(Minghui.org) (ادامه از قسمت ۱)
از آنجا که سلسله‌های مختلف رنگهای مختلف را ترجیح می‌دادند، نمی‌توان ادعا کرد که قرمز رنگ سنتی برای جشن و شادی است. سلسله شانگ مثال نقض خوبی است. در آن زمان، مردم قرمز را رنگ خون و مرگ می‌دانستند و آن را به مراسم خاکسپاری اختصاص می‌دادند.
رنگ لباس عروس در دوران باستان نیز متفاوت بود. بسته به دوران می‌توانست سیاه، سفید، سبز، قرمز یا سایر رنگ‌ها باشد. در دوران قدیم به‌ندرت اتفاق می‌افتاد که عروس و داماد در روز عروسی خود مانند امروز قرمز بپوشند. حتی اگر از رنگ قرمز استفاده می‌شد، فقط یکی از آنها می‌پوشید نه هر دو. به این دلیل که زن و مرد متفاوت هستند و مردم قدیم در این باره بسیار محتاط بودند.
مثال دیگر، اشعار دوبیتی است که به‌عنوان آویز تزئینی سال نو چینی استفاده می‌شود. آنها قبل از تبدیل شدن به چیزی که امروز می‌بینیم، تاریخ طولانی را پشت سر گذاشته‌اند. در ابتدا، کاغذ قرمز برای زمینه این اشعار استفاده نمی‌شد و برخی از کشورهای آسیایی که تحت تأثیر چین باستان بوده‌اند، هنوز هم سنت‌های قدیمی را دنبال می‌کنند. به‌عنوان مثال، اشعار تزئینی در کره جنوبی اغلب کلمات با رنگ سیاه روی کاغذ سفید است.
در چین، مردم در سلسلۀ مینگ از کاغذ قرمز برای اشعار تزئینی استفاده می‌کردند. دانشمندان در آن زمان تمایل داشتند کاغذ قرمز روشن را انتخاب کنند. از نظر رنگ شناسی، چنین رنگی فقط به‌منظور تزئین عمل می‌کند.
با آمدن سلسله چینگ، مردم دیگر از کاغذ قرمز برای اشعار دوبیتی تزئینی استفاده نکردند. به گفته چینگ بای لی چائو، دوبیتی‌های تزئینی موجود در کاخ توسط دانشمندان امپراتوری (هانلین) روی ابریشم سفید نوشته می‌شد. برخی از مردم هنگام بازدید از شهر ممنوعه، غافلگیر شدند که دیدند اشعار تزئینی آنطور که فکر می‌کردند روی کاغذ قرمز نوشته نشده است.
علاوه بر این، در محیط‌های سنتی مذهبی مانند معابد قدیمی، اشعار تزئینی معمولاً روی کاغذ زرد روشن نوشته می‌شد نه قرمز.
یک رنگ تابو
از کتابهای تاریخ، می‌توان دریافت که قرمز در همه اعصار رنگ مورد علاقه نبود. قرمز روشن که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرد به‌ویژه در فرایند رنگرزی باستان به‌ندرت دیده می شد. اگرچه در برخی از آداب و رسوم عامیانه رنگ قرمز لحاظ می‌شد، اما در برخی شرایط نیز به‌عنوان یک تابو تلقی می‌شد.
برخی از فرهنگ‌های عامه ادعا می‌کردند که کیف پول نمی‌تواند قرمز باشد. وگرنه، ممکن است شخص پول از دست بدهد. انواع تفسیرها وجود دارد. برخی به نظریه پنج عنصر استناد کردند که می‌گوید آتش (قرمز) فلز (پول) را شکست می‌دهد. برخی مربوط به حسابداری است که در آن کسری حساب معمولاً با رنگ قرمز مشخص شده است.
