(Minghui.org) مرد 66 ساله‌ای در شهر جینژو، استان لیائونینگ در 19مارس2021 برای گذراندن یک دوره حبس شش ساله به‌خاطر تمرین فالون گونگ، به زندان پانجین منتقل شد. فالون گونگ یک تمرین معنوی و مدیتیشن است که به از سال 1999 توسط رژیم کمونیستی چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.

آقای لیو وانشنگ در 23آوریل2020 به دلیل صحبت با مردم دربارۀ فالون گونگ در یک ایستگاه اتوبوس دستگیر شد. پلیس خانه او را غارت و دستگاه پخش صوت و سایر وسایل شخصی‌اش را توقیف کرد.

او قبل از اینکه در 30سپتامبر2020 به شش سال حبس و پرداخت جریمه 10هزار یوآنی محکوم شود، در 4سپتامبر از طریق یک کنفرانس ویدیویی توسط دادگاه شهر لینگهای در داخل بازداشتگاه شهر جینژو محاکمه شد.

آزار و شکنجه گذشته

آقای لیو تمرین فالون گونگ را در ژوئیه 1996 شروع کرد. او به‌خاطر بهبود سردرد، روماتیسم و بیماری قلبی‌اش به این تمرین اعتبار می‌بخشد. پیش از آخرین محکومیتش، هفت بار دستگیر و یک دوره اردوگاه کار اجباری برایش صادر شده است.

دستگیری و بازداشت

آقای لیو دو بار در ماه ژوئیه و سپتامبر1999 دستگیر و هر بار 15 روز بازداشت شد.

او مجدداً در سال 2001 دستگیر شد. پلیس او را به اتاق خالی منتقل کرد و در آنجا دست چپش را پشت کمرش پیچاند تا به دست راستش که از روی شانه راست پایین آمده دستبند بزند (نگاه کنید به تصویر زیر). پلیس کنار آن نشسته بود و از دیدن آقای لیو که به شدت از درد شدید رنج می‌برد لذت می‌برد. این شکنجه یک ساعت طول کشید.

بازآفرینی شکنجه: دستبندزدن دست پشت کمر

بعد از اینکه آقای لیو به بازداشتگاه محلی منتقل شد، زندانیان اغلب او را کتک و گاهی با آرنج به کمرش ضربه می‌زدند. درد شدید باعث شد آقای لیو روی زمین بیفتد و دور خودش بچرخد. پلیس او را به مدت 43 روز در بازداشت نگه داشت و 30000 یوان از او اخاذی کرد.

شکنجه شدن در اردوگاه کار اجباری

آقای لیو برای چهارمین بار هنگام بازگشت به خانه در شامگاه 15آوریل2004 دستگیر شد. پلیس خانه‌اش را غارت و از او بازجویی کرد. سه روز بعد، به سه سال حبس در اردوگاه کار اجباری شهر جینژو محکوم شد.

به محض ورودش به اردوگاه کار اجباری، مأموران او را در حالت عقاب پهن قراردادند و چهاردست و پای او را به تخت بستند. او به هیچ وجه قادر به حرکت نبود، چه رسد به اینکه بدن خود را برگرداند. او یک ماه به تخت بسته شد.

بازآفرینی صحنه شکنجه: بستن به تخت

مأموران پس از شکنجه اولیه‌اش، دو زندانی را موظف کردند تا آقای لیو را زیر نظر بگیرند و از گفتگویش با دیگران جلوگیری کنند. او مجبور شد هر روز ساعت 5 صبح بلند شود و سپس تا ساعت 10 شب روی چهارپایه کوچک به عرض 4 اینچ، طول 12 اینچ و ارتفاع 6 اینچ بنشیند. این شکنجه درد سختی در باسنش ایجاد کرد. شب‌ها زندانیان او را هنگام خواب به تخت می‌بستند و شکنجه‌‌های در حالت نشسته روز بعد تکرار می‌شدند. هر وقت آقای لیو با زندانیان همکاری نمی‌کرد، آنها او را کتک می‌زدند و او را آزار می‌دادند.

بازآفرینی صحنه شکنجه: نشستن روی یک چهارپایه کوچک بدون حرکت

وقتی آقای لیو بعداً در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غدا زد، مأموران او را با خمیر ذرت بسیار شور تحت خوراندن اجباری قرار دادند. رئیس کلینیک اردوگاه کار اجباری در کناری ایستاد و به نگهبانان و زندانیان گفت: «اشکالی ندارد. او را نمی‌کشد.»

مأموران در یک دور شکنجه شدید، آقای لیو را مجبور به رهاکردن فالون گونگ کردند، مأموران پاهای او را در حالت ضربدری بستند، دستانش را پشت کمرش دستبند زدند، برایش هدفون گذاشتند و تبلیغات افتراآمیز به فالون گونگ را پخش کردند.

مأموران هر روز زمان شکنجه را تمدید می‌کردند. آنها همچنین یک زندانی را موظف کردند که کنارش بنشیند و گهگاه به پاهایش مشت بزند. بیشترین مدت شکنجه 3.5 ساعت از صبح تا ظهر بود. هنگامی که مأموران او را به حال خود رها می‌کردند، او قادر به حرکت دادن پاهای خود نبود و زندانیان مجبور می‌شدند او را به سلولش بکشانند.

در موقعیتی دیگر، آقای لیو را به دفتر نگهبانان بردند و به شدت به سر او ضربه زدند. او دچار فروپاشی شد، احساس ناخوشی می‌کرد و در عرق سرد می‌کرد.

سه دستگیری دیگر

آقای لیو بار دیگر در نوامبر 2010 دستگیر و به مدت 15 روز بازداشت شد.

ششمین بازداشت او در 16ژانویه2019 بود. او در همان روز آزاد شد چراکه مأموران بازداشتگاه شهر جینژو مشکوک شده بودند که به بیماری سل مبتلا شده است.

فقط چهار روز بعد، در 20ژانویه، پلیس او را دوباره دستگیر و به مدت 14 روز بازداشت کرد.

گزارش مرتبط:

مرد اهل لیائونینگ علی‌رغم فراخوان برای آزادی‌اش از جانب پسر و پدر مرحومش، به‌خاطر ایمان خود محکوم شد

تمام مقالات، تصاویر یا سایر متونی که در وب‌سایت مینگهویی منتشر می‌شوند، توسط وب‌سایت مینگهویی دارای حق انحصاری کپی‌رایت هستند. چاپ یا توزیع مجدد محتوا برای مصارف غیرتجاری مشکلی ندارد، اما در این صورت ذکر عنوان مقاله اصلی و لینکش الزامی است.