(Minghui.org) از زمانی که وب‌سایت مینگهویی در 25ژوئن1999 راه‌‌اندازی شد، راه درازی را پیموده است. داوطلبان آن تلاش زیادی کردهاند تا آن را در بیش از 8180 روز (بیش از 196هزار ساعت) از سفرش بدون مشکل اداره کنند.
در میان داوطلبان مینگهویی، تمرین‌کنندگانی در خارج از چین و همچنین همکارانی در چین هستند که با جمع‌آوری اطلاعات دربارۀ آزار و شکنجه فالون دافا، جان خود را به‌خطر‌‌انداخته‌اند. فداکاری و تعهد آنها مینگهویی را قادر ساخته تا مأموریت مقدس خود را انجام دهد. به‌عنوان بستری برای تمرین‌کنندگان برای به اشتراک گذاشتن تجربیات تزکیه باشد و به‌عنوان جامع‌ترین، به‌موقع‌ترین و مهمترین منبع برای همه امور مرتبط با فالون گونگ عمل کند.
استاد بیان کردند: «نقش وب‌سایت مینگهویی در روشنگری حقیقت قابل جایگزین شدن نیست. آن مهمترین پنجره‌ای است که از آن طریق حقیقت دربارۀ آزار و شکنجه و وضعیت کلیِ دافا و اعتباربخشیِ مریدان دافا به فا را در‌می‌یابیم.» («آموزش فا در کنفرانس فای غربی 2004 ایالات متحده)
بنابراین، داوطلبان مینگهویی هرگز در جمع‌آوری اطلاعات دست اول درباره آزار و شکنجه و ایجاد محتوای اصلی دربارۀ فالون دافا کوتاهی نکرده‌اند. آنها بر انواع دشواری‌ها غلبه کردهاند و در دستیابی به رسالت مینگهویی ثبات قدم داشته‌‌اند.
مینگهویی علاوه بر خدمت به تمرین‌کنندگان، برای افراد عادی نیز مقالاتی منتشر می‌کند و شکل‌های مختلفی از مطالب روشنگری حقیقت را گردآوری می‌کند. اما این اغلب مورد بی‌توجهی تمرین‌کنندگان خارج از چین قرار گرفته است.
در واقع، به جز هفته‌نامه مینگهویی، که به تمرین‌کنندگانی که هنوز قادر به دسترسی به مینگهویی نیستند، خدمات می‌دهد، بیشتر مطالبی که تمرین‌کنندگان در چین برای روشنگری حقایق استفاده می‌کنند، محصولات مینگهویی است، از جمله مجلات، روزنامه، جزوات، فلایر‌ها، تقویم‌ها، تبریکات سال نو و اشیاء کوچک مانند یادبود دافا. در نتیجه، نقش مینگهویی در چشم تمرین‌کنندگان در چین بی‌حد است.
مینگهویی و مردم عادی
بسیاری از تمرین‌کنندگان خارج از چین و ده‌ها‌هزار تمرین‌کننده که در سال‌های اخیر از چین به کشورهای دیگر مهاجرت کردهاند، دربارۀ محتوا و نقش مینگهویی روشن نیستند. برخی مینگهویی را صرفاً منبعی رایگان با مقالات تبادل تجربه و اخبار آزار و شکنجه می‌دانند. آنها به میل خود از محتوای مینگهویی در پروژه‌های‌شان استفاده می‌کنند بدون اینکه اعتباری به مینگهویی بدهند. در ذهن آنها، مسائل و پروژه‌های خودشان از همه مهمترین است.
البته، برخی از تمرین‌کنندگان نیز احساس می‌کنند محتوای مینگهویی برای افراد عادی قابل ارائه یا مناسب نیست. به‌دلیل تصورات مختلفی که دارند، دوست دارند دربارۀ امور روزمره مردم صحبت کنند تا توجه آنها را جلب کنند. درست است که مینگهویی محتوای غیر مرتبط با فالون دافا را منتشر نمی‌کند. در حالی که رسانه‌هایی مانند اپک تایمز ممکن است محتوای روزمره جامعه را که توسط تمرین‌کنندگان گردآوری یا نوشته شده است منتشر کنند، چنین محتوایی نباید به مقالات یا محصولات مینگهویی اضافه شود.
مقالات و محصولات منتشر شده در مینگهویی برای تمرین‌کنندگان در سرزمین اصلی چین کاملاً رایگان است. تمرین‌کنندگان می‌توانند از محتوای مینگهویی برای نجات افراد استفاده کنند. در این میان، امیدواریم تمرین‌کنندگان، به‌ویژه آنهایی که خارج از چین هستند، بتوانند ملاحظۀ مینگهویی و داوطلبان آن را بکنند.