حتی استادان فنگ شویی با قرار دادن بیش از حد اشیاء یا تصاویر به رنگ قرمز در محل زندگی مخالف هستند، زیرا انجام این کار ممکن است تعادل پنج عنصر را مختل کند. بسیاری از روانشناسان در خصوص رنگ قرمز محتاط هستند زیرا وجود بیش از حد رنگ قرمز باعث ایجاد تحریک می‌شود. برخی از پزشکان با قرمز به‌عنوان رنگ اصلی در دکوراسیون مخالف هستند زیرا ممکن است منجر به خستگی بصری و سایر بیماری‌ها شود.
چنین احتیاطی در خصوص رنگ قرمز به زندگی روزانه نیز گسترش یافته است. علائم ترافیک و جاده‌ای که با رنگ قرمز مشخص شده‌اند اغلب با توقف یا خطر مرتبط هستند. در طبیعت، گیاهان و به ویژه حیوانات با رنگ قرمز احتمالاً سمی هستند.
در ادبیات نیز شرایط مشابهی وجود دارد. در چین ضرب‌المثلی می‌گفت که حروف قرمز ممکن است بدشگون باشند. در حقیقت، نامه‌های جدایی اغلب با رنگ قرمز نوشته می‌شوند.
این سنت به تاریخ نیز برمی‌گردد. در زمان‌های قدیم، مقامات دولتی اغلب نام افرادی را که محکوم به اعدام بودند با رنگ قرمز ثبت می‌کردند. گفته می‌شد که خدای جهنم برای بررسی نام افرادی که می‌میرند اغلب از قلم قرمز استفاده می‌کند.
برخی از فرهنگ‌های عامه می‌گویند رنگ قرمز با ارواح ارتباط دارد. در نتیجه، برخی از سالمندان مخالف هستند که افراد در شب لباس قرمز بپوشند. ما نمی‌دانیم که آیا چنین است یا خیر. اما این چیزی را مطرح می‌کند که بسیاری از مردم از آن بی‌خبر هستند - بسیاری از ارواح توصیف شده در کتابهای چینی باستان قرمز بودند.
فای‌یوان ژولین، کتاب بودیستی از سلسله تانگ، روحی را توصیف کرد که «قرمز و بلند» بود. لینگ گوی ژی، کتابی از سلسله جین، همچنین از «شبح قرمز رنگی به بلندی ۳ متر» یاد کرده است. لون هِنگ، کتابی از سلسله هان، نیز نوشت: «افرادی که ارواح را می‌بینند اغلب می‌گویند [ارواح] قرمز هستند.»
علاوه بر این، به‌نظر می‌رسد که ارواح نیز دوست دارند لباس قرمز بپوشند. تایپینگ گوانگجی (تاریخچه گسترده دوران تایپینگ) داستانی را ثبت کرد که در آن مردی توسط بیش از 400 شبح احاطه شده بود: «همه آنها لباس قرمز پوشیده بودند و قد آنها بیش از ۶ متر بود هنگامی که شخص جملات تائوئیستی را خواند، ارواح متوجه شدند که او درستکار است و آنجا را ترک کردند.»
علاوه بر لباس، سلاح‌های ارواح نیز اغلب قرمز هستند. لون هنگ نوشت که «شبح‌ها و سموم یک رنگ هستند» و «هر دو تیر و کمان (که توسط ارواح استفاده می‌شود) قرمز هستند.»
بر خلاف آنچه در فرهنگ حزب کمونیست چین نشان داده می‌شود، رنگ قرمز در زمان‌های قدیم در چین چندان محبوب نبود. البته، قرمز به‌عنوان یک رنگ خودش نباید مورد تبعیض قرار بگیرد. علاوه بر این، آنچه در اینجا بحث کردیم محدود به سطح بشری است. در بعُدهای دیگر از جمله جهان الهی، رنگ قرمز می‌تواند معنای کاملاً متفاوتی داشته باشد.
(ادامه دارد)
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
مجموعه فرهنگ سنتی
