد «گروه تبدیل» شد. 5 زندانی مأمور شدند او را وادار به رهاکردن فالون گونگ کند.
وقتی خانم لیو از نوشتن اظهاریه انصراف از فالون گونگ امتناع کرد، زندانیان مجبورش کردند تا ساعت 2 بامداد روی چارپایه کوچکی بنشیند درحالی‌که باید هر دو پایش را کنار هم قرار می‌داد و هر دو دستش را روی پاهایش می‌گذاشت. هرگاه چشمانش را می‌بست رویش آب می‌پاشیدند. سپس او را حدود ساعت 4:30 صبح بیدار کرده و در غذاخوردن و استفاده از توالت نیز محدودش کردند. این شکنجه بیش از 50 روز ادامه داشت.
بازآفرینی صحنه شکنجه: نشستن روی چارپایه کوچک برای زمان‌های طولانی
ضرب‌وشتم از سوی زندانیان
در صبح 17ژانویه2021، یک تمرین‌کننده فالون گونگ 76ساله، خانم ژانگ کویهوا، که در همان سلول خانم لیو حبس بود، به‌دلیل خودداری از نوشتن اظهارات افتراآمیز علیه فالون گونگ مورد آزارواذیت زبانی قرار گرفت و کتک خورد.
خانم لیو برای دلداری‌دادن به خانم ژانگ چند کلمه‌ای با او صحبت کرد و رئیس زندانیان گائو ونتائو او را مورد سرزنش قرار داد. سایر زندانیان، درست مقابل دوربین نظارتی، با مشت و سیلی به صورتش زدند. وقتی نگهبان تائو شوپینگ آن را دید، به زندانی یانگ شو لبخند زد و از او خواست که خانم لیو را در راهرو کتک بزند که دوربینی در آنجا وجود نداشت.
این شکنجه باعث کبودی‌ها و درد شدیدی در قفسه سینه خانم لیو شد. او برای بلندشدن باید نردبان تخت را می‌گرفت و بیش از 20 روز طول کشید که بهبود یابد.
گزارش مرتبط:
خانم لیو یاچین چهار سال بدرفتاری و شکنجه در زندان زنان هیلونگ‌جیانگ را بازگو می‌کند
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