بر اساس مشاهدات من، داوطلبان مینگهویی تحت تأثیر شدید حجم عظیم کار مورد نیاز برای ایجاد محتوای دست‌اول هستند. به این ترتیب، آنها تشخیص می‌دهند که اینجا فضایی برای پیشرفت وجود دارد. به‌طور خاص‌تر، آنها امیدوارند که در تبلیغ مینگهویی بهتر عمل کنند، درست مانند شرکت‌های شن یون که نمایش‌های خود را تبلیغ می‌کنند.
تا آنجایی که می‌دانم، ویراستاران مینگهویی همه تمرین‌کنندگان قدیمی هستند که انواع آزمون‌‌ها را پشت سر گذاشته‌اند، خواه در نشریات، مجلات، کتاب‌ها، رادیو، سایت‌های فرعی مختلف یا درسایت‌های مینگهویی به زبان‌های دیگر کار کنند. روزهای متوالی آنها در پشت صحنه کار می‌کنند و واقعاً از یادآوری‌ها، بازخوردها و انتقادات سایر تمرین‌کنندگان قدردانی می‌کنند، که انگیزه‌ای برای آنها به‌منظور بهتر شدن در کار مینگهویی و تزکیه خودشان می‌شود. این به نوبه خود مینگهویی را به منبع بهتر و کارآمدتر و نیروگاهی برای نجات مردم تبدیل می‌کند.
به مینگهویی دستور داده شد که محتوای روزمره منتشر نکند از جمله مقالات نوشته شده توسط تمرین‌کنندگان که برای افراد عادی در نظر گرفته شده است. حتی تعداد کمی از مقالات نظر شخص ثالث منتشرشده در مینگهویی، به احتمال بسیار زیاد در آینده از آرشیو دائمی مینگهویی حذف خواهد شد. این واقعیت که مینگهویی محتوای روزمره را منتشر نمی‌کند نباید بهانه‌ای برای تمرین‌کنندگان شود تا به این نتیجه برسند که محتوای مینگهویی برای افراد عادی مناسب نیست یا توسط افراد عادی پذیرفته نمی‌شود.
نکته پایانی این است که ما نمی‌توانیم مستقیماً درباره فالون گونگ صحبت نکنیم یا به محتوای مینگهویی اشاره نکنیم، فقط به این دلیل که برخی از مردم عادی محتوای مینگهویی را دوست ندارند. برعکس، این امر مستلزم آن است که مریدان دافا از نیکخواهی و خرد خود برای نجات مردم استفاده کنند. باید برای کمک به مردم عادی احساس فوریت کنیم. از این گذشته، بدون توجه به اینکه مردم عادی چقدر در زندگی راحت خود راضی هستند، اگر نتوانند شرارت ح‌ک‌چ را تشخیص دهند و درک نکنند که «فالون دافا خوب است» و «حقیقت، نیکخواهی، بردباری خوب است» آینده‌ای نخواهند داشت. بنابراین، ما نمی‌توانیم از روشنگری حقایق اساسی که باید به همه اطلاع داده شود، اجتناب کنیم، زیرا باید به همه مردم فرصت داده شود تا آیندۀ خود را انتخاب کنند. البته، نحوۀ روشنگری حقایق اساسی و انجام خوب آن، نیازمند داشتن ذهنی درست و نگرشی صادقانه (یعنی وضعیت خوب تزکیه) است، درست مانند هر کاری که انجام می‌دهیم. به‌علاوه، ما باید برخی از مهارت‌های مرتبط را بیاموزیم و به آن تسلط پیدا کنیم.
اعتباردادن به مینگهویی به جای سرقت ادبی
دیده‌ایم که بسیاری از تمرین‌کنندگان به مقدار زیادی از محتوای مینگهویی، از جمله مقاله‌ها، مطالب روشنگری حقیقت، گزارش‌های داده‌ها، و تبریک‌ها را در کانال‌های رسانه‌ای مستقل، وب‌سایت‌ها، کتاب‌ها یا حتی مقالات دانشگاهی‌شان اشاره و استناد می‌کنند. اما قبل از انتشار محتوای مینگهویی در پلتفرم خود، هرگز نامی از مینگهویی و همکاران مینگهویی نمی‌آورند. به این ترتیب، مخاطبان آنها هرگز نمی‌دانند که ایجاد‌کننده آن محتوای اصلی مینگهویی است.
