(Minghui.org) پارلمان کانادا در 22 فوریه با تصویب طرحی، آزار و اذیت اویغورها به‌دست حزب کمونیست چین را به‌عنوان نسل کشی تعیین کرد. در این طرح از نخست وزیر جاستین ترودو خواسته شد تا علیه این قساوت اقدامی انجام دهد.
این طرح در 18فوریه توسط مایکل چونگ از حزب محافظه‌کار مخالف مطرح شد. گرچه ترودو و کابینه او به این طرح رأی ممتنع دادند، اما به‌طور گسترده ازسوی حزب بلوک کبکی، حزب دموکرات جدید، حزب سبز و حزب لیبرال با تصویب 266-0 در مجلس عوام مورد حمایت قرار گرفت.
به‌انجام‌رساندن مسئولیت‌ها
استفان برگرون، سخنگوی حزب بلوک کبکی در امور خارجه، در 18فوریه2021 این طرح را توضیح می‌دهد.
در جریان مناظره‌ای در 18فوریه، استفان برگرون، سخنگوی حزب بلوک کبکی در امور خارجه، گفت که حزب کمونیست (ح‌ک‌چ) از ابتدای سال 2000 نقض حقوق بشر علیه تعدادی از گروه‌ها را افزایش داده است.
او اظهار کرد: «در پایان جنگ جهانی دوم، جهان با کمال تعجب به آنچه در اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها اتفاق افتاد، آگاه شد. پس از این حوادث چشمگیر، یکی از اولین کنوانسیون‌ها – اگر اولین نباشد- که توسط سازمان ملل تازه‌تأسیس اتخاذ شد، برای پیشگیری و سرکوب نسل‌کشی بود که کانادا در سال 1952 تصویب کرد و بنابراین انجام تعهداتی را ملزم می‌کند. این کنوانسیون تعریف می‌کند که نسل‌کشی شامل چه چیز‌هایی می‌شود و کافی است که فقط یک وضعیت درخصوص مسئله نسل‌کشی مشاهده شود.»
او افزود: «اما، ما در اینجا درباره اردوگاه‌های كار اجباری، تجاوز به عنف، جدا كردن كودكان از خانواده‌هایشان، كار اجباری، کنترل و نظارت و عقیم‌سازی گسترده، همه حالت‌های گفته‌شده در كنوانسیون صحبت می‌كنیم.»
کنوانسیونِ نسل‌کشی که در وب‌سایت سازمان ملل موجود است، در دسامبر1948 تصویب شد و تا ژانویه 2019 دارای 150 کشور عضو است.
اصطلاح نسل‌کشی به‌طور دقیق‌تر، در ماده دوم کنوانسیون نسل‌کشی تعریف شده است:
نسل‌کشی به معنای هر یک از اقدامات زیر است که با هدف از‌بین‌بردن، به‌طور کامل یا بخشی از یک گروه ملی، قومی، نژادی یا مذهبی انجام شده است، ازقبیل:
(الف) كشتن اعضای گروه؛
(ب) ایجاد صدمه جدی جسمی یا روانی به اعضای گروه؛
(ج) تحمیل‌کردن عمدی شرایطی برای زندگی گروه به‌منظور اینکه به تخریب فیزیکی آن به‌طور کامل یا جزئی منجر شود.
(د) اعمال اقدامات بیشگیری به‌منظور جلوگیری از تولد در گروه؛
(ه) انتقال اجباری کودکان این گروه به گروهی دیگر.
برگرون گفت که برخی افراد اردوگاه‌های کار اجباری ح‌ک‌چ را «اردوگاه‌های کار سخت» می‌نامند، اصطلاحی که او احساس می‌کند بی‌رحمی را نادیده گرفته است. انگار در بخش ورودی آشویتس و سایر اردوگاه‌های کار اجباری عبارت «کار شما را آزاد می‌کند» را به شما بگویند. در حقیقت، حوادث وحشتناکی از جمله تجاوز، جدایی کودکان از خانواده‌ها، کار برده‌وار، کنترل و نظارت و موارد دیگر در آنجا اتفاق افتاده بود.
برداشت اجباری اعضای بدن
برگرون گفت كه وزیر امور خارجه كانادا یك بار اظهار داشت كه واقعیت‌های گفته شده در بالا «به اندازه كافی مستند نیستند» و چین كمونیست باید به یک مأموریت بین‌المللی مستقل اجازه دهد تا به آنجا بروند و این موضوع را مستند كنند. او افزود: «این استدلال اصلاً منطقی نیست، زیرا هم اتحادیه اروپا و هم ایالات متحده، تردید نمی‌كنند كه درباره نسل‌كشی صحبت كنند، حتی اگر تعدادی از سازمان‌های بین‌المللی به آن اشاره نکند.»
پارلمان اروپا گزارشی با عنوان «برداشت اعضای بدن در چین» را در سال 2016 منتشر کرد. با استناد به مصوبه پارلمان اروپا در دسامبر2013، گفت كه »اهداف اصلی این عمل [برداشت اجباری اعضای بدن] تمرین‌كنندگان فالون گونگ و همچنین گروه‌های اقلیت مذهبی و قومی هستند.»
برگرون افزود که كنگره آمریكا نیز از این موضوع آگاه است. دولت‌های فعلی و سابق ایالات متحده هردو از آن به‌عنوان نسل‌کشی یاد کردند. علاوه‌بر این، ح‌ک‌چ رسانه‌های غربی را درخصوص این موضوع ساکت کرده است. پس از گزارش بی‌بی‌سی درباره نسل‌کشی در چین، مقامات ح‌ک‌چ گسترش اخبار در چین را محدود کردند.
انجام اقدامات
الیزابت می، رهبر پیشین حزب سبزها، بیانیه‌ای را در این مناظره قرائت کرد. او از پارلمان کانادا خواست که بدرفتاری در چین را جدی بگیرد. او گفت که تمرین‌کنندگان فالون گونگ موضوع برداشت اجباری اعضای بدن و آزار و شکنجه، همچنین لیست عاملان اصلی را مطرح کرده‌اند. او گفت كه قانون مگنیتسكی باید مورد استفاده قرار گیرد تا آنها پاسخگو باشند.
برگرون همچنین امیدوار است که کابینه به این موضوع توجه کند. او توضیح داد: «همكاران همه احزاب، از جمله لیبرال‌ها، در یک كمیته پارلمانی تشخیص داده‌اند كه واقعاً نسل‌كشی توسط چین علیه جمعیت اویغور انجام شده است.» به‌عنوان مثال، الکسیس برونل-دوسپی و سایر اعضای پارلمان کانادا نامه سرگشاده‌ای تحت عنوان «بازی‌های شرم‌آور» را امضاء کردند که در آن از کمیته بین‌المللی المپیک خواسته شد تا بازی‌های زمستانی را به سال 2022 منتقل کند.
او اضافه کرد:«اگر جمهوری خلق چین به یاوه‌گویی‌های حاکی از نسل‌کشی... ادامه دهد، وزیر منتظر چه چیزی است تا سرانجام واقعیت را درباره آنچه می‌داند که در چین اتفاق می‌افتد، بگوید و سرانجام موضع اتخاذ‌شده توسط همکارانش را بازگو کند؟»
برگرون توضیح داد: «چه چیزی از تجربه جنگ جهانی دوم آموخته‌ایم؟ با وجود کنوانسیونی که توسط سازمان ملل تصویب شد، ما با چشمان بسته شاهد نسل‌کشی رواندایی‌ها بودیم. با وجود این کنوانسیون، ما با چشمان بسته شاهد نسل‌کشی در بوسنی و هرزگوین بودیم. آیا می‌خواهیم شاهد یک نسل‌کشی دیگر با چشم بسته باشیم، پس از این واقعیت واکنش نشان دهیم و به خود بگوییم که چقدر تأسف‌آور است؟ می‌توانیم آن را ببینیم، وقت آن است که دست به عمل بزنیم!»