برخی از این پلتفرم‌هایی که توسط تمرین‌کنندگان اداره می‌شوند، پروژه‌های روشنگری حقیقت غیرانتفاعی هستند. اما برخی هستند که نهادهای انتفاعی هستند که مینگهویی را به منبعی رایگان برای عملیات روزانه، منافع و دستاوردهای خود تبدیل کردهاند. برخی از تمرین‌کنندگان فهرستی از حدود 120هزار عامل کلیدی [آزار و شکنجه] را که مینگهویی برای جمع‌آوری آن سال‌ها وقت صرف کرده است، گرفته و آن را به نام پروژه‌های دیگر به دولت‌های مختلف ارائه کردهاند و سپس برای آن به‌طور برجسته‌ای گزارش تهیه کردهاند. چنین عملی ممکن است «خیلی بدیهی» باشد و شاید قصد بدی نداشته باشد، اما این کارشان وجود مینگهویی را انکار کرده و مانع از دستیابی آن به مخاطبان گسترده‌تر شده است.
سناریوی رایج دیگر این است. بعد از اینکه مینگهویی مقالات خود را هر نیمه شب منتشر می‌کند، مقالات خوب توسط تمرین‌کنندگان در پروژه‌های رسانه‌ای مختلف بلافاصله به سرقت می‌رود. آنها نام همکاران مینگهویی را حذف می‌کنند و نام خود را به‌عنوان نویسندگان یا منابع مقالات اضافه می‌کنند. سپس از این مقالات برای تبلیغ رسانه‌های خود استفاده می‌کنند.
چنین سرقت ادبی، اخلاق روزنامه‌نگاری را در جامعه عادی نقض می‌کند، که در آن رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها منبع مقالات خود را به وضوح مشخص می‌کنند. زمانی که محتوای آن توسط پروژه‌های دیگر تجدید چاپ می‌شود، باید به مینگهویی اعتبار داده شود. اما تمرین‌کنندگان فوق‌الذکر نتوانسته‌اند این کار را انجام دهند. سرقت ادبی آنها بیشتر مقالات، گزارش‌ها و مطالب مینگهویی را به «محتوای دست‌اول» منتشرشده توسط رسانه‌ها، وب‌سایت‌ها یا پروژه‌های دیگر آنها تبدیل کرده است.
سازماندهی، گردآوری و انتشار اطلاعات دست اول دربارۀ آزار و شکنجه و سایر محتوای اولیه، زمان و تلاش زیادی را برای داوطلبان مینگهویی می‌طلبد. مخصوصاً مصداق آن در تعطیلات است که ویراستاران مینگهویی برای مرتب‌کردن و انتشار تبریکات بی‌وقفه کار می‌کنند. اما به‌محض اینکه مقالات مینگهویی منتشر می‌شوند، در رسانه‌های دیگری که توسط تمرین‌کنندگان اداره می‌شوند، به «اخبار فوری»، «مقالات ویژه» یا «پوشش ویژه» تبدیل می‌شوند، که مینگهویی را امری مسلم و بدیهی می‌دانند و از محتوای آن بدون ذکر اعتبار استفاده می‌کنند. زمانی که ویراستاران مینگهویی آماده گردآوری مجلات، کتاب‌ها یا انواع دیگر محصولات هستند، محتوا قبلاً در آن پلتفرم‌های تحت مدیریت تمرین‌کنندگان پست شده است. در نتیجه، محصولات مختلف مینگهویی بر اساس محتوای اصلی ما ممکن است حتی در نظر خوانندگان تکراری یا اضافی به‌نظر برسند.
بنابراین، سازنده محتوای اصلی در نهایت مجبور به رقابت با کسانی است که چنین محتوایی را مجدداً چاپ می‌کنند بدون اینکه اعتباری به اولی بدهد. آیا سرقت ادبی در جامعه تزکیه‌کنندگانی که از اصول حقیقت، نیکخواهی و بردباری پیروی می‌کنند، جایگاهی دارد؟ اگر دیگران را در نظر بگیریم و خود را به جای آنها بگذاریم، چه جوابی خواهیم داشت؟
مطالب بالا مشاهدات من است و فقط می‌خواستم این موضوع را مطرح کنم. اگر مطلب نامناسب یا نامشخص است عذرخواهی می‌کنم. درست است که ما مریدان دافا به‌عنوان بدنی واحد با هم کار می‌کنیم، اما پروژه‌های ما به‌طور مستقل اجرا می‌شوند. فکر می‌کنم تمرین‌کنندگان در آینده در مکان‌ها و قلمروهای مختلفی قرار خواهند گرفت. بالاخره در بهشت کمونیسم وجود ندارد.
در پایان، می‌خواهم از تمرین‌کنندگان، چه در چین و چه در خارج از کشور، به‌خاطر تعهد و حمایتشان از مینگهویی در بیش از بیست سال گذشته تشکر کنم. بدون فالون دافا، مینگهویی وجود ندارد. آزار و شکنجه فقط می‌تواند مریدان دافا را تزلزل‌ناپذیرتر کند.
تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. هنگام چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری، لطفاً عنوان اصلی و لینک مقاله را ذکر کنید.
مجموعه رشد و اصلاح خود
